Гісторыя персанажа
Следчы Станіслаў Ціханаў - персанаж раманаў Аркадзя і Георгія Вайнеров. Усяго ён фігуруе ў 8 кнігах, а агульны наклад раманаў пра яго да 2016 года дасягнуў 40 млн асобнікаў. На экране вобраз таленавітага шпіка ўвасаблялі розныя акцёры, у тым ліку Міхаіл Яфрэмаў, Сяргей Шакураў і Аляксандр Фатюшин.Гісторыя стварэння персанажа
Гісторыя стварэння героя пачалася ў 1967 годзе. Прататыпам Ціханава стаў сам Аркадзь Вайнер, выпускнік юрыдычнага факультэта МДУ, які аддаў 10 гадоў службы ў праваахоўных органах і даслужыўся да пасады старэйшага следчага. Яго міліцэйскія будні сталі асновай для літаратурнай творчасці абодвух братоў.
Падчас службы Аркадзю давялося разблытваць справы самага рознага маштабу - ад крадзяжоў да серыйных забойстваў, кожнае з якіх ён імкнуўся давесці да справядлівага рашэння. Вайнер сутыкаўся і з прапановамі хабараў, і пагрозамі, але нішто не прымусіла маладога сышчыка адступіцца ад сваіх прынцыпаў. За жорсткую пазіцыю Аркадзя тройчы выключалі з партыі, аднак і такое ганьбаванне яго таксама не пудзіла.
Старэйшы Вайнер пакінуў службу для таго, каб прысвяціць сябе літаратурнай кар'еры. На аснове яго ўспамінаў нарадзіўся вобраз Станіслава Ціханава - ўзорнага супрацоўніка праваахоўных органаў: сумленнага, неподкупного і інтэлектуальнага, хоць і не чужога маральных пакут і няўдач.
Біяграфія следчага Ціханава
Апісанне асноўнай часткі біяграфіі героя ёсць у рамане «Гонкі па вертыкалі», аднак у іншых кнігах маюцца супярэчаць гэтай лініі моманты. Прыкладная дата нараджэння Станіслава Ціханава - 1938 год. У вайну ягоны бацька, выкладчык Маскоўскага дзяржаўнага універсітэта, адправіўся служыць у разведку і не вярнуўся. Хлопчык застаўся з маці, настаўніцай музыкі, якая пазней яшчэ двойчы выходзіла замуж.Скончыўшы юрфак МДУ, Станіслаў паступіў на працу ў міліцыю. У раманах ён служыць пад пачаткам Уладзіміра Шарапава на пасадзе капітана і займае пасаду інспектара МУРа. З гадамі Ціханаў ператварыўся ў таленавітага шпіка з бездакорнай рэпутацыяй, якому ахвотна даручаюць заблытаныя справы - ад крадзяжу скрыпкі Страдывары да жорсткага забойства юнай манекеншчыцы.
Ціханаў доўга не мог наладзіць асабістае жыццё, што было прычынай моцных перажыванняў яго маці. Падчас вучобы ён выпрабаваў моцную неўзаемную любоў да аднакурсніц і з тых часоў страціў цікавасць да рамантычных прыгод. Жанатым герой паўстае толькі ў адным рамане - «Горад прыняў»: там згадваецца, што яго жонка Кацярына працуе дыктарам на радыё.
У серыі дэтэктываў «Следчы Ціханаў» біяграфія персанажа і храналогія падзей іншыя: у Станіслава ёсць жонка Анастасія і дачка Галя. У адной з кніг яго жонка становіцца ахвярай забойства, і ён гадуе дзіця адзін. У заключным рамане серыі Ціханаў ажэніцца ў другі раз. Яго новая выбранніца - дачка Шарапава, лейтэнант міліцыі Алена Лаўрова.
Следчы Ціханаў у фільмах і кнігах
У 1982 году выйшла 3-серыйная экранізацыя «Гонак па вертыкалі», знятая рэжысёрам Аляксандрам Муратавым. Ролю следчага ў ім сыграў Андрэй Мягкоў, а галоўнага антаганіста, дамушніка Аляксея Дзедушкіна, - Валянцін Гафт. Яны ўтварылі гарманічны, але, на думку крытыкаў, занадта інтэлігентны дуэт. Фільм заканчваецца цяжкім раненнем Ціханава, якога вязе карэта хуткай дапамогі, і пытанне, ці выжыў ён, рэжысёр пакідае адкрытым.
У 2015 годзе па матывах твораў братоў Вайнеров знялі серыял «Следчы Ціханаў», галоўную ролю ў якім выканаў акцёр Міхаіл Яфрэмаў. Таксама ў ім згулялі і іншыя вядомыя артысты: Фёдар Бандарчук, Сяргей Шакураў, Вікторыя Талстаганава, Ігар Скляр. У экранізацыі акцэнт зроблены на любоўнай лініі паміж Станіславам і Аленай, а штодзённыя будні аператыўнай групы выступаюць фонам для раскрыцця іх адносін і характараў. Працягласць серыяла - 1 сезон з 20-ці серый.
У серыяле Ціханаў прыкметна старэйшыя за свайго кніжнага прататыпа - Ефрэмаву на момант здымак ужо было за 50, а ў кнігах следчы ледзь адзначыў 30-годдзе. Стыль і тон апавядання таксама змяніўся: калі браты Вайнеры праслаўлялі высокія прафесійныя ідэалы работнікаў міліцыі, то ў экранізацыі выразна адчуваецца крытычнае стаўленне да персанажаў, паказваецца іх невысокі культурны і маральны ўзровень, што характэрна для серыялаў дэтэктыўнага жанру 2000-2010 гадоў.
Рэжысёр Сяргей Снежкин не хаваў зняважлівых адносін да твораў Вайнеров. Згодна з цытаце з інтэрв'ю, перад здымкамі ён прачытаў пару раманаў і «здзівіўся мізэрнасці літаратурнай асновы», паставіўшы мэтай перапрацаваць яе для стварэння сучаснага кіно. У выніку серыял атрымаў змешаныя водгукі - гледачам і крытыкам не спадабаўся выбар акцёра на ролю Ціханава, а таксама агульная заблытанасць сюжэту і перавага любоўнай лініі над дэтэктыўнай.
бібліяграфія
- 1967 - «Гадзіннік для містэра Кэлі»
- 1968 - «Я, следчы ...»
- 1969 - «Вобмацкам апоўдні»
- 1972 - «Візіт да Мінатаўра»
- 1974 - «Гонкі па вертыкалі»
- 1978 - «Лекі для Несмеяна»
- 1978 - «Горад прыняў»
- 1988 г. - «Завяшчанне Калумба»
фільмаграфія
- 1978 - «Лекі супраць страху»
- 1979 г. - «Горад прыняў»
- 1983 - «Гонкі па вертыкалі»
- 1987 - «Візіт да Мінатаўра»
- 2016 - «Следчы Ціханаў»