زندگینامه
در سال 2018، فیلم "مری پوپپین" به صفحه های سینما بازگشته است، فیلمبرداری بر اساس داستان های فوق العاده ایجاد شده توسط نویسنده استرالیا-بریتانیا Pamela Trevers.
بسیاری نمی دانند که قبل از نوشتن یک کتاب، یک زن که در واقع به نام هلن لیندون گوف، در تئاتر بازی کرد، بازی کرد و سپس یک روزنامه نگار را آغاز کرد و پول را برای مقالات جمع آوری کرد. جزئیات باقی مانده از بیوگرافی نویسنده داستان در مورد Supermans به عنوان مرموز به عنوان آثار او است. یک دوره کوچکی از زندگی نویسنده در کار کارگردان جان لی هنکک "نجات آقای بانک ها" منعکس شده است.
دوران کودکی و جوانان
Pamela Travers، در هنگام تولد با نام هلن لیندون گوف، در 9 اوت 1899 در شهر استرالیا ماریبرو متولد شد، واقع در قلمرو مستعمره سابق بریتانیا. رابرت هاف، رابرت هوف به عنوان یک مدیر مالی مشغول به کار بود، و مادر مارگارت مورچه به عنوان یکی از خواهرزاده یکی از مقامات محلی بالا بود که پست نخست وزیر بود.
اولین سالهای زندگی نویسنده آینده در یک خانه بزرگ دنج بود که توسط پدر و مادر دوست داشتنی، خواهر جوانان و بندگان احاطه شده بود. اما در سال 1905، کارمند بانک کاهش یافت و خانواده مجبور به رفتن به خانه کوچکتر شد.
بدون مقابله با مشکلات مالی، Elider Hoff معتاد به الکل بود و در سال 1907 او از تشنج صرع فوت کرد. پس از آن، مارگارت با کودکان در شرق استرالیا، در خانه عمه، که با خوشحالی در تربیت نوه ها مشغول به کار بود و به زودی لیندون را به یک هیئت خصوصی خصوصی در EShfield فرستاد.
دختر که آموخته به خواندن در 3 سالگی، بلافاصله در یک موسسه آموزشی جدید قرار نگرفت. در این درس ها خسته شده اید، او به طور منظم هشدارها را از معلمان برای تنبلی و نگرش غیر مسئولانه به افراد دریافت کرد. در نتیجه، مدیر خانه هیئت مدیره اجازه داد لیندی به طور مستقل در کتابخانه شرکت کند و دستور داد تا سناریوها را برای اجرای مدرسه به دست آورد. از این لحظه، نویسنده آینده توسط تئاتر مجذوب شد و شروع به خواب در مورد حرفه ای از بازیگر کرد.
هنگامی که زمان امتحانات نهایی آمد، خانواده هوف در آستانه ورشکستگی قرار گرفتند و به جای رفتن به هدف هدف، لیندون مجبور شد کار خود را انجام دهد. وظایف دختر Stenographer همراه با کلاس های در استودیوی باله سیدنی، و در زمان آزاد خود، تئاتر های محلی به طور مداوم بازدید کردند، نه یک نخستین بار از دست رفته.
با تشکر از مهارت های به دست آمده در درس های رقص، و استعداد مادرزادی جوان جوان خوش شانس بود که به تروپ آلن ویلکی، متخصص در تولید نمایشنامه ویلیام شکسپیر. در آنجا، یک بازیگر مبتدی، یک رابطه با خانواده اش را به خاطر حرفه اش، از نام خانوادگی خود رد کرد و نام خانوادگی خود را به عنوان نام مستعار پاملا لیندون برد.
قضاوت توسط عکس های حفظ شده، در جوانان لیندون زیبایی بود، بنابراین در سال 1921، به زودی پس از اولین بار، هنرمند جوان دستور داد نقش اصلی را بازی کند، یکی از آنها تیتانیوم در عملکرد کلاسیک بازی بود " خواب شب " در همان زمان، پاملا، که چندین مقاله در محموله چاپ شده توسط خبرنامه استرالیا "بولتن" داشت، تصمیم گرفت تا در روزنامه نگاری شرکت کند و شروع به نوشتن اشعار و بررسی برای مطبوعات محلی کرد.
کتاب
تشکیل نامه خود را از نوشتن، تراورز به یک روزنامه نگار مورد نیاز بود و شروع به دریافت سفارشات از روزنامه ها و مجلات ملی کرد. حرفه هنری به تدریج به پس زمینه منتقل شد و زن جوان تصمیم گرفت تا سفر و برداشت ها را برای آثار ادبی آینده به دست آورد.
در سال 1924، پاملا در شرکت دوست دختر به انگلستان رفت، و سپس به ایرلند، جایی که به دلایلی شروع به پنهان کردن ملیت و منشاء خود کرد. برای چندین سال، تراوررها به عنوان خبرنگار نشریات استرالیا در قاره کار می کردند و به طور منظم مقالات مشتاقانه در مورد زندگی در اروپا به کشور خود فرستادند.
خوانندگان بریتانیایی با کار روزنامه نگاران به لطف انتشارات در مجله دولتی ایرلند آشنا شدند، که سردبیر اصلی جورج ویلیام راسل بود. پاملا با ناشر دوست شد و تحت تاثیر دیدگاه های تظاهراتش شروع به نوشتن آثار کوچک کرد، که فانتزی فراتر از محدودیت های ذهن انسان بود.
پس از آن اولین داستان به نام "مری پاپینز و فروشنده مسابقات" بود، که در آن پرستار فوق العاده ای که از آسمان افتاد، با کمک سحر و جادو، فرزندان بی سر و صدا از بانک های آقای و خانم ها را افزایش می داد. این داستان، چاپ شده توسط روزنامه خورشیدی در نوامبر 1926، موفقیت زیادی نداشت، اما نویسنده تصویر اختراع شده از مری پاپین را دوست داشت، که تصمیم گرفت یک سری کامل از افسانه ها را در مورد یک جادوگر ناز با یک خیابان گیلاس بنویسد.
اولین نوشتن، ترانه ها را در محافل ادبی ایرلند معرفی کرد، و به زودی آشنایی جدید او نمایشنامه نویس و انتشارات، برنده جایزه نوبل ویلیام بترر بود. نویسنده همیشه در دنیای دیگر علاقه مند بود و به هر کلمه ای از شاعر مشهور ایرلندی گوش نداد. او دانش خود را از اسطوره های سلتیک گسترش داد و تعداد زیادی از کتاب های اختصاص یافته به بودایی و هندو را بخواند.
پس از اعطای حمایت از جات و دیگر نویسندگان ایرلندی، در سال 1932، پاملا تصمیم گرفت که یک کتاب درباره روسیه شوروی بنویسد و به مسکو، Nizhny Novgorod و Leningrad سفر کرد.
در طول سفر، پاملا مناظر را بررسی کرد و متوجه شد که او این واقعیت روسیه را نشان نمی دهد. روزنامه نگار با این شرایط ناامید شده است، روزنامه نگار مجموعه ای از مقالات طنزاتی را در نیویورک تحت نام "گشت و گذار مسکو" منتشر کرد و به لطف اظهارات حاد به شهروندان شوروی شهرت از خوانندگان آمریکایی را به دست آورد.
بازگشت به غرب، تراوررها دوباره به افسانه ها تبدیل شدند، و در سال 1934 جهان زبان انگلیسی با ادامه تاریخ مریم پاپین ها ملاقات کرد. این کتاب حاوی تصویر رنگی مری شپارد بلافاصله به صورت تجاری موفق و محبوب شد. با این حال، نویسنده معتقد بود که مخاطبان به طور کامل احساس محتوای درونی کار را نداشتند، که توسط ژانر داستانها برای کودکان گرفته شده بود.
همچنان سنت های معلمان ایرلندی-تئاتوفاست ها و موعظه ایده های تئاتری را مطرح می کند که پس از بررسی جورج گورجیف عرفانی ظاهر شد، پاملا سعی کرد نشان دهد که معجزات در دسترس هستند و بزرگسالان، تنها کمی توجه بیشتری به نگاه کردن به اطراف آن است.
این اندیشه صاحب فیلم مشهور جهان استودیو والت دیزنی، در سال 1956، حق تطبیق کتاب های خود را از پاملا خریداری کرد. این فیلم، جایی که جولی اندروز بازیگر نقش مکمل مریم پوپین ها را بازی کرد، یکی از بهترین موزیکال های آن زمان بود و 13 نامزد و 5 جایزه آکادمی هنر و علوم آمریكا را دریافت کرد.
دفعه بعد، پرستار پرستار پرستار در صفحه نمایش به لطف تلاش های کارگردان شوروی لئونید Queinihidze ظاهر شد و در سال 2019، مری پاپپین راب مارشال، مری پاپپین، دوباره برای اسکار در دسته های "بهترین موسیقی"، "بهترین کت و شلوار" نامزد شد "و" بهترین کار "هنرمند هنرمند."
زندگی شخصی
Pamela Travers تقریبا مصاحبه ای را ارائه نمی دهد، تلاش نمی کند جزئیات جزئیات زندگی شخصی خود را تبلیغ کند، و به همین دلیل آنها به بسیاری از رمانها با مردان و زنان نسبت داده شده اند. شایعاتی بود که برای سال های بسیاری، نویسنده در رابطه با دختر نمایشنامه نویس انگلیسی Francis Bernard، Madge بود.
از سال 1927 تا 1934، دوست دختر در همان آپارتمان در لندن زندگی کرد و سپس به شرق Sussex رفت و کلبه منزوی را با یک سقف کاه و یک باغ برداشت.
در همان زمان، پاملا احساسات افلاطونی را برای یک دوست و مربی جورج راسل تجربه کرد، و پس از آن برخی از زمان ها با Francis McNamar ایرلندی دیدار کردند. هیچ کدام از این روابط به ازدواج منجر نشد و در بزرگسالان، تمام عمر خود را از شوهر و فرزندانش رویای خود، تصمیم گرفت تا اتخاذ کند. به گفته توصیه های ستاره شناس، نویسنده نوه نویسنده دوبلین و مورخ جوزف گون را پاک کرد.
جالب این واقعیت است که کودک پذیرفته شده یک برادر دوقلو داشت، که در آن پاملا کاملا خوب می دانست. تنها یک پسر تنها یک پسر را در اختیار داشت، تراورز از تربیت آمیز Camillaus، پنهان کردن اطلاعات در مورد منشا واقعی خود شد. فقط در سن 17 سالگی، او به طور تصادفی متوجه شد که او برادر بومی داشت.
این اتفاق افتاد پس از آنتونی گون به لندن آمد و در حالت مسمومیت به کارشناسی ارشد نویسنده، خواستار قدمت Camillaus شد. پاملا از گوریان خارج شد، اما نمی توانست این بازدید را در مورد پسر پنهان کند.
داشتن نزاع با مادر، مرد جوان خانه را ترک کرد و در یکی از بارها در نهایت با برادر دوقلو متحد شد. این جلسه برای ترانه های خانوادگی کشنده شده است. پس از او، Camilles شروع به نوشیدن کرد، از دانشگاه خارج شد و بعدا شروع به رهبری یک شیوه زندگی نامنظم کرد.
قلب پاملا شکسته شد، اما به لطف تفکر و پیروی از معلمان، او قدرت را برای بازگرداندن و آموزش ادبیات در دانشگاه های انگلیسی و ایرلندی به سن پیری یافت.
مرگ
در پایان عمر پاملا در خود بسته شد و به ندرت با روزنامه نگاران و طرفداران ارتباط برقرار کرد. قبل از مرگ او، او با یک فرزند فرزند آمد، اما دولت خود را نوه تدریس کرد.
با تشکر از شیوه های مدیترانه ای که به دستیابی به هماهنگی و تعادل ذهنی کمک کرد، تراورس به سن سالم زندگی می کرد و در 96 سالگی به آرامی در لندن در تاریخ 23 آوریل 1996 در لندن فوت کرد. پزشکان تشخیص دقیق را اعلام نکردند، اما فرض بر این بود که علت مرگ، امتناع کلی از توابع بدن بود.
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1926 - "مریم پاپینز و فروشنده مسابقات"
- 1934 - "گشت و گذار مسکو"
- 1934 - "مری پاپینز"
- 1935 - "مری پوپپین بازگشت"
- 1944 - "مری پوپپین درب را باز می کند"
- 1962 - "مریم پاپینز از A به Z"
- 1962 - "روباه در مانگر"
- 1971 - دوست میمون
- 1980 - "دو جفت کفش"