زندگینامه
چینگیز آیتماتوف هنوز تبدیل به یک کلاسیک ذکر شده از ادبیات جهان شده است. او در روسیه و قرقیزستان نوشت، آثار او بیش از 150 زبان ترجمه شده بود. نثر واقع گرایانه نویسنده توسط ایده های انسان گرایی و عشق عظیم برای همه چیزهای زندگی نفوذ می کند: به مردم، وحشی و حیوانات خانگی، گیاهان و کل سیاره زمین.
نویسنده مردم قرقیزستان و قزاقستان. برنده جایزه لنین و سه حق بیمه دولتی اتحاد جماهیر شوروی، جایزه ادبی و بین المللی اروپا به نام Javaharlala Nehru. در سال 2007، او بیشترین جایزه دولت ترکیه را برای کمک به توسعه فرهنگ کشورهای ترکی زبان دریافت کرد. در بهار سال 2008، ترکیه فرآیند نامزدی نویسنده را به جایزه نوبل آغاز کرد، اما زمان نداشت.
دوران کودکی و جوانان
Genghiz Taskowich Aitmatov در تاریخ 12 دسامبر 1928 در خانواده کمونیست ها Torkelah Aitmatov و Nagima Hamzievna Aitmatova متولد شد (در Nagidova Maiden) در روستای Kara-Buuinsky (Keupovsky) منطقه Talas Canton از قرقیزستان Assr. پس از تولد Gengiz، خانواده به شهر نقل مکان کرد، همانطور که پدر به افزایش رسید: از سال 1929، حرفه Torkelah Aitmatov به سرعت در حال افزایش است.
در سال 1933، او در حال حاضر دوم دبیر کمیته منطقه ای قرقیزستان WCP (B) است. در سال 1935، یک رهبر جوان به دانشجویان موسسه استادان سرخ شده در مسکو تبدیل شد، خانواده نیز به پایتخت اتحاد جماهیر شوروی نقل مکان کرد. در طی این مدت، ناگما به شوهرش پسر Ilgiz، دوقلوها رور و لوسیا تبدیل شد (پسر در دوران کودکی فوت کرد) و دختر افزایش یافت. در سال 1937، در اصرار شوهرش، Nagima Khamzievna کودکان را به بستگان به Shekeker منتقل کرد.
پدر نویسنده آینده در سپتامبر 1937 در مورد سوء ظن فعالیت ملی ناسیونالیستی ضد شوروی دستگیر شد و در Frunze (پایتخت قرقیزستان شوروی) برگزار شد. نوامبر 5، 1938 شات. همسر "دشمن مردم" در حقوق شگفت زده شد، اما همه کودکان کارگر سیاسی سرکوبگر تحصیلات عالی دریافت کردند و وارد هر صفحه ای در تاریخ شدند.
در طول جنگ جهانی دوم، تمام مردان بالغ بسیج شدند و چینگیز چهارده ساله تبدیل به یکی از شایسته ترین افراد در ایول شد و پست دبیر کل شورای اولو را گرفت. پس از جنگ، مرد جوان توانست مطالعات خود را ادامه دهد: پس از هشت سال روستایی، او با افتخارات از Dzhambul Zootechniki فارغ التحصیل شد و در سال 1948 او وارد موسسه کشاورزی قرقیزستان شد.
ادبیات
بیوگرافی خلاق نویسنده در تاریخ 6 آوریل 1952 از "قرقیزستان قرقیزستان" منتشر شده در روزنامه "قرقیزستانی" روزنامه جیدو آغاز شد. اولین متن هنری آیتماتوف در روسیه نوشت - یکی از دو خویشاوند. پس از فارغ التحصیلی از موسسه در سال 1953، چنگییز آیتماتوف، ارشد Zootachnik از موسسه تحقیقات قرقیزستان، همچنان به نوشتن داستانها در روسیه و قرقیزستان، انتشار متون در نسخه های محلی ادامه داد.
در سال 1956، تصمیم گرفت تا صلاحیت نویسنده را بهبود بخشد و به مسکو رفت، جایی که او به بالاترین دوره های ادبی وارد شد. به موازات مطالعات بسیار نوشت. در حال حاضر در ژوئن 1957، مجله Ala-TOO اولین داستان یک نویسنده جوان را منتشر کرد "چهره به چهره". در همان سال، "جمیل" منتشر شد - جالب است که داستان که نویسنده مشهور شد، اولین بار به فرانسوی ترجمه شد.
نویسنده دوره های ادبی در سال 1958 فارغ التحصیل شد. در زمان دیپلم، دو داستان و داستان در روسیه منتشر شد. اولین رومی Iitmatova تنها در سال 1980 منتشر خواهد شد. در رمان "و طولانی ترین روز، یک روز" وقایع واقع بینانه از زندگی یک شایع را با یک خط فوق العاده از تماس با بشریت با تمدن بیگانه تعجب می کند. به نظر می رسد که برای دستیابی به درک با بیگانگان مردم آسان تر از توافق در میان خود هستند.
نویسنده به ژانر علمی تخیلی در اواسط دهه نود، نوشتن طوفان کاساندرا - یک داستان در مورد ایجاد افراد مصنوعی بازگشت. آثار باقی مانده در ژانر واقع گرایی نوشته شده است. در اتحاد جماهیر شوروی، واقع گرایی سوسیالیست بود، اما برای سوسیالیسم Aitmatis بسیار بدبینانه است. قهرمانان او زندگی می کنند و به طور واقعی رنج می برند، نه به سازندگان قوی کمونیسم تبدیل نمی شوند.
قهرمان اصلی "Steamer سفید" در حال مرگ است - یک پسر که به داستان های پری معتقد است، زمانی که او گوزن خود را می کشد. به طور کلی، داستان های قومی و افسانه ها بخش مهمی از توطئه های Aitmatov هستند. تصاویر اساطیری گاهی اوقات تبدیل به روشن تر از شخصیت های اصلی می شود. از افسانه ای در مورد مهاجمان خشن که زندانیان را در بردگان به دست آورده اند، محروم از استقلال و حافظه، کلمه و مفهوم "Mankut" - یک مرد ریشه های خود را به روسی فراموش کرده است.
دومین روم آیتماما، "Floha"، در سال 1986 بیرون می آید. در طول این دوره در اتحاد جماهیر شوروی، میخائیل گورباچف شروع به بازسازی کرد و ممکن بود در مورد مشکلات کشور بنویسد. اما حتی در مقابل پس زمینه تبلیغات مجاز "Floh" یک اثر قابل توجهی را تولید می کند - این رمان چندین سوال حاد را در یک بار مطرح می کند، در مورد اعتیاد به مواد مخدر و فساد، درباره ایمان و وزیران کلیسا صحبت می کند.
زندگی شخصی
نویسنده زیبایی زنانه را تحسین کرد و شخصیت زن را درک کرد. اثبات این خدمت به طور قابل اعتماد و به طور قابل اعتماد و محدب تصاویر نوشته شده از زنان در کتاب Chingiza Aitmatov: قوی جمیل از داستان همان نام، آستللی رمانتیک جوان ("Popolak من در قرمز Kosynka")، عاقل از Tolgonai، که پسران خود را در جنگ از دست دادند، اما حفظ زیبایی درونی روح ("میدان مادر").
تقریبا هر کار یک زن وجود دارد، از ظاهر که در صفحات کتاب در روح در شخصیت اصلی یا خواننده سبک تر می شود. و در زندگی نویسنده، زیبایی زنان نقش مهمی ایفا کرد. Kerez Shamshibayeva با اولین همسر، Chingiz در حالی که در موسسه کشاورزی تحصیل کرد ملاقات کرد. دختر مطالعه در موسسه پزشکی و همچنین علاقه مند به ادبیات.
پس از مدرسه، Keerez عالی حتی یک جهت به موسسه ادبی مسکو دریافت کرد، اما شرایط مادی اجازه نمی داد که ترک شود. Kerez Shamshibayeva به یک دکتر عالی و سرپرست تبدیل شد، در وزارت بهداشت قرقیزستان کار کرد. دو پسر را به دنیا آورد. Sanjar Changizovich در سال 1954 متولد شد، او یک روزنامه نگار و نویسنده، یک تاجر است. Askar Changizovich در سال 1959 متولد شد، به یک مورخ شرقی، یک شخصیت عمومی تبدیل شد.
در اواخر دهه 50، چینگیز آیتماتوف، عشق اصلی زندگی خود را ملاقات کرد - Ballerina Bybüchear Bayshenaliyev. رومی در لنینگراد آغاز شد و چهارده سال طول کشید. دوستداران نمی توانستند ازدواج کنند: موقعیت بالایی از هر دو انطباق با شایستگی. کمونیست فقط نمی تواند با همسرش ازدواج کند تا ازدواج با هنرمند مردم اتحاد جماهیر شوروی مردم، و پس از آن اولین افراد دولت، طلاق بگیرد.
تجارب نویسنده، خروج را در آثار خود یافت. از نیاز به انتخاب بین همسر و معشوقه Tanabe در داستان "Goodbye، Gulsary" رنج می برد. او عاشق یک بیوه، یک واحد قهوه ای در رمان "و طولانی ترین روز روز طول می کشد." در هر دو آثار، زنان از لحاظ اخلاقی مؤثرتر از قهرمان لری، آماده هستند تا رئیس عشق جدید را اجرا کنند.
چهارده سال یک اتصال مخفی را راه اندازی کرد، که بسیاری از آن ها به جمهوری رفتند. Budius Bayshenaliyeva در تاریخ 10 مه 1973 پس از یک و نیم سال مبارزه با سرطان پستان فوت کرد. بیست سال بعد، با همکاری مختار شاهانوف، آیتماتوف کتاب "اعترافات را در پایان قرن" نوشت (نام دوم "پلاک از شکارچی غلبه")، که در آن او رک و پوست کنده به داستان این عشق گفت.
همسر دوم Chingiza Taekowich ماریا Urmatovna تبدیل شد. در زمان کاوش نویسنده معروف، ماریا موفق به پایان دادن به دانشکده سناریو Vgika، برای بازدید و تولد دختر کلپون. در ازدواج دوم، پسر الدار و دخترش متولد شد. الدار چینگیزوویچ از آکادمی هنرهای زیبا در بلژیک فارغ التحصیل شد، او یک طراح و هنرمند بود که موزه ایتاتم را در بیشکک رهبری کرد.
مرگ
Chingiz Aitmatov در آخرین سال های زندگی بیماران دیابت بیمار بود، که از او جلوگیری از رهبری یک زندگی فعال نیست. در سال 2008، نویسنده در هشتادمین سال زندگی به تیراندازی مستند به کازان رفت "و طولانی ترین روز روز ادامه می یابد"، که به سالگرد آینده فیلمبرداری شده است. در مجموعه، نویسنده ناراحت شده است، سرما به پنومونی تیز منتقل شده است، شروع به رد کلیه کرد.
در 16 ماه مه، آیتماتوا به آلمان به آلمان فرستاده شد، اما پزشکان نمی توانستند بیمار را نجات دهند. در 10 ژوئن، در کلینیک نورنبرگ، چنگیز تانگلیچ درگذشت، و در روز 14 ژوئن، یک خداحافظی مهیج و مراسم تشییع جنازه کلاسیک ادبیات جهان صورت گرفت. غم و اندوه جمع آوری کرد که چندین نفر از پله ها به رهبری تئاتر رفتند، جایی که تابوت با بدن ایستاده بود. به منظور جلوگیری از قربانیان، به کمک پلیس و پزشکان کمک کرد.
Cengiza Aitmatov در گورستان آتا طعمه ("Ohloa مردم") در حومه بیشکک دفن شد. این مکان نویسنده خود را در دهه نود انتخاب کرد، زمانی که پس از یک جستجوی طولانی قادر به پیدا کردن محل دفن شات Torkul Aitmatov بود. در گودال عمومی، 138 بدن در Chon Tasha یافت می شود که در سال 1991 با افتخارات در آتا Baim رد شد. در کنار قبر پدر، آرزو داشت که استراحت کند و چینگیز - یک انسان شناس، که در مورد گذشته و آینده منعکس کننده بود.
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1952 - روزنامه یهوددو
- 1957 - "چهره به چهره"
- 1957 - "جمیل"
- 1961 - Topolak من در کوزینکا قرمز "
- 1962 - "معلم اول"
- 1963 - "مادربرد"
- 1966 - "خداحافظ، گولزری!"
- 1970 - "بخار سفید"
- 1977 - "سگ Pegii، در حال اجرا لبه دریا"
- 1980 - "نیمه در قانون" ("و طولانی تر از یک روز قرن")
- 1986 - "فلو"
- 1995 - "در همکاری با مختار شاهانوف،" شکارچی بیش از پرتگاه یا اعتراف به نتیجه قرن "
- 1996 - Tavro Kassandra
- 1998 - "ملاقات با یک بهایی"
- 2006 - "هنگامی که کوه ها سقوط می کنند (عروس ابدی)"