لئونید آندریوف - بیوگرافی، عکس ها، زندگی شخصی، کتاب ها

زندگینامه

عصر نقره ای ادبیات روسی بسیاری از نام های روشن را ارائه داد. یکی از بنیانگذاران بیانگر روسیه لئونید آندریف با سبک عجیب و غریب خود را با حق خود در PLEID از استعدادهای نوبت از قرن های XIX-XX می گیرد.

دوران کودکی و جوانان

در 9 اوت سال 1871، در خانواده امبورو-مالیات، نیکولای ایوانویچ و دختر صاحب لهستان آناستازیا نیکولانا، پسر نئون، متولد شد. لئونید به نام خوانده شده، و او بود که او قصد داشت در آثار آینده بنویسد، هنوز هم قلب را لمس کرد و رشته های پنهان روح انسان را پنهان کرد.

Andreevs در شهر اول در خیابان دوم خیابان زندگی می کردند - یکی که در آن نویسنده با شخصیت های یکی از اولین داستان های خود "Bargamot و Garaska" کنار گذاشته شد. در زمان تولد فرزند، خانواده Ambarer در نهایت حداقل برخی از ثبات مالی را به دست آوردند.

پدر لئونید توسط همسایگان برای شخصیت شرکت و عشق به عدالت احترام گذاشته شد. متأسفانه، نیکولای ایوانویچ دوست داشتنی شود و نوشیدنی برای مبارزه کند. لئونید آندریو بعدا گفت که او از پدرش، الکل به ارث رسیده است. و از مادر، هرچند ضعیف تحصیل کرده، اما با فانتزی غنی، یک هدیه خلاقانه است.

در سالن ژیمناسی کلاسیک اورویول، پیشگامان آینده آستین خود را تکذیب کردند و حتی برای سال دوم باقی ماندند. او به خوبی مدیریت شد، بنابراین این نوشته ها هستند که او اغلب برای همکلاسی هایش نوشت. سپس لئونید استعداد تقلید را نشان داد - او می تواند به راحتی "جعلی" سبک، به عنوان مثال، چخوف یا Tolmatoy.

و از اوایل دوران کودکی، پسر دوست داشت بخواند، و پس از آن او سپس خود را در زندگینامه "کتاب های چربی" نوشت. اما این واقعیت که این کودک تبدیل به یک نویسنده خواهد شد، در آن سال ها هیچ کس فرض نمی کرد، از جمله آندرین خود.

در سال های تحصیلی، لئونید از نقاشی استفاده کرد. افسوس، در زادگاه شما هیچ فرصتی برای به دست آوردن دانش بنیادی در نقاشی وجود نداشت، که نویسنده سپس بارها پشیمان شد. و از زمان به زمان، هنوز برای یک قلم مو برداشته شد - به بخشی از آثار خود، لئونید آندریوف خود را ایجاد کرد.

نوشتن از خواندن رشد کرده است. لئونید خواندن زیادی: Tolstoy، Hartmanna، Schopenhauer. این دومین تأثیر زیادی بر کار نویسنده، به ویژه کتاب "صلح به عنوان اراده و ارائه"، یکی از کتاب های مورد علاقه آندرینا بود. تحت تاثیر نویسندگان مورد علاقه در 15-16 سال، مرد جوان شروع به رنج "سوالات لعنتی" کرد.

سپس آندریوف وعده داد تا آثار خود را با عشق، اخلاق، مذهب خود نابود کند و "زندگی خود را با تمام وقت به پایان برساند". این عبارت به لطف نویسنده روسی، معاصر Andreeva Vasily Bruzynin به فرزندان تبدیل شده است.

آندریوف نمی دانست چگونه آرام زندگی کند، در بیوگرافی او بسیاری از گوشه های تیز وجود دارد - تلاش برای خودکشی، دنده های بلند مدت، سرگرمی های عشق بی پایان. به طور کلی، کلمه "شور و شوق" غیر ممکن است به طور کامل ویژگی های دردناک و ظریف نویسنده را مشخص می کند. عشق به او یک نیروی محرکه، ضرورت طبیعی بود.

لئونید به عنوان یک دانشجوی دانشکده حقوق دانشگاه سنت پترزبورگ، لئونید مجبور به مطالعه به دلیل خودکشی شکست خورده بر اساس احساسات ناامید شده است. یکی دیگر از دلایل خروج از دانشگاه، مرگ پدر بود. وضعیت مالی خانواده به شدت تکان خورده است، و در نتیجه، فرصتی را برای پرداخت مطالعات خود ناپدید کرد. سپس Andreev شروع به نوشیدن کرد - و نوشتن کرد. اولین داستان در مورد دانش آموز گرسنه دقیقا ظاهر شد، اما او او را در دفتر سرمقاله قبول نکرد.

او نویسنده دانشجویی خود را در دانشکده دانشکده دانشگاه مسکو ادامه داد. لئونید زندگی خود و خانواده ی یتیم خود را با تدریس به دست آورد. او همچنین پرتره ها را به سفارش نوشت. بر خلاف جوانان، در دانشجویان جوان، سیاست را دوست نداشتند، بلکه فلسفه نیچه.

به خصوص نزدیک به او، ایده های بی معنی زندگی و ارزش شخص خود بود. لئونید در حال تعطیلات در خانه در سال 1894 دوباره به عشق افتاد و دوباره ناموفق بود. یکی دیگر از اقدامات خودکشی دنبال شد. پس از آن، آندریوف یک بیماری مزمن (بیماری قلبی) دریافت کرد، که در نهایت او را تسخیر کرد.

با موفقیت به پایان رساندن دانشگاه در سال 1897، نویسنده تا سال 1902 در فعالیت های وکیل مشغول به کار بود. در همان زمان، آندریوف به عنوان یک روزنامه نگار در نسخه های مسکو - "پیک" و "بولتن مسکو" کار کرد.

ادبیات

در سال 1898، داستان Andreeva "Bargamot و Garaska" در پیک برای اولین بار چاپ شد. و افتخار در سال 1901 به نویسنده آمد، پس از انتشار در مجله "زندگی" داستان "زندگی". به زودی لئونید آندریوف وکالت را ترک کرد و از ادبیات نزدیک شد.

شبهای ادبی را صدا کرد، آشنایی را با پخت و پز، بونین و دیگر نویسندگان به ارمغان آورد، به عنوان یک انتقاد و مشاوره اسفنجی جذب شد. کار نویسنده Maxim Gorky را ذکر کرد و به انتشار اولین مجموعه داستان ها و گردش خون بزرگ کمک کرد. این چهار بار به دلیل محبوبیت مجددا مجاز بود.

"زندگی"، "فرشته"، "Valya"، "Kusaka" - بدون عارضه و در عین حال طرح های روشن از واقعیت اطراف، تشویق شفقت نوشته شده توسط زبان زنده است. شخصیت های داستان ها در نزدیکی زندگی می کنند - بله در همان دومین پوشکین در Orel.

داستان های منتشر شده در سال 1902 باعث شد اسپور های گرم. نویسنده در مورد آنچه که به عنوان سکوت در نظر گرفته شده بود صحبت کرد، "در مورد طرف تاریکی روح انسانی، در مورد ترس، در مورد غرایز، که در شرایط استرس زا به راحتی بر ذهن انسان غلبه می کند، به عنوان مثال، در داستان "Abyss".

Andreeva معروف "خنده سرخ"، رویدادهای زیبا از جنگ روسیه و ژاپن 1904، به ویژه وحشتناک است. نویسنده خودش جنگید، اما گزارش های روزنامه های کافی و داستان های شاهدان عینی وجود داشت، به طوری که تخیل غنی از نویسنده و هنرمند، نقاشی های وحشتناکی از جنون جنگ را به وجود آورد.

در مرحله بعدی زندگی خلاق آندریوف، کارهای فله ای را ایجاد کرد - نمایشنامه ها، رمان ها، داستان ها: "دفتر خاطرات شیطان"، "کسی که دریافت اسلحه"، "یهودا ایزرابی" و غیره یهودا ایزرارئوت باعث شد بسیاری از اختلافات و مؤمنان ناراضی، چرا که در این داستان رسولان - مردم عادی، نه بیگانگان بیگانه، و یهودا - یک مرد ناامید. داستان در آلمان، انگلیسی و فرانسوی منتشر شد، چندین سپر را زنده ماند.

ویژگی خلاقیت لئونید آندرها از نقطه نظر منتقدان ادبی، ناتوانی در ویژگی های نویسندگان نویسنده به یک جهت خاص در ادبیات است. روش های هنری بسیار متفاوت استفاده شده توسط نویسنده، سبک بسیار غیر معمول است.

زندگی شخصی

در سال 1902، Andreev با ازدواج با الکساندرا Veligorskaya، نوه های تاراس شوچنکو، و در همان سال، این زوج به دنیا آمد. در سال 1906، پسر دانیل متولد شد و الکساندر از گرما پس از زایمان فوت کرد.

در سال 1908، لئونید آندریوف دومین بار ازدواج کرد - در آنا ایلینیچنا دنیسویچ (Karnitskaya). از دومین پسران متولد پسران Sava (1909) و ولنتاین (1912) و دختر ورا (1910). همه پنج کودک مانند پدر، مردم خلاق بودند.

بسیاری از آنها یک واقعیت جالب را از زندگی نویسنده می دانند: لئونید آندریوف شوخی به عکس رنگی نبود. او هنوز یکی از بهترین کارشناسی ارشد در جهان است که در تکنیک Avtorshrom کار می کرد. برادران Lumiere این تکنیک را اختراع کردند و تا سال 1935 تنها راهی برای گرفتن عکس های رنگی بود.

مرگ

انقلاب اکتبر سال 1917، نویسنده را قبول نکرد، بلشویک ها او را نگرش منفی منفی به دست آوردند. در سال دریافت استقلال فنلاند، لئونید آندریوف در این کشور زندگی کرد و در نتیجه مهاجرت اجباری بود. در آنجا، در شهر مسممی، 12 سپتامبر 1919، لئونید آندریوف درگذشت. علت مرگ پایدار، معاون قلب بود. در ماریکا، نویسنده را در نزدیکی دفن کرد.

در سال 1956، گرد و غبار Andreev در لنینگراد در گورستان گرگ بازمی گردید. به طور غیرمنتظره در میهن نویسنده به یاد میآید، و از سال 1956 کارهای انتخاب شده اش اغلب مجددا چاپ شده است. میراث که نویسنده را ترک کرد، شامل 89 داستان، 20 قطعه، 8 داستان و رمان است. افکار سرمایه گذاری شده توسط نویسنده در دهان قهرمانان و یا شخص اول نوشته شده توسط نقل قول. از سال 1991، موزه خانه لئونید آندریوا در حال کار است.

کتابشناسی - فهرست کتب

قطعات

• 1906 - به ستاره ها
• 1907 - زندگی انسانی
• 1907 - Savva
• 1908 - شاه گرسنگی
• 1908 - ماسک سیاه
• 1909 - آناتامه
• 1909 - روزهای زندگی ما
• 1910 - انفا
• 1910 - Gaudeamus.
• 1911 - اقیانوس
• 1912 - Ekaterina Ivanovna
• 1912 - پروفسور Storitsyn
• 1913 - Sabineans زیبا
• 1913 - کشتن نکن
• 1914 - اندیشه
• 1914 - Samson در Okovas
• 1915 - کسی که خراب می شود
• 1915 - REQUIEM.
• 1917 - ارواح ناز
• 1922 - سگ والتز

رمان ها و داستان ها

• 1903 - زندگی واضحا
• 1904 - خنده قرمز
• 1907 - یهودا ایزرارئوت
• 1908 - یادداشت های من
• 1908 - داستان حدود هفت آویزان شده است
• 1911 - Sasha Zagulav
• 1916 - جنگ های IGO
• 1919 - خاطرات شیطان