زندگینامه
نویسنده رمان، شاعر و ریانگا Akutagawa یکی از اولین مدرنیست های ژاپنی است که کتاب هایشان به زبان انگلیسی ظاهر شدند. Akutagawa آثار بزرگ را نپذیرفت، به سبک آن می توان آن را با اعتماد به نفس نامیده می شود، او اغلب به موضوعات ترس و مرگ متوسل شد. با وجود یک بیوگرافی کوتاه، Ryunca یک اثر بزرگ را در شعر زمان خود را ترک کرد.دوران کودکی و جوانان
نویسنده آینده Ryunca Acutagawa در تاریخ 1 مارس 1892 در توکیو متولد شد، نام پسر "اژدها" را نشان می دهد. هنگامی که Ryunca متولد شد، مادر در حال حاضر کمی برای 30 سال، و پدر بیش از 40 سال بود. Pope Boy شیر شیر، او مراتع خود را در حومه توکیو داشت.
در آن زمان، ژاپنی ها معتقد بودند که تولد یک کودک در افرادی که قبلا 30 ساله بوده اند، نشانه بد است. بنابراین، پس از ریاست قدیمی، پدر و مادر وانمود کردند که مثل یک پسر باشند. همه اینها صرفا به دلیل خرافات تنظیم شد.
هنگامی که کودک 9 ماهه بود، پدر و مادر او را به تربیت خود به خانواده های بدون فرزند برادر بزرگتر مادر - Mitiaki Akutagawa، که پس از آن موقعیت رئیس بخش ساخت و ساز از ریاست توکیو را برگزار کرد. بنابراین پسر نام نیهارا را از دست داد و Acutagava شد.
کودک مادر خود را در دوران کودکی، 10 ماهه از دست داد. او به خاطر مرگ دختر ارشد دیوانه بود و خودکشی را در یک بیمارستان روانپزشکی انجام داد. بیماری و مرگ مادر در طول زندگی خود برای آسیب های نویسنده باقی ماند. او اغلب در مورد بیماری های معنوی منطبق است و از همان سرنوشت بسیار ترسناک بود.
اجداد خانواده که در آن پسر نوازندگان و دانشمندان بود، به طوری که پیروان سعی کردند به سنت های فرهنگی باستانی پایبند باشند. در اینجا علاقه مند به نقاشی و شعر قرون وسطایی بود، به طور کامل شیوه زندگی باستانی را به طور کامل مشاهده کرد، بر اساس اطاعت بی قید و شرط به فصل خانه.
در سال 1910، مرد جوان از مدرسه متوسطه شهرداری توکیو فارغ التحصیل شد، یکی از بهترین فارغ التحصیلان بود. Ryunca ادبیات انگلیسی را انتخاب کرد تا تحصیل کند، ثبت نام در اولین کالج در شاخه ادبیات.
پس از 3 سال، Acutagawa از کالج فارغ التحصیل شد و وارد دانشگاه بریتانیا توکیو شد. Ryunca و دوستانش، نویسندگان آینده - Kume Masao، Kikuti Hiroshi و Yamamoto Yuji، تمام جریان های اصلی ادبیات غربی را می دانستند. آنها اغلب منجر به بحث در مورد مسیرهای بسیاری از همه مربوط به درخواست های روز خود شد. کلاس های دانشگاه در دانشگاه تازه کار را ناراحت کرد: در ابتدا، سخنرانی ها به نظر می رسید به او علاقه مند بودند، و بعدا او به طور کامل ناامید شد و متوقف شد و متوقف شد.
ادبیات
خیلی زود Ryunche با دوستان توسط موضوع مجله Sinsite مجذوب شد. این نشریه به موقعیت انتقاد از مدرسه طبیعت گرایی پیوست، نمایندگان آن "ضد طبیعت گرایان" نامیده می شود. آنها عمدتا از ارزش ادبیات به عنوان هنر عمل کردند، از حق به داستان ادبی و داستان عمدی دفاع کردند.
علاوه بر این، آنها خواستار کمبود یکنواخت بودند و از بیان تصویر، زایمان زبان بسیار قدردانی کردند. Akutagawa و افراد متمادی او یک روش خلاقانه نئورئالیسم اعلام کردند. داستان اول "پیرمرد" در مجله خود در سال 1914 منتشر شد، خلاقیت نویسنده، موفقیت های اولیه را مشخص کرد. محبوبیت Acutahagava داستان ها را از زندگی ژاپن قرون وسطی "دروازه رودخانه رسلون"، "بینی" و "آرد جهنم" آورده است.
در جوانان، نویسندگان ژاپنی از عصر ادبیات وزیر و اروپا تأثیر زیادی بر روی ریکنا داشتند. شاعر در ادبیات روسی به خوبی درک شد. داستان Nikolai Gogol "Shinel" الهام بخش Ryunca برای ایجاد یک داستان "Batach فرنی"، و بازی Anton Chekhov "گیلاس غمگین" الهام گرفته به نوشتن داستان "باغ". همانطور که برای کار WaldShnep، نوشته شده در سال 1921، شخصیت های اصلی در آن شیر Tolstoy و ایوان تورگرگف بود.
اکثر منتقدان شامل ظهور این روایات ها تا زمانی که ریچن به علت عشق غم انگیز افسرده بود. او به دنبال رفتن به یک دنیای غیر واقعی بود، از واقعیت دور می شود.
او الهام بخش و مربی خود را در نویسنده Akutagawa در نظر گرفته شده، Soseks Natsuma را در نظر گرفت، که در آن تحصیل در دانشگاه ملاقات کرد. رمان های اول علاقه مند به استادان بودند و در آن زمان او یکی از بهترین کارشناسان ادبیات انگلیسی در آغاز قرن بیستم محسوب می شد. انگیزه های فردی خلاقیت ناتما در آثار Acutagaba: موقعیت اخلاقی قهرمانان، مسئله خودخواهانه به عنوان مشکل جامعه به عنوان یک کل، و همچنین "خودخواهانه دولت ژاپن" بود.
پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه Akutagawa، او پست معلم انگلیسی را در مدرسه دریایی دریافت کرد. این سالها، ریکنا در مورد معلم در مورد معلم یاسووکیتی نوشت - یک فرد صادقانه اما پراکنده ای است که به طور مداوم به شرایط کنجکاو می رسد. برای 9 ماه آموزش، حدود 20 مجموعه از aphorisms، نقل قول ها و مقالات ایجاد شد. در آنها، نویسنده در مورد خود صحبت کرد:
"من وجدان ندارم من فقط اعصاب دارم. "در طول این دوره، او در مورد خلوص داخلی و شخص شادی انسان می نویسد. همچنین بر موضوع پوچ بودن ایمان کور تأثیر می گذارد، که در تاریخی تحت عنوان "مدونا در سیاه" منعکس شده است.
در سال 1919، نویسنده شروع به کار در روزنامه Simbun Minity Osaka کرد. به عنوان یک خبرنگار ویژه، Ryunche به مدت 4 ماه به چین فرستاده شد. پیدا کردن آن، آن را برای نویسنده دردناک بود: او به خستگی بازگشت، همه نیز از بی خوابی و اختلال عصبی رنج می برند.
پس از انتشار داستان "در اغلب موارد"، شیوه خلاق نوشتن نویسنده به طور کامل تغییر کرده است. تم های آثار هر روز بیشتر شده است، و سبک مختصر و قابل فهم است.
زندگی شخصی
در دانشگاه ریکنا پیشنهاد دستان دست و قلب تخم مرغ های جاشید را پیشنهاد کرد، اما پدر پذیرش علیه این اتحادیه بود. نویسنده به او گوش داد، بنابراین زندگی شخصی Acutagava با یک زن دیگر ارتباط دارد. در مارس 1919، Ryunca و Fumi Tsukamoto وارد یک ازدواج رسمی شدند.
این زن و شوهر سه پسر داشتند: اولین فرزند هیروشی در 30 مارس 1920 متولد شد، تاریخ تولد فرزند دوم Takashi - 8 نوامبر 1922، و فرزند سوم Yakusi در تاریخ 12 ژوئیه 1925 متولد شد. در آینده، Yakusi تبدیل به یک آهنگساز شد، و هیروشی یک بازیگر معروف است. به عنوان Takashi، او یک دانش آموز بود، اما مرد جوان خواستار خدمات ارتش شد. این مرد در میانمار جنگید، جایی که او در سال 1945 فوت کرد.
همسر نویسنده در 11 سپتامبر 1968 به علت انفارکتوس میوکارد فوت کرد.
مرگ
در محصول autobiographical "چرخ دنده"، نویسنده، توهمات خود را شرح داد. در سال های اخیر زندگی، Acutagava افکار وسواس در مورد خودکشی، بیان در آثار "زندگی عجیب و غریب" و "نامه با یک دوست قدیمی". پس از بازتاب های با دوام در مورد روش و محل مرگ، در 24 ژوئیه 1927، Ryunca Akutagawa خودکشی خودکشی را با او متعهد کرد، با اتخاذ یک دوز Veroneal، ناسازگار با زندگی.
قبل از آن، او، بدون در نظر گرفتن، حتی در شب 23 ژوئیه تا 24 ژوئیه در پنجره کابینه کار کرد، نور دفن شد، و صبح روز بعد او مرده بود. مرگ نویسنده، دوستان و آشنایان را تکان داد، اما تعجب نکرد، زیرا ریکنا به طور مداوم از خودکشی صحبت کرد.
با این وجود، دلیل این قانون ناشناخته باقی ماند، برخی از نگرانی های مبهم در مورد نویسنده صحبت می کنند. شاید این به خاطر خاطرات دردناک مرگ مادر یا خلق و خوی هنری و شخصی است. Akutagawa بارها گفته است که او اغلب دوقلو خود را در خیابان ها دید.
در سال 1935، یک دوست نویسنده، نویسنده و ناشر Kikuta Kan جایزه ادبی را به نام Ryunca Akutagawa تاسیس کرد. یک بار در سال او با قدمت ادبی جوان اهدا شد. علاوه بر این، در سال 2016، مجموعه انیمه "بزرگ از پین های ولگرد" حذف شد، که در آن Ryunca Akutagawa به نمونه اولیه شخصیت اصلی تبدیل شد. عکس قهرمان را می توان در اینترنت مشاهده کرد.
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1914 - "پیرمرد"
- 1915 - "دروازه Rasloon"
- 1916 - "بینی"
- 1916 - فرنی Batata
- 1916 - "دستمال کاغذی بینی"
- 1916 - "تنباکو و شیطان"
- 1917 - "مربا ابدی"
- 1917 - "فانتزی در فراوانی"
- 1917 - "شادی"
- 1917 - "سرقت"
- 1918 - "Pautinka"
- 1918 - "جهنم تنهایی"
- 1918 - "مرگ مسیحی"
- 1919 - "سگ ها و سوت"
- 1919 - "زندگی سنت Cyrustohoro"
- 1919 - "معجزات سحر و جادو"
- 1919 - "ماندارینها"
- 1920 - "پاییز"
- 1920 - "نانجینگ مسیح"
- 1920 - "خدا آگنی"
- 1921 - "در اغلب موارد"
- 1922 - "عمومی"
- 1922 - "واگن برقی"
- 1922 - "بازار ماهی"
- 1922 - Baryshnya Rokuniamia
- 1923-1927 - "کلمات Pagmy"
- 1923 - "نبرد میمون با خرچنگ"
- 1925 - "نیمی از زندگی Didodi Sinsk"
- 1926 - "عهد"
- 1927 - "در کشور آب"
- 1927 - "چرخ های محافظ"
- 1927 - "زندگی عجیب و غریب"
- 1927 - "مردم غرب"