زندگینامه
Vladimir Borovikovsky - هنرمند، نویسنده پرتره، مینیاتوری و آیکون. او نماینده احساسات گرایی در هنر بصری روسیه قرن 18 است. یکی از ویژگی های نحوه نقاش، شعار احساسات تجربه شده توسط قهرمان تصویر بود و حالات که آنها را تسلط داد. برخلاف گرایش معمول دوران Borovikovsky در آثار به یک پرتره رسمی توصیف شخصیت مشخصه شخصیت را توصیف نمی کند.
او از طبیعت، ارزش های انسانی و احساسات صحبت می کند، که خود را از جامعه دور می کند، اغلب در طبیعت. تصاویر هنرمند همراه با سایه های نور، زنگ های شفاف، خلق و خوی لری و رویائی. او با Trepidation اشاره به فردیت، پاک کردن آن را به غم و اندوه مناقصه و ملودنی.
دوران کودکی و جوانان
Vladimir Lukich Borovikovsky در 24 ژوئیه (اوت 4) از 1757 در شهر اوکراین Mirgorod متولد شد. پسر نجیب زاده فقیر یک پرسنل نظامی بود و حرفه خود را در رتبه ستوان به پایان رساند، پس از آن در زادگاه خود مستقر شد. والدین Borovikovsky و برادران واسیلی و ایوان توسط هنر مجذوب شدند و در ایجاد آیکون ها برای معابد محلی کار می کردند. این هدف و ولادیمیر بود. اما روح یک مرد جوان عمدتا به ایجاد پرتره ها می رسد. آنها روند احساسات احساساتی را که مربوط به هنر اوکراین برای آن سال ها بود، منعکس کرد.
هنرمند قدیمی تر به حادثه کمک کرد. در سال 1787، زادگاه او از Empress Ekaterina II بازدید کرد. رفتن به جنوب، او از Mirgorod عبور کرد. رهبر استانی از اشراف واسیلی Kopnisy دستور داد Borovikovsky 2 پانل برای کاخ سفر، جایی که دولت شناخته شده است.
بر روی تصاویر، صحنه های تمثیلی بود، قهرمانان آن، امپراطوری، ارتباط برقرار کردن با حکیم یونان، و پیتر من به شکل یک پههار و دنباله او در نقش کاشت. کاترین استعداد نویسنده را ارزیابی کرد و دستور داد تا در سنت پترزبورگ تحصیل کند. آکادمی هنرهای هنری به دلیل سن به کار رفته بود. سپس او شروع به درس گرفتن از هنرمند دادگاه، لامپ یوهان اتریش، و دیمیتری لویتسکی آکادمی کرد.
استعداد برای هنر بصری و پرونده خوش شانس، هنرمند را به دست آورد. Borovikovsky دارای مشتریان است. یک نویسنده متوسط، بسیاری از پرتره ها را بر اساس درخواست مشتریان عالی رتبه بندی نوشت. او در خانه نیکولای Lviv، معمار و شاعر زندگی می کرد که حفاظت را ارائه می داد. Lviv برای راهنمای Borovik در زندگی فرهنگی پایتخت تبدیل شد و به توسعه شیوه منحصر به فرد خود کمک کرد، که در آن هیچ جایی برای کپی کردن و تقلید وجود نداشت.
در سال 1798، مربی هنرمند Lampped به اتریش رفت و دانشجوی کارگاه را در خیابان Milion قرار داد. در آن، نقاش بیشتر کار را ایجاد کرد.
ایجاد
در سال 1794، به لطف آشنایی با یک حیاط تقریبی، Borovikovsky افتخار کرد که یک پرتره از امپراطوری بنویسد. بنابراین یک عکس به نام "کاترین دوم برای پیاده روی در پارک Tsarskoye" ظاهر شد. این تصویر حاکمیت را در فضای محفظه و در یک تصویر دلسوزی متوسط توصیف کرد. شکل شگفت انگیز به سادگی و در عین حال ظریف بود. برای کار در سال 1795، هنرمند عنوان آکادمی را به دست آورد.
شایعات در مورد او از دهان به دهان منتقل شد و نقاش به تقاضا تبدیل شد. یک نویسنده سختگیرانه دستورات بسیاری را از ویژه های عالی رتبه دریافت کرد. او پرتره های زنان و مردان را نوشت، تصمیم گیری کامپوزیت معمولی را ارائه می داد، اما به طور دقیق بر روی انتقال شخصیت های شخصیت کار می کرد. Borovikovsky به صورت چپ دست به شیوه ای متفاوت از دست راست نوشت، اما توصیف تکنیک ترک نکرد.
این مرد به سرعت معروف شد و تا سال 1802 او قبلا مشاور آکادمی هنر بود. با وجود این واقعیت که او تبدیل به یک استاد دادگاه، در جامعه سکولار، نقاش از محل افراد معتبر برخوردار بود. مد برای او در جامعه وجود داشت. قهرمانان این آثار، ماریا فدورووا، پل من و فرزندانشان بود، قلم های نویسنده متعلق به "پرتره ماریا لوپخائینا"، "پرتره النا ناریشکین" بود. در تصویر زنان، هنرمند موفق به انتقال Treepacy، شاعران طبیعت نازک و لمس تصویر لمس می شود.
کار Borovikovsky چند متغیره بود. او پرتره های برجسته ای و مینیاتوری ها را نوشت، فراتر از احساسات و روند قرار دادن روند تغییر یک دوره در هنرهای تجسمی. در آثار این سالها ویژگی های کلاسیک گرایی و AMP وجود داشت. تصاویر رژه در میان مقامات عالی رتبه ارزشمند هستند. دیپلمات الکساندر کوراکین به "Portrait of Prince Kurakina" 700 روبل داد. مشاور کمتر پرداخت شده به دیمیتری Trochinsky و شاهزاده Murtaz Kuli Khan.
ولادیمیر Borovikovsky دعوت به کار در طراحی کلیسای جامع کازان، که تا سال 1811 ادامه داشت. هنرمند در مرکز فتنه دادگاه بود، پس وقتی که برای کار اهدا شد، نام خانوادگی او در خط مقدم ظاهر نشد. برای کار طولانی مدت، او یک حلقه الماس دریافت کرد، در حالی که دیگران سخاوتمندانه بودند. بنابراین غروب خورشید از شکوه نقاش شروع شد.
مد به سرعت تغییر کرده است، ولموزبی نام های جدیدی را برای خود کشف کرد. مهارت Borovikovsky باقی ماند بدون تغییر، اما هنوز هم برای او کمتر رایج بود، و نویسنده متوقف بازدید از رویدادهای دادگاه. او دیگر پرتره ها را نوشت. در حال حاضر هنرمند نقاشی مذهبی و شور و شوق به عرفان را اشغال کرد.
یک واقعیت جالب: Borovikovsky عضو از ملک ماسونیک از SPHINX در حال مرگ تحت رهبری الکساندر لازین بود. این به او و مربی او Levitsky نسبت داده شد. چند سال بعد، هنرمند دایره را ترک کرد، اما پس از آن به شرکت کاترین تاتارینووا، "اتحادیه معنوی" اشاره کرد.
خلاقیت نویسنده خط را در سنت یک جهت پرتره قرار داد. شعر و عاطفه پرتره هنرمند یکی از ویژگی های متمایز از شیوه ای است که دوره را در نقاشی قرن نوزدهم تعیین می کند. آثار او بیشتر از نقاشی های پیشینیان بود. ارقام نشان داده شده در دامنه طبیعت، در مقایسه با مشخصی از چشم انداز توصیف شده است.
نور در نقاشی ها تبدیل به پراکنده شد، و هاله اسرار آمیز و معماهای بر روی شخصیت ها حیاتی بود. جواهرات و جواهرات زنان همواره درخشید، بافت پارچه ها ثروت ساتن و مخملی را گذراند، اما رنگ ها اجتناب ناپذیر و کم بودند، که لباس های لوکس را خنثی می کردند. با استفاده از پذیرش آشنا سنتی سنتی برای رفتارهای آن، با زمان Borovikovsky شروع به نوشتن به شیوه ای کمتر شاعر. در آثار او هیچ عقل گرایی قبلا وجود نداشت.
زندگی شخصی
بیوگرافی ولادیمیر Borovikovsky بسیار با موضوع مورد علاقه خود را به دست آورد که او بر زندگی شخصی خود تمرکز نکرد. این مرد همیشه تنها بوده است، و پس از از دست دادن علاقه شرکت در همه بعید به نظر می رسد. جستجو برای خود در عرفان موفق نشد و نویسنده، با ترک تصویر از توطئه های مذهبی، تمام وقت را در کارگاه صرف کرد.
هنرمند هیچ همسر و فرزندان نداشت. او به اوکراین به اوکراین نوشت که جامعه او آشپزی و شاگردان را می سازد، که او در آپارتمان خود پناهگاه گذاشت. یکی از جوانان جوان الکسی ونسيانوف بود، سپس به عنوان هنرمند مشهور شد.
به تدریج، در روح Borovikovsky، اختلال را که توسط تنهایی گرم شده و از مردم فراموش شده است، شکست. او معتاد به نوشیدن بود. یک شخص سخاوتمندانه، نقاش ثروت نداشت، هرچند حتی در سالهای غیرقانونی، موفق به کسب درآمد خوب شد. محیط اطراف خود را از سخاوتمندانه شگفت زده شد. این قطعه ها به طور مرتب به سرزمین خود فرستاده شدند، فقرا آپارتمان خود را در روز شنبه ها شلوغ کرده و به طور منظم دریافت می کردند.
مرگ
علت مرگ هنرمند، انفارکتوس میوکارد بود. ولادیمیر Borovikovsky در آوریل 1825 در سنت پترزبورگ درگذشت.
قبر در گورستان Smolensk سازماندهی شد، اما در سال 1931 باقی مانده بود. آنها به لاورا الکساندر نوسکی منتقل شدند. به عنوان یک بنای تاریخی، ما از سنگ قبر استفاده کردیم، بلافاصله پس از مرگ، قبر را گذاشتیم: سارکوفاژ گرانیت تزئین شده با پنجه شیر.
نقاشی
- 1790 - "تولدت مسیح"
- 1794 - "Arkhangel Mikhail"
- 1797 - "پرتره M. I. Lopukhina"
- 1800 - "پرتره پل من"
- 1811 - "پرتره Gavrille Romanovich Derzhavina"
- 1812 - "Germain de Stelle"
- 1814 - "Tsarina Alexander و Archikacon Stefan"
- 1814 - "پرتره امپراطور الیزابت الکسایون"
- 1820 - "پرتره یک شاعر روسی الکساندر Baratynsky"