Artem Borovik - بیوگرافی، عکس، زندگی شخصی روزنامه نگار، مرگ

زندگینامه

Artem Borovik یک کوتاه (تنها 39 سال)، اما یک زندگی روشن بود. او آموخت که از حقیقت نترسید، به شرکت کنندگان سابق در جنگ سرد کمک کرد تا یکدیگر را درک کنند، زندگی را دوست داشتند و می دانستند که چگونه دوستان باشند. او تنها دو بار به روزنامه نگار تبدیل شد، جایزه آمریکایی را به نام ادوارد فردا "جنگ عدالت" به دست آورد. برنده "شناخت عمومی" حق بیمه، TEFFI، "بهترین پر از روسیه".

دوران کودکی و جوانان

Artem Henrikhovich Borovik در تاریخ 13 سپتامبر 1960 در مسکو متولد شد. آرتم، روزنامه نگار و نویسنده هنریش آویزوویچ (Averyanovich) Borovik، در سال 1966، خانواده را در ایالات متحده حمل کرد، جایی که او به عنوان خبرنگار برای خبرگزاری "اخبار" کار کرد. مادر Galina Mikhailovna Borovik (در Maiden Finogenova) کمتر از شوهر و پسر خود مشهور است. در جوانان خود، او تاریخ را تدریس کرد، بعدا به عنوان سردبیر وزارت فرهنگ تلویزیون کار کرد.

در سال 1972، خانواده به اتحاد جماهیر شوروی بازگشت. پسر، همراه با خواهر، مارینا به مدرسه مسکو شماره 45 رفت، معروف به روش های نوآورانه آموزش و پیروزی دانشجویان در المپیک در زمینه های مدرسه. سطح بالایی از آماده سازی مجاز به ورود به دانشکده روزنامه نگاری بین المللی MGIMO و موفقیت آمیز تحصیل در سال 1982 شد. در سفارت اتحاد جماهیر شوروی در پرو انجام شد.

روزنامه نگاری

پس از این موسسه، آرتم به یک کارمند وزارت امور خارجه تبدیل نشد، اما در روزنامه روسیه شوروی کار کرد. سردبیران یک روزنامه نگار جوان را در "نقاط داغ" ارسال می کند. به مدت پنج سال، Borovik از افغانستان و نیکاراگوئه بازدید کرد، جزئیات تصادف را در چرنوبیل NPP از صحنه پوشش داد.

در سال 1987، مجله "جرقه"، که تحت رهبری سردبیر ارشد، ویتالی کوروتچیچ به یک تبلیغات تبدیل شد. در سال 1988، در دستورالعمل های دفتر سرمقاله، روزنامه نگار به طور کامل در محیط نظامی ایالات متحده غوطه ور است. پس از خدمات، کتاب را نوشت "همانطور که من یک سرباز ارتش ایالات متحده بودم".

در سال 1989، او به جولیان سمینوف در روزنامه "راز بالا" حرکت می کند و در سال 1991 او تبدیل به سردبیر آن می شود. به طور موازی با کار در روزنامه به نظر می رسد در اسکن تلویزیونی در برنامه "مشاهده" - پروژه افسانه ای از دهه نود. پروژه های تلویزیونی خود را "راز بالا" و "پرتره دوگانه" ایجاد می کند. او اطلاعات را نگه می دارد "راز بالا".

برای استقلال مطبوعات، علیه فساد مبارزه کرد. این به دنبال حقیقت در هر موردی بود. رئیس اتحادیه روزنامه نگاران روسیه Vsevolod Bogdanov اشاره کرد که پیش بینی های ساخته شده توسط Borovik برای ژئوپولیتیک با دقت بالا به اثبات رسیده است. به سرنوشت و در عالم خوب اعتقاد داشت. اما آخرین مصاحبه روزنامه نگار با پیشگویی غم انگیز مشخص شد. در میان سوالاتی از مخاطبان این بود:

"چرا چنین یک شخص صادقانه هنوز زنده است؟"

زندگی شخصی

Artem Borovik با Veronica Hilchevskaya ازدواج کرد. والدین آنها با خانواده ها دوست بودند و کودکان با دوران کودکی آشنا بودند. آرتم شروع به مراقبت از دختر کرد، هنوز یک دانش آموز بود، اما نه فارغ التحصیل دقیق نه به عاشق شدن. دومین تلاش برای جذابیت روزنامه نگار ورونیکا زمان را زمانی که ازدواج کرد و تولد پسر استپان بود، زمان گرفت.

نزدیک شدن این جفت در طول دوره همکاری در روسیه شوروی رخ داد. در سال 1989، جوان شروع به زندگی کرد و عروسی را در کافه جشن گرفت - Artem فقط هزینه اولین کتاب در مورد افغانستان را دریافت کرد، شروع به کسب درآمد کرد. حتی در سفر عروسی به لنینگراد پول کافی بود. بعدها، همسر آنها در معبد صومعه تثلیتی لیکووو در استروگینو بود.

همسر دو فرزند را به دنیا آورد. Maximilian Artemovich در سال 1995، Christian Artemovich متولد شد - در سال 1998. Artem Borovik پدر پدر و پدربزرگ بود. خانواده با هم بحران ها را تجربه کرده اند و کشور را تکان دادند. در سال 1997، ورونیکا Borovik-Khilchevskaya بخش تجاری از مدیریت "راز بالا" را به دست آورد، و در سال 2000، پس از مرگ شوهرش، رئیس جمهور برگزاری شد.

روزنامه، که توسط جولیان سمنوف و آرتم بروویک تأسیس شده است، همچنان منتشر خواهد شد. با این حال، در وب سایت رسمی "راز بالا"، تحقیقات روزنامه نگاری شارپ به مدت طولانی منتشر نمی شود، گزارش های مربوط به خبرنگاران نظامی - همه کسانی که خوانندگان علاقه مند بیست سال پیش. در حال حاضر یکی از روزنامه های بسیاری از روسیه است که درآمد را به صاحبان می رسانند.

مرگ

آرتم بوروویک در 9 مارس 2000 در یک تصادف هواپیما فوت کرد. YAK-40، که قرار بود روزنامه نگار را به کیف تحویل دهد، در باند فرودگاه Sheremetyevo-1 سقوط کرد. تمام مسافران و خدمه کشته شدند. نسخه رسمی تحقیقات علل فاجعه استدلال می کند که خدمه ها و کارگران هواپیما سرزنش می کنند. هواپیما قادر به انتشار فلپ های یخ زده بود که منجر به حادثه شد.

با نسخه رسمی، بسیاری از دوستان و همکاران مرحوم موافق نیستند. آنها معتقدند که یک روزنامه نگار ناراحت کننده قربانی حمله تروریستی شد. این گزینه حذف نشده است که هدف این تلاش، زیا Bazhaev، بنیانگذار اتحاد شرکت نفت بود. Christina Kurchab-Redlich روزنامه نگار لهستانی استدلال کرد که هدف از آخرین پرواز Borovik، عکس های کودکان ولادیمیر پوتین بود.

شناخته شده است که یک روزنامه نگار مستقل "بسیاری از قدرت را به مردم منتقل کرد. نظارت بر او احاطه شده بود، گوشی ها گوش دادند. Artem Borovik دارای بسیاری از دشمنان بود که متوجه شد که محبوبیت رو به رشد سرپرست اطلاعات، یک خطر جدی است. الیگارشی ها به قدرت رسیدند که پایه ها و فرصت هایی را برای این تلاش داشتند، اما علت واقعی این تراژدی ناشناخته بود.

Artem Henrykhovich در 11 مارس 2000 در گورستان Novodevichy دفن شد. در ماه مه سال 2000، بنیاد خیریه آرتم Borovik تاسیس شد، جایزه سالانه را برای بهترین تحقیقات روزنامه نگاری در روز تولد خود تاسیس کرد. سپتامبر 13، 2001 در مسکو رسما پارک به نام Artem Borovik باز شد. در مراسم افتتاحیه، یک روزنامه نگار انجام شد، شهردار مسکو یوری لوژکوف. پارک دارای یک بنای تاریخی در قالب قلم گرانیت است.

در مدرسه به نام A. G. Borovik، Moscow Gymnasium №1562 تغییر نام یافت. با این حال، وب سایت رسمی مدرسه اطلاعاتی در مورد آن ندارد. بیوگرافی روزنامه نگاران اختصاص داده شده به مدیر فیلم مستند الکسی آلینینا "Artem Borovik. او بسیار عجله داشت تا زندگی کند "، فیلم برداری شده در سال 2010. این عکس از عکس های آرشیو خانواده Borovik، داستان های دوستان و بستگان استفاده می کند.

پروژه ها

• 1988-1990 - تلویزیون نشان می دهد "نمایش"
• 1989 - روزنامه "بالا راز"
• 1991 - نمایش تلویزیون "راز بالا"
• 1992 - نمایش تلویزیون "عکس دوگانه"
• 1996 - مجله "افراد"
• 1998 - روزنامه "نسخه"