زندگینامه
نرم افزار عارف ادگار آلن دارای یک فانتزی نهایی و پیچیده هجا - مواد تشکیل دهنده، ضروری است در ایجاد ادبیات موفق. آثار او قدردانی می شود (و همچنان قدردانی می کند) در سراسر جهان، حتی در پرده آهن معروف زپان. به عنوان مثال، تارو هیرای در قرن بیست و یکم از کار نرم افزاری که او نام مستعار اداگاوا رمبو را به عهده گرفت، الهام بخش بود. تقلید به بت خود، او به توسعه یک کارآگاه در کشور مادری خود، و داستان هایش در مجموعه طلای عارفان گنجانده شده است.دوران کودکی و جوانان
تارو کیرا در 21 اکتبر 1894 در شهر ژاپن نعاری در خانواده یک مقام رسمی متولد شد. در مورد دوره اولیه بیوگرافی او کمی می داند، مسیر تبدیل شدن به یک نویسنده به وضوح از زمان های دانشجویی ردیابی شده است.
از سال 1912، هیرای امور مالی در دانشگاه وازای، یکی از دو دانشگاه معتبر در ژاپن را مطالعه کرد. پس از دریافت در سال 1916، دیپلم اقتصاددان توسط درآمد تصادفی - از ویرایش روزنامه ها قبل از ایجاد کاریکاتور مجلات، از فروشنده نودل به مشاور در کتابفروشی، قطع شد.
به هر حال، هیرای فضای خلاق را احاطه کرد. او خیلی خواندند و در سال 1923 او اولین تلاش برای ایجاد یک شاهکار ادبی را گرفت.
کتاب
اولین داستان "سکه مس" کیرای تحت نام مستعار ادوگاوا Rampo بود. اگر آن را به سرعت تلفظ می شود، پس شما می توانید شباهت تقریبا یکسان را با نام مدرک کارآگاه جهانی ادگار آلن به دست آورید. این یک تصادف نیست: ژاپنی ها از آثار نرم افزار محافظت می کردند و از حداقل یک چهارم به عنوان موفقیت آمیز بودند. سرنوشت معلوم شد مطلوب است: Edogawa Rampo مجبور به بازی در ژاپن همان نقش به عنوان ادگار آلنوا در غرب.
اشتباه است بگویم که Rampo یک کارآگاه کارآگاه در ژاپن است، اما او اولین کسی شد که اوج تاریخ را با فرهنگ شرقی متصل کرده است. در داستان های اول، رمپو یک سناریوی تک را دنبال کرد: شرح داده شده، به نظر می رسد جنایات حل نشده به نظر می رسد، و به دنبال آن - تکنیک های منطقی، به لطف که تصادفی یافت شد. تا دهه 1930، رمپو صدای عرفان ژاپنی شد.
دو سال پس از شروع جنگ دوم چین و ژاپن، ادوگاوا رمپو برای اولین بار تحت سانسور قرار گرفت: دولت ممنوع شد تا داستان "کاترپیلار" را تکرار کند (1929). این در مورد جانباز می گوید که جنگ به یک هیولا چهار نفره تبدیل شده است، بیشتر شبیه به کاترپیلار است.
در دوره پس از جنگ، Rampo خود را به نوشتن کار نظری بر روی یک کارآگاه اختصاص داد. او برای خلوص ژانر صحبت کرد و خواستار گسترش چارچوب کارآگاه سنتی به ماجراجویی و علمی تخیلی نیست. نیروهای زیادی به ایجاد نویسندگان ژانر کارآگاه رفتند.
در تلاش برای حمایت از داستان های مبتدی در سال 1954، ادوگاوا رمبو جایزه ادبی را برای بهترین کار کارآگاه تاسیس کرد. او اکنون اهدا می شود جایزه 10 میلیون ین است و حق چاپ در بزرگترین انتشارات ژاپنی Kodansha.
زندگی شخصی
رمز و راز نه تنها توسط داستان های رمپو همراه بود، بلکه زندگی شخصی او: معلوم نیست که آیا نویسنده در روابط بود و مهمتر از همه - آنچه که گرایش جنسی او به آن پیوسته بود، مشخص نیست.
Rampo یک دوست بود - مورخ Junjiti ایوان، که زندگی خود را در مطالعات همجنسگرایی در ژاپن صرف کرد. در دهه 1930، آنها یک رقابت شوخی انجام دادند: چه کسی کتاب های بیشتری درباره عشق بین دو مرد پیدا خواهد کرد. رمبوز در غرب و ایوانا - در ژاپن جستجو کرد. دومی در سال 1945 فوت کرد، تنها بخشی از کتابشناسی جمع آوری شده را منتشر کرد. رمبو یک کار دوست را ادامه داد.
مرگ
در سال های اخیر Edogawa Rampo، به دلیل مشکلات بهداشتی، از جمله بیماری آترواسکلروز و بیماری پارکینسون، دچار کمبود (عکس های نادر از نویسنده بدون سیگار در دست) رنج می برد.او در 28 ژوئیه 1965 در خانه فوت کرد، علت مرگ، خونریزی به مغز است. قبر در شهر پا قرار دارد، نه چندان دور از توکیو.
کتابشناسی - فهرست کتب
- 1923 - "سکه مس"
- 1924 - "Gemini"
- 1925 - "اتاق قرمز"
- 1925 - "صندلی مرد"
- 1926 - "آینه های جهنم"
- 1926 - "کاترپیلار"
- 1929 - "حشرات"
- 1932 - "دیو"
- 1950 - "راک"
- 1955 - "بمبدر"