زندگینامه
کلود Debussy یکی از مبهم ترین آهنگسازان فرانسوی اواخر قرن نوزدهم - اوایل قرن بیستم بود. عضو انجمن "هنر روگوف"، که سنت های کلاسیک را به رسمیت نمی شناسد، به نویسنده تعدادی از آثار نوآورانه تبدیل شد و توسط نماینده اصلی شاخه موسیقی امپرسیونیسم اروپا به رسمیت شناخته شد.دوران کودکی و جوانان
Ashil Claude Debussy در 22 اوت 1862 در حومه شمال غربی پاریس متولد شد و بزرگترین فرزند 5 فرزند مانوئل آکلا دبوسی و مسابقه همسرش مانوری بود. تا سال 1870، خانواده آهنگساز آینده در پایتخت فرانسه زندگی می کردند و سپس به کنفرانس به خانه بستگان در خط مادر رفتند. در آنجا، کلود کوچولو شروع به آموزش بازی بر روی پیانو تحت نظارت موسیقیدان ایتالیایی ژان Cherutti کرد.
Debusssy تبدیل به یک دانش آموز با استعداد شد و در سن جوان وارد کنسرواتوار پاریس شد، جایی که 11 سال او تکنیک بازی های صفحه کلید، Solfeggio، ترکیب، داستان و نظریه موسیقی را مطالعه کرد. در سال 1874، کلود یک حق بیمه برای اجرای کنسرت شوپین دریافت کرد و شهرت را به عنوان یک پیانیست زیبا به دست آورد.
در طول تعطیلات تابستانی، 1879 Debussy مهمانان قلعه Schononso را سرگرم کرد و به سرعت به لوکس معتاد شد. یک سال بعد، در جستجوی یک زندگی زیبا، مرد جوان یک موسیقیدان و معلم را به دفتر پاتری پتر ایلیچ Tchaikovsky، امیدوار است فون MECC، و 2 سال در فرانسه، سوئیس، ایتالیا و روسیه سفر کرد. تا سال 1882، کلود یک "Ballade à la Lune" مینیاتوری را تشکیل داد، "مادرید، شاهزاده خانم اسپنز" و پیانو "Trio Salt Major".
کنسرواتوار Debussi بارها و بارها موجب خشم معلمان شد، مزاحم کانون های کلاسیک از ترکیب. با این وجود، در سال 1884، او یک جایزه معتبر "رومی" را برای "L'Legant Prodigue" پذیرفت و تحصیلات خود را در ایتالیا ادامه داد. موسیقی محلی Claude را الهام بخش نیافت، که ترجیح داد ایده های خلاق خلاق خود را به تصویر بکشد، بدون اینکه تحت تاثیر همکاران معروف قرار گیرد.
به همین دلیل است که آثار دوره زندگی ایتالیایی Debussy، با توجه به قرارداد آموزشی، ارائه شده در کنسرواتوار، معلمان عجیب و غریب، عروق و غیر قابل فهم بودند. بازگشت به پاریس، کلود به طور خلاصه "آزادی موزیکال" را از دست داد، به نفوذ ملودی های احساسی ریچارد واگنر ضربه زد، اما به زودی متوجه شد که خلاقیت آلمانی معروف هیچ آینده ای نداشت.
موسیقی
آثار اولیه دبوسی چندین بار در عموم اعدام شدند، اما موفق به موفقیت و محبوبیت او نشد. علیرغم این، همکاران آهنگسازان استعداد یک نویسنده جوان را به رسمیت شناختند و در سال 1893 آن را در کمیته جامعه موسیقی ملی به تصویب رساندند، جایی که کلود تنها آن را "رشته ی رشته" معرفی کرد، که پس از آن موسیقی موریس را تحت تاثیر قرار داد.
در همان سال، یک رویداد رخ داد که ارزش کلیدی برای بیوگرافی خلاق دبوسی داشت. آهنگساز از نخستین بازی در بازی Maurice Meterlinka "Pelleas و Melizanda" بازدید کرد و تصمیم گرفت که این تنظیم باید در ژانر اپرا دوباره متولد شود. به زودی Debussi رضایت از نویسنده بلژیک را به سازگاری موسیقی از کار دریافت کرد و بدون از دست دادن زمان، شروع به کار کرد.
طرح های اصلی آهنگساز اپرا آینده در دسامبر 1894 تکمیل شد. در همان زمان، یک شعر سمفونی PROMUDE Debussy "بعد از ظهر تفریح از Favna" در شرکت موسیقی ملی ارائه شد "، که به رسمیت شناختن عمومی دریافت کرد.
در سال 1900، کلود شروع به بازدید از جلسات جامعه غیر رسمی "Les Apaches" کرد، که شامل هنرمندان جوان، شاعران، منتقدان و نوازندگان با وضعیت "حساب های هنری" بود. بسیاری از اعضای این سازمان با حضور در نمایشگاه ارکستر "Nokturnov" Debussy به نام "ابرها"، "جشنواره" و "آژیر" حضور داشتند. بررسی های این کار مبهم بود: برخی از منتقدان معتقد بودند که آهنگساز یک گام بزرگ را به عقب برگرداند، دیگران قدرت، جذابیت، یک زندگی فوق العاده و تخیل درخشان نویسنده را ستایش کردند.
از سال 1898، کلود در فرمان نخستین اپرا کار کرد و مذاکرات را با رهبری تئاتر پاریس در مواجهه با پیام آندره و آلبرت کارو رهبری کرد. در نتیجه، در آوریل 1902، "Opéra-Comique"، نخستین نمایش "Pelleas و Melisandda" را برگزار کرد، که مردم را در مورد طرفداران و شک و تردید تقسیم کرد.
اگر چه نظر در مورد کار جدید Debusssy مبهم بود، اپرا به سرعت محبوب شد و نویسنده را توسط غارتگر نظم لژیون افتخاری، که در فرانسه و دیگر کشورهای اروپایی شناخته شده بود، ساخته بود. نمره آوازی در ماه مه سال 1902 منتشر شد و انتشار کامل یادداشت ها در سال 1904 منتشر شد.
در سال 1905، در پاریس، Debussi ابتدا کار سمفونیک "دریا" را ارائه کرد، که دوباره به اختلافات منجر شد، علاقه به خلاقیت آهنگساز را گرم کرد. در پایان دهه 1900، ترکیب کلم اغلب در برنامه های کنسرت در میهن و خارج از کشور ظاهر شد. مجموعه "گوشه کودکان" و قطعات او "رقص برف" و "چوپان کوچولو" به خصوص محبوبیت استفاده می شود.
به رسمیت شناختن مردم به کار افتادند. در سال های 1910-1913، آهنگساز مشهورترین بازی را برای پیانو، جایگاه ویژه ای که در میان آنها توسط "Preludes" گرفته شده بود، شامل 2 نوت بوک بود و شامل چنین ریزلهایشی به عنوان "یک دختر با خطوط رنگ کتان" و "تراس" بود از تاریخ در نور قمری. "
در سال 1914، کلود شروع به کار بر روی یک چرخه 6 سونات برای ابزارهای مختلف کرد، اما با تکمیل او به طور کامل از بیماری مرگبار جلوگیری شد. آخرین شاهکار Debussi کار ویولن و پیانو بود که در سال 1917 نوشته شده بود.
زندگی شخصی
در طول سالهای تحصیل در کنسرواتوار دبیوس، یک احساس عاشقانه قوی مورد آزمایش قرار گرفت. شور و شوق او یک دانش آموز یک کلاس آواز به نام ماری بود، که با پیروان پیمان جوانان هنری واسنی ازدواج کرد. به زودی دختر به معشوقه اش تبدیل شد و موز آهنگساز، این روابط به مدت 7 سال ادامه یافت.
در سال 1890، ماری روابط را با دبوسی ویران کرد و به همسرش بازگشت. از عشق آهنگساز، 27 آهنگ به عنوان خواننده زیبا اختصاص داده شده بود، که آخرین آن از آن ترکیب مروارید ماندولین بود.
مدت کوتاهی پس از ازدواج با Madame Vänaja Claude ملاقات کرد با دختر خیاط از Liziee، که Gabriel Dupont نامیده می شد. 3 سال پس از شروع روابط کلود و گابی، یک زندگی مشترک در پاریس آغاز شد. در عین حال، Debussi یک رمان را با یک خواننده Teresa Roger خواند و در سال 1894 رسما دست و قلب خود را ارائه داد. دوستان و آشنایان رفتار ناخوشایند آهنگساز را محکوم کردند و به پایان دادن به این تعامل کمک کردند.
5 سال بعد، کلود، سرانجام، ازدواج با دوست خود ماری روسلی. Textie به نام Lilly نامگذاری شده است. جالب این واقعیت است که رضایت آهنگساز عروس تحت تهدید خودکشی قرار گرفت. همسر جوان مهربان، عملی و ساده بود، او واقعا دوست داشت مردم اطراف دفاض.
با این حال، لیلی با ذهن نپذیرفت و به طور کامل موسیقی را درک نمی کرد، به طوری که کلود، تشویق به روابط فوق العاده، یک همسر به والدین فرستاد و یک رمان را با یک خواننده متاهل اما باردار آغاز کرد. همسر مشروع آهنگساز در مورد خیانت آموخت و سعی کرد خودکشی کند. این قانون منجر به رسوایی عمومی شد که از Debussi محروم کرد تا از همکاران و دوستانش احترام بگذارد.
در سال 1905، عاشق باردار کلود همسرش را ترک کرد و این زن و شوهر از افکار عمومی در لندن سقوط کردند. هنگامی که مکالمات فروکش شد، دوستداران به فرانسه بازگشتند و خانه ای را در پاریس در خیابان Fosh خریداری کردند، جایی که تنها دختر آهنگساز متولد شد، که نام ما را دریافت کرد و نام مستعار شوشو را دریافت کرد. 3 سال پس از ظهور کودک، باداک و دبوسی ازدواج کرده و باقیمانده زندگی باقی مانده بودند.
هنوز هم ناشناخته است اگر Debusssy کسی را دوست داشته باشد. وسواس با موسیقی، او در مورد زندگی شخصی خود فکر نمی کرد. می توان تصور کرد که آهنگساز احساس گرم را برای دخترش تجربه کرد، که به شیء عکس های متعدد یافت شده در آرشیو فرانسوی معروف تبدیل شد.
مرگ
در سال 1908، Debussi تشخیص داده شد - سرطان کولورکتال، پس از آن علت مرگ آهنگساز، که 10 سال در مبارزه با درد وحشتناک صرف شد. در سال 1915، پزشکان در کلود عمل کردند، اما نتیجه تنها بهبودی موقت بود.
هنگامی که این بیماری عقب نشینی کرد، فرانسوی معروف همچنان به نوشتن موسیقی و کنسرت ها ادامه داد، زیرا آخرین بار که در جامعه سوناتاتا برای ویولون و پیانو نخست وزیر 1917 دیده شد.
در اوایل سال 1918، کلود به رختخواب به رختخواب شد و فقط به خاطر نگرانی های همسرش و دختر شوشو زندگی کرد. درمان دیگر کمک نمی کرد، و در 25 مارس 1918، دبوسی در پاریس، در خانه خود در خیابان Fosh فوت کرد.
حوادث جنگ جهانی اول مانع مراسم تشییع جنازه رسمی شد. بدن آهنگساز در خیابان های متروپولیتن خالی حمل می شود و به طور موقت در گورستان در هر لشکرگاه دفن شده است. این مکان با آخرین اراده مرحوم متولد شده بود، که می خواست "در میان درختان و پرندگان را آرام کند"، پس پس از یک سال، تابوت Debussy به نظرسنجی های آرام در سمت راست بانک های سین، در نزدیکی جنگل بولون منتقل شد.
آثار موسیقی
- 1882 - سوئیت "Triumph Vakha"
- 1882 - Nocturne و Scherzo برای ویولن و پیانو
- 1887 - سوئیت "بهار"
- 1891 - PROMUUDE "بعد از ظهر بقیه favna"
- 1893-1895 - Opera Pelleas و Melizanda
- 1994 - "تصاویر"
- 1906-1908 - سوئیت "گوشه بچه ها"
- 1910 - Preludes (نوت بوک 1)
- 1911-1913 - preludes (نوت بوک 2)
- 1914 - "قهرمان لالایی"
- 1916-1917 - سوناتا برای ویولن و پیانو