Ιστορικό χαρακτήρων
Ο Saltykov-Shchedrin έγραψε το μυθιστόρημα "Lord Golovyov" το 1875-80. Το έργο είναι ένα χρονικό που περιγράφει τη ζωή μιας οικογένειας. Αρχικά, ο συγγραφέας ήθελε ακόμη να δώσει ένα βιβλίο ένα σύμφωνο όνομα, αλλά αποφάσισε να φέρει ήρωες στο προσκήνιο.Ιστορία της δημιουργίας
Στο περιοδικό "εγχώριες σημειώσεις" του 1875, η ιστορία Saltykov-Shchedrin που ονομάζεται "οικογενειακό δικαστήριο" δημοσιεύθηκε, χρησίμευσε ως βάση για το μέλλον του μυθιστορήματος. Βλέποντας την έντυπη εργασία, η Turgenev ανταποκρίθηκε σε μια επιστολή, στην οποία πρότεινε να δημιουργηθεί ο συγγραφέας για να μην δίνει δοκίμιο, αλλά ένα μυθιστόρημα πλήρους κλίμακας, όπου θα ήταν μια περιγραφή των χαρακτήρων των ηρώων. Ο συγγραφέας ορίζει ότι ο Saltykov-Shchedrin είναι υποστηρικτής ενός μικρού είδους, αλλά οι επόμενες δημιουργίες θα προσελκύσουν την προσοχή του Turgenev και του κοινού.
Ο δημιουργός του δοκίμιου συνέχισε τις δραστηριότητες, δημιουργώντας νέες εικόνες και ενοποιεί τα έργα των "οικογενειακών αποτελεσμάτων", "σε σχέση", "ανιψιό" και "οικογενειακή χαρά" σε έναν κύκλο που σχετίζεται με ένα σατιρικό κίνητρο. Η επιθυμία να δημιουργηθεί ένα πλήρες μυθιστόρημα του 1880. Έτσι γράφτηκε το έργο του "Lord Golovy".
Judish, είναι επίσης ο Πορφίρι, δημιουργήθηκε ως χαρακτήρας ενός δεύτερου σχεδίου, αλλά κατά τη διάρκεια των διορθώσεων του κειμένου και της αλλαγής ορισμένων κεφαλαίων, ο ήρωας μετακόμισε στην κατηγορία του κεντρικού. Σύμφωνα με τη λογοτεχνία, στο πορτρέτο της πορφυρίας, καλύπτονται ορισμένα χαρακτηριστικά του χαρακτήρα του αδελφού του συγγραφέα - Dmitry. Ο Saltykov-Shchedrin επιβεβαίωσε ότι το λεξιλόγιο των Εβραίων συνέπεσε με στροφές ομιλίας και τάση να φυλεθεί, εγγενής στον συγγραφέα του συγγραφέα.
Ο συγγραφέας αρχίζει την ιστορία, που περιγράφει την εμφάνιση του Ιούδα, αλλά η αντίληψή του για την εργασία του. Ο Saltykov-Shchedrin μιλάει για τρία γνωστά ψευδώνυμα, δεδομένα στο αγόρι στη νεολαία του και την εμφάνιση γεώτρησης, που οι συγγενείς φοβόταν. Είναι σημαντικό στο πορτρέτο του ήρωα δεν υπάρχει εμφάνιση, αλλά τα ονόματα "Judushka", "ροή αίματος", καθώς και ένα "Frank Boy" που χαρακτηρίζουν τον χαρακτήρα. Τα ψευδώνυμα επιτρέπουν στον αναγνώστη να επικεντρωθεί στη φυσιολογία, αλλά στην ηθική επίθεση.
Ο πορφυρίτης δεν ονομάζεται τυχαία καταστροφικά, καθώς και ο ήρωας χωρίς ατύχημα χρησιμοποιεί λέξεις με συγκεκριμένα επιθήματα. Έτσι, οι ομιλίες των Εβραίων δεν φαίνονται απειλητικοί, αλλά είναι αξιοπρεπείς και διακριτικοί. Στο έργο, ο χαρακτήρας καταδεικνύει τη δυαδικότητα, στην οποία η εμφάνιση, η στενότητα και η υποκρισία διαφωνούν με την εσωτερική γέμιση ενός ατόμου, αδιαφορίας, απάνθρωπης και εγωισμού. Η δυαδικότητα είναι το κύριο χαρακτηριστικό του εβραϊκού. Αυτή η αντίφαση βρίσκεται σε πορφυρίτη από την παιδική ηλικία, που προέρχεται από την αγάπη για την έδρα.
"Κύριε Γκόβιτ"
Στο μυθιστόρημα για την ιστορία του θανάτου της οικογένειας του πανέμορφου εβραϊκού, διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, η εικόνα του αποκαλύπτεται μέγιστη στο πλαίσιο άλλων ηθοποιών. Ο Saltykov-Shchedrin λειτούργησε σχολαστικά το βιβλικό οικόπεδο, λέγοντας για τον Ιούδα Ισρααρέα, ο οποίος προδίδει τον Χριστό. Το leitmotif χρησιμοποιήθηκε στο μυθιστόρημα. Ως εκ τούτου, ο Porphyry συνδέεται με την Juda και η συγγένεια χαρακτήρων καθορίζεται στη γενικότητα των χαρακτηριστικών χαρακτήρων και των ενεργειών.
Η Judushka συμφώνησε να προδώσει την οικογένεια για χάρη της ιδιοκτησίας. Όλη η ζωή του προσπαθεί για τον εμπλουτισμό και το κέρδος, το οποίο συνδέεται επίσης με τις βιβλικές ιστορίες. Η Allation στο Kiss Judah Iskariota ήταν η μητέρα πορφυρώματος Lobsage μετά από αυτό έγραψε γι 'αυτόν golly. Ο γιος διέταξε μια γυναίκα να πάει στο κτήμα στον αδελφό του και κατέσχεσε την ιδιοκτησία. Αργότερα, ένα Epiphany, προσπέραση πορφυρία σε μια παθιασμένη εβδομάδα, συνδέεται με την κατανόηση των αμαρτιών που τελειώνουν το μυστικό βράδυ. Η περιγραφόμενη θρησκεία του ήρωα δεν ήταν αλήθεια και η κατανόηση του αδικήματος ήρθε ξαφνικά σε αυτόν ξαφνικά.
Είναι περίεργο ότι ο Ιούδας πεθαίνει σε μια φωτεινή ανάσταση. Λέγοντας αντίο για να σταυρωθεί, διαφορετικά εξετάζει την εικόνα του Ιησού. Ο αφοσίον δεν ήταν μόνο μια οικογένεια πορφυρία, αλλά όλη η ανθρωπότητα. Ο ήρωας, ανίκανος να ασκήσει σοβαρές και σωστές ενέργειες, διατηρεί οποιαδήποτε άλλη ύπαρξη.
Με κάθε κεφάλι του μυθιστορήματος, το πορφίλι από ένα ζωντανό άτομο μετατρέπεται σε ένα φάντασμα. Ο εκπρόσωπος του εξαφανισμένου είδους, η Porfiry αντιτάχθηκε στους καθυστερημένους συγγενείς σε αυτή την εικόνα.
Ο συγγραφέας σχετίζεται με εβραϊκά στον κόσμο του σκοταδιού, υπενθυμίζοντας τη σχέση του με τις δαιμονικές δυνάμεις. Οι ενέργειές του το επιβεβαιώνουν. Πιέζοντας τους δικούς σας γιους μέχρι το θάνατο, δεν αισθάνεται τύψεις. Βάζει ψηλά το ακίνητο από το Pogorelovka, απορρίπτει από το γιο του. Το Saltykov-shchedrin συχνά συγκρίνει τον ήρωα με το φρόνισμα που αφαιρεί γύρω από τους άλλους. Με τις λέξεις, η Judushka "ρίχνει έναν βρόχο" και αφοπλίζει το θύμα. Στα προφορικά του δίκτυα συναντώνται μια μητέρα, αδελφούς και ακόμη και υπηρέτες.
Ο Saltykov-shchedrin περιέγραψε τον αιώνιο τύπο, το οποίο υπήρχε στη βιβλιογραφία και τον καθολικό τύπο, με τον οποίο ο καθένας από εμάς αντιμετωπίστηκε στη ζωή. Αυτός είναι ένας ήρωας ικανός να πηγαίνει στα κεφάλια τους για το δικό του κέρδος, παρά τα βουνά των άλλων και να ξεχνάει τη δικαιοσύνη, η οποία προωθείται για να δημιουργήσει μια ψευδαίσθηση της εξωτερικής ευχάριστης. Έτσι περιγράφεται το Tartuf Moliere. Σε αυτόν και στη Judushka, η καλή λέξη και δεν επηρεάζει πλέον το καλό θέμα.
Αποσπάσματα
Το Roman Saltykov-Shchedrin εμποτίζεται με φιλοσοφικά αποσπάσματα και μερικοί από αυτούς ανήκουν στο Joudek. Κάτω από τις λέξεις Jolly, λίγοι άνθρωποι που περιβάλλεται από τους ανθρώπους του παρατήρησε τη μαύρη καρδιά του ήρωα. Η πονηριά του ήταν στην εξειδικευμένη σοβαρότητα, για την οποία αξίζει να εφαρμόσει το εξαντλημένο και υποκρισία.
"Δεν χρειάζομαι το μυαλό πουλιών ... επειδή δεν έχουν πειρασμούς", δήλωσε ο Πορφιρόφ. Ο κύριος πειρασμός του ήταν η κατοχή του ακινήτου που ανήκει στην οικογένεια.
Μέχρι κάποιο χρόνο ζούσε, καθοδήγησε το γεγονός ότι η κατανόησή του για τον κόσμο δεν είναι η τελευταία περίπτωση. Και η επιλεγμένη μάσκα επέτρεψε στον ήρωα να δημιουργήσει μια βολική εικόνα.
"Είμαστε πιασμένοι εδώ και Lukavim, και έτσι θα το καταλάβω και είναι δυνατό να ακολουθήσετε και ο Θεός, σε ένα σημείο, όλα τα σχέδιά μας για σκέψεις θα γυρίσουν στη σκόνη", είπε.Και ο ίδιος έγινε θύμα περιστάσεων, με μεγαλύτερη ακρίβεια, η δική του κατανόηση. Το προκύπτον επιθυμητό Porfiry δεν κέρδισε την ευτυχία και, ο οποίος συνειδητοποίησε το λάθος του, δεν μπορούσε να συνεχίσει μια καλοπροαίρετη ύπαρξη.
Η Judushka ανήκει στις λέξεις:
"Εμείς, μαμά, θηλαστικό, miksturni ναι μπορούν να προσαρμόσουν τους χωρικούς και για την ψυχή χρειάζεται το φάρμακο."Δεν μπορούσε να βρει ένα φάρμακο ικανό να θεραπεύσει την ψυχή από ανεξάρτητα αξεσουάρ τραυματισμούς.
Θωράκιση
Το 1933, ο σκηνοθέτης Alexander Ivanovsky πήρε την ταινία με βάση το μυθιστόρημα του "Λόρδου Γκόβου". Ο ρόλος του Porfiria Golovyev έπαιξε Vladimir Gardin. Ο πρώτος προβολής ταινιών ήταν ασπρόμαυρος κινηματογράφος και σήμερα δεν έχει μεγάλη δημοτικότητα.
Το έργο είναι σημαντικό σε θεατρικές διατάξεις, όπου οι διάσημοι δραματικοί καλλιτέχνες εμφανίστηκαν στο ρόλο των Εβραίων. Ο ρόλος του Prafiriya Golovyev στη σκηνή MHAT το 1987 πραγματοποιήθηκε από Innokenty Smoktunovsky. Το 2005, η επιτυχία του σε αυτή την εικόνα επαναλαμβάνεται τον Evgeny Mironov.