біяграфія
Пісьменніка, перакладчыка і сцэнарыста Генрыха Бёля называлі самым рускім нямецкім аўтарам, бо не ў адной іншай краіне, акрамя Германіі, яго творчасць не карысталася такой папулярнасцю, як у Расіі. За палітычную актыўнасць і шчырасць твораў яго называлі «сумленнем нацый». Мужчына выступаў за свабоду духу ўсюды, дзе яна апыналася пад пагрозай.Дзяцінства і юнацтва
Біяграфія пісьменніка пачалася зімой 1917 года, ён нарадзіўся Кёльне, выхоўваўся ў шматдзетнай сям'і. Яго бацькі былі каталікамі, маці займалася гаспадаркай і дзецьмі, бацька працаваў чырванадрэўшчыкам. Чатыры гады хлопчык вучыўся ў каталіцкай школе, затым перавёўся ў гімназію Кайзера Вільгельма. Цікавасць Генрыха да пісьменніцтву прасочваўся ўжо ў раннім дзяцінстве. У гады вучобы ў школе ён складаў вершы і апавяданні.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Бёля склалася ўдала, сваю любоў мужчына сустрэў у цяжкія гады вайны. У 1942-м адбылася яго вяселле з Ганнай Марыяй Чэх, якая падарыла мужу траіх сыноў - Вінцэнта, Раймунда і Рэнэ. На сумесных фота сям'я Бёль выглядае шчасліва, відаць, што ў мужа і жонкі з дзецьмі пануе каханне і разуменне.кнігі
Першая праца Генрыха не была звязана з літаратурай. Спачатку ён быў сталяром, затым працаваў у кніжнай краме, потым у букіністычнай краме быў вучнем прадаўца, а далей адправіўся ў працоўны лагер Імперскай службы працы. Пасля хлопец планаваў працягнуць вучобу ва ўніверсітэце, але быў прызваны ў верхмат, а з пачаткам Другой сусветнай вайны адправіўся ваяваць у Францыю. Ён атрымаў 4 раненні, але выжыў. Пару месяцаў быў у палоне ў амерыканцаў, а пасля вызвалення вярнуўся ў родны Кёльн і паступіў у ВНУ, дзе стаў вывучаць філасофію.
Embed from Getty ImagesБо грошай пастаянна не хапала, некаторы час Генрых працаваў у майстэрні бацькі. Яго першы твор апынулася ў друку ў 1947-м. Праз 2 гады мужчына прадставіў аповесць «Цягнік прыходзіць своечасова», а яшчэ праз год зборнік апавяданняў. Затым на паліцах літаратурных крамаў з'явілася кніга «Дзе ты быў, Адам?». Раннія творы Генрыха напоўнены жыццёвай канкрэтнасцю і адрозніваліся прастатой выкладу. Многія раманы знайшлі водгукі чытачоў і крытыкаў, а за аповед «Чорная авечка» ён атрымаў прэмію.
Спачатку ў бібліяграфіі пісьменніка былі апавяданні з немудрагелістымі сюжэтамі. Паступова творы станавіліся больш аб'ёмнымі і закраналі сацыяльныя і маральныя праблемы, якія былі заўважаныя ім пасля заканчэння вайны. У іх ён расказваў пра перажытае і ва ўсіх фарбах апісваў рэаліі першых пасляваенных гадоў у Германіі. З 1967 года стаў наведваць Тбілісі, Ленінград і Маскву, дзе збіраў матэрыялы для будучага дакументальнага фільма пра Дастаеўскага і Пецярбургу.
У 1971 году Бёль напісаў раман «Групавы партрэт з дамай», у якой паспрабаваў перадаць шырокую гісторыю Германіі XX стагоддзя. Пасля гэтая кніга і паўплывала на ўручэнне Генрыху Нобелеўскай прэміі, ён стаў трэцім нямецкім пісьменнікам, якія атрымалі падобную ўзнагароду пасля Другой сусветнай вайны. У далейшых творах аўтар нярэдка выступаў супраць палітычнага ладу краіны, у прыватнасці, пісаў аб небяспецы дзяржаўнага нагляду за простымі грамадзянамі.
Embed from Getty ImagesНайбольшым попытам творчасць Бёля карысталася ў савецкіх чытачоў, большую частку якіх складала маладое пасляваенны пакаленне. У перыяд толькі актыўнай пісьменніцкай дзейнасці Генрыха на рускую мову было пераведзена больш за 80 твораў. Ён не раз наведваў Савецкі Саюз, а з-за выказванняў мужчыну звалі крытыкам савецкага рэжыму. Пасля кнігі аўтара забаранілі ў СССР, папярэдне зняўшы ўсе выданні з публікацыі.
Пасля выгнання Аляксандра Салжаніцына з СССР і пазбаўлення грамадзянства па рашэнні Юрыя Андропава яго накіравалі ў Германію. Там ён знайшоў падтрымку ад розных людзей, у тым ліку ад Бёля, які прыняў пісьменніка ў сваім доме, а да гэтага дапамагаў пераправіць яго рукапісы на Захад, дзе іх пасля і апублікавалі.
смерць
У 1985 году Генрых памёр, яму было 67 гадоў. Гэта адбылося пад Бонам, пісьменнік гасцяваў у свайго сына. Прычына смерці не выдавалася. На пахаванне Бёля прыбытку вядомыя палітычныя дзеячы і калегі-пісьменнікі.бібліяграфія
- 1949 - «Цягнік прыходзіць своечасова»
- 1950 - «Падарожнік, прыйдзеш калі ў Спа ...»
- 1951 - «Дзе ты быў, Адам?»
- 1952 - «Не толькі да Каляд на»
- 1955 - «Хлеб ранніх гадоў»
- 1958 - «Маўчанне доктара Мурку»
- 1962 - «Калі скончылася вайна»
- 1963 - «Вачыма клоўна»
- 1971 - «Групавы партрэт з дамай»
- 1974 - «Страчаная гонар Катарыны Блюм, або Як ўзнікае гвалт і да чаго яно можа прывесці»
- 1979 г. - «Клапатлівая аблога»
- 1981 - «Вобраз, Бон, Бонскай»