میدان بوریس - بیوگرافی، عکس، زندگی شخصی، کتاب ها، مرگ

زندگینامه

بوریس نیکولایویچ Polyeva - نویسنده نثر شوروی، خبرنگار روزنامه نگار و نظامی. آثار برجسته نویسنده عبارت بودند از: "داستان از شخص حاضر"، که در آن خلبان معروف از خلبان الکسی مرسف؛ مجموعه ای از داستانها "ما مردم شوروی"، رمان های طلایی و "دکتر ورا" هستیم. فیلد دو بار جایزه دولتی اتحاد جماهیر شوروی را به عهده گرفت و عنوان قهرمان کار سوسیالیستی را دریافت کرد.

دوران کودکی و جوانان

تاریخ نویسنده 4 یا، بر اساس یک سبک جدید، 17 مارس 1908 است. بوریس در مسکو متولد شد، اما او Tver را با شهر خود در نظر گرفت، جایی که یک پسر 8 ساله بود، در سال 1913 همراه با خانواده اش نقل مکان کرد. سالهای کودکان و جوانانش آنجا را گذرانده اند. پدر بوریس - نیکولای پتروویچ کامپوف - یک وکیل بود. پس از مرگ در سال 1916، او یک کتابخانه داخلی را ترک کرد که در آن بهترین آثار کلاسیک روسی و جهان بود.

مادر Boris، Lydia vasilyevna Kampova (در Mityushin's Maiden)، دکتر حرفه ای، با دقت به دنبال توسعه فرهنگی و آموزش و پرورش پسر، هدایت خواندن خود را. اولین کتاب کتاب بوریس توسط Gogol، Lermontov، Pushkin و Nekrasov کار کرد. بعدها، کتاب Goncharov، Turgenev، Chekhov و Nikitin. Maxim Gorky نویسنده مورد علاقه بوریس نیکولایویچ بود.

از سال 1917 تا 1924، سال های مدرسه بوریس در مدرسه شماره 24 برگزار شد (در حال حاضر Tverskaya Gymnasium شماره 6). در حال حاضر در سال 1922، مرد جوان شروع به دخالت در روزنامه نگاری کرد. اولین یادداشت او در Tverskaya Pravda چاپ شد، زمانی که او هنوز دانشجوی کلاس 6 بود. از سال 1924، مقالات خود را به طور منظم در روزنامه های شهر "پرولتاریا پراودا"، "تغییر" و "روستای Tver" ظاهر شد.

ادبیات

پس از پایان مدرسه فنی Tver در سال 1926، بوریس نیکولایویچ در تکنسین "پرولتارک" کارخانه نساجی کار کرد. در سال 1927، اولین کتاب، متشکل از مقالات و بازخورد مثبت به Maxim Gorky - "Memuars of the Sewn Man" دریافت کرد.

او در مورد زندگی مردم، به اصطلاح "پایین" می گوید. این کتاب تنها کسی بود که تحت نام Boris Campov نوشته شده بود. پس از آن، سردبیر نویسنده را پیشنهاد کرد تا نام Campov را از لاتین به روسی ترجمه کند ("پردیس" به معنی "میدان")، از این رو نام مستعار این میدان، اختراع شده توسط خود حامل و اشخاص غیر مجاز است.

از سال 1928، Boris Poleva توسط یک روزنامه نگار حرفه ای کار می کند. شهرت ادبی به نویسنده، یک داستان اول را به زودی به مدت کوتاهی قبل از جنگ بزرگ میهن پرستانه در مجله "اکتبر" به ارمغان آورد، به نام "فروشگاه داغ". این یک داستان در مورد مردم طرح پنج ساله اول است که در کارخانه ماشین Kalininovo کار می کرد.

فیلد عضو جنگ شوروی-فنلاند بود (40 سال 1939 - 40 سال). در سال 1941 او به مسکو نقل مکان کرد، جایی که او در جبهه كالینین با خبرنگار نظامی کار کرد. او مجبور بود در نقاط داغ باشد. در مقالات و مقالات، او منعکس کننده جلوه های جلوی خود و رویدادهای روشن از بزرگترین نبرد با فاشیسم بود که شاهد آن بود. همه آنها در کتاب 1945 "از Belgorod به Carpath" جمع آوری می شوند.

مواد انباشته شده در طول جنگ، مبنای کتاب های آینده نویسنده تبدیل شده است. شهرت جهانی و شهرت جهانی Boris Polevoy در سال 1946 یک کتاب نوشته شده توسط او را در طول حضور در پروسه نورنبرگ به عنوان یک خبرنگار نظامی به ارمغان آورد. برای 19 روز او نوشت که شامل چهار فصل "داستان این مرد" بود. نویسنده برای جایزه استالین خود در سال 1947 اهدا شد. پایه بر اساس خلبان خلبان، قهرمان اتحاد جماهیر شوروی A. P. Mareseva، که حتی پس از اینکه هر دو پاها را از دست داد، ادامه داد.

بعدها، در سال 1948، فیلم نامعلوم سرگئی پروکوفیف در این داستان قرار گرفت، نقش اصلی که در آن P. kadochnikov انجام شد. "داستان این مرد" کتاب مورد علاقه جوانان شوروی بود. این داستان فقط شجاعت تدریس نمی کرد، او اغلب به افرادی که برای مردم شوروی دشوار بود کمک کرد. این در تقریبا تمام کشورهای جهان شناخته شده بود، در کشور ما بیش از 100 بار منتشر شد.

کتابها "ما مردم شوروی هستیم" نیز به موضوعات نظامی اختصاص داده شده است، که در سال 1949 توسط جایزه استالینیست، "طلا" اشاره شد. در میان آثار متعدد نویسنده، ارزش اشاره به داستان "بازگشت"، سفر به مقالات "خاطرات آمریکایی"، که در سال 1959 نویسنده به جایزه بین المللی، "به مدت 30 هزار کشور" اعطا شد، "30،000 آیا در چین جدید ". آثار فوق العاده این رمان "عمیق عقب" و "دکتر ورا" است. بر اساس میدان بوریس جمع آوری شده مقاله های مستند در سال 1962، یک رمان "در دیک بورگ" نوشته شد.

در همان سال، سال 1962، فیلد، پست سردبیر جوانان مجله جوانان "جوانان" را گرفت و حتی در سال 1952، نویسنده معاون رئیس جمهور در جامعه فرهنگی اروپا بود. از سال 1967، Boris Nikolayevich دبیر هیئت نویسندگان سابق اتحاد جماهیر شوروی منصوب شد. در سال 1968، نویسنده مدال طلای جهان را به دست آورد، و در سال 1974 او قهرمان عنوان کار سوسیالیستی را به دست آورد.

زندگی شخصی

بوریس نیکولایویچ ازدواج کرد. همسرش جولیا Osipovna او را با دو پسر - الکسی و آندره و دختر النا معرفی کرد. در مورد ارشد ارشد آندره عملا هیچ چیز شناخته شده نیست. او "طبقه بندی شده" است، برای سال های بسیاری در حوزه دفاع کار می کرد. دختر النا بوریسوونا به دکتر دکتر، دکتر علم، استاد، در اتحاد جماهیر شوروی، به عنوان متخصص جراحی سرطان پستان کار می کرد. و پسر جوان نویسنده Alexey Campov-Field مرد کاملا مشهور در روسیه و ایالات متحده است. این در فهرست مهاجران با نفوذ ترین اتحاد جماهیر شوروی به عنوان استاد دانشگاه کارولینای شمالی، یک متخصص روانپزشک است.

همسر جولیا به عنوان یک معلم روسی و ادبیات کار کرد. دانش آموزان او پسران بودند. او دوست داشت و مراقب بود، اما معلم سخت است. پسر آلکسی در مصاحبه ای به یاد می آورد که او بیشترین ترس را برای شنیدن این عبارت از مادر دارد:

"پدرت را ناراحت کن."

همچنین پسر اغلب در مورد مهمان معروف در خانه والدین به یاد می آورد. فیدل کاسترو، رئیس جمهور ویتنام هوشینه و معروف راکفلر و دخترش به نویسنده نویسنده آمد. مهمانان چندین خط را در کتاب با نام داخلی "Aleshchenik" ترک کردند - دستورالعمل های خوب را به پسر نویسنده نوشت.

مرگ

بوریس نیکولایویچ Polyeva در سال 1981 در روز 12 ژوئیه درگذشت و در قبرستان Novodevichy در مسکو دفن شد.

پس از مرگ نویسنده در سال 1983، خیابان به افتخار نام او در Tver نامگذاری شد. و در سال 2006 یک پلاک یادبود در خانه ای که در آن زندگی می کرد نصب شد.

کار

• 1927 - "Memuars of the Sewn Man"
• 1940 - "فروشگاه داغ"
• 1947 - "داستان یک مرد واقعی"
• 1948 - "ما مردم شوروی هستیم"
• 1950 - "طلا"
• 1952 - "معاصر"
• 1956 - "خاطرات آمریکایی"
• 1959 - "عقب عمیق"
• 1961 - "لنین ما"
• 1962 - "در دیک Breege"
• 1967 - "دکتر ورا"
• 1973 - "به برلین - 896 کیلومتر"
• 1974 - "این چهار سال (در 2 کتاب)"
• 1978 - "Silhouettes"
• 1980 - "بیشتر به یاد ماندنی"