біяграфія
Рычард Спейт - малодшы атрымаў папулярнасць дзякуючы яркім і незабыўным ролях у галівудскіх блокбастарах і містычных трылерах. Таленавітую гульню акцёра цэняць не толькі прыхільнікі, але і кінакрытыкі. Ён умее надаць кожнаму свайму персанажу разыначку, зрабіць асаблівым. Акрамя поўнаметражных фільмаў, Рычард здымаецца ў серыялах.Дзяцінства і юнацтва
Спейт-малодшы нарадзіўся 4 верасня 1970 года. У дзяцінстве дзіця захапляўся творчасцю, дэманстраваў артыстызм і ўпэўнена трымаўся перад гледачамі.
У маладосці хлопец ужо меркаваў, што звяжа жыццё з кінематографам. Пасля школы ён паступіў у акадэмію Мантгомеры Белі, якую скончыў на выдатна.
Асабістае жыццё
Асабістае жыццё Рычард імкнецца напоўніць рознымі захапленнямі. Мужчына не толькі піша сцэнары і гуляе ў кіно, але і грае на бас-гітары, спявае і танчыць. Калі выдаецца вольны ад здымак час, Спейт-малодшы займаецца актыўным адпачынкам, любіць дайвінг. У 2003 году акцёр ажаніўся на Джэкі Кэтрын Хейс. Цяпер разам з жонкай ён выхоўвае трох дзяцей - Стыва, Флетчара і Фрэнкі.фільмы
Дэбютнай кінапрацай для Рычарда стала роля Джымі ў падлеткавым фільме 1984 го «Дарогу паказвае каханне». Праз 2 гады юнаку прапанавалі эпізадычную ролю дастаўшчыкоў ў папулярным дэтэктыўным серыяле «Мэтлак». У наступныя гады малады акцёр здымаўся ў невялікіх ролях у кінастужках і серыялах. Гледачам выканаўца запомніўся, згуляўшы Эда ў блокбастары Роланда Эмерыха «Дзень незалежнасці».
Гэтая роля прынесла Спейт-малодшаму вядомасць, а таксама ўзняла рэйтынг артыста - яму сталі прапаноўваць больш сур'ёзныя і цікавыя ролі. Так, Рычард ўвасобіў на экране вобраз афіцэра на лайнеры ў папулярным фільме-катастрофе «Хуткасць - 2: Кантроль над круізаў», стваральнікам якога выступіў Ян дэ Бонт.
Яркай працай у творчай біяграфіі выканаўцы стала роля стажора ў камедыйным фільме «Тут паляць», знятым Джэйсанам Райтманом. У тым жа 2005-м акцёр атрымаў прапанову стаць удзельнікам фантастычнага серыяла «Звышнатуральнае». Сыграны Спейт-малодшым Фокуснік, які апынуўся па сцэнары яшчэ і Арханёлам Гаўрыілам, прыйшоўся гледачам па душы, стаў адным з самых любімых і папулярных герояў праекта.
Гэтая роля апынулася каштоўнай для артыста. На адной пляцоўцы ён працаваў з выканаўцамі галоўных роляў Джарэд Падалеки і Дженсеном Эклс. Таксама калегамі па серыяле сталі вядомыя акцёры Міша Колінз, прыклады на сябе адразу некалькі «абліччаў» - анёла Кастиэля, Люцыпара, Роб Бенедыкт, ўвасобіць на экране вобразы пісьменніка Чака Шырлі і Бога.
Акрамя непасрэдна акцёрскай працы, Рычард выступіў у серыяле як рэжысёр. Ён напісаў сцэнары да некалькіх эпізодах 11-га і 12-га сезонаў «Звышнатуральнага». У 2006 годзе фільмаграфія акцёра папоўнілася яркай працай - карцінай "Дрэйф" рэжысёра Ганса Хорна. Па сюжэце фільма кампанія школьных сяброў збіраецца адзначыць дзень нараджэння аднаго з іх на борце раскошнай яхты.
У некалькіх мілях ад берага прыяцелі вырашаюць спыніць судна і выкупацца. Калі маладыя людзі аказваюцца за бортам, высвятляецца, што ў ваду не апушчаны трап. Цяпер патрапіць на яхту немагчыма. Рычард выканаў ролю Джэймса, мужа галоўнай гераіні Эмі. У карціне акцёру атрымалася перадаць розныя грані драматычнага таленту, а таксама фізічную падрыхтоўку - большую частку фільма артысту давялося правесці ў вадзе.
У наступныя гады акцёр рэгулярна здымаецца ў фільмах і серыялах розных жанраў - дэтэктывах, трылерах, драмах. Прывабная знешнасць, рост 173 см, невялікая вага, яркая акцёрская гульня, харызматычнага робяць выканаўцы запатрабаваным сярод рэжысёраў.
Рычард Спейт - малодшы зараз
У 2019 годзе Спейт-малодшы працягвае здымацца ў кіно. У «Инстаграме» акцёр выкладвае фота і відэа са здымачных пляцовак. Таксама разам з Робом Бэнэдыктам і сябрамі-музыкамі прымае ўдзел у канцэртах, дзе выконвае партыі на бас-гітары.фільмаграфія
- 1984 - «Дарогу паказвае каханне»
- 1986 - «Мэтлак»
- 1994 - «Хуткая дапамога»
- 1996 г. - "Дзень незалежнасьці"
- 1997 - «Хуткасць 2: Кантроль над круізаў»
- 2005 - «Тут паляць"
- 2005 - Н.В. - «Звышнатуральнае»
- 2006 - "Дрэйф"
- 2011 - «Тры сляпых праведніка»
- 2012 - «Гарачае жаданне»
- 2013 - «Бакавы ўдар»
- 2017 - «Дом смерці»