زندگینامه
Erwin Schrödinger، تئوری فیزیکدان برجسته، نویسنده تعدادی از آثار بر اساس نظریه نسبیت، کیهان شناسی، ترمودینامیک و سایر رشته های علمی مرتبط با فرضیه های پیشرفته در مورد ساختار جهان، تبدیل شد.
اتریش یکی از محرک های مکانیک کوانتومی، جایزه نوبل را برای اصطلاحات جنبه های نوآورانه از نظریه هسته ای دریافت کرد و پس از آن در کتاب "زندگی چیست؟" به محبوبیت ایده های ژنتیک جوان کمک کرد. علاوه بر این، دانشمند به مسائل فلسفه، اخلاق و ادیان توجه کرد و به عنوان نویسنده یک آزمایش ذهنی شناخته می شود که به عنوان پارادوکس "گربه شرودینگر" شناخته می شود.
دوران کودکی و جوانان
Erwin Rudolf Josef Alexander Schredinger در تاریخ 12 اوت 1887 در خانواده یک تولید کننده وین جامد، Rudolf Schrödinger و Daughter Dission-Chemist Georgy Emilia Brands Bauer متولد شد. والدین دیدگاه های مختلف دینی را مطرح کردند، اما به طور مساوی به آموزش و علوم علاقه مند بودند.قراردادن از تصاویر گتیپدر، که شرکت را برای تولید مواد پلی اتیلن متعلق به شرکت داشت، یک دانشمند آماتور بود که از دانشکده فناوری فارغ التحصیل شد و انجمن زیستگاه باغبانی بوتانیکو را از پایتخت اتریش-مجارستان برگزار کرد. مادر که اجداد آنها در بریتانیا زندگی می کردند، متعلق به زبان انگلیسی بودند و از تحصیل دریافت کردند، مجاز به مشارکت در گفتگوها با فارغ التحصیلان بزرگترین دانشگاه های اروپایی شدند.
این امر به توسعه چند منظوره تنها پسر کمک کرد، که از سنین اولیه، خواندن و مطالعه اشیاء آموزشی عمومی تحت هدایت بهترین فرمانداران بود. هنگامی که پسر 11 ساله بود، او به راحتی به قدیمی ترین ژیمناستیک دانشگاهی وارد شد و بهترین دانشجوی دانشجویی در رشته های بشردوستانه بود که شامل مطالعه زبان های خارجی بود.
قراردادن از تصاویر گتیدیدگاه های زیباییشناختی Erwin تحت تاثیر تئاتر شکل گرفت که در آن نمایشنامه نویس کباب کردن فرانتز و سایر نویسندگان اتریش و خارجی به طور منظم رفتند. به زودی ترجیحات دانشمند آینده تغییر کرد و پس از فارغ التحصیلی از مدرسه، تصمیم گرفت تا علوم دقیق را در دوره های فیزیک و ریاضی دانشگاه وین مطالعه کند. این دوره این بود که کلیدی در بیوگرافی اولیه شرودینگر بود که تحت تأثیر یکی از اعضای خانواده معروف اکسنر قرار گرفت و به نظریه های فریدریش هزینور معرفی شد.
پس از تسلط بر مبانی فیزیک کلاسیک و تئوری مدل های ریاضی پدیده، Erwin آزمایشات را انجام داد، پس از آن در پایان نامه های قبر ارائه شد. پروژه اختصاص یافته به مطالعه تاثیر رطوبت بر خواص مواد عایق الکتریکی اجازه داد تا مرد جوان موفق به انجام تمرینات شود و در سال 1910 یک مدرک دکترا در فلسفه دریافت کرد.
علم
کار علمی Schrödinger در سال 1911 در آزمایشگاه Franz Exner آغاز شد. پس از ایده های معلم، دستیار جوان در زمینه آزمایشات مهندسی برق، برق اتمسفر و رادیواکتیویته مشغول به کار شد و همچنان به تئوری های مکانیک کلاسیک ادامه داد و تاکید بر جنبش براونیا و آمار ریاضی را تأکید کرد.
در سال 1912، پس از انتشار مقاله کتاب مرجع دانشگاه، نام شرودینگر در محافل علمی معروف شد و توجیه عملی ایده های فیزیک ویکتور فرانتس هس، یک دانشمند تازه کار، جایزه معتبر Haitinger-Preis را به ارمغان آورد. در همان زمان، Erwin امتحانات را برای موقعیت Privat-Docessory تصویب کرد و پس از خدمت به جبهه های جنگ جهانی اول، شروع به ترکیب کار تحقیقاتی با تدریس کرد.
به تدریج، خروج از تأیید تجربی از نظریه های موجود، Schredinger مسائل مربوط به رنگمتری را به دست آورد و به علم، انتشار مواد بر اساس آثار هلمگلز، جیمز کارمند ماکسول و توماس یونگ کمک کرد.
هنگام توصیف سیستم متریک فضای رنگی، که اجازه می دهد برخی از ویژگی های کمی از اجزای طیفی را شناسایی کند، Erwin نگاه خود را به ویژگی های فیزیولوژیکی دید و پس از انتشار تعدادی از بررسی های موضوعی تبدیل به یک متخصص شناخته شده در نظریه رنگ شد.
قراردادن از تصاویر گتیدر سال 1921، شرودینگر به سوئیس نقل مکان کرد و با نمایندگان مدرسه فنی بالاتر از زوریخ هرمان، پل شرورنت، پیتر دگله و دیگران موافقت کرد. همکاران یک دانشمند را برای تحقیق در حوزه تئوری کوانتومی تحت فشار قرار دادند، که راه ایجاد مکانیک موج و اختراع یک معادله ثابت را باز کرد، محاسبه سطوح اتم هیدروژن.
مطالعه آثار آلبرت انیشتین، آرنولد زومرفلد، مکس پلانک و دیگر توسعه دهندگان پایه مکانیک کوانتومی، دانشمند اتریش در توضیح تئوری بحث برانگیز اتم و خود را با استاد فیزیک در دانشگاه برلین فریدریش ویلهلم III ارائه داد.
قراردادن از تصاویر گتیفضای مرکز علوم اروپا در سلامت Schredinger سودمند بوده است که به فرمول اثر داپلر نشان داده شده و اصول جدید تئوری کوانتومی را بر اساس ملاحظات نسبیتی موجود شکل داده است.
از سال 1926، در نسخه آلمانی اختصاص داده شده به مشکلات فیزیک تجربی، نظری، ریاضی و کاربردی، سران یکی از معروف ترین آثار اتریشی "Quantization به عنوان یک وظیفه در مقادیر خاص" شروع به چاپ کرد. در بخش سوم این مطالعه که در ماه مه سال 1926 منتشر شد، Erwin برای اولین بار اصطلاح "مکانیک موج" را پیشنهاد کرد تا اصول رویکرد علمی خود را به موضوع مورد مطالعه نشان دهد.
جامعه دانشگاهی بلافاصله ایده های نظریه پرداز اتریش را برداشت و به طور گسترده ای برای حل وظایف اساسی نظریه کوانتومی استفاده کرد. شرودینگر شروع به دعوت جوامع فیزیکی اروپا به جلسات کرد و سپس یک سفر سخنرانی گسترده ای از شهرهای ایالات متحده را سازماندهی کرد.
در سال 1933، زمانی که یک وضعیت سیاسی در آلمان تغییر کرده است، Schredinger دانشگاه برلین را ترک کرده و پس از رفتن به انگلستان متوجه شد که او برنده جایزه نوبل در زمینه فیزیک همراه با زمینه آنگلیسین دیراک شد.
تبدیل شدن به یک عضو از کارکنان آموزشی Magdalene کالج آکسفورد، Erwin، و به رفتار معروف همکاران، استادان استفاده نمی شود. در سال 1936، محقق به طور خلاصه به میهن خود بازگشت، و سپس موقعیت مدیر گروه فیزیک نظری را در موسسه تحقیقات و مدرس ایرلندی در دانشگاه دوبلین دریافت کرد.
در طول این دوره، دانشمند یک آزمایش ذهنی را به همکارانش، که به عنوان پارادوکس کوانتومی "کوتا شرودینگر" شناخته می شود، ارائه داد، که بر اساس آن جسم محروم از مشاهدات ممکن است در دو حالت مخالف در همان زمان باشد. اتریش یک مطالعه قبلا منتشر شده از اینشتین - Podolsky - Rosen، اتریش، نیاز به تعدادی از قوانین را نشان داد که شرایط را برای تغییر فوری حالت شیء نشان داد و سعی کرد مشکل پیچیده ای از پیچیدگی کوانتومی را حل کند.
در سال های بعد، Erwin با آثار بنیانگذار فیزیک نظری آلمان به دقت آشنا شد و شروع به ایجاد یک نظریه واحد از میدان گرانشی کرد و تحقیقات را در زمینه الکترومغناطیس انجام داد. در دهه 1940، شرودینگر علاقه مند به زیست شناسی شد و مجموعه ای از سخنرانی ها را به نام "زندگی زندگی" منتشر کرد، که به بررسی مسائل ژنتیک از لحاظ فیزیک و فلسفه اختصاص داده شده است.
در اواخر دهه 1950، اروین به زمین اتریش بازگشت و تبدیل به یک استاد افتخاری موسسه آموزشی متروپولیتن شد. تا کنون، در آرشیو های تاریخی، محل افتخاری توسط عکس مجسمه شرودینگر در دانشگاه وین برگزار می شود، جایی که علاوه بر نام و تاریخ، فرمول فیزیکی اختراع شده توسط دانشمندان حک شده است.
فلسفه
در دهه های 1950 و 1960، عموم مردم با دیدگاه های فلسفی شرودینگر، که در آثار "علم و انسان گرایی"، "طبیعت و یونانیان" و "ذهن و ماده" ارائه شده بود، ملاقات کرد. Erwin با دادن ادای احترام به متفکران عتیقه، سعی کرد ذهن را از تعصب به اشیاء تحت مطالعه آزاد کند و ماهیت واقعی رفتار طبیعت را بداند.قراردادن از تصاویر گتیمورخان استدلال می کنند که اتریش یک ایده آلیست بود، اما در حقیقت، در دیدگاه جامعه انسانی، علم و مذهب، او به یک روش مطالعه عینی پیوست، امیدوار بود از سنت های هند و شرقی امیدوار باشد. همین مسئله با سوالات علم، اخلاق و وحدت بود که موضوع اصلی آثار فلسفه بود.
زندگی شخصی
Erwin Schrödinger، که در یک خانواده فرهنگی با ذاتای اخلاقی قوی و اخلاقی مطرح شد، یک مرد خانواده نمونه ای در زندگی شخصی خود نبود.
علیرغم ازدواج طولانی مدت با یک زن به نام آنیاری برتل، دانشمند اتریش، معشوقه های بسیاری داشت و پدر چند فرزند اضافی بود. جالب این واقعیت است که حکمت Erwin تبدیل به همسران دوستان و همکارانش در کار، بسته شدن چشم خود را بر روابط متعدد خیانت و خانواده آزاد.
قراردادن از تصاویر گتیبالای بی نظمی، بیوگرافیان ارتباط با دو دختر نوجوان در سال های 1925-1930 را در نظر گرفتند.
Anneari در بدهی باقی نمانده بود و همچنین دارای رمانهای با مردان از محیط دانشگاهی بود. علاوه بر این، برای 2 سال او پناهگاه خود را با همسر دانشمند اتریش آرتور مارا، که به شرودینگر، دختر، که به نام Ruth Georgina نامگذاری شد، به اشتراک گذاشت.
با این حال، بی تفاوتی همسر حقوقی برای همیشه ادامه یافت و در اوایل دهه 1940، او از حملات افسردگی رنج می برد، که تحت نظارت پزشکان به طور منظم باقی ماند.
مرگ
شرودینگر، در عمق روح، به عنوان معاصران به عنوان معاصران توسط یکی از برجسته ترین فیزیکدانان آغاز قرن بیستم به رسمیت شناخته شده است، از ناامیدی ابدی و جدایی از میهن رنج می برد. سلامت او توسط سل در زوریخ در سال 1921-1922 تحت تأثیر قرار گرفت.
علیرغم درمان منظم در آسایشگاه ها تحت نظارت بهترین پزشکان اروپایی، این بیماری پیشرفت کرد و در نهایت باعث مرگ و میر ناشی از مرگ، فیزیک در بیمارستان وین در تاریخ 4 ژانویه 1961 شد.
غم و اندوه جهانی علمی در مورد مرگ همکار معروف، و پیروان تعالیم او به طور منظم از قبر واقع در روستای تریرولین آلپباخ بازدید کردند.
جوایز و جایزه
- 1920 - جایزه Highinger
- 1927 - مدال Matteuchchi
- 1929 - عضو آکادمی علوم اتریش
- 1933 - جایزه نوبل فیزیک
- 1934 - عضو آکادمی علوم اتحاد جماهیر شوروی
- 1937 - مدال مکس پلانک
- 1937 - عضو آکادمی علوم پاپ
- 1949 - عضو انجمن سلطنتی لندن
- 1956 - جایزه Erwin Schrödinger
- 1957 - علامت افتخاری اتریش "برای علم و هنر"