біяграфія
«Бабкіна ўнукі» пачалі творчы шлях на базе маленькай акадэміі, размешчанай у Бранску, а ў выніку змаглі скарыць сваёй музыкай ўся постсавецкая прастора і нават замежных слухачоў. Сакрэт поспеху калектыву ў іх шчырай любові да культуры свайго народа і душэўным выкананні з дзяцінства знаёмых песень.Гісторыя стварэння і склад
Гісторыя стварэння калектыва бярэ пачатак у 2010 годзе ў расійскім горадзе Бранску. Творчы ансамбль утварыўся на базе Бранскай дзяржаўнай сельскагаспадарчай акадэміі па ініцыятыве яго лідэра і мастацкага кіраўніка Уладзіміра Латенкова.
Новыя ўдзельнікі папаўнялі склад групы паступова. Спачатку да салісту далучыліся балалаечнік Аляксандр Рябчинский і гітарыст Зміцер Мельнічэнка, пасля прыйшлі скрыпач Іван Маркін і тэнар Міхаіл Сычова. Па рэкамендацыі іншых удзельнікаў ўзялі Аляксандра Барысава, які гуляе на Тамбурын.
У ліку апошніх у шэрагах ансамбля з'явіліся гарманіст Дзмітрый Панаскин і тэнар Сяргей бата. Самым малодшым удзельнікам стаў Валянцін Філін, якому на момант заснавання калектыва было 17 гадоў.
Назва ў гурта таксама з'явілася не адразу, па словах лідэра, сярод варыянтаў разглядаліся «Сіта» і «Жыта», але ўсё вырашылася, калі ўдзельнікі адправіліся ў фальклорную экспедыцыю. У адной з вёсак яны сустрэлі бабулю, якая выканала ім каля 200 песень і заявіла, што перадала творчасць сваім унукам. Так і з'явіліся «Бабкіна ўнукі».
музыка
Першы канцэрт ўдзельнікі далі ў роднай сельгасакадэміі, прымеркаваўшы падзея да 8 Сакавіка. Паколькі грошай у пачаткоўцаў артыстаў было няшмат, з касцюмамі ім дапамог дзядзька Латенкова. Да выступлення падышлі творча - папрасілі маму Уладзіміра выканаць ролю бабулі, вакол якой будуць спяваць яе ўнукі. Ад гэтай ідэі ў далейшым вырашылі адмовіцца, але музыка ансамбля была прынятая слухачамі з захапленнем.Першапачаткова ў рэпертуары артыстаў былі пераважна народныя і казачыя кампазіцыі ў жанры фольку. Яны паставілі мэтай праслаўляць культуру славянскага народа, несці яе ў масы. Гэта адбілася не толькі на творчасці музыкаў, але і на іх ладзе жыцця. У вольны час «Бабкіна ўнукі» ездзяць па гарадах у пошуках новых кампазіцый, любяць хадзіць на рыбалку і парыцца ў лазні, дзе часта праводзяць рэпетыцыі.
Ужо праз некалькі месяцаў з моманту пачатку існавання калектыў выйграў галоўны прыз фэсту «Чырвоная горка - 2010». А іх варыянт трэка «Не для мяне» неўзабаве атрымаў ратацыю на радыё і трансляваўся ў эфірах станцый Расіі, Украіны, Беларусі.
Пасля гэтага калектыў пачалі запрашаць на канцэрты, яны сталі ездзіць з гастролямі па гарадах постсавецкай прасторы. А ў 2012 годзе адбылася знамянальная падзея, якое ўвайшло ў гісторыю калектыву: «Бабкіна ўнукаў» запрасілі падтрымаць зборную Расіі на Алімпійскіх гульнях у Лондане.
Жыхары ангельскай сталіцы сустрэлі бранскі ансамбль цёпла. Іх вулічныя выступы збіралі сотні захопленых слухачоў, якія папаўнялі шэрагі прыхільнікаў гурта. Артыстам давялося выступаць на адной сцэне з Кубанскі казацкі хорам і пецярбургскім калектывам «Церам-квартэт», якому яны пакінулі на памяць тамбурына ручной работы.
«Бабкіна ўнукі» былі ўражаныя падвышанай увагай замежнікаў да рускай культуры. У іх з'явілася мноства новых сяброў, артыстаў запрасілі ў госці ў Сербію, Ірландыю і нават у Паўднёвую Афрыку. Жанчына, якая пераехала ў Англію з Расіі, прапанавала музыкам выступіць з сольным канцэртам у лонданскай зале і паабяцала ўзяць на сябе арганізацыю мерапрыемства.
Таму на радзіму артысты вярнуліся з самымі цёплымі пачуццямі. Праўда, мясцовая ежа прыйшлася ім не да спадобы, і рыхтаваць даводзілася самім проста ў гасцінічным нумары.
Пасля прыезду ў Расію музыканты працягнулі тварыць, пашыраючы рэпертуар. Слухачам запомніліся і палюбіліся іх кампазіцыі "Дым", «Озерушко», «Ружа» і «Туман». Неўзабаве з'явіўся і дэбютны альбом, які атрымаў назву «Не для мяне».
Паралельна музыкі зарэгістравалі ютьюб-канал, дзе пачалі выкладваць кліпы да трэкаў. Відэа, знятае на песню «Перавядзі мяне праз Майдан», заваявала галоўны прыз фэсту «АртШок» у Смаленску. Не менш відовішчнымі сталі ролікі да кампазіцый «Калі мы былі на вайне», «Каляды» і «Малітва».
У 2015 годзе дыскаграфію папоўніў другі альбом, прымеркаваны да 70-й гадавіны з Дня Перамогі. Ён стаў даступны для праслухоўвання пад назвай «Несмяротны полк» і атрымаў адабрэнне адданых прыхільнікаў.
Каб запісаць наступны дыск, удзельнікі вырашылі скарыстацца папулярным метадам краудфандинга. Яны арганізавалі публічны збор сродкаў ўзамен на рукапісы тэкстаў, дыскі і копіі новага альбома.
«Бабкіна ўнукі» цяпер
У лютым 2020 г. артысты з'явіліся ў эфіры тэлеканала «Расія-1». Яны паўдзельнічалі ў праграме «Ну-ка, усе разам!», Дзе выканалі ўласную версію песні «Люба, братцы, любо ..." і фрагмент з «Не для мяне». Па выніках галасавання журы ўдзельнікі набралі 69 галасоў з 100 магчымых і атрымалі адабрэнне «Буранаўскіх бабуль». А вось Сяргей Лазараў не паверыў у шчырасць музыкаў і заявіў, што выкананне яго ня пакарыла.
Прыхільнікі калектыву адрэагавалі на крытыку з боку спевака негатыўна і падтрымалі сваіх куміраў. Цяпер «Бабкіна ўнукі» працягваюць тварыць, папаўняючы рэпертуар новымі кампазіцыямі. Яны падтрымліваюць сувязь з фанатамі на афіцыйным сайце і старонцы «Инстаграма», дзе публікуюць навіны і фота.
Дыскаграфія
- 2014 - «Не для мяне»
- 2015 - «Несмяротны полк»
кліпы
- «Перавядзі мяне праз Майдан»
- «Не для мяне»
- «Калі мы былі на вайне»
- «Дарога дадому»
- «Кузбас»
- «Несмяротны полк»
- «Малітва»
- «Каляды»