ویلیام ترنر - عکس، بیوگرافی، زندگی شخصی، علت مرگ، تصاویر

زندگینامه

ویلیام ترنر یک هنرمند مشهور رمانتیک بریتانیایی است که کارش توسط یک رویکرد نوآورانه به تصویر مناظر متمایز شده است. این به طور عمده از آبرنگ و روغن استفاده می شود، ترجیح می دهد پالت روشن رنگ. علیرغم این واقعیت که نقاشی های بعدی استاد توسط معاصران اتخاذ نشده بود، در حال حاضر دشوار است که سهم ترنر را به نقاشی جهانی بسپارید.

دوران کودکی و جوانان

جوزف مالیه ویلیام ترنر حدود 23 آوریل 1775 در یکی از ولسوالی های لندن به نام باغ کونت متولد شد. پدر آثار هنرمند آینده ویلیام حرفه ای در تولید کلاه گیس مشغول بود، و در پایان سال 1770، آرایشگاه را تاسیس کرد. هنگامی که پسر 10 ساله بود، او به عمویش به حومه شهری برنتوفورد نقل مکان کرد. دلیل این امر بیماری روانی مادر ویلیام و وضعیت دشواری در خانواده بود که به این دلیل توسعه یافته بود.

زندگی در یک نسل، پسر شروع به علاقه به هنر بصری کرد. پس از اتمام تحصیلات خود در مدرسه در اواخر دهه 1780، ترنر دوباره به لندن نقل مکان کرد، جایی که او در بازوگرافی ها و معماران کار کرد. یکی از آنها هنرمند معروف انگلیسی Thomas Malton بود.

در زمستان 1789 ویلیام، که در آن زمان 14 سال داشت، در آکادمی هنر سلطنتی ثبت شد. او امتحان ورودی را در مردان جوان سر جاشوا رینولدز، که نقاش پرتره است، گرفت. در آینده، داشتن یک دانش آموز از یک موسسه آموزشی با نفوذ، ترنر با خوشحالی به سخنرانی های هنرمند گوش داد که بر خلاقیت آبرنگ تاثیر گذاشته بود.

رنگ آمیزی

در طول تحصیلات خود در آکادمی، هنرمند تازه کار به طور کامل یک دوره کامل از سخنرانی ها را در جهت ایده آلیستی در هنرهای گفت: نخستین رئیس جمهور موسسه هنر. یک سال پس از شروع مطالعه، ویلیام، نوشته شده توسط Watercolor، نمایشگاه را در نمایشگاه سالانه محلی ساخته است.

نخستین نقاشی توسط نفت، قرار گرفتن در معرض قرار گرفتن در معرض، ترنر ایجاد شده در سال 1790. پس از آن، کار هنرمند به طور منظم در آکادمی نمایش داده شد. در سال 1791، او جایگاه هنرمند را در پانتئون اپرا، واقع در خیابان آکسفورد دریافت کرد و همچنین به عنوان یک معلم نقاشی کار کرد.

ویلیام به مطالعه خلاقیت به عنوان استادان نقاشان گذشته و مدرن اعمال شد. ویژگی های اتخاذ کار دیگران، او تصاویر خود را تجدید نظر کرد و احساسات خود را بیان کرد.

یک واقعیت جالب این است که یک مرد با تحسین ویژه به نقاشی کلود لورن اشاره کرد: طبق گفته Törrner، او نمیتواند اشک های خود را پشت سر بگذارد و تصویرش را ببیند، "قایقرانی ملکه SAVA" نامیده می شود. Watercolor استدلال کرد که چنین واکنش طوفانی با آنچه که هرگز نباید قبل از آن چیزی شبیه به آن داشته باشد، ارتباط دارد.

چند سال بعد، زمانی که ویلیام شهرت را به دست آورد، او ذخیره سازی نقاشی "Doodona، بنیانگذار کارتاژ" را به خود اختصاص داد، که به عنوان یک شاهکار بی نظیر، گالری ملی رفتار کرد. او فقط در مورد یک چیز پرسید - این کار به "قایقرانی ملکه Sava" تنظیم می شود. ترنر در جزئیات بیوگرافی حرفه ای LaRren، از جمله آلبوم ها با حکاکی های لیبرال ورایتاتیس خود، که توسط نقاشی های دوره خلاقانه بالغ هنرمند فرانسوی الهام گرفته شده است، مورد مطالعه قرار گرفت.

بعدها، ویلیام، انتشار آلبوم خود را به نام Liber Studiorum سازماندهی کرد و در یک تکنیک مشابه به عنوان نقاشی های لورن بازتولید کرد. این نشریه در نظر گرفته شده بود تا اطمینان حاصل شود که هنرمندان تازه کار از آن به عنوان یک کتاب درسی استفاده می کنند. حکاکی در آن در بخش های موضوعی توزیع شد - نقاشی تاریخی، معماری، خانوار و اسطوره شناسی، مناظر کوهستانی و دریا.

اولین سفر ترمینال سفر در سال 1791 اتفاق افتاد. پس از آن، هنرمند به طور مداوم به سفرهای اروپایی فرستاده شد - در سوئیس، فرانسه، ایتالیا، طرح هایی را با کمک پالت پیاده روی ساخت. ویلیام پس از یک میراث واقعا بزرگ، بیش از 10 هزار طرح و نقاشی را ترک کرد.

آثار دستگیر شده در آلبوم های پیاده روی بارها و بارها پایه ای برای آبرنگ های نقره ای که در لندن ایجاد کرده اند، تبدیل شده است. برای زندگی خلاقانه او، یک مرد اغلب به طرح های بسیار قدیمی بازگشته است.

ویلیام ترنر، یک هنرمند مشهور، موقعیت عضو مربوطه از آکادمی سلطنتی را در 4 نوامبر 1799 دریافت کرد. پس از 2 سال، کار او "ماهیگیران در دریا" در آکادمی نمایش داده شد، پس از آن او موفقیت و تبلیغ بزرگ را به دست آورد. هنرمند بنجامین غربی کار نماینده رمانتیک را با نقاشی هلندی رامبراند مقایسه کرد. در روز 10 فوریه همان سال، ویلیام وضعیت هنرمند جوان را دریافت کرد که وضعیت آکادمیک سلطنتی را به دست آورد.

نقاش به طور مداوم در بهبود تکنولوژی خود، زمان زیادی را برای مطالعه ارتباط بین زمین شناسی و معماری، و همچنین ویژگی های جنبش هوا و آب اختصاص داده است. در آغاز قرن نوزدهم، او به طور مطلق و قدرت در آبرنگ های خود، که معمولا ذاتی در نقاشی نفت بود، به دست آورد.

در کار او، ویلیام از پذیرش جزئیات استفاده نکرد، ایجاد یک نگاه نوآورانه از منظره، با کمک او تجربیات و خاطرات خود را انتقال داد. در نقاشی ها، ترنر تصویر مردم را در طی پیک نیک ها، راه رفتن و کار می کند. با حساسیت و عشق، یک فرد، استاد بر روی بوم گذشت، چگونه طبیعت او را نادیده گرفت و چقدر قهرمان در مقابل محیط زیست ضعیف است - در عین حال آرام و وحشتناک است، اما به طور مداوم بی تفاوت است.

در سال 1807، ویلیام در آکادمی سلطنتی به عنوان یک معلم از منظر کار کرد. او یک برنامه آموزشی را به گونه ای تدوین کرد که نه تنها مسائل مربوط به موضوع به طور مستقیم مربوط به موضوع اعلام شده را پوشش می دهد، بلکه طیف گسترده ای از موضوعات را نیز پوشش می دهد. سخنرانی های ترنر یک بازنویسی دوره Rainolds بود و به موضوع محبوب هنرمند دعوت شد - سوال "نقاشی شاعرانه".

ویلیام ترنر پس از نوشتن نقاشی ها، محبوبیت ویژه ای را پیدا کرد که به جنگ با ناپلئون - "میدان با واترلو" و "نبرد ترافالگار" اختصاص داده شده است.

نقاش برای اولین بار از ایتالیا در سال 1819 بازدید کرد. او از تورین، میلان، رم، ونیز و ناپل بازدید کرد، جایی که او در حال مطالعه کار هنرمندان مدرن محلی مانند تایتان، تینتورتو، رافائل بود.

با همراه سفر به ایتالیا، نقاشی های ویلیام روشن تر شد و پالت آنها با تسلط ترکیبی از رنگ های اولیه شدیدتر شد. همچنین در کار خود، یک موضوع جدید ونیزی ظاهر شد، که برای هنرمند ویژه شد. او از ونیز 3 بار بازدید کرد - در سال 1819، 1833، 1840، بنابراین خاطرات این شهر در بوم منعکس شد.

با این حال، هر کس موفق به موفقیت Törner - جمع کننده و هنرمند سر جورج بوومون رک و پوست کنده، "آزادی" و "alauposity" از آثار او را مورد انتقاد قرار داد. کمی بعد، نوآوری و نوآوری در کار ویلیام، که پیش بینی مراحل نقاشی اواخر قرن نوزدهم - اوایل قرن بیستم، موجب واکنش مبهم معاصران شد.

عموم مردم ویکتوریا، که رئالیسم را ترجیح می داد، عملا از هنر عکس متفاوت نیست، و همچنین نشان دادن احساسات و طوفان رنگارنگ تر، با مشکل بسیاری از آثار هنرمند را درک می کرد.

در سال های 1830-1840، ترنر به طور فزاینده ای به حملات باز شده از مخاطبان و منتقدان حمله کرد. هنرمند حتی شهرت دیوانه را به خاطر برخی از آثار او که با انتزاعی باقی مانده بود، داشت. در ارتباط با این همه، ملکه ویکتوریا از نصب ویلیام در شوالیه ها اجتناب کرد. با این حال، مدافعان لنگر آثار نقاش بریتانیا نیز وجود داشت - نویسنده جان ریسکین به عنوان عنوان بزرگترین هنرمند تمام وقت به او داد.

زندگی شخصی

درباره زندگی شخصی یک هنرمند برجسته شناخته شده است بسیار کوچک است، او به طور کامل جزئیات رابطه او را مخفی کرد. ویلیام از جوانترین سالها به مرگ والدین که در سال 1829 آمده بود، با او زندگی می کرد. پدر نیز دستیار و دوست بود.

Turnner یک زن را پیدا نکرد که آماده همسر رسمی خود بود. اما سالهاست که همراه با بیوه سالخورده به نام سارا دانبی زندگی می کردند. یک زن و شوهر دو فرزند داشتند. بعد، ویلیام 18 ساله در روابط با غرفه کارولین است که در چلسی زندگی می کند.

مرگ

در 19 دسامبر سال 1851 در چلسی بود که زندگی هنرمند از بین رفت. علت مرگ بیماری وبا بود. آخرین کلمات ویلیام تورنر - "خورشید خداست." هنرمند در کلیسای جامع سنت پل در کنار قبر جاشوا رینولدز دفن شده است.

در سال 2014، فیلم هنری به کارگردانی مایک لی، در مورد مرحله نهایی زندگی هنرمند انگلیسی-مارین، گفت: ویلیام ترنر یک بازیگر با استعداد و تئاتر فیلم تئاتر تیموتی اسپول را بازی کرد.

نقاشی

• 1799 - "خود پرتره"
• 1812 - "Snowstorm"
• 1812 - "انتقال هانیبال از طریق آلپ"
• 1818 - "Dordcht"
• 1835 - "کانال بزرگ"
• 1839 - "آخرین پرواز کشتی" "
• 1840 - "کشتی آستین"
• 1844 - "باران، بخار و سرعت"
• 1845 - "طلوع آفتاب با هیولا دریایی"
• 1845 - "Nores Castle، Sunrise"