زندگینامه
در نیمه دوم 60 سالگی، نام او به کل اتحاد جماهیر شوروی تهدید کرد. بهترین آهنگسازان به او نوشتند که من بلافاصله به آنها می افتم: "من در مسکو راه می روم"، "Katharina"، "من دوست دارم پاستا" - این و دیگر ترکیبات از رپرتیور از امیل Gorovets در تمام صفحات مد روز از آن دوران صدا، در رادیو و تلویزیون. در سرنوشت و بیوگرافی خواننده، دوران کودکی نظامی و افتخار تمام اتحادیه، و مهاجرت به راه می روند.دوران کودکی و جوانان
Emil (Rakhmil) Gorovets در تاریخ 10 ژوئن 1923 در شهر Gaisin، اوکراین متولد شد. در خانواده بزرگ Blacksmith Yakov Gorovets، یک مایل کوچک، به طوری که او در دوران کودکی نامیده می شود، جوانترین پنج فرزند بود (دو دختر و سه پسر).
پسر او را از طریق خیابان های یک شهر سبز کوچک با بچه ها فرار کرد و آهنگ هایی را که بسیار دوست داشتید، کاشتند. او می دانست و ترکیبات زیادی را بر روی ییدیش بومی خود آواز خواند. در گشت و گذار قبل از جنگ، اغلب امکان شنیدن یک سخنرانی یهودی بود. تئاتر مردم حتی از جامعه یهودی باز شد، جایی که مرد جوان آمد و از یک گروه خواسته شد.
مرد با استعداد پذیرفته شد، اما پدر معلوم شد که از این شرایط بسیار خوشحال شد. در برنامه های خود را به رشد از پسر یک آهنگر، نه یک هنرمند. امیل اطاعت نکرد، فریب خورده، ترس، اما هنوز هم به تئاتر فرار کرد. به ویژه از آنجایی که صحنه قبلا به نظر می رسد موفق بوده است. گورورهای جوان در عملکرد نقش داشتند. اما در اینجا یک مانع جدید بود - جنگ.
برادران به جلو رفتند و امیل تمام خانواده را به تخلیه در تاشکند برد. در اینجا او در مدت زمان طولانی در بیمارستان بیمار شد و در آن روز، زمانی که او تخلیه شد، به خیابان رفت و به طور تصادفی یک تبلیغ را به مدرسه دراماتیک یهودی سلیمان سلیمان، جایی که او از والدینش تدریس شد، دید .
مدیر برجسته Solomon Mikhoels مدیر هنری تئاتر درام دولتی یهودی (Goset) بود، که همچنین به تاشکند تخلیه شد. در پایان مدرسه، Khukruk امیل را به تئاتر خود می برد و شخصا یک پروتئین با استعداد را می گیرد.
پس از 2 سال، تئاتر به مسکو باز می گردد. در پایتخت، امیل به مدرسه موسیقی مسکو به نام Gnesins وارد می شود و صحنه ای از گشت را بازی می کند. اما در پایان 40s، پس از پرونده پزشکان آفات یهودی، دستگیری ها در Gostel برگزار شد، و برای آواز خواندن در Idisch می تواند یک دوره قابل توجهی به دست آورد. در این زمان، امیل از دفتر روز به شب ترجمه شده است و برای کار استفاده می شود.
موسیقی
Gorovers Sang در سینماها قبل از شروع جلسات، در کافه، چرخش به عنوان او می تواند. و سرنوشت دوباره به او لبخند زد و جلسه امضا را ارائه داد - این بار با جاززمان ادی رایننر معروف، که در سال 1954 یک ارکستر پاپ را در Moskoncert باز کرد.
امیل شروع به خواندن در کنسرت های ارکستر کرد، او شروع به تشخیص مخاطبان متروپولیتن کرد. در سال 1960، مواد مخدر تبدیل به جذابیت هنرمندان رقابت اتحادیه های اتحادیه از برنده جایزه استرادا شد. او با ارکستر رادیو تمام اتحادیه، گروه های سازنده "ملودی" و "کریستال"، که منجر به نوازندگان کشور شده است، ثبت شد. او عمدتا به زبان روسی انجام داد. بله، به طوری که هیچ کس حتی حدس زد که در جوانان اولیه او او را نمی دانست و بعدا بعدا آموخت، درست همانطور که او از ریخته گری مادرزادی خلاص شد.
هر آنچه که روشن شد، موفقیت او نبود، Gorovets هرگز در مورد ریشه های بومی خود فراموش کرده و اغلب با آهنگ های Eidis صحبت کرد، تعداد زیادی از نمایندگان دیاسپورا جمع شده بودند. برای آنها، امیل Gorovets یک هنرمند بود که فرهنگ بومی خود را حفظ کرد. در سال 1959، خواننده پاریس را همراه با گروهی از هنرمندان دیگر یهودیان در جشن 100 سالگرد شولو علیچم دیدار کرد.
در سال 1962 اولین رکورد خود را از دست می دهد. و به زودی، Gorovtsov ارائه داد تا یک برنامه انفرادی در روسیه ایجاد کند. و یک سال بعد، هنرمند آن را به عموم معرفی کرد. این شامل آهنگ های مردم جهان در زبان اصلی بود و به روسی ترجمه شد. و، البته، این نمایش به سخنرانی های ییدیش وارد شد. پس از این کنسرت، ستاره امیل امیل به آسمان پاپ شوروی رسید.
برای این بازیگر شروع به نوشتن آهنگسازان و شاعران پیشرو در آن زمان کرد. Gorovets اولین خواننده چنین نمایش هایی مانند "Drozda" ولادیمیر Shainsky، "شهرهای آبی" و "من در اطراف مسکو" آندره پتروف، "در طبقه هفتم" Pavel Aedonitsky، "من عاشق Makarona" جولیا کیما و دیگران بود.
به نظر می رسد که دستیابی به موفقیت بیشتر غیرممکن است، اما Emil Gorovets یک ارتفاع جدید را تسخیر می کند. او یکی از اولین کسانی بود که بازدید از هنرمندان غربی را برآورده می کرد و محبوبیت باور نکردنی دریافت کرد. پوستر با عکس های خواننده میمیرد صدها هزار نفر از مردم به کنسرت های خود می آیند، Gorovets جمع آوری استادیوم در میلیون شهر، از جمله در مسکو. سوابق آلبوم او به عنوان کیک های داغ خراب شده است.
Emil Yakovlevich، در قله ی افتخار، تصمیم سرنوشت ساز را تصویب می کند - برای ترک کشور که در آن میلیون ها نفر است و به سرزمین تاریخی - به اسرائیل برود. این در سال 1972 اتفاق افتاد.
یک سال بعد، Gorovets و همسرش مارگارتا پولون به زمین وعده داده شد. اما در اینجا نمیتواند به عنوان یک خواننده متوجه شود. و در سال 1974، Gorovets در ایالات متحده تحت قرارداد کار کرد. پس از کار در آمریکا به مدت 7 سال، Gorovets به اسرائیل بازگشت، اما پس از آن او دوباره برای اقیانوس رفت. او خواننده را در مدرسه تدریس کرد، در رادیو کار کرد، که در رستوران خود در منهتن انجام شد. من با کنسرت های امریکا و اروپا، دو بار، در سال های 1989 و 1999 رفتم، هنرمند از تور در مسکو بازدید کرد. تمام زندگی اش در مهاجرت، خواننده به ییدیش تبدیل شد و آهنگ های پاپ شوروی را انجام داد.
زندگی شخصی
امیل Gorovets سه بار ازدواج کرد. اولین همسر جوان جوان هنرمند بود. این ازدواج خیلی سریع سقوط کرد، اما امیلی Yakovlevich اولین پسر - جورج (Garik) بود.
همسر دوم خواننده مارگارتا Polonskaya، که در همان موسسه تحصیل کرد، تبدیل شد. او تقریبا برای تمام عمر به همراه هنرمند مناسب تبدیل شد. یک زن و شوهر متاهل بیش از 50 سال زندگی می کردند. در این ازدواج، پسر الکساندر متولد شد. او به پدران پدرش رفت و به یک دکتر تبدیل شد.
در اواسط دهه 90، Gorovets بیوه بود. مرگ همسر عزیزش خواننده اهدا شد. اما، همانطور که معلوم شد، سرنوشت با شادی جدید امیلی Yakovlevich خوشحال شد. تقریبا 5 سال قبل از خروج او، یک زن را به نام ایرینا ملاقات کرد، که از مسکو به نیویورک آمد و همچنین نگرش مستقیم نسبت به موسیقی داشت - در دانشکده هنر پاپ کار می کرد. امروزه ایرینا به دقت حافظه شوهر را حفظ می کند، از آن با دیسکوپ و کلیپ ها محافظت می کند، به ضبط آهنگ های گوسفند با هنرمندان جوان کمک می کند.
مرگ
امیل گورووت در اوت 17 اوت 2001 پس از یک بیماری طولانی در ایالات متحده فوت کرد. افسانه 60 ساله شوروی 60 ساله در گورستان در نیوجرسی در کنار همسر سابق مارگاریتا دفن شده است.دیسکوگرافی
- 1956 - "Voys Ost Du Meace Viunden"
- 1960 - Mume Etl
- 1962 - "مکزیک"
- 1962 - "بادبان سفید"
- 1963 - "خیلی خوب"
- 1964 - "شهرهای آبی"
- 1964 - "من در مسکو راه می روم"
- 1965 - "خوب به راه رفتن"
- 1965 - "Catarina"
- 1966 - "ملکه زیبایی"
- 1967 - "شهر قدیمی"
- 1967 - "قطره برف"
- 1968 - "دختر از Ipanima"
- 1969 - "نه، این اتفاق نمی افتد"