زندگینامه
یک دسته از افرادی که ادعا می کنند وجود دارد که به منظور دستیابی به نتایج کیفیت، شرایط ویژه / مهارت ها / تجهیزات مورد نیاز است (در مورد Archimedee نیست، تهدید به تبدیل زمین در حضور یک نقطه پشتیبانی مناسب). اما یک دسته دیگر از افرادی وجود دارد که علیرغم هر چیزی در خمیر و گرد و غبار، اعتقادات نخستین نمونه های آنها وجود دارد. بیوگرافی یک کشور ونزوئلا و سیاستمدار به مثال روشن.دوران کودکی و جوانان
سخنران آینده متولد شد و رهبر ونزوئلا هوگو رافائل چاوز فریزر در صبارات - یک روستای کوچک واقع در کارکنان Barinas. این رویداد در تاریخ 28 ژوئیه 1954 رخ داد. پسر دومین فرزند هفت فرزند هوگو د لس ریس چاوز و همسرش الین فریز د چاوز بود.
در اوایل دوران کودکی در روستای لس راسترووهو، که همراه با برادر بزرگترش، پس از پایان کلاس های ابتدایی، ترک کرد. والدین پسران را به مادربزرگش در دهره فرستادند تا با او زندگی کنند، هوگو و آتان در لیسوم به نام ژنرال دانیل اولیلی تحصیل کرده اند.
چاوز، به یاد آوردن دوران کودکی، اغلب گفت که از فقرا خود خارج شده بود، اما خوشحال بود. سپس او رویای تبدیل شدن به یک بازیکن حرفه ای بیس بال هنگامی که رشد کرد (به طور جزئی، این رویا در سال های دانشجویی درست شد). پس از فارغ التحصیلی از یک لیسه، هوگو وارد آکادمی نظامی شد. در مطالعات موازی، پسر بازی بیس بال و سافتبال را بازی کرد - این باعث شد که او بر اساس این ورزش ها در مسابقات قهرمانی کشور شرکت کند.
همچنین، داشتن یک دانش آموز از آکادمی نظامی، چاوز علاقه مند به زندگی و اظهارات قهرمان ملی - ژنرال سیمون بولیوار بود. بعدها، او به دست خود کتاب "دفتر خاطرات Che Guevara"، و هوگو توسط ایده های انقلابی آمریکای لاتین گرفتار شد. در همان زمان، چاوز توجه به فقر طبقه کارگر ونزوئلا را جلب کرد و تصمیم گرفت تا این بی عدالتی اجتماعی را در آینده اصلاح کند.
در سال 1974، رهبری آکادمی دانشجویان خود را برای جشن مرگ نبرد Ayakucho، که در طول استقلال پروی رخ داد، جشن گرفت. این رویداد توسط رئیس دولت Juan Velasco Alvarado انجام شد. سخنرانی ریاست جمهوری در مورد نیاز به خصومت ها در منافع طبقه کارگر به دلیل فساد طبقه حاکمه، یک تصور قوی در هوگو چاوز بیست ساله ایجاد کرد.
یکی دیگر از رویدادهای برجسته ای که به چاوز اتفاق افتاد، در طول تحصیل در آکادمی، با پسر فرمانده عالی گارد ملی پاناما، عمر توری، و بازدید از پاناما آشنا شد. Velasco و Torrichos تبدیل به ایدئولوژیک الهام از هوگو - در نمونه های خود، ایده ها و جابجایی رهبری نظامی مقامات مدنی بر اساس نمونه های آنها بود. در سال 1975، هوگو با افتخارات از یک دانشگاه نظامی فارغ التحصیل شد و به ارتش رفت.
سیاست
در طول خدمات در بخش ضد حزبی، پس از حمله بعدی، در Barinas برگزار شد، این پسر یک کش را با ادبیات یک ماهیت کمونیستی (از جمله آثار کارل مارکس و ولادیمیر لنین) کشف کرد. چندین کتاب مشتاق خود را ترک کردند و خود را با آنها در اوقات فراغت خود آشنا کردند. خواندن چاوز را مجبور به ریشه در دیدگاه های چپ خود کرد.
دو سال بعد، در ایالت یک طبقه بندی، جداسازی هوگو با گروه بندی "دسته ای از پرچم قرمز" مبارزه کرد. پس از برقراری ارتباط با زندانیان، گروه Ugo شروع به درک کرد که نه تنها قدرت مدنی فاسد بود، بلکه همچنین رهبری نظامی نیز بود. در غیر این صورت، چگونگی توضیح این واقعیت که درآمد حاصل از فروش نفت به کمک ساکنان فقیر کشور نمی رود.
چنین مکاشفه منجر به این واقعیت می شود که در سال 1982، چاوز "حزب انقلابی بولیواری 200" را به دست آورد (بعدا "جنبش انقلابی بولیواری 200"). ایده اولیه این سازمان توسط مطالعه تاریخ نظامی دولت به منظور ایجاد یک سیستم شخصی جدید از عملیات مبارزه ای قرار گرفت.
بعدها، دانشمند سیاسی بری کانن استدلال کرد که "جنبش انقلابی بولیواری 200" تبدیل به شکل گیری یک ایده جدید شد که بهترین ها را از مدل های ایده آل قبلی جذب کرده بود. در سال 1981، هوگو عنوان کاپیتان را دریافت می کند و در طول ترم در دانشگاه سابق خود می آموزد، ایده ها و استخدام خود را در میان آنها به اشتراک می گذارد.
پس از آن، چاوز توسط رهبری به شهرستان فرستاده شد. هوگو دارای سوء ظن است که این یک پیوند بود، زیرا رهبران نظامی شروع به نگرانی در مورد اقدامات او کردند. چاوز اشتباه نبود - به جای آن، او را با قبایل یاروو و کویا - سرزمین های زمین، که در آن زمان متعلق به ایالت ونزوئلا آپوورا بود، شروع به آشنایی کرد.
چاوز با استفاده از یوراو و کویا، متوجه شد که ضروری است که سرکوب شهروندان بومی کشور را متوقف کند و قوانین مربوط به حفاظت از حقوق ساکنان بومی را تجدید نظر کند (که بعدا اجرا می شود). در سال 1986، هوگو چاوز عنوان اصلی را دریافت کرد.
دو سال بعد، پست ریاست جمهوری کارلوس آندرس پرز را گرفت. او موفق به کسب مسابقه در طول انتخابات به لطف وعده های اعلام شده در مبارزات انتخاباتی. به طور خاص، وعده متوقف ساختن سیاست پولی صندوق بین المللی پول (صندوق بین المللی پول).
در واقع، پرز یکی دیگر از بدترین مکانیزم را راه اندازی کرد - یک مدل نئولیبرالی برای ایالات متحده و صندوق بین المللی پول سودمندتر است. شهروندان ونزوئلا به طور قطعی چنین نیستند. مردم به تظاهرات آمدند، اما با فرمان رئیس جمهور، تمام اعتراضات جمعی با کمک نظامی به شدت سرکوب شدند. چاوز در آن زمان در بیمارستان دروغ گفت، پس وقتی که اخبار به او آمد، متوجه شد که کودتای نظامی مورد نیاز بود.
طبق گفته های توسعه یافته هوگو و تیم او، این طرح به دنبال امکانات اصلی نظامی و رسانه ها، از بین بردن پرز، جایگزین آن با نامزدی اثبات شده - رافائل کالدرا (یکی از رؤسای جمهور سابق کشور). همه چیز برای این آماده بود.
اما، با این وجود، تلاش کودتای دولتی، تولید شده در سال 1992، با موفقیت به دست نیاورده بود. به دلیل تعداد کمی از طرفداران، خیانت های متعدد، داده های غیرقابل تایید و سایر شرایط پیش بینی نشده، برنامه چاوز شکست خورد. در روز 5 فوریه همان سال، هوگو به طور مستقل به مقامات تسلیم شد و از طرفدارانش به تسلیم شدن سخن می گفت، گفت که تا کنون از دست داده است.
این رویداد به طور دقیق رسانه ها در سراسر جهان مورد توجه قرار گرفت (مقالات با عکس هوگو در تمام نشریات عمده جهان بود) و زندانی شهرت به زندان نظامی سان کارلوس چاوز به ارمغان آورد. همچنین این حوادث بایپس و کارلوس آندرس پریا - برای مقامات و عبادت بودجه دولت در اهداف شخصی و جنایی در سال 1993، رئیس جمهور محکوم شد و از دفتر خارج شد. Caldera به جای او آمد.
رافائل کالدرا هوگو و طرفدارانش را آزاد کرد، از بین بردن تمام اتهامات، اما ممنوعیت خدمت در صفوف نیروهای مسلح کشور را ممنوع کرد. چاوز پس از آن بلافاصله به ترویج ایده های خود در میان شهروندان دیگر، و همچنین به دنبال حمایت از خارج از کشور (پس از آن آشنایی خود را با فیدل کاسترو).
در طی تور اروگوئه، شیلی، کلمبیا، کوبا و آرژانتین چاوز از همکاران آموختند که اقدامات رئیس جمهور فعلی کالدرا از اقدامات پرز بسیار متفاوت نیست. هوگو به چیزی اشتباه است، هوگو به سرزمین خود بازگشت.
چاوز متوجه شد که ممکن بود تنها به یک روش خشونت آمیز به قدرت برسد، زیرا الیگارشی ها اجازه نخواهند داد که او کالدرا را در انتخابات آینده برنده شود. با این وجود، هوگو تصمیم گرفت سعی کند بدون درگیری های مسلحانه، تاسیس در سال 1997 "جنبش برای جمهوری پنجم" (بعدها حزب سوسیالیست متحد ونزوئلا) - حزب سوسیالیست چپ تبدیل شد.
هوگو چاوز در مسابقات ریاست جمهوری سال 1998 موفق به دور زدن رافائل کالدرا، ایرنه سااس و انریکه راقیان شد که در سال 1999 به پست رئیس جمهور ونزوئلا پیوستند.
اولین دوره ریاست جمهوری چاوز تا سال 2001 ادامه داشت و با تعمیر جاده ها و بیمارستان ها، درمان آزاد و واکسیناسیون، ارائه کمک های اجتماعی، بازنگری قوانین مربوط به حفاظت از جمعیت بومی، و همچنین راه اندازی انتقال هفتگی، مشخص شد " سلام، رئیس جمهور "که در آن هر کسی می توانست با چاوز بحث کرد، یک سوال پرسیده یا درخواست کمک کرد.
اولین دوره ریاست جمهوری به دنبال دوم، سوم و حتی کوتاه چهارم بود. الیگارشی نمی تواند حیوان خانگی مردمی، رئیس جمهور هوگو چاوز، علیرغم کشیدن در سال 2002 و رفراندوم در سال 2004، سرنگونی کند.
چهارمین دوره ریاست جمهوری Chuvez در ژانویه 2013 آغاز شد و به دلیل مرگ هوگو در ماه مارس همان سال به پایان رسید. در حقیقت، نقش رئیس جمهور دولت توسط نیکلاس مادورو انجام شد که رئیس جمهور بعدی ونزوئلا شد. و هوگو چاوز در سن 58 سالگی فوت کرد.
زندگی شخصی
دو بار ازدواج کرد اولین همسر، نانسی Calmenares شد، که از آن روسا ویرجینیا دختر چاوز (1978) و ماریا گابریلا (1980) و پسر هوگو رافائل (1983) بود. پس از تولد پسر هوگو با Calmenares شکست خورد، همچنان به مراقبت از فرزندان خود ادامه داد.
از سال 1984 تا 1993، او شامل روابط غیرقانونی با Erma Marxman بود - همراه او. در سال 1997، او دوباره ازدواج کرد و برای چهارمین بار او پدر شد - همسر دوم مریثابل رودریگز تولد دختر گل رز را به دنیا آورد. در سال 2004، زن و شوهر جدا شدند.
مرگ
چاوز در سال 2011 یاد گرفت که چه چیزی با سرطان بیمار بود. سپس، در دعوت شخصی، فیدل کاسترو به کوبا وارد شد تا دوره عملیات را انجام دهد. هوگو تومور بدخیم را برداشت و او شروع به احساس بهتر کرد. با این حال، در پایان سال 2012، درد دوباره احساس کرد.
در 5 مارس 2013، هوگو چاوز درگذشت. برای مدت زمان طولانی، جزئیات جزئیات افشا نشده بود، اما بعدا اعلام کرد که علت مرگ یک حمله قلبی گسترده بود. شایعات وجود داشت که، در واقع، چاوز توسط آمریکایی ها یا سابق سابق خود مسموم شد، که به عنوان یک تمساح، Francisco Arias Cardenas تبدیل شد.
در ابتدا، هوگو چاوز خواستار تزئین شد، اما به دلایلی که آن را انجام نمی داد. در عوض، بدن چاوز از آکادمی نظامی، که در آن او تحصیل کرد و آموخت، به موزه انقلاب منتقل شد، جایی که مراسم خداحافظی با رییس جمهور و مراسم تشییع جنازه برگزار شد. سران نمایندگان از کشورهای مختلف، سخنرانی ها، از جمله ایالات متحده (علیرغم این واقعیت که جلسات مجمع عمومی سازمان ملل متحد، چاوز، به هر حال ساکنان کاخ سفید)، سخنرانی کردند.