زندگینامه
ایگور دیاتلوف می تواند یک دانشمند باشد. این به عنوان یک مرد جوان با داده های تحقیقاتی درخشان شناخته شد. فعالانه در فیزیک، حرفه ای - گردشگری مشغول به کار بود، علاقه مند به ارتباطات رادیویی کوتاه مدت بود، بسیار عکسبرداری شد. کلمه معتبر ایگور نامشخص بود، و او خود یک فرد باز و مهربان بود.بیوگرافی کوتاه او پس از مرگ عجیب و غریب گروهی از دانشجویان موسسه پلی تکنیک اورال در طول تور، موضوع مطالعه شد که توسط دانش آموز پنجمین دوره Igor Dyatlov رهبری شد. هنوز هیچ نسخه ای از مرگ جوانان در مجاورت کوه Holicechachl وجود ندارد، نام آن از زبان منسی به عنوان کوه مرده ترجمه شده است.
دوران کودکی و جوانان
ایگور در 13 ژانویه 1936 در شهر صنعتی کوچک Pervouralsk متولد شد. ظاهر او مشتاقانه منتظر نه تنها والدین، بلکه برادر بزرگتر، Mstislav 6 ساله بود. بعدا در خانواده Dyatlov، دو دختر دیگر ظاهر شدند. در سال 1938، روتفین متولد شد، و پس از 10 سال دیگر، در سال 1948، تاتیانا.
پدر ایگور - الکسای الکساندروویچ، که در زمان تولد پسر دوم 31 ساله بود، در کارخانه شیمیایی کروم اورال کروم (در Commoner Commenter ") در موقعیت مهندس کار کرد. بعدها به موقعیت مکانیک اصلی شرکت تبدیل شد. تجربه کار در کارخانه 40 ساله بود، جایی که او تا زمان مرگش در سال 1970 کار کرد. مادر Claudia Ivanovna توسط یک صندوقدار در باشگاه لنین در روستای Hrompik مشغول به کار بود.
دوستان اغلب Igor Gosje نامیده می شوند. بنابراین پسر شوخی و دوست داشتنی مادربزرگ است. از آن به بعد، نام مستعار مهربان در خانواده و در میان عزیزان صورت گرفته است. Dyatlov هرگز نشسته بود. در خانه، من به طور مداوم کاری انجام دادم: من پاک شدم، اختراع کردم، Masterili.
در سال 1944، ایگور به درجه اول به شماره دبیرستان Pervouralskaya مراجعه می کند که او با موفقیت در 10 سال با مدال نقره به پایان می رسد. در طول سالها مطالعه، او خود را در یک دانش آموز کنجکاو و سختگیرانه نشان داد. او یک شرکت کننده فعال در زندگی مدرسه دولتی بود. در سال 1950، او به سازمان Komsomol پیوست و چند سال در کار Cultimass و سیاسی و آموزشی مشغول به کار است. روزنامه های مدرسه مدرسه توسط دستان خود ایجاد می شوند.
زمان زیادی به فیزیک می دهد و از کلاس پنجم یک آماتور رادیویی است. پسر یک هدف را تعیین کرد - برای ثبت نام در دانشکده شعاعی موسسه پلی تکنیک، و هیچ چیز نمی تواند او را متوقف کند. ایگور گیرنده های رادیویی، ضبط دستگاه ها را ساخت. او بخشی فعال در رادیو را به مدرسه بومی گرفت.
در نمایشگاه منطقه ای خلاقیت فنی کودکان، Dyatlov اولین جایزه برای ضبط کننده نوار تولید شده را با ضبط و پاک کردن سر دریافت می کند.
برای اولین بار، ایگور در کلاس هفتم همراه با دانشجویان UPI پیاده روی می کند و با او یک گیرنده رادیویی شخصی جمع آوری می کند. در آن زمان، حضور چنین تجهیزات نادر بود. کمپین، که در آن برادر بزرگتر ایگور شرکت کرد، به همین ترتیب مرد جوان را تحت تأثیر قرار داد که زندگی خود را به گردشگری اختصاص داد. عکس های خود را از پیاده روی در کوه های اورال در کتاب "سفر از طریق اورال" از نویسندگان Evgenia Maslennikov و Raisa Rubel ارسال شده است.
زندگی شخصی
معلوم نیست چگونه زندگی شخصی ایگور دیاتلوف آغاز خواهد شد اگر کمپین در حال بازگشت گردشگران زنده باشد. به احتمال زیاد، ایگور همچنان به ایجاد روابط با Zina Kolmogorova، که همچنین با همکلاسی خود همدردی می کند. دختر یک پیاده روی را با یک گروه دیگر برنامه ریزی کرد، اما Dyatlov اصرار داشت که در مشارکت Zina در تیم خود اصرار داشته باشد.مکالمه ای وجود داشت که بین ایگور دیاتلوف و یوری دوروشنکو، با آنها Zina تا به حال ملاقات کرده بودند، یک جنگ به دلیل دختر به وجود آمد. اما افرادی که بچه ها را می دانستند شخصا یک نزاع احتمالی را رد کردند. این رشته در گروه Dyatlov همیشه در ابتدا باقی مانده است.
پیاده روی
در سال 1954، ایگور رویای را برآورده می کند - یک دانش آموز از UPI می شود. بلافاصله خود را یک فرد فوق العاده ای ظاهر می کند. به عنوان مثال، در یک خوابگاه دانشجویی، Dyatlov یک پیاده روی را جمع آوری می کند، که او برای برقراری ارتباط با بستگان در Pervouralsk استفاده می کند. فاصله بین Sverdlovsk و زادگاه Igor حدود 43 کیلومتر است.
پس از 2 سال، Dyatlov عضو تیم تیم گردشگری منطقه Sverdlovsk می شود. او در مبارزات انتخاباتی شرکت می کند که بالاترین دسته بندی تعیین می شود. در سال 1957، تحت رهبری خود، گروهی از گردشگران در اورال شمالی مبارزه می کنند. در تیم، Dyatlov خود را با یک شرکت کننده قابل اعتماد نشان می دهد که همیشه به نجات خواهد آمد کمک خواهد کرد تصمیم گیری درست را در یک وضعیت مسافر دشوار پیدا کنید. مردم آماده بودند تا با او به هر فاصله و مسیرهای دشوار بروند.
در عین حال، در مشخصه ایگور، رفقایش در گردشگری، کیفیت دیگری را ذکر کردند. هنگامی که او رهبر گروه شد، او در روابط با سایر اعضا تغییر کرد. سبک سختگیرانه ارتباطات، دانش آموزان را دوست نداشت و بر رابطه بین سایر شرکت کنندگان تأثیر گذاشت. هنگامی که دوستان انتقاد به ایگور شد. او آنها را شنید و سعی کرد رفتار را تغییر دهد.
در سال 1957، Dyatlov به عنوان رئیس گروه توریستی Polytech منصوب شد. برای رسیدن به آن بسیار دشوار بود. ایگور خواستار آموزش فیزیکی خوب از کاندیداها شد، سعی کرد جوانان را با کیفیت عالی انتخاب کند. او، مانند هیچ چیز دیگر، درک کرد که در شرایط راهپیمایی، هر گونه تریلر می تواند مرگبار شود.
Dyatlov به بخش های خود را به راه رفتن در بسته نرم افزاری در دامنه های تحت پوشش برف، یک شبه در زمستان در چادر، شرق زمین. به طور خاص در کوله پشتی یک محموله ملموس گزارش شده و گروه را مجبور به برف شل می کند. گردشگران دیاتلوف خود را آماده کردند.
مرگ گروه Dyatlov
در 27 ژانویه 1959، اتحاد جماهیر شوروی در حال آماده شدن برای کنگره XXI CPSU است. اعضای Komsomol از موسسه پلی تکنیک اورال نمی توانستند کنار بیایند و به کمپین این رویداد مهم اختصاص دهند. شرکت کنندگان باید 300 کیلومتر را در امتداد بخش شمالی منطقه Sverdlovsk غلبه کنند، به بالای تپه های دو کوه بروند - پاره و چاکور. این کمپین سومین دسته از دشواری را تعیین می کند.گروه Dyatlov در ابتدا وارد 10 نفر شد: ایگور دیاتلوف، دانشجوی خود Zina Kolmogorov، دانشجویان سال چهارم یوری Doroshenko، Luda Dubinin، الکساندر Kolevatov و یوری یودین. همچنین در تیم شامل فارغ التحصیلان UPI Rustem Slobodin، Georgy Krivonischenko، Nikolay Tibo Brignol و مربی Cowrovskaya تورباس منی Zolotarev.
در 23 ژانویه، گروه در Serov ترک می کند، جایی که او در مدرسه محلی صرف می کند. در شب روز بعد، آنها توسط قطار به IVDEL حمل می شوند. از اینجا به Vizha روستا نقل مکان کرد. در 26 ژانویه، گروه Dyatlov در حال حاضر در روستای جنگلداری است. پس از یک شب اقامت در روستای دومین معدن شمالی.
در این روز، یکی از شرکت کنندگان گروه، یوری یودین، شروع به صدمه زدن به بسیاری از آنها می کند. او معتقد است که پس از سفر در بدن باز خودرو اتفاق افتاد و امیدوار بود که قبل از شروع مبارزات انتخاباتی، درد عبور کند. با این حال، بیماری پیشرفت می کند، و در 28 ژانویه، یوری رفقای را ترک می کند. پس از آن، زمانبندی وقایع از سوابق دفتر خاطرات و عکس های موجود در محل مرگ گروه Dyatlovsk بازسازی می شود.
گردشگران موفق به غلبه بر زمین در امتداد رودخانه Lozva. روز بعد، آنها در پارکینگ در هجوم پیپیا قرار دارند. این مکان به این واقعیت شناخته شده است که دنباله ای از جمعیت محلی بومی منسی وجود دارد. این گروه همچنان به پیاده روی Sanno-Deer حرکت می کند که توسط شکارچیان منسییک گذاشته شده است.
31 ژانویه، Dyatlovtsy در حال تلاش برای حل و فصل در شیب کوه Holychach، اما آب و هوای بد باعث می شود آنها را به رودخانه خوش آمدید. روز بعد، پس از اقامت یک شبه پرشور، این گروه دوباره به کوه می رود، جایی که آن را به خواب می برد. پس از وقایع غم انگیز، این مکان بر روی نقشه ها به عنوان "دستگاه Dyatlov" نشان داده شده است. آنها منتظر 12 فوریه در نقطه پایانی مسیر هستند - در روستای Vizha، از جایی که آنها مجبور به ارسال یک تلگراف و در حال حاضر در 15 فوریه به نظر می رسد در Sverdlovsk. اما پیام های گروهی نمی آیند
اولین زنگ هشدار، رئیس گروه دیگری از گردشگران Yuri Blinov را شکست می دهد. سپس بستگان گردشگران گم شده شروع به نگرانی می کنند. در روز 17 فوریه هیچ گزارش دلگرم کننده ای از Vizhaya می آید که گروه های Dyatlov در اینجا نبودند. جستجو Dyatlovtsev چند ماه طول می کشد. در 25 فوریه، گروه های جستجو چادر را با برف با برف با برف پیدا می کنند. نزدیک مردم پیدا نشد
روز بعد آنها بدن جورج Krivonischenko و یوری Doroshenko را پیدا کردند، که به جز لباس زیر، چیزی بیشتر نبود. زیر Igor Dyatlov یافت شد. در شب آنها Zein Kolmogorov مرده را پیدا کردند.
جستجو ادامه داد. در ماه مارس، Rustem Slobodin یافت شد. در ماه آوریل هیچ کس را پیدا نکرد، اما ممکن است، پس از ذوب شدن برف، بقیه گروه Dyatlov را پیدا کرد. در آب های جریان، در عمق 2.5 متر، Lyudmila Dubinina، Nikolay Tibo-Brignol، الکساندر Kolatova و دانه های Zolotarv یافت شد.
آسیب شناسان علل مرگ اعضای گروه را تعیین می کنند: انجماد و برخی از آنها جراحات است که با زندگی سازگار نیستند. احتمالا آخرین روز در زندگی گردشگران در تاریخ 2 فوریه سال 1959 بود.
قبر گروه Dyatlov در گورستان Mikhailovsky از Sverdlovsk واقع شده است. Igor مراسم تشییع جنازه در 10 مارس گذشت. همراه با او، Zina Kolmogorova، Yuri Doroshenko، Rustem Slobodin، Luda Dubinin، Sasha Kolevatov و Kolya Tibo Brignol. دو عضو تیم، جورج Krivonischenko و Semyon Zolotarv، در گورستان Ivanovo دفن شده است.
تاریخ گروه Dyatlov هنوز در مرکز توجه محققان تحقیق است و رمز و راز مرگ برای چندین فیلم مستند و هنری تبدیل شده است.
تحقیق و نسخه
با توجه به نتایج تحقیقات، علت مرگ Dyatlovtsev تبدیل به "... یک نیروی طبیعی، برای غلبه بر گردشگران قادر به" نیست ". با وجود نتیجه گیری رسمی محققان، هنوز 75 نسخه از شخصیت های مختلف وجود دارد.
در میان غیر معمول ترین - گروه UFO را دیدم، یک فرد برفی را دیدم، انتقام جمعیت بومی منسی را برای پیدا کردن گردشگران در غم و اندوه مقدس ملاقات کرد. همچنین جنایت را در نظر گرفت - Dyatlovtsev زندانیان را نابود کرد که از اردوگاه فرار کردند؛ بچه ها در مسیر خرابکاری گروه آلمان بودند. تست سلاح های مخفی و سلب کردن قلمرو نظامی نیز یکی از پیش فرض های مورد بحث است.
علیرغم این واقعیت که تحقیقات بسته شد، بستگان و دوستان گروه Dyatlov به تحقیقات احترام گذاشتند. کلید همه این سوال بود - چرا مرگ گردشگران با یک نسخه رسمی منتشر شده با شرایط آب و هوایی به یک لیست از موارد طبقه بندی شده کاهش یافت.
در ژانویه سال 2019، دفتر دادستان کل روسیه در مورد تأیید نابودی گروه Dyatlov گزارش داد. سال بعد، نتایج آزمون رسمی اعلام شد. دلیل آن چه اتفاقی افتاد که دفتر دادستان کل به نام جمع آوری بهمن بود.
حافظه
این تراژدی حتی شگفت انگیز ترین شک و تردید را از بین نمی برد. در حافظه وقوع، چندین فیلم هنری شلیک شد، مستند بی شماری، و بسیاری از کتاب ها و مقالات نوشته شده بود.
اما شاید درخشان ترین کار سری "Pass Dyatlov" بود، که نخستین بار در سال 2020 آغاز شد. با توجه به سازندگان، تمام شرایط شناخته شده، و همچنین جزئیات بیوگرافی شرکت کنندگان در حوادث با دقت مستند بازسازی شده است. نقش ایگور دیاتلاوا بازیگر ایوان مولین را بازی کرد، تصویر یوری Doroshenko الکساندر Metelkin را تجسم کرد. پیتر فدروف، ماریا Lugovaya، Egor Beroev و دیگر هنرمندان معروف در فیلمبرداری شرکت کردند.