Gabdulla Tukai - عکس، بیوگرافی، زندگی شخصی، علت مرگ، اشعار

زندگینامه

Gabdulla Tukai شاعر تاتار و نثر، منتقد ادبی و مترجم است. بنیانگذار سنت شاعرانه ملت، او به توسعه زبان تاتار کمک کرد. بسیاری از نویسندگان پیروان نویسنده بودند.

Gabdulla Tukai در 26 آوریل 1886 در روستای Kushlavych متولد شد. پدرش وقتی که پسر بچه بود، فوت کرد و مادر پس از 4 سال فوت کرد، یک کودک را با یک یتیم دور انداخت. Stephift مسئولیت هایی را برای تربیت Gabdulla نمی پذیرد و او را به دست پدربزرگ، Mulle Zinnatulle تحویل داد. زندگی پسر آسان نبود. در آن روزها، همه چیز برای همه مردم دشوار بود، بنابراین یک فرد اضافی در خانه به معنای پیش بینی های پیش بینی نشده و ناخواسته بود.

پدربزرگ راه حل خوبی را با ارسال نوه به کازان در خانواده پذیرایی پیدا کرد. پسر با گرما و مهربانی پذیرفته شد. اما پس از 2 سال، والدین نامیده می شدند بیمار شدند و گابودال را فرستادند. هیچ کس منتظر خانه اش نبود. پدربزرگ شروع به جستجو برای پناهگاه کودک کرد.

در حال حرکت دائمی، فقر، توجه و مراقبت از جهان بینی Turequet، که از بین رفته و دردناک بود، تحت تاثیر قرار گرفت. او تصمیم گرفت تا او را به دهقانی Sagdi، که در روستای Kyrlay زندگی می کرد، به او داد. او همچنین فقیر بود، اما دست اضافی در روستا همیشه به محل بود. از کار سخت فیزیکی اینجا نبود که به هیچ کس فرار نکنیم، و در دوران کودکی، کار زیادی انجام شد.

در سال 1895 Gabdulla Tukai به عمه در Uralsk رفت. او پناهگاه را در خانه Merchant Usmanova یافت. مرد جوان شروع به یادگیری با بازدید از مدرسه مسلمان کرد. او شروع به یادگیری زبان روسی کرد و توانایی ها را در جهات مختلف نشان داد. محیط اطراف به استعداد خود توجه کرده است.

در 19 سال، توکی اولین ترجمه ها را در روسیه انجام داد. آثار که او کار می کرد، بسینی ایوان Krylov بود. شعر به همین ترتیب مرد جوان را که او شروع به ترجمه آثار نویسندگان روسی به زبان تاتار کرد، معرفی کرد و مردم را با استعدادهای شاعران و نویسندگان بزرگ معرفی کرد.

در سال 1904، کار گابدالله در مجله "قرن جدید" چاپ شد. در ابتدا Tukai سنت های عربی و فارسی را در شعر تصور کرد، اما ادبیات روسیه به شیوه ای جدید به خود جلب کرد. نوشته های الکساندر پوکین و میخائیل لرمونتوف، بر مبادله و خلاقیت شاعرانه الهام گرفته شد. علی رغم دوران کودکی دشوار، گابدال توکی خود را خوشحال کرد و در آثار او انگیزه های مثبت و احساسی را مطرح کرد.

شعر و فعالیت های اجتماعی

انقلاب و دوره واکنش، که در سال 1905 آغاز شد، یادداشت های جدید را به آثار شاعر اضافه کرد. او صدای دموکراسی شد، مخالف قدرت و سرمایه داری بود. ظلم و ستم مردم بومی تاتار، نویسنده در آثار که در نشریات منتشر شد، شرح داده شده است. او شعرهای مربوط به انقلاب و جزوه های تیز را در زبان تاتار نوشت.

کار کردن نرم افزار و مجموعه ای از متون، به تدریج Tukai به یک کارمند ناشران تبدیل شد. او تصمیم گرفت از کلمات به این پرونده حرکت کند، ترویج انقلاب و شرکت در تظاهرات و تظاهرات. در سال 1907، گابدولا مدرسه مسلمان را ترک کرد و به یک رکورد کامل از انقلاب تبدیل شد. آثار او در این دوره در جرم خواستار بیداری روحیه مبارزه بود. نویسنده به شهروندان هموطنان را برای افتخار به افتخار از زمین های مادری خود و دموکرات های دموکراتیک خود در چنین نوشته ها، به عنوان "نه ما ترک!".

گابدلل به سختی متوجه شد که دلایل انقلابیون شکست خورده است. او گیج شد، موجی از بدبینی، که شاعر را دستگیر کرد، در کار خود قابل مشاهده بود. توکی به کازان بازگشت، دیدن مقصد خود را در تقویت ادبیات در زادگاه خود.

نویسنده با جوانان پیشرفته آشنا شد و خود را در طنز شروع کرد. برای سال اقامت در کازان، او چندین مقاله، اشعار و آثار روزنامه نگاری نوشت، موضوعات اصلی آن اضطراب برای مردم، خوش بینی و ایمان به عدالت، به استثنای افتخار و کرامت، نوشت. نویسنده در مجلات "Zarnitsa" و "رعد و برق" منتشر شد. تبدیل شدن به یک نویسنده با تجربه، Tukai یک چرخه آثار را منتشر کرد، که در میان آنها "حافظه نور حسینا" بود که به دوست نزدیک خود اختصاص داده بود.

نویسنده دریغ نکرد که افکار و احساسات بر روی کاغذ را بیان کند، آنها را با خواننده به اشتراک بگذارند. آثار "GNET" و "بازگشت به کازان" مربوط به این دوره خلاقیت، به وضوح روشن می شود که نویسنده دیگر در جهان توهمات نیست، اما به لحاظ عینی از واقعیت های خشن خانوار قدردانی می شود. او تقاضا در حرفه و در میان روشنفکران خلاق بود. آثار ایجاد شده در سال های 1911-1912 تحت تأثیر اندیشه های دلتنگ در مورد میهن و وطن پرستی آنها نوشته شده بود.

Tukai سفر در امتداد ولگا. او از آستاراخان بازدید کرد، جایی که او با فعالان محلی ملاقات کرد. در بهار سال 1912، شاعر از طریق UFA به سنت پترزبورگ رفت، جایی که ایده های انقلابی و روشنفکران پیشرفته در آن زمان متمرکز شدند. تصور این سفر با شاعر ناریمان نریمانوف، انقلابی مولانور وخیتوف و نویسنده مجتور گافوری، تحکیم شده است.

مشکلات بهداشتی، در حال حاضر در این دوره، اجازه دهید آنها را در مورد خود بدانند، شاعر را متوقف نکرد. از سنت پترزبورگ، او به Troitsk رفت و از آنجا او را به استپ قزاقستان، امیدوار به درمان معجزه آسایی با Kuisma بود. Gabdulla Tukai بازگشت به کازان، متوجه شد که آغاز خیریه آغاز نشدند. بار زیاد و شرایط بد شرایط وضعیت را تشدید می کند. اما نگرش ستیزه جویان از صفحات آثار آن ناپدید شد.

زندگی شخصی

با توجه به خاطرات معاصران، گابدالا توکی در انتظار دختران، خجالت زده شده توسط ظاهر خود. خوش شانس و کم، با شکم بر روی چشم، که مجبور به پوشیدن عینک های تیره، او اعتقاد نداشت که او می تواند کسی را دوست دارد. شاعر یک مد را نمی شنود، زیرا آنها به امور مالی اجازه نمی دادند و هیچ علاقه ای به این نداشت. پول در جیب خود به صورت دوره ای ظاهر شد، زیرا نشریات هزینه ها را به ارمغان آورد، اما توکی برای نجات نبود: او بدون بازگشت به بدهی ها توزیع کرد، شبهای دوستانه را مرتب کرد، به آشنایان کمک کرد.

دختران و پرونده، نشانه های گابودال را ارائه دادند، منتظر دفتر سرمقاله بودند و شاعر از جلسات اجتناب کرد. Zutan Mavlyudova، یک دختر بازرگان، همچنین از آشنایی با یک ضربه محکم و ناگهانی رویای. او برای کمک به بستگان درخواست کرد. فاطی امیرخان هنگامی که با همکارانش در نقشه ناشر بازی کرد، یک دختر را به شاعر ارائه داد. اولین جلسه کوتاه مدت بود: Tukai علاقه مندی را نشان نداد و به دست آمد. کل جوانان 5 بار دیدند.

جلسه دوم به صورت شانس انجام شد: توکی به دختر از پنجره تراموا متوجه شد و از آن استقبال کرد. برای سومین بار، ابتکار عمل Zaitan را نشان داد. ارتباط آنها کمی طولانی تر ادامه داشت. توکی به نظر می رسید، او به طور مداوم رفتن به ترک، و در عشق به همسایه او را تحت هر بهانه نگه داشته است. چهارمین دوستیابی این فرصت را به احساس رایگان داد.

آنها زمان پس از شب ادبی را صرف کردند، قدم زدن به خیابان. برای پنجمین بار، جوانان در دفتر سرمقاله ملاقات کردند. زتاان از کازان به شینگر رفت و به خداحافظی رفت. گابدولا وعده داده است که به جهنم برود تا خداحافظی شود و نمی آمد.

5 سال بعد، زمانی که توکی بر روی فرزندش بود، زتاان آمد تا او را به بیمارستان منتقل کند. او منتظر اجازه ورود به بخش بود، اما Gabdulla آن را ممنوع کرد. بعدها، دختر با خدمتکار کلیسا، پسرش و نوه او شاعران شد. قبل از مرگ، زن خواسته بود تا او را به عنوان نزدیک به قبر توز دفن کند. در سنگ قبر خود، خطوط از یک شعر اختصاص داده شده به معشوق حک شده بودند.

زندگی شخصی Gabdullah Tuka کار نمی کند. او همسر و فرزندان نداشت. تا زمانی که مرگ مرگ در قلب او، احساسات به سمت Zaitun افزایش یافت.

مرگ

بیوگرافی شاعر تاتار کوتاه است. او در سن 26 سالگی در آوریل 1913 فوت کرد. علت مرگ یک موسسه خیریه بود که توسط گرسنگی پیچیده شد. کار در خانه چاپ گرد و خاکی در سال 1912 این بیماری را تشدید کرد. مرگ Gabdulla Turequet برای ادبیات و هنر از دست رفته است.

در حال حاضر علاقه به کار شاعر، تبلیغات و مترجم در سطح دولت پشتیبانی می شود. در حافظه Gabdulle Tuka، یک موزه ادبی در کازان افتتاح شد. در میدان در خیابان Pushkin، به نام افتخار او، یک بنای یادبود به نویسنده وجود دارد، و عکس های او با کتاب های درسی در ادبیات تزئین شده است. وب سایت رسمی به شخص خود اختصاص داده شده است، که بیوگرافی Tuka را توصیف می کند و نمونه هایی از آثار است.

کتابشناسی - فهرست کتب

• 1905 - "در آزادی"
• 1906 - "انگل"
• 1906 - "Duma State"
• 1907 - "چه شاکدراس می گوید"
• 1907 - "ترک نخواهد کرد!"
• 1907 - "Shuraile"
• 1908 - "ملی گرایان"
• 1908 - "Sennaya Bazaar یا جدید Kisekbash"
• 1911 - "GNET"
• 1911 - "Dacha"
• 1912 - "جوانان تاتار"
• 1913 - "امید مردم ..."