آگوستو پینوشه - عکس، بیوگرافی، زندگی شخصی، علت مرگ، سیاست

زندگینامه

Augusto Pinochet - SHILEAN GENER، POLITICIAN، فرمانده کل ارتش، دیکتاتور طرفدار آمریکایی. به عنوان یک نتیجه از کودتای دولتی، ارتش تیرن SVARC، دولت سوسیالیست را انتخاب کرد و دولت های سوسیالیستی را انتخاب کرد و به قدرت مدنی پایان داد. نویسنده اصلاحات با هدف آزاد سازی اقتصادی، موجب "معجزه شیلی" شد، میراث او همچنان مورد انتقاد قرار گرفت و بحث برانگیز است.

دوران کودکی و جوانان

Augusto José Ramon Pinochet WALP در 25 نوامبر 1915 در مرکز اداری شیلی Valparaiso متولد شد. والدین او از آگوستو پینوشه ورا و اللینا، ورافت مارتینز، فرزندان فرانسوی و باسک بودند که در ابتدای قرن نوزدهم به آمریکای جنوبی نقل مکان کردند. پدر در بندر مشغول به کار بود، در خدمت آداب و رسوم، و مادر منجر به اقتصاد شد و شش فرزند را افزایش داد.

در جوانان خود، آگوستو در حوزه علمیه سنت رافائل تحصیل کرد، از موسسه کاتولیک مریستران و مدرسه کلیسای در والپاراسو دیدن کرد و سپس در سال 1931 وارد موسسه نظامی در سانتیاگو شد. پس از 4 سال تحصیل در جغرافیای استراتژیک، مرد جوان از دانشکده پیاده نظام فارغ التحصیل شد و رتبه ی افسر جوانان را دریافت کرد و به بخش نظامی از مفهوم توزیع شد و سپس به قلمرو تبدیل شد، که در زادگاه والپراسیو بود.

در سال 1948، آگوستو تحصیلات خود را در آکادمی نظامی ادامه داد، او سزاوار رتبه افسر رئیس ستاد بود و شروع به آموزش جغرافیا و ژئوپولیتیک کرد، و همچنین ویرایش مجله دانشجویی "Cien Águilas".

خدمات نظامی و کودتای

به زودی، پینوشه توسط استاد منصوب شد و به اکوادور فرستاده شد تا آکادمی نظامی را سازماندهی کند. در روند انجام این مأموریت، یک افسر جوان همچنان گرانیت علم نظامی را به دست آورد. با گذشت 3 سال در موقعیت های رهبری در ارتش شیلی و بازگرداندن عنوان فرمانده فرماندهی، اوتو، پست معاون معاون آکادمی نظامی سانتیاگو را به عهده گرفت.

در سال 1968، دیکتاتور آینده به فرمانده کل بخش 6 که در Ikike مستقر شد، تبدیل به رتبه کلی تیپ و انتصاب به پست استان Tarapak شد.

پس از 4 سال، پینوشه قبلا پادگان ارتش سانتیاگو را رهبری کرده است و پس از استعفای کارلوس، فرمانده فرمانده ارتش شیلی تبدیل شد. در این زمان، کشور تکان خورد، تعداد شورش های داخلی به نقطه بحرانی رسید. ارتش این پرونده را در دستان خود و در پاییز سال 1973 پس از اعلام اعلام کرد که دولت با قانون اساسی مطابقت ندارد، رئیس جمهور السالوادور آلند.

نقش پینوشه در حوادث رخ داده است به طور کامل درک نمی شود. در کتاب Memoov، او استدلال کرد که او توطئه گر اصلی هماهنگی اقدامات نیروهای مسلح و پلیس ملی بود و مقامات ارشد ارشد ارتش گفتند که فرمانده ارشد به شدت به کودتا پیوستند و در آن شرکت کردند به دنبال مثال اکثریت. نویسندگان فیلم "در سانتیاگو" باران می رود "و" شب بیش از شیلی "در حال تلاش برای درک است.

پس از سرنگونی حکومت و خودکشی آلنده، توطئه گران ارتش نظامی را ایجاد کردند، پینوشه، ارتش را تشکیل داد و خوزه Toribio Merino - ناوگان، لی Gustavo - نیروی نظامی نظامی و CEARS Mendoza - Carabinierov.

چهار اثر قانون اساسی و کار کنگره را به حالت تعلیق درآمده و شروع به اجرای وظایف اجرایی و قانونگذاری دولت، معرفی سانسور دقیق و منع رفت و آمد شد. تا 17 دسامبر 1974، ژنرال ها این کشور را مدیریت کردند، فعالیت های سیاسی خود را متوقف کردند و سپس هیئت مدیره به دستان پینوشه منتقل شد، که، نقض توافقنامه نظم، تنها رئیس جمهور شیلی شد.

بدنه

در ابتدای هیئت مدیره، پینوشه سعی کرد از سیاستمداران و ژنرال های ناراحت کننده خلاص شود. در استعفای اجباری، فرمانده هواپیمایی لی، خوزه Toribio Merino قدرت سیاسی را از دست داد، و رئیس وزارت امور داخلی اسکار اسکار اسکار تحت شرایط غیر قابل درک در تصادف هواپیما سقوط کرد.

رئیس جمهور کنترل کامل دولت را با حق اعلام وضعیت اضطراری و حل سرنوشت قوانین و مقامات دریافت کرد. پارلمان و احزاب حق رای دادن را از دست دادند و کنگره ملی حل شد.

شیلی به رژیم نظامی نقل مکان کرد، دشمن اصلی که توسط کمونیست ها اعلام شد. این به دنبال سرکوب بی رحمانه بود که طی آن حدود 3 هزار نفر کشته شدند و بیش از هزار نفر هنوز از دست رفته گم شده اند، اولین اعدام ها در ورزشگاه ملی در سانتیاگو صورت گرفت. به منظور اطمینان از امنیت کشور، پینوشه کنترل ویژه ای را ایجاد کرد (دینا)، که مخالفان دولت جدید را شناسایی کرد. بسیاری از سیاستمداران که از رئیس جمهور حمایت نکرده اند از دست داروهای اطلاعاتی از دست نداده اند.

اقتصاد دولتی برنامه ریزی شده دوباره سازماندهی شد و مسیر انتقال را به روابط بازار گذاشت. سپس نقل قول های معروف دیکتاتور در مطبوعات ظاهر شد:

"ما در حال تلاش برای تبدیل شدن به شیلی به کشور صاحبان، نه پرولتاریا" "ما باید از ثروتمندان مراقبت از آنها را بیشتر."

اصلاحات منجر به تغییر در سیستم بازنشستگی شد، که از توزیع به تجمعی تبدیل شد، و مراقبت های بهداشتی و آموزش به دست های خصوصی تغییر کرد. شرکت های تجاری در سالهای آلنده به صاحبان اولیه بازگشته اند، که منجر به گسترش گمانه زنی های تجاری و بزرگ شد. در نتیجه، کشور در فقر و نابرابری اجتماعی فرو ریخت.

در سال 1978، سازمان ملل متحد ایدئولوژی و دیکتاتوری پینوشه را محکوم کرد و قطعنامه مناسب را آزاد کرد. رئیس جمهور شیلی با یک رفراندوم پاسخ داد که بیشتر از قدرت موجود حمایت می کرد. پس از 2 سال، مشاور کل حاکم هییما جسمن قانون اساسی جدید شیلی را توسعه داد، طبق آن 8 ساله دفتر مرکزی رئیس جمهور تعیین شد و مقامات قضایی جدید و شورای امنیت ملی تاسیس شد .

این مراحل موجب ایجاد یک مخالف مسلح شد که رهبران حزب کمونیست انتخاب را رهبری می کرد. اعضای آن تعدادی از عملیات را انجام دادند، یکی از آنها یک تلاش ناموفق برای زندگی پینوشه بود که در سال 1986 انجام شد.

در مواجهه با مقاومت رو به رشد از مخالفان و جامعه بین المللی، در سال 1987، پینوشه احزاب سیاسی را قانونی کرد و انتخابات ریاست جمهوری را منصوب کرد. تصمیم دیکتاتور بخشی از دیدار با یک دیدار با قلعه ای از ایمان کاتولیک توسط جان پل دوم، که از آگوستو خواستار بازگرداندن کشور در مسیر دموکراسی بود، بخشی بود.

پس از از دست دادن رای در اکتبر سال 1988، رهبر شیلی به جای مدت زمان برنامه ریزی شده 8 ساله، به عنوان رئیس جمهور 1 سال باقی ماند. در تاریخ 11 مارس 1990، پینوشه مدیریت کشور را به گیرنده خود به Patricio Eylvia Asokar منتقل کرد، که بیشترین رای را در رفراندوم باز دریافت کرد. دیکتاتور تا سال 1998 فرمانده عالی ارتش را باقی ماند و سپس به عنوان یک سناتور مادام العمر رفته بود.

در پاییز سال 1998، پینوشه برای اولین بار در هنگام اقامت خود در کلینیک لندن دستگیر شد و یک سال بعد قانونگذار ایمنی محروم شد و خواستار پاسخ جنایات نظامی و اقتصادی شد. پس از 16 ماه دستگیری خانه، دیکتاتور از انگلستان به میهن خود فرستاده شد، جایی که تحقیقات مربوط به اقدامات جنایی که در بیوگرافی عمومی خون شروع شد، آغاز شد.

به عنوان یک نتیجه از رئیس جمهور سابق، شیلی به کشتن، آدم ربایی، فساد، فروش سلاح ها و قاچاق مواد مخدر متهم شد. قبل از دادگاه، پینوشه زندگی نکرد.

زندگی شخصی

در 30 ژانویه سال 1943، پینوشه با 20 ساله لوسیا ایررت رودریگز ازدواج کرد، که او پنج فرزند داشت: INES LUCIA، MARIA VERONIKA، JACQUELIN MARIE، Augusto Osvaldo و Marco Antonio. همسر دیکتاتور یک نماینده از یک نوع غنی بود، نقش برجسته ای را در زندگی سیاسی کشور ایفا کرد. در ابتدا، پدر لوسیا با ازدواج دخترش مخالفت کرد، اما او بر او اصرار داشت.

زندگی شخصی پینوشه به طور جدایی ناپذیر با حرفه سیاسی خود ارتباط داشت. همسر به عنوان یک مشاور ارزشمند به طور کلی تبدیل شد، و یکی از دختران سعی در ادامه پرونده پدر، تبدیل شدن به یک عضو حزب محافظه کار راست.

پس از مرگ رئیس جمهور پیشین شیلی، خانواده اش بارها و بارها برای پنهان کردن پول و فرار از پرداخت مالیات دستگیر شدند. با این حال، تلاش های وکلای آزار و اذیت را متوقف کرده است. ارث دیکتاتور شامل حدود 28 میلیون دلار بود، علاوه بر این، صاحب یک کتابخانه بزرگ بود که هزاران نسخه از کتاب های ارزشمند و نادر جمع آوری شد.

مرگ

قضاوت توسط عکس های ساخته شده در اواخر دهه 1990 - اوایل 2000s، پینوشه با سلامت قوی متمایز شد. با این حال، به دلایل پزشکی، او از دستگیری آزاد شد و به زندان اصلی تبدیل شد.

در 3 دسامبر 2006، دیکتاتور سابق یک حمله داشت و او به مراقبت های شدید منتقل شد. یک هفته بعد، مرتکبین مرگ هزاران شهروند شیلی در اتاق بیمارستان در محاصره اعضای خانواده جان خود را از دست دادند. علت مرگ، تورم ریه ها ناشی از نارسایی حاد قلب بود.

در 10 دسامبر 2006، جمعیت مردم به خیابان های سانتیاگو و دیگر شهرهای رفتند. مرگ پینوشه باعث تظاهرات گسترده و تظاهرات در میان مخالفان حالت عمومی شد.

روز بعد، بدن رئیس جمهور پیشین به ساختمان آکادمی نظامی در لاس تهویه، جایی که مراسم خداحافظی برگزار شد، به تعویق افتاد. گرد و غبار پینوشه به خانواده اجازه داد تا از تخریب قبر جلوگیری شود.