Karaktero-historio
Eĉ en plenkreskulo, la historio de la malbela anasido en la majestan kaj fieran birdon, rakontita de Hans Christian Andersen, kaŭzas larmojn. La aventuroj de la malfeliĉa ido, literumita de la tuta mondo, la verkisto sukcesis priskribi malĉaste kaj penetri. La ĉefa heroo estis bonŝanca. Male al multaj signoj de la dana fabelo, lia fabelo - kun feliĉa fino.Historio de kreo
En la verkoj de fabela karaktero, la dana aŭtoro priskribis la malbelan prozon da vivo. "Malbela anasido" ne esceptis, cetere, la fabelo estas konsiderata aŭtobiografia. Hans Christian Andersen ne diferencis en ekstera beleco, samtempuloj taksis sian sencelan tiel ridindan kaj amuzan:
"Lia figuro ĉiam havis ion strangan en si mem, io mallerta, malstabila, senkonscie kaŭzante rideton. Liaj manoj kaj kruroj estis misproporcie longaj kaj maldikaj, la brosoj de la manoj estas larĝaj kaj plataj, kaj la piedoj de la kruroj de tiaj grandegaj grandecoj, kiujn li probable neniam timis, por ke iu anstataŭigu sian Kaloson. Lia nazo ankaŭ estis misproporcie granda kaj iel precipe eldonita. "Sed ne nur aspekto fariĝis la temo de mokado. La estonta aŭtoro de la "malgranda sireno", "Thumbelling" kaj "Snow Queen" devis sperti multajn humiligojn en sia vivo, same kiel lia birda karaktero. Andersen studis en la lernejo por la malriĉuloj, kie li estis vokita de malsaĝulo kaj profetita Indlora sorto. Kaj ĉe la universitato, li estis submetita al kompleksa ĉikananto de la rektoro.
Rodnit kun aĉa utennox-verkisto alia momento. La ido, sen eksiĝi kun la atako, iris al soleca vojaĝo tra la lumo, dum kiu li malsatis kaj Merz, sed ne ŝanĝis la sonĝon de bela estonteco. La animo de neatenda birdo etendiĝis al la majestaj fieraj cignoj.
Do Andersen - en la aĝo de 14, estis sen parencoj kaj konatoj en Kopenhago, la ĉefurbo de Danio por atingi la celon kaj aĵojn al la glora kohorto de artistoj, poetoj kaj artistoj. Tamen, la verkisto, kaj lia fabelo-heroo sukcesis akiri tion, kion ili tiel longe havis.
La prototipo de la maljunulino, kiu vivis en la kompanio kun kato kaj kokido, fariĝis familio, kiu estis feliĉa akcepti Andersen viziti. Nur unu malavantaĝo konfuzis la junan verkiston - en tiu domo li konstante instruis vivi, instrukciis la ĝustan vojon, diktis iliajn kondutojn de konduto. Ĉi tiu funkcio estas transdonita al la libro.
La fabelo estis publikigita en 1843. Rektoro Simon Meisling, kiu mumis unufoje super la estonta fabelo, prenis la postenon de reĝa cenzuristo, kaj denove la malamikoj transiris. La instruisto ankoraŭ estis senkompata al la antaŭa studento kaj nomis la laboron de skandala afero.
El liaj vortoj, la "malbela anaso" estis Paskville al sia hejmlando, kie la birda korto estas Danio, kaj liaj malbonaj loĝantoj estas ĉiuj danoj. Maisling minacis malhelpi la eldonadon de fabelo en la ĵurnalo, sed la promesoj ne estis destinitaj realiĝi. La laboro enamiĝis al la danaj legantoj, kaj poste la Bookas de la tuta mondo. I estis atingita kaj al Rusujo - Anna Ganzen tradukis fabelon al la rusa.
Bildo kaj intrigo
Somera sunplena tago sub malplena ŝarĝo en la korto de la malnova Manor Mama-Duck supreniris. Nur unu, la plej grandaj junaj ovoj ne povis naskiĝi. Kaj fine, la ovo estis ŝvelinta, kaj nekutima griza ido naskiĝis. Mi ne ŝatis mian patrinon. Poste rezultis ke la "freak" ankaŭ ne povas naĝi. La socio de bestoj loĝitaj en la korto, strikte kondamnis la anason por solvi sian familion, kaj la indiĝenajn fratojn kaj fratinojn dum la ludo io kaj kaŭzis nutri, humiligi, ridinde.
Juna Burdock decidis kuri de sia denaska korto. Iel trapasis la barilon kaj iris en nekonatan direkton. Survoje, li renkontis sovaĝajn anasojn, kiuj ankaŭ hezitis la malbelan specion de anasido. La heroo ne tuŝis la ĉasan hundon - do li estis malbela. Iun tagon, la anasido vidis belajn cignojn, la plej bele flosanta sur la lago, kaj eĉ respondis al ilia krio, sed ĝi eĉ ne decidis naĝi pli proksime, timante, ke ĉi tiuj birdoj estis malakceptitaj.
La venonta vintra vojaĝanto devis malhelpi malsaton kaj malvarmon en la lago arbustoj, kaj kun la alveno de printempo, li denove vidis cignojn kaj, vundi timon, naĝis al ili. Por surprizi, la birdoj ne pekis la gaston, male, ili karesis siajn bekojn kaj kolojn. En la spegulo de la akvo, la aĉa anasido subite vidis lian reflektadon - li rigardis la saman belan cignon sur lin.
La nekutima de la laboro kuŝas en la fakto, ke la aŭtoro dotis ĝin per elementoj de psikologio. La sorto de la karaktero estas montrita per sia mensa stato: la muskoj de la monologoj estas investitaj en la buŝo de la musko, en kiu li provas trovi la kaŭzon de tia malŝato por si mem. La ido estas malĝoja, tiam laca, tiam superfluas kun ĝojo, trovante lian transformon. Malĉasta rakonto zorgas pri la heroo.
Tra la karakterizaĵoj de la herooj en la fabelo, Andersen rifuzas la ĉefan difekton de la socio - la malkapablo preni alian kun ĉiuj ĝiaj mankoj. La moralo enhavas la vojon vojaĝis per anasido: nur spertante suferon de la humiligo kaj ne konfuzita kun paco de menso kaj amo, vi povas vere ĝoji pri feliĉo. La verkisto dotis felan saĝan penson:
"Ne maltrankviliĝu pri la lumo en vespermanĝa nesto, se vi eliris el la cignaj ovoj!"Ŝirmado
En la kinejo, la dana fabelo eniris la mildan de Walt Disney. En 1931, nigra-blanka karikaturo kun la sama nomo estis forigita ĉe la studio de la fama usona. La venonta Disney-bildo bazita sur la laboro de la malfeliĉa anasido eliris ok jarojn poste, sed jam en koloro.
Sovetiaj kinematografoj ankaŭ ne preteriris la "malbelan anason". Direktoro Vladimir Degtyarev en 1956 donis al la spektanto nekredeble bela, brila filmo, kiu eniris la oran kolekton de rusa karikaturo. Peranto de la voĉdono de la aktorino de Yulia Yulia. La signoj ankaŭ estis voĉaj de Georgy Millyar kaj Georgy Vicin, kaj Nikolay Litvinov parolis kiel rakontanto. Brila kunmetaĵo kaj brila laboro - ne estas surprize, ke la bildstrio estis notita de diplomo de la brita filmfestivalo post la premiero.
Alia bildstrio estas donaco al plenkreska publiko de Harry Bardin. La interpreto de la aŭtoro de "Zadkogo Anassling" Madre Cinema prezentis en 2010, pruntante nur la epizodon de turnado de la anasido en la cignon kaj vokante la laboron de la "Proverboj pri ksenofobio". Je la fino de la bendo, la ĉefa rolulo venĝos pro siaj kulpuloj. Svetlana Stephenko, Armen Dzhiigarchanyan, Julia Rutberg kaj aliaj aktoroj laboris pri la voĉa agado. La voĉoj de la kortumo-sono farita de la "turka". La filmo estas ornamita per muziko Peter Tchaikovsky.
Cartoon Harry Barnea falis en opalon en televido - "Kanalo Unu" kaj "Rusujo" rifuzis montri. Sed la ĉefa malsukceso atendis la aŭtoron en kinejoj: la filmo marŝis duone malplenaj haloj. Dume, la ĵurnalo "Labour" nomis la karikaturan "okazaĵon de la jaro".
Interesa lego de la verko de Andersen estas konsiderita la filmo "Amazing Story, simila al fabelo", kreita de Boris Valley en 1966. Eventoj disvolviĝas dum la jaroj de filmado de bildoj: la knabo trovis cignon ovon kaj ĵetis ĝin en kokidon. Por specimeno, la aŭtoroj prenis danan fabelon, sed ĝi estis klare blokita. Oleg Jacova, Valentina McLashin, Tatiana Antipina estis invitita al la ĉefaj roloj.
Interesaj faktoj
La muzika fabelo "Zadky-anaso" por voĉo kaj piano komence de la 20-a jarcento kreis la komponiston Sergey Prokofiev. La muziko de la Virtuoso de Genio poste estis la malfermita operatoro por soprano.
Malbela anaso longe estis neniu nomo. En ĉi tiu senso, ĝi amas uzi direktorojn. Do, en 2015, la japanaj ekranoj venis la saman nomon, konsistantan el pluraj cikloj. Kaj en Rusio, la fanoj de la televidaj programoj ĝuis la kvar-sterotan filmon FOAD SHANBANVA "malbela anasido" kun Evgenia Lozoa, Catherine Vulichenko kaj Maria Gorban en altaj roloj.
Citaĵoj
"La kompatinda anaso simple ne sciis, kion fari, kien iri. Kaj estis necese, ke li detruu tiel malbelan, ke la tuta birdo ridas pri li. "" Mi deziras al vi bonon, tial mi riproĉos vin - do ĉiam rekoni verajn amikojn! "" Nun li ĝojis, ke li suferis tiom da malĝojo kaj problemoj, - li pli bone povus estimi lian feliĉon kaj ĉirkaŭi sian grandecon. "" - Vi ne komprenas min, "diris Anassling.- Se ni ne komprenas, do kiu komprenos vin? Vi, kion vi volas esti pli inteligenta ol la kato kaj la gastigantino, sen mencii min? "" Kaj la malnovaj cignoj klinis kapon antaŭ li. "" Li estis tro feliĉa, sed vere ne estis ingenektita - Bona koro scias fierecon. "