سلمان رادویف - بیوگرافی، عکس، زندگی شخصی، زندان، مرگ

زندگینامه

نام سلمان رادویف در ماه ژانویه سال 1996 به طور عمده با ضبط بیمارستان در Kizlyar متصل است. علاوه بر این، به حساب تروریست چچن - یک لیست کلی از جنایات.

دوران کودکی و جوانان

سلمان، چچن از Tapa Gordala، در تاریخ 13 فوریه سال 1967 در گودرمز متولد شد. بیوگرافی شروع به مانند یک فرزند شوروی معمولی کرد: اکتبر اول، سپس پیشگام، سپس - Komsomolets. امور Komsomol به طور فعال مشغول به کار بود، منجر به دایره بیضی شد. برای این، یک مطالعه دوست نداشته است.

سلمان در طول خدمت در ارتش، سلمان به رتبه های حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی ملحق شد، و معاون وزیر امور خارجه Komsomol بود. پس از DEMOB، او به ساخت یک حرفه ای در جمهوری Komsomol بازگشت - عضو جامعه منطقه ای چچن-Ingush، یک مربی در یکی از بخش های همکاری شد. به عنوان یک طبقه تقریبی، کاملا مثبت دارایی تبدیل به یک تروریست بی رحمانه، داستان سکوت است.

Raduyev در یک مصاحبه افتخار داشت که او تحصیلات عالی اقتصادی داشت، از مدرسه فارغ التحصیل فارغ التحصیل شد و عملا کاندید را نوشت.

جنگ چچن

Raduyev هنگامی که "انقلاب چچن" اتفاق افتاد، به طور کلی Dudayev، رهبر کنگره ملی مردم چچن پیوست. در تابستان سال 1992، سلمان بر اساس حکم دودیف، سلطنت شهر بومی خود را به رسمیت شناخت، اما او در این موقعیت کمی کمتر از دو سال باقی ماند: در بهار سال 1994، ساکنان گودرمز از جابجایی خود به جابجایی خود دست یافتند پست.

در همان تابستان، Dudaevsky General "Berets ریاست جمهوری" را ایجاد کرد و در سر این شکل گیری مسلحانه ایستاد. در نوامبر 1994، Berechi تبدیل به یک بخش ویژه "بورز"، یعنی "گرگ" در چچن شد. و سلمان رادویف فرمانده جبهه شمال شرقی نیروهای مسلح Ichkeria شد. هنگامی که در ماه مارس سال 1995، گودرها نیروهای فدرال را گرفتند، Raduev دیگر آنجا نبود.

اطلاعاتی وجود دارد که پس از آن او در منطقه MOUNTORWRIER مخفی شده بود، پیوستن به جدایی از شنیل باسایف بدبختی. در دسامبر سال 1995، Raduyev اظهار داشت که او در انتخابات رئیس اداره، که مقامات Ichkeria را سازماندهی می کند، در گودرمز به دست آورد. و در روز 14 دسامبر، ستیزه جویانش، همراه با جدایی سلطان گلیس خانوف، که منجر به اداره امنیت دولتی Ichkeria شد، گودرمز را گرفت و تا 23 دسامبر برگزار شد.

در ژانویه سال 1996، همه روسیه شناخته شده است که سلمان Raduyev. ستیزه جویان چچن توسط فرمان یوهار داودایف به Kizlyar آمد. فرماندهان میدان به دقت آماده شدند: تروریست ها مسیر را انجام دادند، اکتشاف را انجام دادند. نه همه ستیزه جویان موافقت کردند که به حمله به داگستان بروند - آنها از انتقام خون ترس داشتند. اما هنوز، حدود 300 داوطلب تحت فرماندهی سلمان رادووا و هانکا پاشا ایزراپیلوف قرار گرفتند.

در Kizlyar، سپس پایگاه هلیکوپتر روسیه و شهر نظامی سربازان MVD واقع شده است. ستیزه جویان دو هلیکوپتر را نابود کردند، اما در این شانس موفق آنها را ترک کرد، و تروریست ها مجبور بودند در چچن ترک کنند. آنها عزیمت خود را از Kizlyar تأمین کردند، بیمارستان و بیمارستان شهر را جذب کردند. در بیمارستان Kizlyar در زمان ضبط بیش از صد نفر - پزشکان و بیماران وجود داشت. حدود سه هزار نفر از خانه های اطراف آن کمی بعد به بیمارستان منتقل شدند.

برای مذاکرات با فدرال، ستیزه جویان رفتند. در 10 ژانویه، با صدها گروگان، اجازه دادن به استراحت، تروریست ها Kizlyar را ترک کردند و به چچن رفتند. عبور از Rubroke در نزدیکی Pervomaysky برنامه ریزی شده بود - یک روستا 300 متر از مرز. فدرال برای تولید ستیزه جویان از داگستان و فکر نمی کرد: آنها برای اولین بار گروگان ها را آزاد کردند. ستون Raduyev او را نفرین کرد و Pervomayskoye را ترک کرد، جایی که او نیز بسته شد، به گروگان به گروگان به شبه نظامیان. یک هفته بعد، 70 جدایی طلب و بیش از 200 نفر از غیرنظامیان در طی حمله به روستای فدورها کشته شدند.

Raduyev پس از حمله تروریستی Kizlyar عنوان ژن تیپ را دریافت کرد و دستور "قهرمان ملت" و "افتخار ملت" را دریافت کرد. و در سال 1997، رئیس جمهور Ichkeria zelimkhan Yandarbiev Salman Radueva را با یک تفنگ ثبت شده اعطا کرد. بیهوده Raduyev دریغ نکرد که مسئولیت بسیاری از حملات تروریستی متعهد شده در روسیه را به عهده بگیرد و حملات تروریستی جدید را تهدید کند.

در همان زمان، جدایی طلب در همه اظهار داشت که Berezovsky یک مرد نجیب است. سرهنگ ژنرال، قهرمان روسیه گنادی ترویشف، در خاطرات نوشت که، به گفته احمدی Kadyrov، در آستانه حمله به جدایی طلبان چچن در Dagestan Berezovsky آنها را حدود 1 میلیون دلار برای "تقویت دوستی بین ملت" ترجمه کرد. Troyshev حتی تصور می کرد که Berezovsky در توافق با ستیزه جویانی که سربازان روسی را ربوده اند، و پس از آن بوریس آبراموویچ، ادعای خود را از دست دادند.

تمایل Raduyev برای لذت بردن از تعداد تروریستی 1 پس از یک سری از تلاش. به عنوان مثال، در ماه مارس سال 1996، رسانه های روسیه، مرگ خود را از دست گردش خون گزارش دادند. در گورستان، اوروس-مارتان حتی یک صفحه قبر را نصب کرد. سه ماه بعد، Raduyev "Risen" و در یک کنفرانس مطبوعاتی Grozny گفت که این تلاش کار دست خدمات ویژه روسیه بود. از عواقب آسیب شدید، تروریست ها در آلمان تحت درمان قرار گرفتند.

در جمجمه، او یک صفحه تیتانیوم را وارد کرد و مجموعه ای از عملیات پلاستیک را انجام داد، پس از آن که جدایی طلبی به عکس های قدیمی خود نگاه کرد. و به "قبر" خود، Raduyev اغلب راه می رفت، معتقد بود که آن را به ارمغان می آورد موفق به او. به هر حال، در آن سالها، راننده او آدام دلالمانف بود، که بیش از بسیاری از رفقای دیگر فرمانده میدان خوش شانس بود، در حال حاضر او معاون دوما دولت روسیه است.

در جنگ دوم چچن، در سال 1999، Raduyev از چندین شکست از نیروهای فدرال رنج می برد و تشکیل باند او در نهایت شکسته شد. مارس 13، 2000 - روز دستگیری کارمندان Salman Raduyev از FSB. Raduyev در انتظار محاکمه در Lefortovo Sizo، گفت که او یک کتاب در مورد دهه گذشته در چچن می نویسد. اما پس از تقریبا دو سال، تحقیقات کتاب نبود، اما 129 جلد پرونده جنایی و حکم - حبس ابد. پس از شکایت Cassation، دیوان عالی فدراسیون روسیه حکم بدون تغییر را ترک کرد.

زندگی شخصی

عملا هیچ زندگی شخصی در مورد زندگی شخصی و خانواده تروریست Raduyev وجود ندارد. پدر Beethra Raduyev دو زن داشت: مادر سلمان - اوسط آبیزیدهوا و مادربزرگ Cidar Hajeva. تنها برادر سلیمان نامیده شد، اما خواهران هفت نفر بودند. در سال 1995، خانه Raduyev در Gudermes منفجر شد. سلمان آنجا بود، اما بستگانش فوت کردند.

در سال 1993، Raduyev به جواهر Dudayev پسر تبدیل شد - ازدواج خواهرزاده خود لیدیا آخمیموا. آنها پسران زلیمخان و یوهار داشتند. طبق گفته های سال 2003، بیوه و کودکان Raduyev در ترکیه زندگی می کردند.

Salman Raduyev به یکی از دوازده فیلم مستند سری "توهم" اختصاص داده شده است، که توسط صاحب دست مهمان Chechen "Grozny" فیلم گرفته شده و در مورد رهبران Ichkeria صحبت می کند. و در میان آهنگ های نویسنده چچن، تیمور Mutsurayev، یک ترکیب "Pervomayskoye" وجود دارد، او "جدایی از Raduyev Salman" است.

مرگ

آخرین روزهای Raduyev در زندان "سفید سووان" در Solikamsk برگزار شد. در 6 دسامبر 2002، Raduyev خونریزی داشت و در 13 دسامبر او به بیمارستان افتاد، جایی که صبح روز بعد از خونریزی داخلی گسترده ای فوت کرد. متخصصان سابقه یک زندانی یک زندانی از یک نوع ناتمام خون را پیشنهاد کردند. به هر حال، در باز کردن، هیچ صفحه "معروف" تیتانیوم وجود نداشت، جایگزین جمجمه تقسیم شده بود.

مدافعان حقوق بشر از خواستار تحقیقات مرگ تروریستی حمایت کردند، فکر می کردند که این یک انحلال پیش برنامه ریزی شده بود. بعضی از منابع گزارش دادند که Raduyev در محوطه خود فوت کرد پس از حمایت از حفاظت در طول جستجو و توسط جنگجویان گین مورد ضرب و شتم قرار گرفت. جدایی طلب در قلمرو مستعمره دفن شده است، جایی که این اصطلاح خدمت کرده است، زیرا باید تحت قانون باشد.

فهرست جنایات

در سال 2001، دفتر دادستان روسیه روسیه اتهامات Raduyev را در جرایم زیر ارائه داد - تروریسم، آدم ربایی، تشنج گروگان، کشتن با ظلم و ستم خاص، سازماندهی ساخت و ساز های غیرقانونی مسلح و مشارکت در آن، Banditry:

• حمله مسلحانه به Kizlyar و Pervomaysky در ژانویه سال 1996، قتل های عمدی و استفاده از آسیب جدی جسمی به گروگان؛
• ضبط Penza Rasonians در دسامبر 1996،
• سازمان انفجار در ایستگاه راه آهن Pyatigorsk در آوریل 1997،
• تهدید عمومی انفجار در Voronezh NPP و در سایر شهرهای روسی.