ایگور استراوینسکی - بیوگرافی، عکس، زندگی شخصی، موسیقی، مرگ

زندگینامه

ایگور استراوینسکی یک آهنگساز بزرگ داخلی، سازنده و هادی، نماینده روشن مدرنیسم در موسیقی است. راست، آن را یکی از مهمترین رهبران هنر جهان قرن بیستم محسوب می شود.

دوران کودکی و جوانان

در سال 1882، ایگور استراوینسکی در نزدیکی سنت پترزبورگ متولد شد. پدر و مادرش رابطه مستقیمی با موسیقی داشتند - پدر فودور در تئاتر مارینسکی عمل کرد و یک هنرمند سزاوار امپراتوری روسیه بود، مامان آنا - پیانیست، همراه همسر بود. ایگور در میان جریان بی پایان مهمانان، از جمله نویسندگان، هنرمندان، نوازندگان، بزرگ شد. پدر پسر دوستانه با داستوفسکی دوست داشت.

برای اولین بار برای پیانو، نبوغ آینده در 9 سالگی نشسته بود. پس از فارغ التحصیلی از دبیرستان، والدین، ایگور را به دانشگاه سنت پترزبورگ ترتیب دادند، جایی که مرد جوان در یک وکیل تحصیل کرد. به تنهایی Stravinsky موسیقی را مطالعه کرد، سپس شروع به درس های خصوصی از Roman-Korsakov کرد.

ایگور پسرش ولادیمیر را دوست داشت، که همچنین در مورد قانونی تحصیل کرد. رومی-کورسوکوف با استعدادهای استراوینسکی تحت تأثیر قرار گرفت، توصیه کرد که وارد کنسرواتوار نباشد، زیرا دانش مرد جوان کافی بود. مربی به طور عمده مهارت های ارکستر ایگور را آموزش داد، آثار خود را تنظیم کرد. با تشکر از نفوذ آن، او به دنبال ساخت موسیقی رشته خود بود.

موسیقی

در سال 1908، دو اثر Stravinsky - "Favn و Custle" و "سمفونی Mi-Barol Major" - توسط ارکستر دادگاه اعدام شدند. سال آینده، سرگئی Dyagilev به عملکرد ارکستر ارکستر خود آمد: او توسط استعداد یک آهنگساز جوان، که بلافاصله او را ملاقات کرد، به دست آورد و دستور داد چندین ترتیب برای باله روسی در پاریس دستور داد. یک سال بعد، Dyagilev دوباره به Stravinsky تجدید نظر می کند، سفارش همراهی موسیقی برای "آتش پرنده" جدید ".

Premiere در تابستان سال 1910 صورت گرفت: موفقیت باور نکردنی فورا Stravinsky را در نماینده ترین نسل جدید از نویسندگان موسیقی تبدیل کرد. "Firebird" آغاز کار مشترک پربار از گروه های ایگور و Dyagilev آغاز شد. در حال حاضر فصل بعد با "جعفری" باله "، با نمره Stravinsky و Waclav Nijinsky با شکوه در نقش اصلی باز می شود.

آهنگساز با موفقیت به پایان رسید، آهنگساز را به عنوان یک نوع مراسم سمفونی نوشت، که در سال 1913 در تئاتر پاریس سر و صدا زیادی کرد. این کار "مقدس بهار" بود. تماشاچیان در طول نخست وزیر به دو اردوگاه تقسیم شدند: بعضی از آنها توسط رقص مبهم و موسیقی جسورانه خشمگین شدند، دوم، تولید اصلی را پذیرفت. شاهدان گفتند که رقاصان ارکستر را نمی شنوند - چنین قوی قوی در سالن بود.

از این روز از استراوینسکی آهنگساز از "بهار مقدس" و مدرنیست مخرب بود. ایگور شهر بومی خود را همراه با همسر و فرزندانش در سال 1910، در فرانسه توجیه می کند.

با این حال، جنگ جهانی اول "فصل های روسی" را در پاریس به ارمغان آورد و هزینه های سخاوتمندانه به پایان رسید. در سال 1914، چت Stravinsky به نظر می رسد در سوئیس تقریبا هیچ معیشتی است. در آن روزها، او اغلب به نقاشی های مردمی روسی، افسانه ها اشاره می کند.

در این زمان، موسیقی او نوشت Stravinsky تبدیل به آسایش، محدود، اما فوق العاده ریتمیک شد. در سال 1914، او شروع به کار بر روی "عروسی" باله شد، که تنها در سال 1923 تکمیل شد. این در آهنگ های روستایی روسی، که در مراسم عروسی و مراسم عروسی انجام شد، تاسیس شد. در سال 1920 در سبک روسی، آخرین شاهکار این کار نوشته شد - "سمفونی برای باد".

پس از کار او، عطر و طعم ملی ناپدید شد، و او شروع به کار در سبک نئوکلاسیشیسم کرد. بعد، آهنگساز موسیقی قدیمی اروپایی و دیگر سبک های تاریخی جالب را تفسیر می کند. از سال 1924، ایگور استاروینسکی متوقف می شود که به عنوان پیانیست و هادی بنویسد و عمل کند. در پایان جنگ جهانی دوم، کنسرت هایش شروع به لذت بردن از محبوبیت استخراج کردند.

سپس "فصل های روسی" تجدید می شود، اما در سطح متوسط. آخرین باله، که توسط Dyagilev و Stravinsky ایجاد شده است، تبدیل به "Apollo Musagyt" شد، نخستین بار که در سال 1928 برگزار شد. یک سال بعد، Dyagilev میمیرد، و گروهی از بین می رود.

1926 - نقطه عطفی در سرنوشت استراوینسکی، او یک تحول معنوی را تجربه کرد، که، البته، بر خلاقیت تاثیر گذاشت. نقاشی های مذهبی در "تزار ادی"، در "سمفونیسم اسحاق" خود ظاهر می شوند. لیبرتو به این آثار در لاتین ایجاد می شود. در سال 1939، او به دانشگاه هاروارد در آمریکا دعوت شد، جایی که او چرخه "سخنرانی های موسیقی" را خواند.

در پنجاه سال، یک آوانگارد در اروپا ظاهر می شود، که نئوکلاسیشی مورد علاقه خود را رد کرد و Stravinsky یک بحران موسیقی را تجربه می کند. افسردگی بزرگ، که در آن ایگور واقع شده بود، با چندین کار آزمایشی به پایان رسید: "Cantata"، "حافظه دیلان توماس".

او همچنان به کار خود ادامه داد، به رغم سکته مغزی، تا سال 1966، آخرین کار "Requiem" شد. این یک محصول فوق العاده ظریف نوشته شده توسط آهنگساز در 84، شواهدی از استعداد بزرگ و انرژی ناپایدار استراوینسکی بود.

زندگی شخصی

ایگور استراوینسکی در سال 1906 خود را به اوراق قرضه ازدواج با Kuzina Ekaterina Nosenko متصل کرد. عشق بزرگ جوان، حضور خون بومی را متوقف نکرد، 4 کودک در ازدواج متولد شدند: پسران Svyatoslav و Fyodor و Girls Lyudmila و Milena. پسران چهره های فرهنگی برجسته بودند: Svyatoslav - آهنگساز Virtuoso و پیانیست، فودور، یک هنرمند. بیوگرافی Lyudmila Stravinskaya جالب است زیرا او به همسر شاعر یوری ماندلستام تبدیل شده است.

کاترین از مصرف مصرفی رنج می برد، بنابراین خانواده به سوئیس رفتند - هوا خام سنت پترزبورگ زن را به نفس کشیدند. در سال 1914، چهار استراوینسکی به دلیل اولین دنیای بهار سوئیس به روسیه بازگشت، و پس از آن به دلیل انقلاب. اموال و پولی که در زادگاه خود باقی مانده است، خانواده انتخاب کرده اند.

ایگور این فاجعه را نزدیک به قلب برد: علاوه بر کاترین و کودکان، مادرش، خواهرش و برادرزاده خود را حفظ کرد. در روسیه، بی قانونی در ماه های انقلاب در تمام زمینه ها ایجاد شد و آهنگساز متوقف شد که به دلیل مهاجرت آن، کپی رایت را پرداخت کند. به حداقل یک خانواده، Stravinsky باید نسخه های جدیدی از آثار خود را تولید کند.

افسانه ها و شایعات از زندگی شخصی ایگور فرار نکردند: او با رابطه عشق با Coco Chanel اعتبار داده شده است. او در لحظه ای که او بدون پول به طور کامل بدون پول به طور کامل به دست نیامده بود، به دستان استاریا کمک کرد. برای دو سال، ایگور در یک ویلا در Mademoiselle زندگی کرد، او سخنرانی های خود را حمایت کرد، تغذیه کرد و خانواده اش را پوشید.

هنگامی که وضعیت مادی استراوینسکی بهبود یافت و او خانه شانل را ترک کرد، او هر ماه 13 سال دیگر پول فرستاد - این واقعیت غیر معمول پایه ای برای افسانه در مورد رمان طراح فرانسه و آهنگساز روسی بود. در سال 2009، فیلم ویژگی "Coco Chanel و Igor Stravinsky" در این رابطه منتشر شد.

در سال 1939، Ekaterina Stravinskaya تبدیل نشد، و یک سال بعد، به آمریکا منتقل شد، موسیقیدان دومین بار به ایمان داور، بازیگر یک فیلم سکوت ازدواج کرد. با هم، ورا و ایگور 50 ساله زندگی کردند، سعی نکردند برای یک دقیقه جدا شوند. در سال 1962، زن و شوهر متاهل از کشور بومی دیدند - در مسکو و لنینگراد، جلسه در تلویزیون نشان داده شد.

مرگ

آهنگساز در تاریخ 6 آوریل 1971 کار نمی کرد، علت مرگ، نارسایی قلبی است. همسر ورا Arturovna او را در ونیز، در بخش روسیه گورستان سان میشل، به دور از قبر Dyagilev دفن کرد. پس از 11 سال، همسر در کنار شوهرش دفن خواهد شد.

نام Stravinsky بارها و بارها جاودانه شد: او یک مدرسه موسیقی در Oranienbaum، کشتی موتور توریستی و هواپیمایی هواپیمایی "Aeroflot" بود. به افتخار Stravinsky در اوکراین، جشنواره بین المللی موسیقی هر سال برگزار می شود.

دیسکوگرافی

• 1906 - "Favn و Cowgirl"
• 1908 - "Scherzo فوق العاده"
• 1910 - باله "Firebird"
• 1911 - باله "جعفری"
• 1913 - "بهار مقدس، نقاشی های Pagan روسیه در 2 بخش"
• 1914 - پری داستان "Solovy"
• 1918 - پری داستان "تاریخچه سرباز"
• 1920 - Ballet "Pulcinell"
• 1922 - اپرا ماورا
• 1923 - صحنه های شغلی "عروسی"
• 1927 - اپرا "پادشاه Edip"
• 1928 - Ballet "Apollo Musaget"
• 1930 - "سمفونی مزامیر"
• 1931 - "کنسرت برای ویولن D-Dur"
• 1942 - "رقص کنسرت"
• 1954 - "4 آهنگ روسی"
• 1963 - "ابراهیم و اسحاق"
• 1966 - "آواز های آفتابی"