زندگینامه
نیکولای نیکولایویچ Semenov - یک دانشمند صلح، که آثار آن هنوز مطالعه می کند و از جامعه علمی جهانی در آثار خود استفاده می کند. او یک زندگی شایسته زندگی کرد که در آن فضای کافی برای اضطراب و پیروزی ها وجود داشت. در چشم او، کشور در حال تغییر بود - از روسیه تزاریست به اتحاد جماهیر شوروی.
نیکولای نیکولاویچ از جنگ داخلی، انقلاب، سرکوب 30 ساله، جنگ جهانی دوم جان سالم به در برد. و مهم نیست چقدر سخت بود، او به علم احترام گذاشت. Semenov هنوز تنها دانشمند روسی است که جایزه نوبل شیمی را دریافت کرد.
دوران کودکی و جوانان
نیکولای نیکولایویچ Semenov در 15 آوریل 1896 در خانواده نظامی حرفه ای متولد شد. پدر - نیکولای الکساندروویچ، مادر - النا الکساندرونا. دانشمند آینده تا سال 1909 دوران کودکی را در ساراتوف برگزار کرد، پس خانواده به سامرا نقل مکان کرد.
در اینجا او از مدرسه واقعی بازدید کرد که در سال 1913 با افتخارات فارغ التحصیل شد. این درون دیوارهای این موسسه آموزشی بود نیکولای شروع به علاقه به شیمی و فیزیک کرد. شور و شوق برای علم، معلم در فیزیک ولادیمیر ایوانویچ Karmilov، که دانشمند آینده یک دوستی بلند و گرم را مرتبط خواهد کرد، حمایت کرد.
مرد جوان به طور مداوم در آزمایشات، مطالعه واکنش های شیمیایی، که به وحشت بزرگسالان، به پایان رسید، به پایان رسید، به پایان رسید. اما در این سال، Semenov علاقه به واکنش های انفجاری داشت، که مبنای تحقیق علمی او بود.
پس از مدرسه، نیکولای وارد دانشگاه پتروگراد در بخش ریاضی دانشکده فیزیک و ریاضیات می شود. پدرش با انتخاب پسرش ناراضی است، زیرا او رویای دیدن او را در خدمت نظامی داشت. بین والدین و پسر یک نزاع وجود دارد که چند سال طول می کشد.
در دوره دوم، نیکولای تحت رهبری ابراهیم فدوروویچ Ioffe در علم مشغول به کار است. این عملیات بر روی یونیزاسیون اتم ها و مولکول ها تحت عمل اعتصاب الکترون در مشعل گاز انجام می شود. پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه در سال 1917، او تصمیم می گیرد در Alma Mater برای آماده شدن برای استاد باشد.
در بهار 1918، رویدادها رخ می دهد، که نرخ آرام زندگی یک دانشمند جوان را تغییر می دهد. ورود به تعطیلات تابستانی به والدین در سامرا، او مراقبت از جنگ داخلی است. به گفته نیکولای نیکولایویچ، او ضعیف درک کرد که در این کشور چه اتفاقی افتاد و به طور داوطلبانه به ارتش مردم مجلس نمایندگان سامرا پیوست، که تحت هدایت دولت Eserovo بود.
در مورد بازگشت به پتروگراد من مجبور شدم فراموش کنم Semenov به یک باتری توپخانه معمولی تبدیل شد. این در موقعیت پرورش اسب حدود یک ماه در مقابل ارتش سرخ واقع شده بود. اما من به سرعت متوجه شدم که سرویس ارتش هدف آن نیست.
نیکولای به تعطیلات به یک پدر به طور جدی بیمار در سامرا رسید. از آنجا من به باتری UFA منتقل شدم، اما من به جهت رفتم، اما در تامسک، که از طریق فرستنده از ارتش سفید شمارش شد. سمینوف امیدوار بود در تامسک به ادامه تحصیل در علم ادامه دهد. در موسسه فناوری تامسک، او با یک آزمایشگاه برای تحقیق و فرصت آموزش فیزیک در بخش ارائه شد.
نیکولای موفق به انجام چندین کار مستقل علمی شد و یک سمینار علمی دائمی را در موسسه سازماندهی کرد، با دانش آموزان با استعداد کار کرد.
در سال 1919، سمنوف کلچاک را به ارتش بسیج کرد. رئیس بخش فیزیک موسسه فناوری تامسک، بوریس پتروویچ وینبرگ، در مورد انتقال نیکلاس به ایستگاه رادیویی موافقت کرد که از آن به موسسه فناوری فرستاده شد.
پس از ورود به تامسک ارتش سرخ، رادیوباتالون وارد ترکیب خود شد. این دانشگاه یک درخواست را به نام فرمانده شهر آماده کرد، بر اساس آن سمینوف از ارتش اخراج شد.
بعدها، قسمت گارد سفید در بیوگرافی نیکولای نیکولایویچ تقریبا او را در سال 1937 تحت سرکوب قرار داد، زمانی که لیست های دستگیر شده دانشمندان در حال آماده سازی در لنینگراد به سازمان تروریستی فاشیست بودند. در میان فیزیک شیمیایی غیر واقعی Semenov، اما او و چندین "توطئه گران" موفق به زنده ماندن. NKVD برای یک دلیل غیر قابل درک آنها را تنها گذاشت.
علم
در سال 1920، نیکولای، در دعوت ابراهیم فدوروویچ ایف، به پتروگراد بازگردانده می شود و به سمت سرپرست پدیده های الکترونیکی بخش فیزیک فنی از موسسه اشعه ایکس و رادیولوژیک تنظیم شده است. از سال 1921 او به موسسه فیزیک و فناوری لنینگراد تغییر نام یافت.
در همان سال، یک پرونده کنجکاو رخ می دهد، که می تواند به نام عرفانی، پیش بینی شده آینده دانشمند باشد. همراه با همکلاسی خود، پیتر کاپیتسا، آنها دستور پرتره خود را از هنرمند معروف بوریس کستوودف دستور دادند.
"چرا ما ما را نمی ترسیم، افراد مشهور آینده؟" هنرمند Kapitsa پرسید. آنچه که او پرسید آیا دانشمندان جوان در آینده از برندگان نوبل جمع شدند. پس از پاسخ مثبت، هنرمند پرتره ناتمام Shalyapin را به تعویق انداخت و شروع به کار بر روی نظم خود کرد.
با پیتر کاپیتسا نیکولای سمنوف، سال های طولانی دوستی و کار علمی مشترک مرتبط بود. در سال 1922، آنها یک روش برای اندازه گیری لحظه مغناطیسی اتم در یک میدان مغناطیسی نامتقارن، که به طور موفقیت آمیز دانشمندان Otto Stern و Walter Gerlah را توسعه دادند، توسعه دادند.
در سال 1927، نیکولای نیکولایویچ به عنوان رئیس بخش شیمیایی و فنی لنینگراد Fiztech منصوب شد و از سال 1928 به عنوان استاد او تبدیل شد. در سال 1931، آن را به موسسه فیزیک شیمیایی آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شده است، که یک دانشمند برای 55 سال مدیریت می کند.
در دوره جنگ جهانی دوم، Semenov، همراه با دیگر دانشمندان شوروی، در عقب واقع در کازان واقع شده است، جایی که او همچنان به مسائل سوزاندن و انفجار ادامه می دهد. آثار او به رسمیت شناختن جهانی رسید. این تئوری انفجار حرارتی و سوزاندن مخلوط های گاز را دارد. نیکولای نیکولاویچ دکترین گسترش شعله، انفجار، سوزاندن مواد منفجره را ایجاد می کند.
در سال 1943، موسسه فیزیک شیمیایی او به مسکو منتقل می شود، جایی که کار فعال در پروژه اتمی آغاز می شود. پس از جنگ، سمینوف شروع به حمله به دانشمندان دیگر، که یکی از شخصیت های عجیب و غریب آن زمان را سازماندهی کرد، استاد دانشکده فیزیک دانشگاه ایالتی مسکو نیکولای سرگئیچ آکولووف.
این یک کمپین صرفا ایدئولوژیک از یک دانشمند بزرگ بود. او Semenov را در تلاش های پایین در مقابل غرب و سرقت از ایده ها متهم کرد.
گیاهی و دوستی با این واقعیت است که مانع پترو کاپیتسا، بسیاری از لحظات ناخوشایند در کار دانشمند شد. Semenov تحمل به دفن زباله Semipalatinsky، که در آن اولین بمب اتمی آزمایش شد، انکار شد. ده ها نفر از کارکنان دانشمند در اینجا شرکت داشتند، اما آنها چیزی را ممنوع کردند تا به مدیر در مورد نتایج آزمایش ها بگویند.
پس از مرگ استالین، مبارزات انتخاباتی علیه سمینوف ادامه یافت و مقامات پس از جایزه جایزه نوبل نیکولای نیکولایویچ پس از جایزه، تأمین شد. این رویداد در سال 1956 رخ داد. یک جایزه برای "تحقیق در زمینه مکانیسم واکنش شیمیایی"، دانشمند با همتای بریتانیا توسط Syril Norman Hinselwood تقسیم شده است.
نیکولای نیکولایویچ به عنوان معاونان دانشکده علوم شیمی آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی انتخاب شد و سپس عنوان معاون رئیس جمهور آکادمی علوم را دریافت کرد.
در سال 1973، او یکی از دانشگاهیان بود که نامه ای را در روزنامه پراودا امضا کرد و محکومیت رفتار آکادمی ساخاروف را امضا کرد.
نیکولای نیکولایویچ فعالیت های علمی و سازمانی و اجتماعی را هدایت کرد. او به 14 آکادمی علوم در کشورهای مختلف جهان انتخاب شد. برای کمک به علم شوروی، او دو برابر جایزه جایزه استالینیستی شد، بعدا جایزه لنین به جایزه اضافه شد.
در ثبت نام دولتی از اکتشافات اتحاد جماهیر شوروی، کار Semenova آکادمی در موضوع: "پدیده زنجیره های انباشته انرژی در واکنش های شیمیایی". پس از خود، دانشمند میراث را به شکل کتاب ها و مقالات علمی ترک کرد.
زندگی شخصی
دانشمند سه بار ازدواج کرد. ماریا Isidovna Boreysha-Liverovskaya اولین همسر بود که بیش از نیکولای نیکولایویچ به مدت 17 سال بود. به خاطر مرد عزیزش، خانواده سابق را ترک کرد. او چهار فرزند داشت. اما، متأسفانه یک زن در 2 سال از سرطان فوت کرد.
پس از مرگ همسرش، یک سال بعد، Semenov ازدواج خواهرزاده ماریا ایزیدورونا - ناتالیا Burseva ازدواج می کند. این رویداد در سال 1924 رخ داد. دو فرزند در زن و شوهر متولد شدند: یوری و لیودمیلا. همسر به شوهرش در سفرهای گذر خود کمک کرد، ترجمه شده از سه زبان. خود دانشمند هیچ کس را نگفت، اما می تواند ادبیات را بخواند.
زندگی شخصی دانشمند به موضوع بحث در آکادمی علوم و وزارت علوم کمیته مرکزی CPSU تبدیل شده است، زمانی که در سال 1971 او به اجازه طلاق با همسر و ازدواج خود در لیدیا Grigorievna Shcherbakova اشاره کرد، که خیلی جوانتر از آکادمی بود. پس از موافقت، زن و شوهر امضا کردند و برای بسیاری از 15 سال با هم زندگی کردند. هیچ فرزندی در این ازدواج وجود نداشت.
مرگ
دانشمند در 25 سپتامبر 1986 در سن 90 سالگی در مسکو فوت کرد. علت مرگ تغییرات مرتبط با سن است.
نیکولای نیکولاویچ در گورستان Novodevichy دفن شده است. هیچ عکس در قبر او وجود ندارد، اما رقم دانشمند کامل است. این کار ولادیمیر فدوروف مجسمه شوروی معروف شوروی را انجام داد.
جوایز
• 1941 - جایزه استالین• 1943 - عضو افتخاری انجمن شیمی شیمی انگلیسی
• 1946 - سفارش بنر قرمز
• 1949 - جایزه استالین
• 1956 - جایزه شیمی نوبل
• 1958 - عضو خارجی انجمن سلطنتی لندن
• 1960 - دکتر افتخاری دانشگاه آکسفورد
• 1962 - عضو افتخاری آکادمی علوم نیویورک
• 1963 - عضو خارجی آکادمی ملی علوم ایالات متحده
• 1965 - دکتر افتخاری دانشگاه لندن
• 1966 - قهرمان کار سوسیالیستی
• 1969 - مدال بزرگ طلا به نام M. V. Lomonosov
• 1976 - جایزه لنین
• 1976 - قهرمان کار سوسیالیستی
• 1986 - سفارش انقلاب اکتبر
کتابشناسی - فهرست کتب
کتاب
• 1934 - "واکنش های زنجیره ای"
• 1958 - "در برخی از مشکلات سینتیک شیمیایی و واکنش پذیری"
• 1973 - "علم و جامعه: مقالات و سخنرانی"
مقالات
• 1923 - "پتانسیل یونیزاسیون و گازها و پتانسیل های تابش بخار"
• 1924 - "شیمی و پدیده های الکترونیکی"
• 1925 - "در پرتو مولکولی"
• 1930 - "واکنش های زنجیره ای"
• 1930 - "ساده ترین واکنش های شیمیایی"
• 1931 - "انفجار گاز و تئوری واکنش زنجیره ای"
• 1940 - "نظریه حرارتی سوزاندن و انفجار"
• 1940 - "نظریه حرارتی سوزاندن و انفجار" (پایان)
• 1953 - "سوالات اصلی نظریه مدرن سوزاندن همگن مخلوط های گاز همگن"
• 1967 - "واکنش های خودکفایی و زنجیره ای"
• 1986 - "مسیر به علم"