زندگینامه
نوازنده درخشان، آیکون همه Post-Punk Robert Smith - بنیانگذار و دائمی دائمی گروه درمان. در طول سال های وجود تیم، او خود موسیقی و متون را می نویسد، با روزنامه نگاران ارتباط برقرار می کند و تا امروز، شنوندگان جدید را پیدا می کند. زندگی او یک ماجراجویی شگفت انگیز است که رابرت قصد ندارد در آینده نزدیک کامل باشد.دوران کودکی و جوانان
رابرت در بهار سال 1959 در شهر انگلیسی بلکپول متولد شد، چهار کودک در خانواده آورده شدند. مادرش ریتا مری اسمیت - پیانیست، پدر جیمز الکساندر - خواننده. هنگامی که پسر 3 ساله شد، او با خانواده اش به خوری رفت و به مدرسه ابتدایی خود پایان داد.
قراردادن از تصاویر گتیسپس والدین یک بار دیگر تصمیم گرفتند محل اقامت را تغییر دهند و به تاج ها رفتند. سپس آنها هرگز بیش از یک بار نقل مکان نکرده اند، بنابراین برای سال های آموزش، جوانان باید چهار موسسه آموزشی را تغییر دهند.
برای اولین بار، گیتار به دست رابرت در سن 6 سالگی بود، او به سرعت آکورد را آموخت و به تدریج بازی را بر روی دستگاه رشته تسلط داد. برادر بزرگ گیتار گیتار جدید او را به 13 روز تولد داد. در همان دوره، اسمیت از مدرسه اخراج شد، این مرد در درس درس در درس بیشتر بود.
موسیقی
اولین تیم حرفه ای در بیوگرافی یک گیتاریست در جوانان خود ظاهر شد. این یک گروه بدبینی بود که بعدا درمان آسان را تغییر نام داد، و سپس به سادگی - درمان. در مصاحبه، اسمیت گفت که اولین سوابق آنها Caveris در آهنگ های نوازندگان معروف مانند دیوید بووی و جیمی هاندریکس بود.اولین استودیوی حرفه ای، ارتقاء درمان را در سال 1977 افزایش داد و به زودی نوازندگان یک آلبوم اول را به عموم معرفی کردند. در ابتدا، آهنگ های رابرت به شدت درک می کردند، به دلیل مسیر "کشتار و عرب" آنها حتی متهم به نژادپرستی شدند، بنابراین اسمیت هیچ محبوبیت نداشت. برای چند سال آینده، آنها بر روی گرمایش گروه های دیگر عمل می کنند، اما تا سال 1980، پس از انتشار آلبوم دوم "هفده ثانیه"، موفقیت در درمان قرار می گیرد.
در طول زمان، خلق و خوی آهنگ ها این تیم غمگین تر شد، اما تا آن زمان نوازندگان قبلا ارتش خود را در حال حاضر داشته اند، و به همین دلیل نگران ارتقاء دیسک های جدید نبودند. رابرت از افسردگی رنج نمی برد، اما متونش از افکار خودکشی بازدید کردند. سپس اسمیت در حال حاضر شروع به استفاده از داروهای سنگین کرده است، او به یک دیکتاتور از رهبر تبدیل شده است و در نهایت روابط را با تمام نوازندگان خراب کرد. این منجر به فروپاشی ترکیب اولیه گروه شد.
بعضی وقت ها در مورد درمان شناخته نشده بود، اما بعدا اسمیت شروع به کار در گروه های درمان و S & TB کرد، به طور دوره ای به کوره رفت، و سپس به ریتم سابق زندگی بازگشت.
در همین حال، تیم اصلی او به طور منظم آلبوم ها را متوقف نمی کند، و اسمیت خود را طرفداران را با یک تصویر جدید شگفت زده می کند: او مدل مو را تغییر داد، در غیر این صورت به لباس تبدیل شد، اما آرایش بخشی از تصویر یک مرد باقی مانده بود. با وجود سابقه چند داستان گروه، رابرت قصد ندارد با موسیقی ارتباط برقرار کند. یک مرد اکنون آهنگ ها را می نویسد، با کنسرت های جهان درایو می کند و عشق طرفداران را از دست نمی دهد.
زندگی شخصی
زندگی شخصی اسمیت با موفقیت توسعه یافته است. با همسر آینده مری پولا، او در سال 1974 ملاقات کرد و عروسی آنها تنها پس از 14 سال صورت گرفت. بازگشت به سال های جوان، آنها تصمیم گرفتند که کودکان را شروع کنند. دلیلی برای این، رابرت بی تکلف را به خاطر افزایش فرزند نامید و همچنین به دیدگاه های هستی شناختی اشاره کرد، که بر اساس آن این امکان را نمی پذیرد که زندگی را به کسی تحمیل کند.
برای سال های بسیاری، انسان بدن را با الکل و مواد مخدر مسموم کرد. در سال 1989، همراه با همسرش، او به یک روستای آرام رفت و به این روز زندگی می کرد. در جوانان خود، موسیقیدان لاغر بود، اما در طول سالها شیوه زندگی او بر پارامترهای خارجی تاثیر گذاشت. اگر چه وزن یک مرد ناشناخته است، با ارتفاع 178 سانتی متر در عکس های تازه در "نمایش مشخصات عمومی"، آن را به عنوان دقیق به نظر نمی رسد.
رابرت اسمیت در حال حاضر
اسمیت هنوز در گروه درمان مشغول است، تیم او شروع به کار در یک آلبوم جدید در آوریل 2018 کرد. به گفته رابرت، خروج او برای نیمه دوم سال 2019 برنامه ریزی شده است.همچنین، مرد اشاره کرد که اگر در سال 2019، نوازندگان قادر به ارائه رکورد جدید به طرفداران نخواهند بود، به احتمال زیاد، درمان دیگر هیچ دیسک را آزاد نخواهد کرد. پس از همه، تا این زمان، از زمان انتشار آخرین آلبوم بیش از 10 سال گذشت.
دیسکوگرافی
به عنوان بخشی از گروه درمان
- 1979 - "سه پسران خیالی"
- 1980 - "هفده ثانیه"
- 1981 - "ایمان"
- 1982 - "پورنوگرافی"
- 1983 - زمزمه های ژاپنی
- 1984 - "بالا"
- 1985 - "سر در درب"
- 1987 - "بوسه من، بوسه من، بوسه من"
- 1989 - "فروپاشی"
- 1992 - "آرزو"
- 1996 - "نوسانات وحشی وحشی"
- 2000 - "خونریزی"
- 2004 - "درمان"
- 2008 - "4:13 رویای"