زندگینامه
Adolf Eichman یک سیاستمدار آلمانی-اتریشی، Obersturmbanführer SS و یکی از برگزارکنندگان اصلی هولوکاست، رئیس بخش یهودی است که مسئول اخراج خود را به اردوگاه نابودی، که قربانیان با گاز مسموم شده اند. تاریخ زندگی، حرفه سیاسی و مرگ Eichman در فیلم مستند کارگردان ایتالیایی Feruzcio Valerio "ارواح وحشی" توصیف شده است.دوران کودکی و جوانان
اتو آدولف ایچمن در 19 مارس 1906 در شهر آلمان سلینگن در خانواده پروتستان کالوینیست متولد شد. پدر و مادر او آدولف کارل ایشمن، که به عنوان یک حسابدار کار می کرد، و ماریا شفیل، زن خانه دار کار می کرد.
در سال 1913، پدرش به شهر اتریش لینز نقل مکان کرد تا موقعیت مدیر تجاری شرکت "شرکت تراموا برق"، اعضای خانواده باقی مانده، همسر و 5 کودک به او یک سال بعد به او آمد. پس از مرگ همسرش در سال 1916، آدولف Eichman-SR. همراه با ازدواج با Zarzel، پروتستان مذهبی با دو پسر.
پسر از دبیرستان دولتی در لینز بازدید کرد، درگیر موسیقی بود و در مسابقات ورزشی شرکت کرد، عضو باشگاه مقیاس ها و سایر سازمان های جوان بود. به دلیل عملکرد بد، او از مدرسه اخراج شد و به مدرسه حرفه ای داد که به پایان نرسید.
چند ماه بعد، ایشمن در سالزبورگ، در معدن به دست آورد که توسط پدر به دست آورد، سپس به فروشنده در کمیته رادیویی Oberösterreichische Elektrobau AG تبدیل شد. از سال 1927، یک مرد جوان یک عامل منطقه ای از شرکت نفت خلاء نفت بود.
در این زمان، آدولف به "اتحادیه جوانان Frontovikov" پیوست و علاقه مند به خواندن روزنامه های صادر شده توسط حزب نازی (NSDAP)، پلتفرم که بر اساس انحلال جمهوری وایمار بود، از شرایط ورسای، رادیکال رد شد ضد یهودی و ضد بلشویسم.
فعالیت سیاسی
Ernst Kaltenbrunner Ernst Kaltenbrunner Eichman در تاریخ 1 آوریل 1932 به شعبه اتریشی NSDAP پیوست. رژیم او SS-Standarte 37 مسئول امنیت ستاد حزب در لینز و همراهی سخنرانان نازی ها در تظاهرات بود. چند ماه پس از تشنج هیئت مدیره با ملی گرایان در آلمان در اوایل سال 1933، ایشمن کار خود را در روغن خلاء از دست داد، و در اتریش ممنوعیت NSDAP را ممنوع کرد. این حوادث در بیوگرافی Eichman تعریف شده است، تصمیم گرفتند از اتریش فرار کنند و به آلمان بازگردند.
در اوت 1933، آدولف در اردوگاه حمله هوایی در کلوسترلهفلد آموزش دیده شد و سپس در مرز Passau در رئیس گروه SS برای رهبری سوسیالیست های ملی سوسیالیست های اتریشی در آلمان و قاچاق مواد تبلیغاتی در اتریش مستقر شد. در پایان ماه دسامبر، زمانی که این واحد حل شد، ایکمان به untershruer مطرح شد.
در سال 1934، نازی های جوان در SD پذیرفته شد و ارسال ها را در مورد ماسون هایی که در برداشت اقلام آیین برای موزه آینده مشغول به کار بودند، منصوب شد و در شش ماه به بخش یهودی ترجمه شد. Eichman دستور داد تا جنبش صهیونیستی را کشف و گزارش های مربوط به سازمان ها را ارائه دهد. او آزا عبری و ییدیشا را مطالعه کرد و به عنوان "متخصص در مسائل یهودی" تبدیل شد. آلمان نازی از روش های خشونت آمیز و فشار اقتصادی استفاده می کرد تا یهودیان را تشویق به ترک آلمان به درخواست خود داشته باشند.
در سال 1937، Untershurmfücher Eichman همراه هربرت هاگن را در سفر به فلسطین همراه کرد. هدف از این بازدید، ارزیابی احتمال مهاجرت داوطلبانه از Senites آلمان در این کشور بود. این مأموریت شکست خورد زیرا نازی ها از صدور ویزا رد شدند. با این وجود، رسولان آلمان در قاهره با رهبر هانان، یک سازمان صهیونیست زیرزمینی ملاقات کردند که از ایده افزایش تعداد یهودیان در فلسطین حمایت کردند.
در سال 1938، ایخمن به اتریش فرستاده شد تا به مهاجرت یهودیان از کشور کمک کند که بخشی از رایش سوم بود و عنوان CC-Obersphurm را تعیین کرد. هنگامی که او وین را در اواخر بهار سال 1939 ترک کرد، تقریبا 100 هزار یهودی اتریش را به صورت قانونی ترک کردند و حتی به طور غیرقانونی به فلسطین و دیگر مکان ها منتقل شدند.
پس از آغاز جنگ جهانی دوم در تاریخ 1 سپتامبر 1939، سیاست آلمان، متعلق به اشخاص ملیت یهودی، از مهاجرت داوطلبانه به اخراج اجباری تغییر کرده است. آنها قرار بود در شهرهای لهستان با ارتباطات منظم راه آهن جمع شوند و از سرزمین های تحت کنترل آلمان ارسال شوند. برای انجام این کار، یک بخش جدید، وزارت امنیت امپریالیستی (RSH) را تحت هدایت رینهارد هیدریچ ایجاد کرده اید.
پس از سفر به پراگ برای ایجاد آن، اداره مهاجرت ایشمن در اواسط پاییز سال 1939 به برلین منتقل شد تا اداره اصلی مهاجرت یهودی تحت رهبری Heinrich Muller را تحت رهبری گشتاپو اداره کند. او دستور داد که اخراج از 70 تا 80 هزار یهودی از موریا را سازماندهی کند.
ایشمن در ابتکار عمل خود برنامه ریزی کرد تا صهیونیست ها را از وین ببرد. Wrasturmführer SS شهر لهستانی Nisco را به یک محل برای اردوگاه حمل و نقل انتخاب کرد. در هفته گذشته از اکتبر 1939، 4700 یهودی به وسیله قطار به این منطقه فرستاده شدند و آنها را به صورت خودسرانه از سرنوشت در فضای باز بدون آب و غذا ترک کردند. سربازخانه ها برنامه ریزی شده بودند، اما هرگز تکمیل نشد.
در سال 1939، ایکمن در RSH گنجانده شد، بخش IV-B4 را در سر قرار داد. رینهارد هیردریچ یک رئیس جدید بخش را با "متخصص ویژه" خود اعلام کرد، که مسئول سازماندهی تمام تبعیدان به لهستان اشغال شده است. از زمان آغاز حمله آلمان به اتحاد جماهیر شوروی در سال 1941، Ainzattzs به دنبال ارتش اصلی در مناطق دستگیر شده بود، یهودیان، کارمندان کمینترن و اعضای حزب کمونیست جمع آوری و کشته شدند. ایچمن گزارش های دقیق دقیق را درباره اسکادران های مرگ دریافت کرد.
در 31 ژوئیه 1941، Gering به تجویز Heydrich برای تهیه و ارائه "تصمیم کامل سوال یهودیان" در تمام سرزمین های اشغال شده توسط آلمان داد. رئیس RSHA دستور داد که ایشمن، که عنوان Obersturmbanfürera SS را تعیین کرد، تمام یهودیان را در اروپا اروپایی کنترل کرد. به زودی پس از کنفرانس Vanzea در تاریخ 20 ژانویه 1942، یک جنبش بزرگ در مقیاس بزرگ تحت نظارت Eichman به اردوگاه تخریب در بلکز، Sobilore، Chelvka و دیگر مکان ها آغاز شد.
بخش Obersturmbanfürera مسئول جمع آوری اطلاعات مربوط به یهودیان در هر منطقه بود، سازماندهی تشنج اموال خود و برنامه قطار آنها را سازماندهی کرد. ایچمن جلسات منظم را با کارکنان میدان خود صرف کرد و برای بازرسی اردوگاه های کار اجباری و محله یهودی نشین بسیار سفر کرد.
در 19 مارس 1944 آلمان وارد مجارستان شد. یهودیان محلی، که تا این لحظه تقریبا ناراضی باقی مانده بود، به اردوگاه کار اجباری آشویتس برای کار اجباری یا در محوطه مرگ اخراج شد. ایشمن شخصا به دنبال آماده سازی در این قلمرو بود.
در آوریل 1944، فرماندهانفوررر، مذاکرات را با نمایندگان جنبش صهیونیستی درباره رستگاری یهودیان هدایت کرد. دیدار با رودولف کاظر، رئیس کمیته کمک و رستگاری مجارستان، زندگی 1686 یهودی را که توسط قطار به سوئیس فرستاده شده بود، در مقابل 3 چمدان الماس، طلا، نقدی و اوراق بهادار، حفظ کرد. در مدت کوتاهی قبل از پایان جنگ میهن پرستانه بزرگ، ایشمن، ضبط کرد، به خطر انداختن بخش IV-B4، و همراه با افسران دیگر، اس اس از برلین فرار کرد و در اتریش مستقر شد.
زندگی شخصی
در 21 مارس 1935، آدولف ایچمن با ازدواج با یک کاتولیک در خانواده دهقانی Veronika (ایمان) Libl همراه بود. این زن و شوهر چهار پسر داشتند: کلاوس، هورست آدولف، دیتر هلموت و ریکاردو فرانسیسکو. همسر Obersturmbanfürera عشق برلین را دوست نداشت، او در پراگ با کودکان زندگی می کرد. اصلی Eichman آنها را به صورت هفتگی بازدید کرد، اما در طول زمان، بازدید از او یک بار در ماه کاهش یافت.
در پایان جنگ، ایچمن از متحدان ناپدید شد، اما توسط آمریکایی ها دستگیر شد. او از زندانی شدن با اسناد جعلی فرار کرد و زندگی شخصی خود را در شمال آلمان مجهز کرد. در سال 1950، جنایتکار نازی پاسپورت بین المللی صلیب بین المللی را دریافت کرد که به افسر سابق آلمان اجازه داد تا به آرژانتین مهاجرت کند. خانواده در سال 1952 در بوینس آیرس به او پیوستند.
آخرین بار Eichman همسر خود را در 30 آوریل 1962، یک ماه قبل از اعدام دید.
ربودن و محاکمه
چند یهودی که پس از هولوکاست جان سالم به در بردند، خود را به پیدا کردن ایشمن و سایر فاشیست ها اختصاص دادند. Lothar Herman نقش مهمی در افشای شخصیت جنایتکار نظامی آلمان ایفا کرد. دخترش سیلویا در بوئنوس آیرس با Klaus Eichman در سال 1956 آشنا شده است، که از سوء استفاده های نازی از پدرش افتخار می کند. این توسط Fritz Bower، دادستان کل هسن در غرب آلمان گفته شد که این اطلاعات را به مدیر اطلاعات نظامی اسرائیل در اسرائیل هارلو تحویل داد.
Eichman تحت نظارت بود، اما شواهدی از دخالت او در نازی ها را پیدا نکرد. در سال 1960، Zvi Aaroni، نماینده موساد، هویت Overshurmbanfürera سابق را در عکس و به عنوان یک نتیجه از نظارت تایید کرد.
هوش اسرائیلی، ربوده شدن ایشمن را برنامه ریزی کرد، زیرا آرژانتین سابقه امتناع از مجازات مجرمان نازی را داشت. در 22 مه 1960، افسر سابق آلمان به اسرائیل منتقل شد، جایی که او 9 ماه در یک ایستگاه پلیس غنی شده بود که در معرض بازجویی های روزانه قرار داشت.
در 11 آوریل 1961، محاکمه ایچمان در دادگاه ویژه دادگاه منطقه اورشلیم آغاز شد. جنایتکار نازی به جنایات علیه بشریت و مردم یهودیان، جنایات جنگی و عضویت در NSDAP متهم شد. ایچمن اصرار داشت که او هیچ انتخابی نداشته اما به دنبال سفارشات، از آنجایی که او با سوگند وفاداری به آدولف هیتلر محدود شده بود.
در 15 دسامبر سال 1961 او به مجازات اعدام در Gosether به عنوان یک مجرمان کلیدی نسل کشی محکوم شد.
مرگ
دفاعی ايهمن چندین درخواست را به دادگاه عالی رساند و شخصا از رئیس جمهور اسرائیل از Itzhak Ben-Zvi درباره Pardon خواسته است. تمام درخواست ها رد شد Eichmana در تاریخ 1 ژوئن 1962 در زندان راملا اعدام شد. علت مرگ سکته مغزی بود.
برای چند ساعت، بدن او کرم زده شد، و گرد و غبار در دریای مدیترانه، خارج از آبهای سرزمین اسرائیل، تخریب شد.
در سال 2000، دولت زمین مقدس خاطرات Achman را منتشر کرد، جایی که او جنایات نازی ها را در رابطه با یهودیان توصیف کرد.