زندگینامه
تعداد کمی از هنرمندان مدرن روسیه می توانند چنین به رسمیت شناختن عمومی و موفقیت تجاری به عنوان الکساندر شیلوف. نقاش یک گالری شخصی در مرکز بسیار مرکز مسکو دارد و ده ها ساله، پرتره های برجسته ای از معاصران معروف را می نویسد. کار هنرمند تا کنون از هنر مورد انتقاد قرار گرفته است، اما این امر بر محبوبیت کار خود تاثیر نمی گذارد، که برای سال های زیادی در تقاضا باقی می ماند.دوران کودکی و جوانان
الکساندر Maxovich Shilov در سال 1943 در مسکو متولد شد. دوران کودکی او زمانی که کشور از ویرانه ها بازسازی شده بود، زمان دشواری پس از جنگ را به خطر انداخت. به شدت به خانواده هنرمند آینده اختصاص یافته است. مادر با پدرش زندگی کرد و سه فرزند را در شرکت مادربزرگ بلند کرد. آنها در یک اتاق در یک آپارتمان جمعی زندگی می کردند. در سن 13 سالگی، پسر به طور جدی به نقاشی علاقه مند شد، در مورد استودیوی خانه پیشگامان در Timiryazevo، جایی که او در 5 سال مشغول به کار بود، یاد گرفت.
وقتی پسر 15 ساله شد، او کار کرد. او به عنوان یک آزمایشگاه و لودر کار کرد و در شبها به مدرسه رفت و درس های نقاشی را گرفت. در 25 سال، شیلو از موسسه هنری Surikovsky وارد می شود، جایی که او در کارگاه Y. ملکه تحصیل می کند.
در ابتدا، مرد جوان، مناظر و بوم ژانر را ترسیم می کند، اما در زمان پایان دانشگاه در سال 1973 با جهت گیری بردار خلاقیت تعیین می شود که ژانر پرتره می شود. جای تعجب نیست که کار فارغ التحصیلی چرخه پرتره های فضانوردان شوروی بود.
ایجاد
در اولین نمایشگاه ها، شیلووف شرکت می کند، در حالی که هنوز یک دانش آموز است. سپس او اولین دیپلم و حق بیمه را می گیرد. هنرمند تصمیم گرفت تا کانون های واقع گرایی را دنبال کند، نه به آزمایشات با سبک ها و ژانرها سقوط نکنند. در اوایل دهه 1970، نقاش دستور را برای نوشتن پرتره های رهبران حزب انجام می دهد که او را اولین بخش شکوه به ارمغان آورد. او به یک پرتره رسمی تبدیل می شود که نمایندگان نخبگان شوروی در خط ساخته شده اند.در عین حال، در جوانان شیلو، شروع به نوشتن پرتره های ژانر از شبیه ساز های موشکی کردند که احساسات و ذهنیت را لمس کردند. این آثار مانند "Blooming Baguchik" و "خیاطی قدیمی" در حال حاضر در نمایشگاه گالری Tretyakov ذخیره می شود. در کار، الکساندر Maxovich بر روی پیشینیان معروف، کارشناسی ارشد روسیه از قرن های گذشته متمرکز شد - کارل بریلولف، Keesesssky، دیمیتری لویتسکی.
شیلوف نقاشی انتزاعی را به رسمیت نمی شناسد و اعلام کرد که کنفرانس و هنر واقع گرایانه است که باید به هر بیننده قابل فهم باشد. نقاشی های آن با شباهت عکاسی، عزت نقاشی، عشق به بافت ها متمایز است. اشیاء مبلمان، الگوهای پارچه و تنظیمات، هنرمند هزینه کمتر از شخصیت های خود را پرداخت نمی کند.
الکساندر مجسوویچ دوست دارد که شباهت را در فضای داخلی لوکس قرار دهد، لذت بردن از روپوش های سرسبز. بنابراین، Portraitist می خواهد ادراک یک شی از هر روز و زندگی روزمره را از بین ببرد، ایجاد یک فضای ویژه ویژه.
اغلب هنرمند بازپرداخت می شود که پرتره های او توسط استاتیک و محروم از زندگی به دست می آید، آنها دشوار است که شخصیت و احساسات قهرمانان را بگیرند، که بیشتر احتمال دارد به نمایشگاه های نمایشگاه های موم بروند. کارشناسی ارشد این نظرات را لمس نمی کند، او معتقد است که ژانر پرتره رژه و باید چنین باشد.
علیرغم انتقاد از مورخان هنر، سبک شیلاوا، محبوبیت گسترده ای را به دست آورد، تبدیل به پدیده ای از یک فرهنگ توده ای از سکته مغزی قرن ها شد. هنرمند می نویسد که هیچ جایی برای ذخیره سازی تمام آثار در کارگاه خود وجود ندارد. در سال 1996، یک مرد به دوما دولتی احترام می گذارد و میراث خود را به DAR از سرزمین مادری ارائه می دهد.
درخواست تجدید نظر او پاسخی است، و در سال 1997، یک گالری شیلوف شخصی در عمارت قرن نوزدهم در کوچه Znamensky در نزدیکی کرملین باز می شود. در سال 2000، فضا با پیوستن یک ساختمان همسایه گسترش یافت و در طول زمان، قلمرو گاه به گاه همچنان افزایش می یابد.
مجموعه گالری شامل بیش از 1200 نقاشی واقع در سالن 21st، و جلسه به طور مداوم دوباره پر شده است، از آنجا که نقاش سالانه به شهروندان دیگر از 100 آثار جدید در روز شهرستان می دهد. در بوم، شرکت کنندگان در جنگ را به تصویر می کشد، نمایندگان حرفه های خلاق، دانشمندان، پزشکان، افراد مشهور، سیاستمداران، روحانیون. همراه با رژه، پرتره های روانشناختی و ژانر نیز در اینجا یافت می شود.
در گالری شما می توانید کار را در سایر ژانرها و تکنیک ها ببینید: گرافیک، مناظر، عمر، به عنوان مثال، "Pansies" و "بنفش". این در نمایشگاه و خود پرتره گنجانده شده است که در مورد اختصاص دادن الکساندر شیلوف عنوان هنرمند مردم اتحاد جماهیر شوروی در سال 1985 نوشته شده است.
این مرد با بسیاری از رگالی و جوایز مشخص شده است، که از جمله این دستور "برای شایستگی به پدر و مادر" درجه های سوم و چهارم، و همچنین مجموعه جامع از سایر سفارشات، مدال ها، دیپلم ها و علائم تفاوت ها است. با آثار شیلوف، شما می توانید در کتاب های آلبوم اسمی حاوی عکاسان تصاویر معروف ترین آشنا شوید.
زندگی شخصی
زندگی شخصی هنرمند علاقه مند به طرفداران کمتر از کار او است. واقعیت های فردی بیوگرافی الکساندر مكسوویچ تحت توجه هدفمند روزنامه نگاران قرار گرفتند که با مشتاقانه سعید، مشتاقانه صحبت می کردند. رسما، نقاش دو بار ازدواج کرد. اولین همسر Svetlana Genyevna او را در سال 1974 به دنیا آورد. الکساندر به پدران پدرش رفت و به یک هنرمند تبدیل شد و به طور عمده بر روی مناظر متخصص بود.
با یک سبزه دیدنی، آنا مرد در سال 1968 ملاقات کرد و از یک زن برای تبدیل شدن به نقاشی برای نقاشی دعوت کرد. او ازدواج کرده و یک دوره دشواری را تجربه کرده بود، اما پس از 6 سال شوهر اول را ترک کرد و به شیلووف رفت و تبدیل به همسرش در سال 1977 شد.
در تابستان سال 1979، دختر ماریا متولد شد، که هنرمند بیش از فرزندان دیگرش را دوست داشت. با این حال، رابطه در ازدواج بدون ابر نبود. در مصاحبه، آنا متوجه شد که شوهرش او را ممنوع کرده است تا با دختر اینا از اولین ازدواج، و با خشم خشم، از خانه خارج شده بود. در سال 1996، یک فاجعه اتفاق می افتد: ماریا 16 ساله از سارکوم جان خود را از دست داد و بدون رابطه چسبندگی والدین این آزمون را تحمل نکرد.
طلاق دنبال شد، که همراه با رسوایی اموال و عروق همراه بود، پس از آن همسران سابق ارتباط برقرار کردند. حتی در قبر دختر، آنها فقط از هم جدا می شوند. الکساندر مکسوویچ به سختی ماشا را نگران کرد، و این درد در طول سال ها فرو ریخت. این نقاشی پرتره های دختر را به عنوان اگر او همچنان رشد و رشد کند.
چند سال قبل از ازدواج با همسر دوم، شیلو با یولیا ولتچنکو ویولونیست ملاقات کرد، که دعوت شد تا پرتره ژانر را بنویسد "جایی که صداها سلطنت". در طول کار بین آنها، این رمان گره خورده بود، در نتیجه دختر کاترین در سال 1997 متولد شد. جولیا جزئیات روابط از روزنامه نگاران را پنهان نمی کند و می گوید که تمام وقت امیدوار بود که الکساندر ازدواج کند، اما این اتفاق نمی افتد.
الکساندر شیلوف اکنون
الکساندر Maksovich همچنان به مشارکت در خلاقیت و نظارت بر کار گالری، که توسط خانه نامگذاری شده است. علاوه بر نمایشگاه دائمی نقاشی ها، شب های موسیقی، سخنرانی های هنری، رویدادهای خیریه و جلسات خلاق به نام "ستاره های بازدید از الکساندر شیلووا" وجود دارد.در ماه ژوئن سال 2019، هنرمند Timur Kizyakov را در اینجا دعوت کرد، همراه با برنامه "زمانی که همه در خانه"، جایی که او به داستان های زندگی گفت و برنامه های خلاقانه خود را به اشتراک گذاشت.
نقاشی
- 1971 - "خیاطی قدیمی"
- 1975 - "چوپان"
- 1980 - "Bloomn Bag Bag"
- 1982 - "شکست ناپذیر"
- 1983 - "پرتره S.F. Bondarchuk "
- 1985 - "خود پرتره"
- 1985 - "مادران سرباز"
- 1987 - "Singe E.V. مثال ها "
- 1988 - "در سلول (مادر پاسیوس)"
- 1992 - "بهار"
- 1996 - "جایی که صداها حکومت می کنند"