زندگینامه
پادشاه فرانسه Heinrich IV به نام "Heinrich Bourbon و Heinrich Navararsky"، حاکم زمین در ساحل اقیانوس اطلس بود، و سپس تاج و تخت را به ارث برده از Heinrich III Valua دریافت کرد. اولین بنیانگذار یک سلسله سلطنتی جدید، اولین بوربون جنگ بین کاتولیک ها و هوگو را متوقف کرد و زندگی اقتصادی و اجتماعی کشور را تثبیت کرد.دوران کودکی و جوانان
Heinrich IV در تاریخ 13 دسامبر 1553 در شهر PO، واقع در جنوب غربی فرانسه متولد شد. اجداد او، پادشاه و ملکه ناوره، که در قلعه خانواده Heinrich D زندگی می کردند، متعلق به جریان های مختلف دینی بود. با وجود این واقعیت که کودک از طریق مراسم کاتولیک تعمید شد، مادر کالوینیستی او را مطابق با سنت های پروتستان به ارمغان آورد، که تنها اقتدار خدا را به خاطر بخشش و رستگاری به رسمیت شناخت.
در سال 1561، پدر Antoine de Bourbon کمی Henrich را از سرپرستی Jeanne D'Alba گرفت و او را به دادگاه فرانسه چارلز IX برد. نوجوان نزدیک به همکار تاج شده نزدیک شد و برای مدتی تحت نظارت دختر لوئیس XII، دوشس مونتارگز، پروتستان، که چهره را در جنگ مذهبی، که به عنوان جنگ های Huguenot شناخته می شد، پذیرفت.
پس از مرگ پدر، مرد جوان با پادشاه باقی ماند و تلاش های پدر و مادر، حمایت از کاترین Medici، که مادر و رجیستر کارل جوان بود، حمایت کرد. بانوی، که نفوذ زیادی در زندگی سیاسی و اجتماعی کشور فراهم کرد، هنری را به خوبی آموزش و پست خوبی از فرماندار Horien تضمین کرد.
وظایف جدید Heinrich را مجبور به همراه پادشاه در طول سفر از طریق زمین های فرانسه، نخستین جنگ دینی 1562-1563 را ویران کرد. فرماندار جوان در نزدیکی خانه، Zhanna D'Alba را به دست آورد و در سال 1567 او را به ناواری بازگشت کرد.
در این زمان، یک درگیری جدید بین کاتولیک ها و پروتستان ها در فرانسه آغاز شد و هینریش مسموم کرد که در کنار گنووتوف تحت رهبری شمار Gaspara de Quiny مبارزه کند.
هیئت مدیره و مبارزات نظامی
در سال 1572، Heinrich از عنوان پادشاه پادشاه ناروار به ارث برده شد و به عنوان Herrich III اشاره شد. در این وضعیت، او یک ازدواج سیاسی را به تصویب رساند و در مرکز کشتار خونین سازماندهی شده توسط شرکت کنندگان چهارمین جنگ مذهبی با حمایت کاترین پزشکی موقت بود.
من به طرز معجزه آسایی اجتناب از مرگ، پادشاه جوان در دادگاه فرانسه، که توسط دشمن پروتستان ها متصل شده بود، ماند. با این حال، پس از شرکت در محاصره قلعه La Rochelle و "توطئه ناراضی" ناوره حاکم، آنها دستگیر شدند و در قلعه Wensensky دستگیر شدند و با Francois Alanssonsky هماهنگی خود دستگیر شدند.
پس از عفو توسط پادشاه کارل IX، توسط جانشین خود را به Henry III Value تایید کرد، توطئه گر سابق، مدتی بود که توسط پادشاه احاطه شده بود، و سپس از 13 ژوئن سال 1576 با پروتستان ها فرار کرد. با وجود این، پادشاه ناوره عجله نکرد تا روابط خود را با حیاط فرانسه شکست دهد و همچنان به انجام مسئولیت های فرماندار مرد ادامه داد.
در سال 1577، هینریچ در ششمین جنگ گوانوتا شرکت کرد، در طی آن او توسط احزاب متخاصم در ریاکاری متهم شد. در نتیجه، حاکم به قلعه در Nerake بازنشسته شد و خود را با حسن نیت ارائه داد از ادیان که بی طرفی حفظ شده است.
این افکار عمومی را به عهده گرفت و نجیب زاده را به سوی ناوار پادشاه، و حوادث جنگ مذهبی هفتم، که در طی آن هنری موفق به اجتناب از قتل عام و پگروم شد، در نهایت محبوبیت و موقعیت های سیاسی خود را تقویت کرد.
علاوه بر این، Heinrich Navarre، یک نسل مستقیم Louis IX، توجه شراب را جلب کرد، پس از تبدیل شدن به اولین رقیب به تاج و تخت فرانسه پس از مرگ وارث سلطنتی. در این راستا، پادشاه عملیات تلاش کرد تا پروتستان را متقاعد کند تا به Lono Catholicism بازگردد و موقعیت قبلی را در دادگاه بگیرد، اما زمان لازم برای ایجاد یک تصور نیست. در سال 1585، پس از امضای معاهده ناموری، پادشاه ناوار، همراه با دیگر کالوینیست ها، دشمن قانون بود و در جنگ آغاز شده توسط سلسله گیزا دخیل بود.
پس از تماشای پیروزی های نیروهای فرانسوی، هینریش ناراارسکی با پسر Ekaterina Medici، با ارتش خود برای مبارزه با کاتولیک ها، که محدودیت قدرت سلطنتی متمرکز را سپری کرد، متحد کرد. در یکی از جنگ های Heinrich III، او آسیب های شدید دریافت کرد و احساس نزدیک شدن به مرگ، در 1 اوت 1589 رسما رهبر متحدان را با پادشاه جدید فرانسه Heinrich IV اعلام کرد.
این در میان درگیری های مذهبی بعدی اتفاق افتاد و یک پادشاه جدید مجبور به ادامه مبارزه با حزب لیگ شد، هدف اصلی آن دستگیری پاریس بود. نگه داشتن بی طرفی در مسائل دین، هینریچ IV بخش مهمی از ارتش و حامیان را از دست داد. او به شمال غربی کشور نفوذ کرد، او راهی برای الهام بخشیدن به نیروها را پیدا کرد و ساکنان پایتخت را متقاعد کرد تا به سمت پروتستان ها در مقابل حفظ زندگی و آزادی مذهبی حرکت کند.
در تابستان سال تابستان 1591، وارث هنری III به حکم نانت، که نفوذ پروتستانتیا را محدود کرد و آنها را با پیروان سنت های کاتولیک محدود کرد، اما آن را امضا نکرد. در سال 1593، پس از تشکیل دولت های عمومی، طراحی شده برای انتخاب پادشاه فرانسه، Heinrich IV رسما از کالوینیسم رد کرد و با برکت پاپ رومی بازگشت به Lono از پیروانش.
پادشاه جدید در 25 ژوئیه 1593 در کلیسای کاتولیک شهر شاررتز تاج گذاری شد و سپس Clement VIII اجازه داد او گناهان گذشته را به دست آورد.
اولین سال های هیئت مدیره Heinrich IV با اقدامات نظامی علیه اسپانیا همسایه همراه بود، در طی آن پادشاه حمایت از بسیاری از پروتستان ها و هوگو ها را از دست داد. یک بار در یک موقعیت خطرناک، در سال 1598، رهبر فرانسه، نانت از ائتلاف قبلا کامپایل شده را امضا کرد و برای دهه ها، چندین دهه، به پایان رسید، کشور را تحریم کرد و همچنین آتش بس را با یک کشور خارجی خصمانه به پایان رساند.
در سال های پس از آن، هنری IV، با کمک رئیس دولت دوک سوللی و دیگر سیاستمداران عاقل، به دست آوردن رفاه مالی در کشور و ساختارهای ساختی که میراث فرهنگی فرانسه شد، به دست آورد. حریف خون خونریزی چندین بار مجبور شد به کمک ارتش، سرکوب شورش دهقانان و مجازات توطئه گران شود.
در کنار حاکم ناواره، پادشاه قلمرو کشور را گسترش داد و زمین را به سمت او در ساحل اقیانوس اطلس گسترش داد و از استعمار کانادا شروع کرد و همچنین از توسعه کشاورزی، سزاوار عشق و احترام محبوب حمایت کرد.
این دستاورد ها در تاریخ فرانسه اهمیت زیادی داشتند و به طور مکرر در ادبیات مستند و هنری توصیف شدند. Heinrich IV یکی از شخصیت های اصلی رمان های ماجراجویی پدر پدر Duma شد. علاوه بر این، بیوگرافی او بخشی از کتاب های هنری مان در "جوانترین سالهای پادشاه هنری IV" و "سال های بالغ پادشاه هنری چهارم" و همچنین فیلم فرانسوی-آلمانی "Heinrich Navarre" است.
زندگی شخصی
زندگی شخصی هنری IV به طور جدایی ناپذیر با سیاست ارتباط داشت. اولین ازدواج پادشاه فرانسوی آینده به دستورات کاترین Medici در سال 1572 به پایان رسید. همسرش شاهزاده خانم مارگارتا ارزشمند بود، که در نهایت شروع به تماس با ملکه مارگو کرد.
مادر هنری مخالف اتحادیه طراحی شده برای ارائه جهان بین امتیازات مذهبی خصمانه، اما علیرغم فقدان برکت والدین، جوانان مسئول کلیسای جامع پاریس پاریس بودند. با این حال، بر خلاف انتظارات، این ازدواج با یک نیروی جدید، جنگ بین کاتولیک ها و هوگویچ ها نامیده می شود، همسران را مجبور به 2 سال می کنند.
Heinrich و Margarita در سال 1578 مجددا متحد شدند و در قلعه Neraak مستقر شدند، جایی که جامعه به طور مستقیم به مذهب بیگانه بود. با این حال، خوشبختی از زوج سلطنتی طولانی نیست. Heinrich، که ارتباطات متعددی داشت، متوقف شد تا به همسر توجه کند. به همین دلیل، در سال 1585، مارگو به پاریس رفت و در نهایت ارتباط با شوهرش را شکست داد، تنها یک پرتره مشترک را ترک کرد.
در طول 10 سال آینده، هینریش در مورد شادی خانوادگی فکر نکرد، و جنگ را برای تاج فرانسوی هدایت کرد. او توسط معشوقه احاطه شده بود، که اکثر آنها دارای رتبه بالایی از همسر پادشاه نبودند. با این وجود، کشور نیاز به وارث داشت، و پس از دستیابی به لغو روابط با همسر سابق، Heinrich IV قرارداد ازدواج را با دختر بزرگ دوک توسکانی ماریا Medici به پایان رساند.
به زودی پادشاه، مدت کوتاهی پس از عروسی، که در دسامبر 1600 برگزار شد، همسر جوان به دوفنا، پس از آن به نام فرانسه تحت نام لوئیس XIII به دنیا آورد. پادشاه جوانان را به یاد آورد و به زندگی سابق سابق بازگشت، خود را با ارتباطات فوق العاده ای و کودکان غیرقانونی به خطر انداخت. معروف ترین از مورد علاقه خود Henrietta d'Antrag، Jacqueline De Bay، شارلوت مارگاریتا د Monmodrans و شارلوت Desuse بود.
مرگ
در سال های اخیر زندگی Heinrich IV، زندگی فرانسه فرانسه تحت تهدید جنگ جدیدی بین کشورهای اروپایی بود. در صفوف کاتولیک ها و پروتستان ها با نارضایتی از پادشاه، منجر به ظهور یک مخالفت خصمانه شد.
در سال 1610، در میان مخالفان، مقامات متعصب را پیدا کردند که تصمیم گرفتند پادشاه را بکشند. این مرد یک معلم فرانکوئیس راویلاک بود، در روز 14 ماه مه، در سر خدمه سلطنتی پرید و سه بار به شدت به شدت تیز شد.
این رویداد که در چشم دوک D'Eepernon رخ داد، توسط نجیب شوکه شد. به عنوان یک نتیجه، او نمی تواند به هنری کمک کند، که از زخم های دریافت شده فوت کرد.