Yanka Kupala - عکس، بیوگرافی، زندگی شخصی، علت

زندگینامه

Yanka Kupala شاعر ملی بلاروس است، شاعر خود را "پسر و خلبان" الهام بخش یوری گاگارین در فتح کیهان. او، به عنوان بسیاری از نویسندگان از زمان های شوروی، از مقامات رنج می برد، بیش از یک بار معلوم شد که در آستانه مرگ است. مرگ پایدار کوپالا هنوز دلیلی برای بررسی مورخان و انتقاد ادبی است.

دوران کودکی و جوانان

Yanka Kupala (نام واقعی - Ivan Dominicovic Lutsevich) در 7 ژوئیه 1882 در روستای بلاروس Khpanka در خانواده دومینیکا Onufrievich و Benigne، Ivanovna (در Majorch) متولد شد. والدین، پیروان کلیسای کاتولیک رومی، پسر را به افتخار پیامبر مسیحی جان باپتیست نامیدند.

اولین اشاره به Lutschi به قرن XVII رسیده است: پس از آن پدربزرگ شاعر از ثروتمندترین نوع لیتوانی از زمین Radzivilov اجاره شده است. لازم بود که او را در Onufrievich پرداخت کند، هرچند متعلق به یک کلاس ممتاز بود، در واقع یک دهقان عادی بود. او پول زیادی برای این فرصت برای رهبری اقتصاد داد.

ایوان به پدرش کمک کرد، اما مدیریت اقتصاد در سال 1898 از شاعر آینده جلوگیری کرد تا از مدرسه مردم بلاروس فارغ التحصیل شود.

دومینیک و بنیوگا 8 فرزند را به ارمغان آورد: برادران ایوان - آنتون و کازیمیر، پنج خواهر - صابینا، ژلن، ماریا، لکادیا، نام دوم در منابع باز افشا نشده است. در اوایل سال 1902، خانواده بدون یک نان آور باقی ماند و شش ماه بعد، همه خواهران ایوان و برادر بیمار شدند. Casemere، Sabina و Gelena درگذشت.

نقش اصلی انسان در خانواده اجازه داد تا لوسویچ را از ارتش جلوگیری کند. در اسناد درخواست تجدید نظر برای سال 1903 یک کارت ایوان وجود دارد، که طبق آن او مجبور به خدمت در اردوگاه دوم بورسووفسکی از روستای Gaina-Sloboda بود. او قصد داشت به ارتش تنها در سال 1916، به یک تیم ساخت و ساز جاده تبدیل شود.

بیوگرافی شاعر نمی تواند ساده باشد. حتی در جوانان او، ایوان مجبور شد مسئول تمام خانواده باشد. او بر روی یک کارخانه متمایز کار کرد، خیابان ها را پاک کرد، جزوات توزیع شده - او برای هر کاری برای خواهران خواهران و مادران گرفته شد.

در سال 1904، برادرزاده بزرگ ایوان Vasily (Yanka) Angochinsky متقاعد Benigna بود که پسرش سزاوار زندگی اش است. مرد وعده داده است که از خانواده Lutsevian مراقبت کند. او کلمه را حفظ کرد - مری، خواهر ایوان، ازدواج کرد و مالک کامل خانه شد. ایوان به Minsk نقل مکان کرد، جایی که حرفه ادبی او در رنگ کامل شکوفه شد.

کتاب ها و تبلیغات

ایوان کار خود را در لهستان آغاز کرد - خطوط اول در مجله "دانه" در سال 1903 تحت نام مستعار K ظاهر شدند. در 15 ژوئیه 1904، شعر نخستین در زبان بلاروس "سهم من" منتشر شد و با انتشار در روزنامه شمال غربی، آثار "مرد" (1905) شروع به صعود از شاعر به شکوه کرد.

در همان زمان، اولین روزنامه های حقوقی در زبان بلاروس در ویلنیوس - "سهم ما" و "Niva ما" تاسیس شده است. در نسخه دوم در سال 1907، شعر "Kospla" منتشر شد، که نشان دهنده عملکرد ایوان، به نام Yanka Kupala، به مهر و موم ملی شناخته شده است.

نام مستعار Yanka Kupala از نسخه بلاروس نام Ivan و نام تعطیلات تشکیل شده است. با توجه به نشانه ها، اگر گل سرخ شده، مردی که او را پیدا کرد، او را پیدا می کند ثروت معنوی و مادی را در شب به ایوان کوپالا پیدا می کند. Lutsevic می خواست برای خوانندگان با این گل شاد تبدیل شود.

در سال 1908، اشعار نویسندگان جوان بلاروس به مجموعه اول "Dudochka" ادغام شدند. این نشریه اولین مشکلات را با مقامات به ارمغان آورد: کمیته مطبوعات پترزبورگ در وزارت امور داخله اعلام کرد که کتاب ضد دولتی، مصادره شده، و نویسنده دستگیر شده است. به زودی شاعر آزاد بود و بلافاصله دفتر سرمقاله روزنامه "ما نوا" را ترک کرد، به طوری که به افتخار رهبری تعیین نکنیم.

پترزبورگ با دوستیابی مفید بلاروس با شاعران Yakub Kolas و والری Bryusov ارائه شده است. Bryusov اولین شاعر است که اشعار جوک های جوک را به روسی ترجمه کرد. در سال 1910، Yanka مجموعه دوم مجموعه اشعار "Husar" را منتشر کرد، و سپس به طور دقیق در نوشتن نمایشنامه ها مشغول به کار بود. کوپلا در ریشه های ایجاد تئاتر بلاروس ایستاده بود. شعر "آهنگ ابدی" و نمایشنامه "خواب در کورگان"، که در همان سال نوشته شده است، هنوز وارد "صندوق طلایی" هنر چشمگیر بلاروس می شود.

یک مروارید واقعی به عنوان یک کمدی "Pavlinka" (1912) در مورد دختر که داماد را بر خلاف ممنوعیت والدین انتخاب می کند، در نظر گرفته می شود. نقش اصلی توسط اولین Muse Yankee Peacock Madylka انجام شد. در سال 1913، شاعر یک درام autobiographical "لانه" را در مورد خانواده نوشت، که اموال - خانه و زمین را از دست می دهد. یانکا کوپلا گفت:

"من بهترین ها را در این بازی سرمایه گذاری کردم، که در شعر و پروسه من بود."

در همان سال، مجموعه سوم از اشعار "زندگی عزیز" بیرون آمد. فقدان یک واکنش منفی به خلاقیت اجازه داد یانک برای بازگشت به کار در NIVA ما، در آوریل 1914، او پست ویرایشگر اصلی را دریافت کرد.

تأسیس اتحاد جماهیر شوروی، بردار زایمان شعر را تغییر داد. یک مثال روشن، tragicomedy "محلی" (1922) بود. او در مورد یک مردی که با تمام شام های خود تلاش می کند تا به سرعت در حال تغییر شرایط زندگی را تطبیق دهد، می گوید، اما به نظر می رسد شکسته شود. به گفته مقامات، این کار یک سایه منفی داشت و در سال 1927، بازی ممنوع شد.

موضوع انطباق در تمامی تلفات شاعرانه نویسنده، تا جنگ وطن پرستانه بزرگ بود. به همین دلیل، رابطه بین یانکی، مقامات و مطبوعات تشدید شده است. در سال 1930، اختلافات به Apogee رسید. این مرد متهم به ناسیونالیسم شد، که به اتحاد با سازمان آزادیبخش ملی بلاروس منجر شد. آسیب های منظم و بازجویی ها شاعر خودکشی را تحت فشار قرار دادند.

در یک یادداشت خودکشی، به رئیس دولت BSSR، الکساندر Cyaakov، یانکا کوپلا اشاره کرد:

"یک بار دیگر، قبل از مرگ، من اعلام می کنم که من قصد ندارم در هر سازمان ضد انقلابی باشم و قصد ندارم باشم. این می تواند دیده شود، چنین سهم شاعران. Hang Yesenin خود را به دار آویخته، Mayakovsky خود را شلیک کرد، خوب، و من راه را برای آنها وجود دارد. "

تلاش خودکشی، که در 22 نوامبر سال 1930 انجام شد، با موفقیت تاج گذاری نشد. بورو مجبور شد یک نامه باز را منتشر کند که در آن او به گناهان متصل به او اعتراف کرد و قول داد که اشتباهات ایدئولوژیک را تکرار نکنند.

پس از عذر خواهی رسمی، مقامات در نهایت یانک شهر را ترک کردند. علاوه بر این، در سال 1939، شاعر سفارش لنین را به عهده گرفت و در سال 1941، جایزه دولتی اتحاد جماهیر شوروی من در زمینه ادبیات، به اصطلاح حق بیمه استالینیستی ارائه شد. مجموعه "از قلب" (1940) دلیل این جایزه بود.

در سال های جنگ، شاعر برای شعر "طرفداران بلاروس" معروف شد. کار بر روی موسیقی به سرود زیرزمین زیرزمینی تبدیل شد و خطوط اول - "حزب ها، حزب ها، پسران بلاروس!" - به عنوان یک موتور تماس "بولیوی شوروی" خدمت کرده است.

علاوه بر نوشتن، Yanka Kupala درگیر در ترجمه است. با تشکر از او، 92 محصول از 36 نویسنده در زبان بلاروس، از جمله کلمه در مورد قورباغه ایگور، "سوار مس" الکساندر پوکین.

زندگی شخصی

سهم قابل توجه در زندگی شخصی و خلاقیت یانکی کوپالا اولین موز خود را معرفی کرد - بازیگر بازیگر بلاروس، Pavlin Vikentievna Madylka. با تشکر از او، اشعار "Bondarovna" و "او و من"، شعر "Alesya"، "او و او" ظاهر شد، "من دوست دارم به تاج زدن با عشق ..." و دیگران.

جوانان در سال 1909 ملاقات کردند. استعداد طاووس شاعر را مجذوب کرد، بنابراین اصرار داشت که نقش اصلی در بازی "Pavlinka" به او داده شود. و بازیگر دوست داشت سبک یانکیس پیجون: در چند عکس و پرتره از شاعر می توان دید که او با سوزن لباس پوشیدن، پیچ خورده سبیل و استفاده از یک نیشکر.

هیچ رمان بین دو نفر خلاق وجود نداشت، آنها از یکدیگر الهام گرفته شدند. با این وجود، مشارکت جواهرات با ولادیسلاو فریتزنایا استنکویچ در ژانویه سال 1916 به یک شگفتی ناخوشایند برای طاووس تبدیل شد. ازدواج در مسکو در دریای پیتر و پل به ارمغان آورد.

Yanka و Vladislav با هم به مدت 26 سال زندگی می کردند، آنها کودکان را نداشتند، هرچند آنها می خواستند دختر را اتخاذ کنند.

18 سال پس از مرگ شوهرش، یک زن با خاطرات ابدی از معشوق او زندگی می کرد. در 25 مه 1944، Stankevich موزه ادبیات دولتی Yankee Kupala، که در حال حاضر عمل می کند، باز کرد.

مرگ

مرگ ناگهانی شاعر ملی بلاروس غنی از واقعیت های جالبی است، از جمله شرایطی از آنچه اتفاق افتاده و به علت مرگ اتفاق افتاده است. در 18 ژوئن 1942، یانک کوپلا به مسکو دعوت شد. در سفر، او با دوستان ملاقات کرد، خواستار تولد 60 ساله شد، کیک را درمان کرد.

در روز 28 ژوئن، با توجه به شاهدان معاصر، شاعر به طور ناگهانی جلسه خلاق را ترک کرد، که در هتل مسکو برگزار شد، با کلمات: "من یک دقیقه هستم". پس از مدتی، در Tambour نویز وجود داشت، و مهمانان از اتاق خارج شدند. آنها دریافتند که Yanka Kupala به یک راه پله از 10 طبقه سقوط کرد و به مرگ سقوط کرد. در ساعت 22:33 بود.

3 نسخه از مرگ شاعر وجود دارد: شانس، خودکشی و قتل. بسیاری از مورخان دومی را نگه می دارند. در آستانه این تراژدی، شاعر در خلق و خوی خوب بود، مجموعه اش از اشعار "طرفداران بلاروس" (1942) موفق شد. علاوه بر این، کفش مردانه در راه پله ها باقی ماند، که او می تواند در مبارزه از دست بدهد. شاهدان مرگ شاعر و یک زن فراری دیده می شود.

Yanka توله سگ Kremated، باقی مانده در گورستان Vagankovsky سوزانده شده است. از سال 1962، قبر او در یک گورستان نظامی در مینسک بوده است.

به افتخار شاعر ملی، دانشگاه ها، خیابان ها، مربع ها، ایستگاه های مترو و کتابخانه ها نامگذاری شده اند. در سال 1945، او پس از مرگ مدال "برای دفاع از مسکو" بود.

کتابشناسی - فهرست کتب

مجموعه ای از اشعار:

• 1908 - "Dudochka" ("نماز")
• 1910 - "حسار"
• 1913 - "زندگی عزیز"
• 1922 - "میراث"
• 1925 - "نامشخص"
• 1930 - "گلدهی"
• 1936 - "آهنگ ساخت و ساز"
• 1937 - "بلاروس بلاروس"
• 1940 - "از قلب"
• 1942 - "Partisans Belarusian"

اشعار و نمایشنامه ها:

• 1908 - "برای چه؟"
• 1910 - "خواب در کورگان"
• 1912 - "Pavlinka"
• 1913 - "لانه Rasky"
• 1913 - "او و من"
• 1922 - "محلی"