زندگینامه
قلمرو جمهوری چچن به اسلان ماسدف، رئیس جمهور خود اعلام کرد. داستان ادعا می کند که مشکلات ناشی از سهم مردم چچن، بدون مشارکت این سیاست، کاهش یافته است. بسیاری از غم و اندوه Maskhadov در دوئت با شیمیل بصایت باعث شد روس ها: در نظر گرفته شده است که در حملات تروریستی Dubrovka و در Beslan دخیل است. با این وجود، قانون رسمی به عنوان یک تروریست شناخته نشد.دوران کودکی و جوانان
اسلان علیویچ ماسدوف در تاریخ 21 سپتامبر 1951 در روستای شوکی از جمهوری سوسیالیست شوروی شوروی قزاقستان، در خانواده چچن های اخراج شد. علاوه بر اسلان، والدین 5 کودک را به ارمغان آوردند - پسران یخ، اسلامبک و لامپ، دختران بوچا و ژوفان.
در سال 1957، پس از بازسازی Assr Chechen-Ingush، Maskhadov بازگشت به زمین های بومی و حل و فصل در روستای Zubir-yurt از منطقه Nadera. در سال 1968، اسلان دیپلم تحصیلات متوسطه را دریافت کرد.
اسلان ماسکادوف می خواست به یک ارتش تبدیل شود تا به پدر و مادر کمک کند تا با متجاوزان خارجی مقابله کند. برای این در سال 1969، یک مرد جوان در سال 1972، پس از دریافت دیپلم، در سال 1972، در سال 1972، به مدرسه تیم ملی توپخانه نزدیک شد. برای 6 سال، سرویس به سرعت از طریق نردبان شغلی حرکت کرد، او به معاون فرمانده بخش توپخانه رسیده است.
سفارش دریافت شده در ارتش "برای خدمت به مادری در نیروهای مسلح اتحاد جماهیر شوروی اتحاد جماهیر شوروی در سال 1978 به اسلان کمک کرد تا وارد آکادمی توپخانه نظامی نظامی لینینگ میشیوفسکی خارج از رقابت شود. در مصاحبه ای با روزنامه "Komsomolskaya Pravda"، همکلاسی Maskhadov آن را مانند این توضیح داد:
"برای رسیدن به فرماندهان تلاش نکردند. قرآن یک مسلمان فریبنده نبود، قرآن خواند. او دوست داشت نوشید. "او از آکادمی اسلان با افتخارات فارغ التحصیل شد. خاطرات همکاران و همکلاسی ها درباره Maskhadov کتاب "افتخار بیش از زندگی" را تشکیل می دهند. مجموعه، علاوه بر مقالات و نامه ها، شامل عکس ها از آرشیو خانواده و نظامی است.
خدمات نظامی و فعالیت های دولتی
حتی در جوانان Maskhadov به دنبال رهبری بود. پادشاه توپخانه، که تحت فرمان او در مجارستان بود، بارها و بارها پرچم قرمز شورای نظامی را برای خدمات وجدان به دست آورد. مهارت های تاکتیکی و مبارزه اجازه داد تا 1992 به سرهنگ برسد.
با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، وضعیت بین جمهوری های دوستانه یک بار تشدید شد. کشورهای مجددا تحصیل کرده و جمهوری هایی که از روسیه جدا نشدند، برای این قلمرو مبارزه می کردند. جنگ های چچن یکی از بزرگترین درگیری ها شد.
در سال 1992، جوار داودوف، نخستین رئیس جمهور خود اعلام کرد که جمهوری چچن Ichkeria (CRI)، ماسکادوف را به عنوان رئیس دفاع مدنی چچن منصوب کرد. در اولین جنگ چچن 1994-1996، Maskhadov وارد رئیس رئیس ستاد نیروهای مسلح CRI شد. این دستورات او بود که ستیزه جویان اطاعت کردند، وارد جنگ با نیروهای روسی شدند، در سال 1996 در مورد استراتژی های خود، برای Grozny مبارزه کردند.
در سال 1995، دفتر دادستان فدراسیون روسیه مسطح را در سوء استفاده از موقعیت رسمی متهم کرد، در خیانت به سرزمین و راهبردی، که مجازات اعدام مجازات شد. رهبر نظامی اعلام شد
علیرغم تهدید گرسنگی زندان یا حتی مرگ، در نوامبر سال 1996، ماسدف اعلام کرد قصد دارد به رؤسای جمهور وارد شود. رقیب او در مسابقه انتخابات، شیمیل بصایت تروریست بود. در ژانویه سال 1997، توسط اکثریت رأی گیری (59.3٪) از ماسکادوف، رئیس CRI انتخاب شد. شش ماه بعد، شامل باسایف نخست وزیر خود را منصوب کرد.
در Maskhadov، وضعیت سیاسی داخلی در چچن به طور قابل توجهی بدتر شد. مردم در شهرهای و روستاها نابود شدند، بدون فاضلاب، برق و تامین آب. هیچ مراقبت پزشکی وجود نداشت. با توجه به محصولات با کیفیت پایین و ضد انسداد، جمهوری در بیماری ها فرو ریخت. گرسنگی رونق داد در مهد کودک ها، مدارس و دانشگاه ها، ویندوز و درها Smalked شدند. کسانی که به معنای حرکت بودند، از چچن فرار کردند.
محدودیت بحرانی به میزان جرم در جمهوری رسید. مردم روزانه ربوده شدند، انفجارها از بین رفتند، آتش سوزی ها رفته بودند. مواد مخدر به طور آشکارا فروخته شد، صورتحساب های جعلی تکرار شد، اسلام رادیکال به طور فعال ارتقا یافت.
ستیزه جویان چچن مرتکب حملات مسلحانه در مناطق همسایه روسیه، مسلمانان جوان را به صفوف خود جذب کردند. به عنوان مثال، در جمهوری قفقاز شمالی، داگستان، کراچی-چرکسیا، کاباردینو-بالکاریا، تبلیغات فعالانه ایده های جدایی طلبی و ضد یهودی بود.
به عبارت دیگر، سیاست داخلی ماسکادوف به بی ثباتی جامعه چچن هدایت شد و نفرت را علیه مقامات فدرال تحریک کرد. بنابراین، در کانال تلویزیونی قفقاز، شعار پخش شد:
"ما برابر نیستیم. ما همه برآورد هستیم.نگه دارید، روسیه - ما برویم! "
تا سال 1998، وضعیت خارج از کنترل ماسکادوف بود: نیروهای مخالف ستیزه جویان در چی ظاهر شدند. بزرگترین گروه ها توسط سلمان رادویف، یکی از مشهورترین نمایندگان تروریست های چچن و همکارانش شیمیل بصایت و امیر ابن الحتاب، رهبری شد.
برای کمک به مبارزه با جرم و جنایت، Maskhadov به روسیه اعتراض کرد. دولت زمانی که در ماه اوت سال 1999 باسیار و هاتاب به قلمرو داگستان حمله کرد، مداخله کرد. وزارت امور داخله فدراسیون روسیه نامه ای را به رئیس جمهور جمهوری چچن فرستاد و پیشنهاد کرد که یک رویکرد یکپارچه را برای از بین بردن ستیزه جویان توسعه دهد، اما از جنگ مسلحانه کنار گذاشته شد.
وقتی جمهوری از سوی کمپین نظامی دوم، کمپین نظامی را به عهده گرفت، Maskhadov توسط تمام روش های موجود عمل کرد. او به دنبال حمایت از رهبران Ingushetia و Ossetia شمالی بود، روسیه را متهم کرد که وضعیت را در چچن تشدید می کند و در عین حال قصد داشت به عنوان "مهمترین شریک استراتژیک در قفقاز شمالی" برای دولت تبدیل شود.
اسلان خواستار دیدار شخصی با ولادیمیر پوتین نخست وزیر روسیه شد، اما تصمیم گرفت بلافاصله عملیات را برای از بین بردن ستیزه جویان راه اندازی کند. نیروهای فدرال در 30 سپتامبر 1999 به قلمرو چچن وارد شدند. رئیس جمهور، رئیس جمهور، قبل از آن، به دنبال کمک در مبارزه با تروریست ها، با ستیزه جویان باسایف و هاتاب برای جنگ با روسیه متحد شده است.
در کنار Maskhadov، مردم عربستان سعودی، پاکستان، ترکیه و القاعده جنگیدند. عملیات نظامی Aslan Maskhadov به طور شخصی رهبری کرد. در 23 اکتبر 2002، 916 نفر در مرکز تئاتر مسکو دستگیر شدند. به عنوان یک نتیجه از سه روزه حبس و عملیات آزادی، 130 نفر فوت کردند. مسئولیت آنچه که شیمیل باسایف اتفاق افتاد.
یکی از ستیزه جویانی که در برگزاری گروگان ها شرکت کردند، گفتند که ماسکادوف دست خود را به آماده سازی حمله تروریستی گذاشت. رئیس جمهور جمهوری چچن خود را از دخالت خود رد کرد و تهدید کرد که به عنوان یک مجازات بهبایف را جبران کند، اما اقدامات مشخصی را انجام نمی دهد.
در تاریخ 1 سپتامبر 2004، بزرگترین حمله تروریستی در تاریخ مدرن روسیه بود: 1128 نفر، عمدتا دانشجویان مدرسه №1 Beslan، گروگان بودند. 314 نفر، از جمله 186 کودک در این تراژدی جان خود را از دست دادند. مسئولیت حمله، شیمیل بصایت را تکرار کرد. در 17 سپتامبر همان سال، روسیه اعلام کرد که او شواهدی از دخالت در حمله تروریستی اسلان ماسدف را داشته است. در سال 2006، اوستیای شمالی او را یکی از مشتریان این حمله نامید.
زندگی شخصی
بر خلاف حرفه سیاسی، زندگی شخصی اسلان ماسکادوف خیلی متناقض نیست. در سال 1972 او از قصما یزدووا سماعیا ازدواج کرد. پس از 7 سال، آنها در سال 1981، پسران، پسر آنزور، متولد شدند - دختر فاطمه.
فرض بر این است که در سال 2002، اسلان به یک ازدواج دوم با بومی روستای Isaha-Yurt وارد شد، اما اطلاعات قابل اعتماد در مورد آن وجود ندارد.
مرگ
پس از حمله تروریستی در Beslan، FSB فدراسیون روسیه پاداش 300 میلیون روبل را برای اطلاعاتی که به حذف Basayev و رئيس جمهور خود اعلام شده از جمهوری چچن کمک می کند، منصوب کرد. در ماه نوامبر سال 2004، مقامات شروع عملیات ویژه ای را برای دستگیری تروریست ها اعلام کردند. اسلان ماسدف در تاریخ 8 مارس 2005 در روستای چچن تولستوی یورت فوت کرد. نسخه های متعددی از مرگ رئیس جمهور از سربازان ناشناخته وجود دارد.
بر اساس اطلاعات رسمی، در تاریخ 8 مارس، Maskhadov، همراه با رفقا، برنامه ریزی شده برای منفجر کردن ساختمان دولت روستایی. در روز حمله تروریستی، این رقم در زیرزمین خانه نسبی دور خود پنهان شده بود، جایی که او توسط خدمات ویژه کشف شد. مواد منفجره برای جذب جنایتکاران مورد استفاده قرار گرفتند. فرض بر این است که ماسدف از بورمن به دست آمده فوت کرد.
بعدها بر روی بدن آسلان، یک زخم اسلحه گرم یافت شد، که مرگبار شد. نتایج معاینه بالستیک نشان داد که گلوله از تپانچه Makarov منتشر شد، که متعلق به برادرزاده و محافظ شخصی Maskhadov Vuchan Hadzhimulatov بود.
در محاکمه، محافظ محافظ در شهادت اشتباه گرفته شد. هنگامی که او خود را در این اعمال اعتراف کرد، با اشاره به درخواست عمو برای کشتن او
"اگر او زخمی شده و سعی کنید اسیر را بپذیرید. او گفت که اگر او را بگیرد، پس از آن بیش از او به عنوان صدام حسین خشمگین خواهد شد. "با توجه به نشانه های دیگر، Vuchan از خروج از انفجار از دست داد، و زمانی که او بیدار شد، Maskhada قبلا کشته شد. رئیس کنونی چچن رمضان Kadyrov پیشنهاد کرد که خدمات ویژه روسیه می خواستند یک جنایتکار را زنده بگذارند، اما
"گارد، ظاهرا، ایجاد یک جنبش تیز، خود به خود شلیک کرد."پس از حذف Maskhadov FSB 10 میلیون دلار یک خبرنگار ناشناس پرداخت، که زمان و محل اقامت Aslan را ذکر کرد. با این حال، پسرش Anzor به مطبوعات اطلاع داد که پدرش به طور مستقل محل سکونت خود را با مکالمات تلفنی مکرر صادر کرد. همان فرضیه ها شیمیل بصایت را بیان کرد.
تمام نسخه های مرگ سیاست چچن، و همچنین بیوگرافی کسانی که در کنار Maskhadov قرار دارند، جمهوری چچن را حل کرده اند، در فیلم مستند "توهم" (2017) پوشش داده شده اند.