نیکولای روریچ - بیوگرافی، عکس، زندگی شخصی، نقاشی، مرگ

زندگینامه

نیکولای Konstantinovich روریچ یک شخصیت برجسته از فرهنگ روسی و جهان است. هنرمند، فیلسوف، نویسنده، دانشمند، شخصیت عمومی و مسافر. پس از خودش، او میراث خلاق عظیمی را ترک کرد - بیش از هفت هزار نقاشی، حدود سی و حجم آثار ادبی.

دوران کودکی و جوانان

نیکولای روریچ در 9 اکتبر 1874 در سنت پترزبورگ متولد شد. پدرش کنستانتین فدوروویچ روریچ در شهر وکیل تاثیر گذار بود. مادر ماریا Vasilyevna یک زن خانه دار بود، کودکان را به ارمغان آورد. نیکولای خواهر بزرگتر لیدیا و دو برادر جوانتر بود - ولادیمیر و بوریس.

در دوران کودکی، پسر علاقه مند به تاریخ شد، خیلی بخوانید. مجسمه ساز Mikhail Mikeshin، که مهمان مکرر در خانواده روریچ بود، متوجه شد که نیکلاس استعداد برای نقاشی داشت و شروع به آموزش او با صنایع هنری کرد. او روریچ را در دبیرستان چارلز می داند. همکلاسی های او الکساندر بنویس، فیلسوفان دیمیتری بودند.

در پایان، او وارد آکادمی امپراتوری هنر شد. و به موازات او در دانشگاه در یک وکیل تحصیل کرد. در آکادمی در کارگاه آرشیو معروف Archka Ivanovich Quinji مشغول به کار بود. در آن زمان، نزدیک به Ilya Repin، Nikolai Roman-Korsakov، Anatoly Lyadov و دیگران ارتباط برقرار کرد.

در سال های دانشجویی، به حفاری های باستان شناسی سفر کرد، و در سال 1895 او عضو انجمن باستان شناسی روسیه شد. در این سفرها، داستان های فولکلور محلی را ثبت کرد.

در سال 1897، نیکولای روریچ از آکادمی هنر فارغ التحصیل شد. کار دیپلم او تصویری از "مسنجر" بود، او Pavl Tretyakov را برای گالری خود به دست آورد. در عین حال، هنرمند جوان موقعیت دستیار رئیس موزای امپریالیستی را دریافت کرد و به طور موازی در نشریه "هنر و صنعت هنر" کار کرد.

رنگ آمیزی

در سال 1900، نیکولای Konstantinovich روریچ تصمیم می گیرد به پاریس برود، او در استودیوهای هنرمندان فرنان کرمانان و پیر کبد د چوانانا تحصیل کرده است. پس از بازگشت روریچ، او ترجیح داد داستان های تاریخی را بنویسد. دوره اولیه کار او شامل تصاویری از "بت ها"، "ساخت فرز ها"، "بزرگان همگرا"، و غیره هنرمند در زمینه نقاشی های برجسته و تئاتری و تزئینی کار می کرد.

از سال 1905، روریچ در طراحی باله، اپرا و اجرای دراماتیک کار کرد. در طول این دوره، نیکولای Konstantinovich فعالیت های فعال را برای احیای روسیه هنری و حفظ آثار تاریخی انجام می دهد.

در سال 1903، او سفر را از طریق شهرهای روسی باستان برگزار می کند. در این زمان، او یک سری از ائتلاف ها را با آثار معماری روسیه می نویسد. هنرمند همچنین طرح های کلیساها و کلیساها را ایجاد می کند. در سال 1910، او در کاوش های باستان شناسی شرکت کرد، که در آن او توانست بقایای کرملین Novgorod باستان را شناسایی کند.

در سال 1913، روریچ شروع به کار بر روی دو پانل کرد - "شمشیر با Kergents" و "فتح کازان". اندازه بوم چشمگیر بود. "فتح کازان" برای طراحی ایستگاه کازان در مسکو ایجاد شد. اما به دلیل جنگ، ساخت ایستگاه به تأخیر افتاد. به طور موقت پانل به آکادمی هنر منتقل شد.

اما رهبر جدید خود را از ملاحظات شخصی خود تصمیم گرفت که موزه آکادمی و تمام نمایشگاه ها را از بین ببرد. در نتیجه، بوم روریچ به قطعات بریده شد و به دانش آموزان تقسیم شد. این کار بسیار غیرقابل برگشت کار هنرمند بزرگ را کشته است.

به عنوان مثال، نیکولای Konstantinovich در طراحی گرافیک مجله کتاب کار می کرد، به عنوان مثال، او در ایجاد انتشار قطعات Moris Meterlinka شرکت کرد. روریچ در سال 1918 به ایالات متحده نقل مکان کرد. در نیویورک، او موسسه هنری هنری را ایجاد کرد. در سال 1923، موزه روریچ شروع به کار در شهر کرد - این اولین موزه هنرمند روسی بود که در خارج از روسیه باز شد.

اما شاید، سفر او در هیمالیا بزرگترین رد پای خود را بر روی کار روریچ ترک کرد. در سال 1923، او با خانواده اش به هند آمد. او بلافاصله شروع به آماده شدن برای مهمترین سفر خود در زندگی خود کرد - در یک سفر به مکان های آسیای مرکزی به سختی.

این سرزمین ها نه تنها به عنوان یک هنرمند علاقه مند بودند. او می خواست مشکلات مربوط به مهاجرت جهان از مردم باستان را کشف و حل کند. مسیر طولانی و پیچیده بود. او از طریق Sikkim، Kashmir، Sinjiang (چین)، سیبری، آلتای، تبت، و حتی مناطق محو شده Transgimalayev گذشت.

از لحاظ تعداد مواد جمع آوری شده، این اکسپدیشن می تواند توسط بزرگترین سفرهای قرن بیستم بولدن کند. او 39 ماه طول کشید - از سال 1925 تا 1928.

شاید محبوب ترین تصاویر روریچ دقیقا تحت تأثیر این سفر و کوه های بزرگ ایجاد شود. هنرمند مجموعه ای از نقاشی های "معلم شرق"، "مادر جهان" را ایجاد کرد - یک چرخه اختصاص داده شده به شروع زنان بزرگ. در طول این دوره، او بیش از 600 نقاشی نوشت. در کار خود، جستجوهای فلسفی به جلو رفتند.

ادبیات

میراث بزرگ و ادبی نیکولای Konstantinovich روریچ. او مجموعه ای از اشعار "گل های موریا" را منتشر کرد، چند کتاب محرمانه - "شرکت آتش نشانی"، "Altai-Himalayas"، "Shambala"، و غیره

اما شاید کار اصلی ادبی روریچ، دکترین معنوی "agni yoga" یا "اخلاق زندگی" است. این با مشارکت همسر نیکولای کنستانتینویچ - هلنا روریچ ایجاد شد. اول از همه، این فلسفه واقعیت کیهانی، تکامل طبیعی فضا است. با توجه به آموزه ها، معنای تکامل بشر، روشنگری و بهبود معنوی است.

در سال 1929، به لطف روریچ، نیکولای کنستانتینوویچ مرحله جدیدی را در تاریخ تمام بشریت آغاز کرد - پیمان روریچ تصویب شد. این اولین سند در تاریخ بود، سخنرانی که در مورد حفاظت از میراث فرهنگی جهانی بود. توافقنامه حفاظت از هنر و موسسات علمی، و همچنین آثار تاریخی، 21 کشور امضا شد.

زندگی شخصی

سال قابل توجهی برای نیکولای روریچ 1899 بود. او همسر آینده اش را ملاقات کرد - النا ایوانونا شاپوشنیکوف. او از خانواده از روشنفکران پترزبورگ آمد. از دوران کودکی، او علاقه مند به نقاشی و بازی پیانو بود، بعدا شروع به مطالعه فلسفه، مذهب و اسطوره شناسی کرد. آنها بلافاصله با یکدیگر نفوذ کردند، همانند جهان نگاه کرد. بنابراین، به زودی همدردی آنها به یک احساس قوی تبدیل شده است. در سال 1901، جوانان ازدواج کردند.

تمام عمر او، آنها یکدیگر را در شرایط خلاقانه و معنوی تکمیل کردند. النا ایوانوانا هر گونه تلاش شوهرش را به اشتراک گذاشت، یک همراه قابل اعتماد و یک دوست وفادار بود. در سال 1902، اولین فرزند خود، یوری ظاهر شد. و در سال 1904 پسر Svyatoslav متولد شد.

در کتاب های خود، روریچ النا ایوانوانا در غیر این صورت به عنوان "الهام بخش" و "دیگر" نامیده می شود. تصاویر جدید او ابتدا به او نشان داد، به شهود و طعم او اعتماد کرد. در تمام سفرها و اکسپدیشن ها، النا ایوانوانا همسر همراهی همراه بود. با تشکر از او، روریچ با آثار متفکران هند ملاقات کرد.

یک نسخه وجود دارد که النا ایوانوانا با یک بیماری روحی بیمار بود. این دکتر Yalovenko دکتر خانواده آنها شهادت داده شده است. او نوشت که زن از صرع صرعی رنج می برد. به گفته وی، چنین بیماران اغلب صداها را می شنوند و موارد نامرئی را می بینند. دکتر این و نیکولای کنستانتینویچ را گزارش کرد. اما این اطلاعات را سرد کرد. روریچ اغلب تحت نفوذ خود قرار گرفت و حتی به توانایی های اضافی خود اعتقاد داشت.

مرگ

در سال 1939، نیکولای کنستانتینوویچ با بیماری قلبی تشخیص داده شد. در سال های اخیر، هنرمند می خواست به روسیه بازگردد، اما جنگ آغاز شد، سپس او یک ویزای ورود را رد کرد. در بهار سال 1947، هنوز به مدت طولانی منتظر بود. خانواده روریچ شروع به آماده شدن کردند.

دسامبر 13، 1947، زمانی که همه چیز بسته بندی شد و بیش از 400 نقاشی، نیکولای کنستانتینوویچ تصویر "سفارش معلم" را نوشت. ناگهان، قلبش متوقف شد. هنرمند بزرگ را در سفارشی هند دفن کرد - بدن از بالای کوه سوزانده شد و در باد سوزانده شد. در محل کرم، یک بنای یادبود با کتیبه وجود داشت:

"دوست بزرگ روسی هند".

کار

• 1897 - "مسنجر (شورش کردن جنس)"
• 1901 - "مهمانان خارج از کشور"
• 1901 - "بتها"
• 1905 - "گنج فرشتگان"
• 1912 - "فرشته آخرین"
• 1922 - "و ما کار می کنیم"
• 1931 - Zarathustra
• 1931 - "آتش سوزی پیروزی"
• 1932 - "Saint Sergius Radonezh"
• 1933 - "مسیر به Shamball"
• 1936 - "کشتی بیابان (مسافرتی تنهایی)"
• 1938 - "اورست"

کتابشناسی - فهرست کتب

• 1931 - "قدرت نور"
• 1990 - "قلب شب"
• 1991 - "گیتس به آینده"
• 1991 - "مستقل"
• 1994 - "در ابدی ..."
• 2004 - "یوگا Agni در 5 جلد"
• 2008 - "علامت عصر"
• 2009 - "Altai - Himalayas"
• 2011 - "گل Moria"
• 2012 - "اسطوره آتلانتیس"
• 2012 - "Shambala"
• 2012 - "Shambala Shining"