زندگینامه
او رویای تبدیل شدن به یک هادی بود، اما معلوم شد که یک پیانیست درخشان است. او اولین بار در صاحب اتحاد جماهیر شوروی جایزه گرمی بود. یک معجزه از شاخ پاکسازی استالین زنده ماند و از خیانت نزدیکترین فرد جان سالم به در برد. او همچنین یکی از برجسته ترین هنرمندان قرن بیستم محسوب می شود. او Svyatoslav Richter است.دوران کودکی و جوانان
Svyatoslav Teoflovich متولد 20 (یا 7، با توجه به سبک قدیمی) مارس 1915 در شهر Zhytomyr در خانواده آلمانی های Russified متولد شد. وقتی پسر یک سال برآورده شد، خانواده به اودسا نقل مکان کرد. پدر در کنسرواتوار اودسا آموخت و یک موسیقیدان با استعداد بود - پیانو و ارگان را بازی کرد. مامان ریشتر، آنا Pavlovna، نام خانوادگی Moskalev و از نجیب زاده بود.
موسیقی پسر شروع به آموزش از 3 سالگی کرد. پدر Svyatoslav اولین موقعیت معلم را با بازی بر روی بدن در Lutheran Cirche ترکیب کرد، اما پس از آن همکارانش، Theophila را در "وزارت فرقه" متهم کرد، که به معلم در کشور برنده شدن بیخدایی اعمال نمی شود. Richtera-Senior باید Kirchi را ترک کند و در درس های خصوصی شرکت کند.
هیچ وقت برای تدریس پسر زمان نبود، بنابراین از لحاظ آموزش موسیقی Svyatoslav عمدتا به خود اعطا شد. علاقه به موسیقی به موسیقی منجر به این واقعیت است که جوان ریشتر به سادگی شروع به بازی تمام احزاب، یادداشت هایی که در خانه یافت می شود.
سطح او از استعداد خود به دانش علمی نیازی نداشت - با اتمام دهه، Svyatoslav، که برای یک سال در یک مدرسه موسیقی مطالعه نکرده بود، به یک کنسرت از اودسا فیلارمونیک تبدیل شد. در طول این دوره، او بسیاری از تیپ های بازدید کننده همراه، گسترش رپرتیور خود و کسب تجربه.
اولین کنسرت مرد جوان سال 1934 در ماه مه 1934 بود. برنامه سخنرانی این آثار فردریک شپلین بود - آهنگساز، که Nocturne اولین بازی بود، که ریشتر آموخت که بازی کرد. به زودی پس از اولین، Svyatoslav Theofilovich در خانه اپرای اودسا برای موقعیت همراهی پذیرفته شد.
با وجود پیشرفت عینی، ریشتر در مورد مهارت های حرفه ای فکر نمی کرد. او فقط در سال 1937 به کنسرواتوار مسکو آمد و این مرحله ماجراجویی بود - مرد جوان هنوز آموزش موسیقی نداشت. هنری نیگایس، یک پیانیست باشکوه، که Svyatoslav را مطالعه کرده است، و دانش آموزان به معنای واقعی کلمه، گوش دادن به اودسا با استعداد را متقاعد کردند.
استعداد انجام شده ریشتر تحت تأثیر معلم قرار گرفت - آنها می گویند، پس از آن او در صدای کم پذیرفته شده به دانش آموزانی که یک موسیقیدان درخشان را در مقابل او می بیند. Svyatoslav به یک کنسرت پذیرفته شد، اما تقریبا بلافاصله اخراج شد - او از مطالعه رشته های آموزشی عمومی اجتناب کرد.
او تنها پس از آنکه Nugauz بر این موضوع تأکید کرد، بازسازی شد، اما او با وقفه ها تحصیل کرد - Svyatoslav دیپلم سال 1947 را دریافت کرد. معلم و ریشتر بسیار نزدیک بودند - اولین بار مرد جوان حتی در معلم در خانه زندگی می کرد. احترام به پیانیست و تحسین تبدیل شده است تا زمانی که بسیاری از سال ها، Svyatoslav Theofilovich شامل کنسرت پنجم بتهوون در برنامه ها - اعتقاد بر این بود که بهتر بود بازی Niguza خود را.
اولین کنسرت در پایتخت ریشتر در تاریخ 26 نوامبر 1940 بازی کرد. سپس در سالن کنفرانس مردانه، موسیقیدان ششم سوناتو پروکوفیف را اجرا کرد، که نویسنده خود را قبل از او انجام داد.
سپس جنگ شروع شد و پیانیست مجبور شد در مسکو مستقر شود، نه واقعا در مورد سرنوشت والدین که در اودسا باقی مانده بود، دانست. با استفاده از هر فرصتی، موسیقیدان کنسرت ها را داد و در سال 1942 فعالیت های خود را از دست داد. در طول جنگ، او با سخنرانی ها تقریبا تمام اتحاد جماهیر شوروی، حتی در یک لنگراد محاصره بازی کرد و در این زمان تراژدی خانواده اش در اودسا باز شد.
پدر و مادر ریشتر پیشنهاد شده بودند که از شهر تخلیه شوند - دشمن آمد و اشغال اودسا به لحاظ زمانی تبدیل شد. آنا Pavlovna حاضر به ترک نیست پس از آن، معلوم شد که زن دارای یک رمان در کنار برخی از Kondratyev بود، که او قبل از جنگ گرفتار شد - مردی که ادعا می کند به شکل استخوانی سل ریوی آسیب دیده است و نمی تواند به خود خدمت کند.
در واقع، همه چیز متفاوت بود - Kondratyev از خانواده رسمی سلطنتی آمد و شکایات زیادی در مورد مشاوره داشت، با این حال، همانطور که آنها هستند. مرد برنامه ریزی کرد تا آلمانی ها صبر کند و سپس با آنها کنار بیاید. Teofil Richter تصمیم به ترک همسر خود را تنها و همچنین تخلیه رها شده است. در آن زمان، برای مقامات این به معنای یک چیز بود - آلمان منتظر جذب شهر توسط فاشیست ها و مارک ها در همکاران است.
ریشتر ارشد تحت ماده 54-1A از SSR اوکراین از سرزمین مادری دستگیر شد و به تیراندازی و مصادره اموال محکوم شد. 10 روز قبل از ضبط شهر Theofila Danilovich شات. مادر Svyatoslav با Kondratyev باقی ماند و زمانی که اودسا آزاد شد، با مهاجمان باقی مانده بود. سپس زن در رومانی، پس از آن - به آلمان و برای 20 سال او با پسرش ارتباط برقرار نکرد.
موسیقی
موسیقی همیشه پایه و اساس زندگی پیانیست است، شاید، به لطف او، Svyatoslav Theofilovich، با بیوگرافی و ملیت خود، در هر دو امواج پاکسازی استالینیستی جان سالم به در برد. رهبر بزرگ به موسیقی بیگانه نبود، اما دخترش اغلب سوابق را با اجرای ریشتر قرار داد. احترام به یک کارگر هنری می تواند Svyatoslav - و آلمانی ها و فکری - هرگز دستگیر نشود.
هنگامی که جنگ به پایان رسید، محبوبیت واقعی به Richtera آمد. او سومین مسابقه تمام اتحادیه های هنرمندان را به دست آورد و افتخار رهبر در سراسر اتحاد جماهیر شوروی به رسمیت شناخته شد. به نظر می رسد که زمان در سخنرانی در غرب آمده است، اما این اجازه نمی دهد که این دوستی Svyatoslav - دوستی با دولت اوبجانا تحت تاثیر قرار گرفته است. به عنوان مثال، هنگامی که سرگئی پروکوفیف به اپال تبدیل شد، ریشتر به شدت به بازی های آهنگساز ادامه داد.
علاوه بر این، تنها تجربه سخنرانی ریشتر به عنوان یک هادی به ایجاد Prokofiev - یک سمفونی کنسرت برای سلولی با ارکستر اختصاص داده شد.
پس از مرگ استالین، پرده آهن برای Svyatoslav افتتاح شد، و موسیقیدان آزاد شد تا در غرب بازی کند. کنسرت های نیویورک در سال 1960 یک گسترش واقعی تولید کرد. برای اعدام کنسرت دوم پیانو برامس ریشتر، اولین بار در اتحاد جماهیر شوروی، گرمی معتبر اهدا شد.
اگر چه ارتباط با سیاست در پیانیست دشوار بود - او چیزی را در آن درک نمی کرد، که منجر به کنجکاوی های ناامن شد. در مورد واقعیت جالب و کمیک مکالمه با Furtsev صحبت کنید.
وزیر فرهنگ به Richtera به Rostropovich شکایت کرد - آنها می گویند، او در کشور Lamb Solzhenitsyn زندگی می کند. Svyatoslav Theofilovich او به شدت پشتیبانی می شود، موافقت کرد که این یک نارضایتی بود - Mstislava یک کلبه وحشتناک نزدیک بود، Solzhenitsyn بهتر است که در خود ریشتر زندگی می کنند. پیانیست فقط نمی دانست چه چیزی مهم است و چرا چنین بیانیه ای خطرناک است.
رپرتیور نوازنده بزرگ بود - از آثار دوران باروک به آهنگسازان مدرن. منتقدان به تکنیک اعدام قابل توجه در ترکیب با یک رویکرد شخصی به خلاقیت اشاره کردند. هر کار که ریچر انجام شد به یک تصویر جامد تبدیل شد. عموم مردم Richtera را نفس می کشند.
زندگی شخصی
درباره زندگی شخصی ریشتر چیزی نگفت، هرچند که به شهروند شایعات شوروی در مورد جهت گیری او ایمن نبود.
این نوازنده با نینا Dorlyak خواننده اپرا ازدواج کرد، رابطه ای که با آن شروع شد، با این واقعیت آغاز شد که Svyatoslav به او پیشنهاد داد تا با هم کار کند. پس از آن، آنها بارها و بارها کنسرت های مشترک داشتند. بسیاری از عکس های دست زدن از این اجرای باقی مانده است. پس از آن، این جفت، ازدواج را ثبت کرد که در آن ریشتر و دورولیک 50 سال زندگی می کردند. با این حال، آن را تحت تاثیر قرار نگرفت.
ورا پرکوروف، که با آن موسیقیدانان برای چندین دهه دوست بودند، در خاطرات و مصاحبه ها استدلال کردند که ازدواج فریبنده بود. این سوء ظن ها موجه هستند - رابطه بین همسران دور از استانداردها بود. آنها در اتاق های مختلف خوابیدند، آنها تنها به "شما" به یکدیگر تبدیل شدند، آنها فرزندان نداشتند.
Prokhorov به طور ناگهانی در مورد نینا Lvivna پاسخ داد، با توجه به ستمگر خانه اش. گفته می شود Dorlyak پول را از پول ریشتر پول گرفت و زمانی که Svyatoslav Theofilovich می خواست به النا سرگئیونا کمک کند، بیوه میخائیل بلگکوف، او ادعا کرد که از دوستانش گرفته بود.
با این وجود، تمام عمر خود را ریشتر با همسرش دستگیر کرد و از نینا با گرمای صادقانه صحبت کرد و دیکتاتور را نپذیرفت، بلکه یک شاهزاده خانم بود.
تراژدی شخصی Svyatoslav خیانت مادر بود، که برای او به عنوان نزدیکترین فرد و معیار اخلاقی و اخلاقی بود. پس از 20 سال جداسازی آنا Pavlovna را ملاقات کرد، او نمیتوانست او را ببخشد، هرچند او از کمک خودداری نکرد. اما دوستان به سادگی و یکنواخت صحبت کردند، مادران دیگر - یک ماسک نیستند.
مرگ
در سالخوردگی، ریشتر توسط افسردگی عذاب شد. بهداشت، موسیقیدان را بدون دادن کنسرت هدایت کرد و موسیقی را حتی برای خود ساخت - پیانیست بازی خود را دوست نداشت. پس از چند سال زندگی در پاریس، در سال 1997 Svyatoslav Theofilovich بازگشت به روسیه.ریشتر در 1 اوت 1997 در سرزمین خود درگذشت، کمتر از یک ماه پس از بازگشت. علت مرگ یک حمله قلبی بود و عبارت آخرین کلمات پیانیست بزرگ شد:
"من خیلی خسته ام".مراسم تشییع جنازه در گورستان Novodevichy برگزار شد.
دیسکوگرافی
- 1971 - "Bach I. S. (1685-1750). یک کلید خوب است. قسمت اول
- 1973 - "Bach I. S. (1685-1750). یک کلید خوب است. قسمت دوم "
- 1976 - "Mussorgsky M. P. (1839-1881). تصاویر از نمایشگاه: پیاده روی »
- 1981 - "Tchaikovsky P.I. (1840-1893). کنسرت شماره 1 برای F - اما با ارکستر Si Barol Minor، OP. 23 "
- 1981 - "Schubert F. P. (1797-1828). سوناتا شماره 9، 11 برای پیانو "