زندگینامه
سیمون بولیوار - یکی از انقلابیون روشن در تاریخ جهان است. برای ساکنان نور جدید، سیاست نام یک نماد جنبش رهایی در کشورهای آمریکای لاتین، مستعمرات سابق اسپانیا است. بولیوار معتقد بود که برده داری باید نابود شود و جمعیت بومی در حقوق برای دریافت یک زندگی شایسته برابر بود.
آخرین زندگی، بولیوار عنوان "لیبرتور آمریکا" را دریافت کرد. در سرنوشت، سیاست ها دارای یو پی اس و سقوط است. قبل از مرگ، او به ایده های خود وفادار بود. نام او به نام کشور - بولیوی، مستعمره سابق اسپانیایی پرو پرو، جاودانه است.
دوران کودکی و جوانان
بولیوار در 24 ژوئیه 1783 در کاراکاس متولد شد. نام کامل - Simon José Antonio de La Santisima Trinidad Bolivar de La Concepcion-And-Ponte Palacios-And-Blanco. سیاست های زیست شناسی پژوهشگران سیاست ایجاد شده است: اجداد آینده انقلابی در آمریکای جنوبی از کشور باسک در قرن شانزدهم وارد شدند. مهاجران به طور موفقیت آمیز در زندگی مستعمرات اسپانیا قرار گرفتند و به زودی شروع به فعالیت فعال در زندگی شهرک های جدید کردند.
با تشکر از فعالیت سانتا سیمونا، عنوان Viscont، و توسط پادشاه اسپانیا تایید نشده است. پدر سیمون، خوان وینسنت بولیوار، موقعیت خانواده را تقویت کرد. پس از مرگ، والدین سیمون، وارثان جوان را به کاشت، گیاهان، خانه ها، برده ها و جواهرات ترک کردند. در مقایسه با دولت مدرن غنی، بولیوار می تواند به لیستی از میلیاردرهای دلار برسد.
Syrota عمو کارلوس پالاسیوس را به ارمغان آورد. معلم برای موضوعات اصلی، فیلسوف سیمون رودریگز بود. او جوان سایمون را در ایده روشنفکران فرانسه اختصاص داد و به جزئیات در مورد آرمان های جمهوریخواه گفت. پس از فرار رودریگز توسط آموزش سیمون، دبیر کل ژنرال آندرس بلوی مشغول به کار است. با تشکر از مربی، سیمون با دانشمندان الکساندر هومبولت و EME Bonplan ملاقات کرد، که تأثیر زیادی بر روی جهان بینی بولیوار جوان داشت.
در سال 1799، نگهبانان تصمیم می گیرند که یک مرد جوان را به اسپانیا بفرستند تا فقه را آموزش دهند. بولیوار خانواده سلطنتی را می گیرد. او از برقراری ارتباط با پرنس فردیناند، پادشاه آینده اسپانیا حمایت می کند که بعدا به دشمن اصلی سیاست تبدیل خواهد شد.
چهار سال بعد، در سال 1803، سیمون به فرانسه منتقل می شود. این مطالعه در دوره های پاریس پلی تکنیک و مدرسه عادی بالاتر است. پسر عموی خود را به طور فعال با طناب آزاد ارتباط برقرار کرد. در دایره خود، بولیوار وارد شد، به اشتراک گذاری آنها با دیدگاه های مشترک در مورد سیاست و نظم جهانی.
در ایالات متحده آمریکا، انقلابی آینده در سال 1805 سقوط می کند. یک نمونه از آزادی ایالات متحده از مقامات بریتانیا یک مدل برای انقلابیون آمریکای جنوبی است. بولیوار در میان آنها. او در دیدگاه های سیاسی خود تایید شده است. ایده ایجاد در قلمرو کشورهای آمریکای لاتین، ایالات متحده آمریکا از آمریکای جنوبی برای او اولویت دارد.
فعالیت سیاسی
در سال 1810، بولیوار در قیام با فرانسیسکو میراندا شرکت می کند که در سال به ونزوئلا منجر می شود تا استقلال را اعلام کند. دولت اسپانیا در تلاش است تا سرزمین های استعماری را بازگرداند. در سال 1812، ارتش ونزوئلا نابود شد و میراندا به زندان فرستاده شد. بولیوار از کشور فرار می کند و در قلمرو گرانادا جدید پنهان می شود.
تا سال 1813، سیمون، همراه با شورشیان، یک جدایی جدید را سازماندهی می کند، که موفق به گرفتن ارتش اسپانیا می شود. بولیوار فصل دوم جمهوری ونزوئلا می شود و رتبه آزادی را دریافت می کند. اما پس از یک سال، اسپانیایی ها موفق به دست کشیدن بولیوار از شهر اصلی ونزوئلا - کاراکاس.
سیاستمدار به مقامات گیتی احترام می گذارد و پشتیبانی می کند. در سال 1816، بولیوار به آمریکای جنوبی می رسد و شروع به اصلاح می کند. لغو بردگی را لغو می کند و صدور سربازان زمین را اعلام می کند که به طور فعال در جنگ برای استقلال شرکت می کنند.
سال 1818-1819، سیمون بولیوار، با حمایت از ارتش مردم متمادی، کنترل بسیاری از ونزوئلا و جدید گرانادا را تأسیس می کند. در پایان سال 1819، او توسط رئیس جمهور جمهوری کلمبیا انتخاب شد، که شامل سرزمین های کلمبیا مدرن و ونزوئلا بود.
تا سال 1824، اسپانیایی ها تحت ناتو کلمبیا سرزمین هایی را که اکوادور، پرو و بولیوی در حال حاضر قرار دارند، ترک می کنند. بولیوار یک دیکتاتور پرو می شود و در سال 1825، رئیس جمهوری بولیوی را که توسط او ایجاد شده است، هدایت می کند. شخصیت سیاسی به این ایده احترام می گذارد - برای ایجاد ایالات متحده آمریکا از آمریکای جنوبی، که بخشی از قلمرو پاناما به شیلی است.
بولیوار سعی کرد او را در یک کنگره ویژه ترویج کند، اما با رویارویی نخبگان محلی مواجه شد. این ویژگی های پایدار حالت Bonapartist را دریافت می کند و برای چشم هایش ناپلئون نامیده می شود. در نتیجه یک جنبش در برابر فعالیت توسعه یافت، در نتیجه او قدرت را در بولیوی و پرو از دست داد.
در سال 1828، بولیوار با ارتش وارد بگوتا می شود، جایی که او محل اقامت حاکم کلمبیا را ایجاد می کند. در همان سال، یکی از همکاران سازماندهی شده به او تلاش کرد. بولیوار به طرز معجزه آسایی از مرگ اجتناب می کند و شورش را سرکوب می کند. رویارویی بولیوار برای قدرت ادامه دارد. نخبگان کاراکاس به نظر می رسد برای وزارت ونزوئلا از کلمبیا. حاکم نفوذ و قدرت را در کشور از دست می دهد. او در سال 1830 استعفا داد.
زندگی شخصی
در 19 سال 19، سیمون، در مادرید، ملاقات ماریا ترزا رودریگز ارسطو را ملاقات می کند. او، مانند بولیوار، دارای منشاء کریول است. پس از عروسی، زن جوان در ونزوئلا برگ می شود. در اینجا، همسر سیمون، تب زرد را آلوده می کند و می میرد. این رویداد به شدت یک مرد جوان را تکان داد، و او را به تعهد به سلطه می دهد.
تغییرات در زندگی شخصی در سال 1822 رخ می دهد، زمانی که بولیوار دومین همراه زندگی را در ورود نیروها در پایتخت اکوادور کویتو ملاقات کرد. در طول حرکت روده بزرگ در خیابان ها، پر از مردم، یک تاج لارل در دست سیمون قرار می گیرد. یک نگاه انقلابی با یک دختر سیاه پوست ایستاده بر روی بالکن و آزادیخواهان استقبال می کند.
در همان شب، سیمون و مانوئل سانس بر روی توپ ملاقات کردند و از آن لحظه آنها سعی کردند با هم باشند. او همچنین Creolen، جوانتر از 12 سال است. دیدگاه های مشترک در مورد آزادی سرزمین های استعماری در آمریکای لاتین. وقتی مانولا با سیمون ملاقات کرد، او ازدواج کرد .. زن معتقد بود که شوهرش یک مرد خوب است، اما خسته کننده است. سران بلافاصله توسط یک سیاستمدار مجذوب می شوند.
مانوئل و سیمون هرگز رسما شوهر و همسرش نشدند. او سوگند به حفظ وفاداری به مرحوم همسر، و او یک شوهر رسمی است. به او، بولیوار از رستگاری در طول تلاش سپاسگزار بود. مردم پس از نجات شگفت انگیز رهبر خود شروع به تماس با آزادیخواهان آزاد مانوئل کردند.
هنگامی که او موضع ریاست جمهوری را رد کرد، او متقاعد کرد که او را ترک کند. او ادامه داد تا او را دوست داشته باشد و نامه های خود را از بوگوتا نوشت، جزئیات مربوط به آنچه که اتفاق می افتد، در مورد اینکه چگونه رفقای سابق در جنبش کسب و کار خود را خیانت می کنند، توضیح داد. پس از مرگ مانوئل محبوب خود را برای سایت ترک کرد. من در فقر زندگی کردم و سعی کردم زنده بمانم، سیگار و شیرینی ها را بفروشم. نامه های شسته شده از سیمون، اما آنها در طول اپیدمی دیفتری سوزانده شدند. سانس از همان بیماری جان خود را از دست داد و در قبر عمومی دفن شد.
هیچ فرزندی از بولیوار وجود نداشت.
مرگ
سیمون به مدت 47 سال باقی مانده است. رویداد غم انگیز در تاریخ 17 دسامبر 1830 رخ داده است. علت مرگ هنوز مشخص نشده است: بر اساس یک اطلاعات - از سل، در سایر موارد مسمومیت. رئیس جمهور ونزوئلا هوگو چاوز تلاش کرد تا نقطه را "و" قرار دهد. تصمیم به اخراج کردن بدن انقلابی ساخته شده است.
پس از تجزیه و تحلیل DNA، هر دو نسخه تایید دریافت نکردند. هوگو چاوز، علی رغم نتایج، همچنان اعلام کرد که آزادیخواهان کشته شده اند. در خاطره ای از قهرمان جنبش آزادی، نام کشور را به جمهوری بولیواری ونزوئلا تغییر می دهد.
بولیوار در اموال شخص دیگری، نه چندان دور از شهر سانتا مارتا، مرگ را گرفت. قبل از مرگ، او از اموال رد شد و مرگ را در فقر گرفت. او را در لباس شخص دیگری دفن کرد.
پس از مرگ، نام بولیوار همچنان زندگی خود را ادامه می دهد. در میان حقایق جالبی اطلاعاتی در مورد نام به افتخار سیاست سیارک بولیوی، باز در سال 1911 وجود دارد. یکی از بالاترین قله های کوهستانی جهان نیز نام خود را حفظ می کند - اوج بولیوار. ونزوئلا ارز بولیوی است و پرتره خط مشی دکوراسیون اسکناس های مختلف را تزئین می کند.
در پایتخت ایالات متحده، واشنگتن، یک بنای برونز برای سیمون بولیوار مجسمه ساز فلیکس د ولدون وجود دارد. این بزرگترین بنای پیشین سوارکاری به یک سیاست در نیمکره غربی محسوب می شود.
در فعالیت های فیلم های انقلابی حذف شد. مشهور ترین - "سیمون بولیوار"، الکساندر بلازیتی از سال 1963 و مدیر "آزادیخواه" آلبرتو آرول، در سال 2013 شلیک کرد.