زندگینامه
Lukino Wisconti - مدیر کل تئاتر و سینما ایتالیایی، فیلمبرداری آن 37 اثر دارد. شهرت هنرمند هنر، نوارها "وسواس"، "روکو و برادرانش" و "پرتره خانواده در داخل کشور" را به ارمغان آورد.
Lukino Wisconti در تاریخ 2 نوامبر 1906 در میلان متولد شد. پدر مدیر، دوک Giuseppe Wisconti di Modron، هنر دوست داشتنی و به ساکنان محلی به عنوان مدافع تئاتر شناخته شد. مادر کارگر هنری، کارل اربی، از خانواده آمد، به هزینه صنعت داروسازی غنی شد.
شناخته شده است که، علاوه بر لوکین، والدین نیز هفت کودک را به ارمغان آوردند، که هر کدام از آنها به خودشان ارائه نشده بود و لزوما در زبان های خارجی یا ورزش یا موسیقی مشغول به کار نبودند. کارگردان در نوجوانی در طول چند سال او بازی را در Cello مطالعه کرد.
شایان ذکر است که پدر از یتیم خانه ها در ذهن دختران و پسران سرمایه گذاری شده است، این ایده که در این دنیا آنها باید به سختی دست یابند و پس از آن.
از بیوگرافی فیلمبرداری، شناخته شده است که پس از دریافت گواهینامه در مورد آموزش متوسطی ویسکی، بر اساس توصیه طراح مد، Coco Chanel دستیار گروه ژان Renoara، که فیلم "راه رفتن کشور" را در آن شلیک کرد زمان. کار در Renuara نقطه شروع در کارگردان کارگردان Lukino بود.
درست است، چند ماه پس از Premiere، مرکز Visconti Kinol در صفوف مقاومت ضد فاشیستی بود. او در خانه اش از مردم خود که توسط فاشیست ها دنبال شد، و حتی به سربازان ارتش متفقین کمک کرد تا از اسارت آلمان فرار کنند.
در رم لوکین، گشتاپو دستگیر و به طرز معجزه آسایی اجتناب شد. در سال 1945، او، همراه با سایر سینماگران، مستند را در حافظه مقاومت ضد فاشیستی صادر کرد - "روزهای شکوه".
در میان چیزهای دیگر، حتی قبل از پایان جنگ، ویسونتی فعالیت های سریع را به عنوان مدیر تئاتر توسعه داد. از ژانویه 1945 تا فوریه 1947، او یازده عملکرد دراماتیک را در صحنه های مختلف ایتالیا قرار داد.
در سال 1946، لوکوین خود را با یک محل اقامت دائم در تئاتر رومی "Eliseo" تشکیل داد. به عنوان یک نتیجه، "Eliseo"، که دوازده سال بود، اولین تئاتر کارگردان ایتالیایی بود که آزمون زمان را از دست داد.
با توجه به خود ویسکوتی، در اجرای تحسینش از دهه 1940، مخاطب احساس چیزی کاملا جدید و بی سابقه داشت. عملکرد و اجرای غیر معمول واقعی به معنای واقعی کلمه به طور معناداری به مردم حمله کرد.
فیلم های
اولین فیلم "وسواس" ("مالکیت")، که در سال 1942 منتشر شد، غربالگری رمان جیمز کین بود "پستچی دو بار تماس گرفت." در مقابل پس زمینه "رژه" سینما که در زمان سینمای "رژه" حکومت می شود، جرم و جنایت و مجازات به طور چشمگیری توسط یک تصویر سفت و سخت، نه یک تصویر ظاهری از گدای ایتالیا، خلق و خوی غم انگیز و شیب احساسات متمایز بود.
در اوت 1948، فیلم "زمین شرویت" توسط مخاطبان در جشنواره فیلم ونیزی نشان داده شد. این تصویر تمام ترکیبی فوق العاده ای از صداقت و کرامت شاعرانه بالا را به دست آورد.
شایان ذکر است که با تیراندازی فیلم ها، ویسکی همیشه الهام بخش در تئاتر است. قرار دادن در La Scala، Trichat Opera Gaspare Spontini "غرب، کارگردان فیلم" احساس "را ایجاد کرد (1954)، که خود را برای تمایز Lukino از تناقض بین خودسوگ از اشتیاق و هنجارهای اخلاق عمومی نشان داد.
تثبیت در سال 1957، داستان فودور Mikhailovich Dostoevsky "شب های سفید"، ویسودی این قانون را به ایتالیا نقل مکان کرد و پارچه فیلم را با شعر، بازی فانتزی رایگان و تئاتریاسیون نشست. در دهه 1960، فیلمبردار به موضوع شهر مدرن در فیلم "روکو و برادرانش" برای نئورئالیست های ایتالیایی بازگشت. در این فیلم، او مسئله اجتماعی انطباق مهاجران را از جنوب کشور در مراکز صنعتی به ایتالیا مطرح کرد.
بنابراین در مثال سرنوشت برادران روکو، سیمون، وینچنزو، شیرو و لوک، زندگی ایتالیایی های ساده آن دوران را نشان می دهد. شایان ذکر است که بخش قابل توجهی در موفقیت این فیلم متعلق به بازیگران آنی گیراردو (نادیا)، آلن دلون (Rocco) و رناتو Salvatori (Simone) است که کاملا با نقش های خود مقابله می کند.
همچنین در دهه 1960، Visconti در ژانر فیلم کوتاه کار کرد. در سال 1961، او قسمت "کار" را در Novella Gi de Maupassant "برای تخت" برای فیلم "Bokcchcho-70" حذف کرد، و در سال 1966 - "Sordring، زنده" برای فیلم "جادوگر".
در سال 1962، ویسکی فیلم "پلنگ" را قرار داد. تصویر، فیلمبرداری شده توسط رمان Giuseppe Tomazi Di Lampedusa، در مورد کاهش املاک سیسیلی و خروج بورژوازی در صحنه تاریخی نقل شده است. در سال 1963، نوار جایزه اصلی جشنواره فیلم کن را به دست آورد. یکی دیگر از گزینه های مرگ جنس خانواده در فیلم "ستاره های مهیج خرس های بزرگ" (1965 - جایزه اصلی جشنواره فیلم ونیزی)، نمادهای کامل و انجمن های مختلف ارائه شده است.
در سال 1967، لوکینو توسط رومی آلبرا کامو "St Sting" محافظت شد. فیلم بعدی "مرگ خدایان" (1969) توسط خانواده صنعتگران آلمانی، در مورد اخلاق بالای جامعه و ورود فاشیست ها نقل شده است.
در همان سال، یک مجموعه سینمایی از پنج رمان فیلم برداری شده توسط مدیران لوکین ویسونتی، مورو بولونیا، پیر پورینی، فرانکو روسی و ویتوریو د سیکا، منتشر شد.
این واقعیت که Visconti کاملا می دانست و فرهنگ آلمانی را درک کرده است، کارهای زیر از کارگردان نیز به اثبات رسیده است: "مرگ در ونیز" (1971)، Ludwig (1973). فیلم گریه از این تصاویر "سه گانه آلمانی" از ویسکی.
فیلم "مرگ در ونیز" توسط Novella معروف Thomas Mann در سال 1971 فیلمبرداری شد و جایزه جشنواره کن را به دست آورد. نوار "Trilogy آلمان" را "Ludwig" به پایان رساند - درباره پادشاه باواریا، بیهوده تلاش برای ایجاد پادشاهی کامل.
کارگردان رویکرد "سه گانه آلمانی" را در tetrallogo، محافظت از "کوه سحر و جادو" توماس مان، و به همین ترتیب حرفه سینمایی را کامل کرد. درست است، در ابتدا او فیلم اتاق را "پرتره خانوادگی در داخل کشور" با تعداد کمی از شخصیت ها قرار داد. نقش اصلی در نقاشی توسط Bert Lancaster، Helmut Berger و Silvana Mangano انجام شد. در پاییز سال 1974، "پرتره خانوادگی در داخل کشور" تکمیل شد. قهرمان نوار یک فکری است که ترک می کند، ترجیح می دهد تا با افراد جمع آوری نقاشی ها ارتباط برقرار کند.
زندگی شخصی
زندگی شخصی ویسکی در دیدار از طرفداران مدیر و حسادت او بود. لوکین هرگز گرایش جنسی غیر متعارف خود را مخفی نکرد.
شناخته شده است که در زمان های مختلف عزیزانش، عکاس Horst P. Horst، هنرمند ایتالیایی Franco Dziffieldlli، بازیگر Helmut Berger بود. همچنین، فیلمنامهنویسی در طی چند ماه با اشعار اتریشی IRMA IRMA شرکت کرد.
مرگ
ویسکی پس از سقوط کرد و گردن ران را شکست داد. به دلیل ناتوانی در حرکت و تهیه وعده های غذایی خود را در آپارتمان هنرمند معروف، به طور متناوب "وظیفه" بومی و دوستان.
در میان چیزهای دیگر، قبل از پایان روزها، کتاب ها و اسناد موسیقی مورد علاقه نیز وجود داشت که تنها در زندگی یک مرد خوش آمدید، زنجیر به رختخواب خوش آمدید.
عوارض ناشی از سرماخوردگی قوی پایان یافته است. لوکینو در 17 مارس 1976 درگذشت، داشتن زمان برای تکمیل عکسبرداری از محافظ از رمان نویسنده Gabriel d'Annunzio - "بی گناه". قبل از مرگ، مدیر بزرگ آرزو کرد که کتیبه بر روی Tombstience خود حک شده بود:
"او ویلیام شکسپیر، آنتون چخوف و Giuseppe Verdi را تحسین کرد."فیلمنامه نویسی
- 1943 - "وسواس"
- 1948 - "زمین لرزان"
- 1951 - "زیباترین"
- 1954 - "احساس"
- 1957 - "شبهای سفید"
- 1960 - "روکو و برادرانش"
- 1963 - "پلنگ"
- 1965 - "ستاره های مهربان از بزرگ مالار"
- 1967 - "Stinging"
- 1969 - "مرگ خدایان"
- 1971 - "مرگ در ونیز"
- 1972 - "Ludwig"
- 1974 - "پرتره خانواده در داخل کشور"
- 1976 - "بی گناه"