«Салдат Іван Броўкін», «Іван Броўкін на цаліне», «Вуліца поўная нечаканасцяў» - гэтыя фільмы, якія выйшлі ў сярэдзіне мінулага стагоддзя, не толькі адразу палюбіліся савецкім грамадзянам, але і падарылі кінематографу СССР яркую зорку - 19 мая 2020 года адыграла галоўныя ролі у кінастужках акцёру споўнілася б 90 гадоў. На жаль, Леанід Харытонаў, дзякуючы яркай знешнасці і таленту імгненна які стаў для мільёнаў людзей кумірам, да юбілею не дажыў - жыццё артыста абарвалася ў 1987 годзе. Пра тое, якой была смерць народнага ўлюбёнца 50-х і якія падзеі ў яго творчай біяграфіі прывялі да трагічнай і ранняй смерці, раскажа рэдакцыя 24СМИ.
Жыццё да славы
Які вырас у просты савецкай сям'і (маці - урач, бацька - інжынер) Леанід Харытонаў з дзяцінства выяўляў сцэнічны талент. І не выпускаў ні адзінай магчымасці прадэманстраваць уласнае здольнасць, без сарамлівасці дэкламуючы вершы і выконваючы песні перад гасцямі. Аднак адважыўся паспрабаваць сябе ў якасці акцёра не адразу - спачатку, паслухаўшы бацькоў, паступіў на юрыдычны факультэт Ленінградскага універсітэта. Але ўжо праз год дзіцячая мара прымусіла маладога чалавека змяніць прыярытэты - ён паступіў у Школу-студыю ім. Неміровіча-Данчанкі пры Маскоўскім мастацкім тэатры, дзе правучыўся да 1954 года. Там ён сустрэў і сваю першую жонку, Святлану Сарокіну, з якой распісаўся на трэцім курсе.Вядомасць маладому акцёру прынесла роля ў карціне «Школа мужнасці». У фільме пачатковец артыст зняўся, працягваючы навучацца ў студыі. І зрабіў гэта, нягледзячы на забарону: студэнтаў, якія здымаліся ў кіно, не скончыўшы вучобу, выключалі - правіла атрымалася абыйсці дзякуючы афіцыйнай просьбе ЦК камсамола дапусціць Харытонава да здымак. Менавіта пасля кінастужкі па матывах аповесці Аркадзя Гайдара Леаніда пачалі пазнаваць. Але сапраўдны "зорны час" для акцёра наступіў праз год, у 1955-м, з выхадам на экраны фільма «Салдат Іван Броўкін».
непасільная ноша
Ролю маментальна ўпадабанага гледачу вясковага хлопца Івана Броўкіна, які патрапіў у войска, не толькі зрабіла Леаніда Харытонава зоркай, але і многае змяніла ў лёсе маладога амбіцыйнага чалавека. Раптам зваліўшы поспех закружыў галаву - хацелася дамагчыся большага: усяго за 5 гадоў акцёр зняўся ў 7 карцінах, але ні адна з іх не апынулася гэтак ўдалай і папулярнай, як гісторыя пра савецкага салдата. Пры гэтым Харытонаў гуляў і ў тэатры, раз'язджаючы з гастролямі па краіне.
Напружаны графік выцягваў сокі з цела, павольна падрываючы здароўе, а ўвага шматлікіх прыхільніц руйнавала асабістае жыццё - артыст пачаў змяняць жонцы. А пасля сустрэчы на здымках фільма «Вуліца поўная нечаканасцяў» з новай выбранніцай, Джэма Асмалоўскай, папрасіў разводу - гэты шлюб не падарыў мужам дзяцей, так што куміра СССР нішто не стрымлівала.
Як паказаў раман з Асмалоўскай, якая стала другой жонкай Харытонава і якая падарыла артысту сына Аляксея, дзіця таксама быў не ў стане ўтрымаць у сям'і влюбчивого Леаніда - сумеснае жыццё пары аказалася непрацяглай. Толькі з трэцяй жонкай, якой пазней стала навучалася на курсе ў Леаніда Уладзіміравіча студэнтка Яўгенія Грыбава, акцёр змог пражыць 20 гадоў.
алкаголь
Пагаршала становішча і тое, што ў перыяд ўсесаюзнай славы Леанід Харытонаў пачаў выпіваць - акцёр не хацеў крыўдзіць прыхільнікаў і быў не ў сілах адмовіцца, калі тыя прапаноўвалі з імі выпіць. У выніку гэта перарасло ў залежнасць, ад якой артысту так і не ўдалося пазбавіцца.страчаная слава
Першыя цяжкасці намеціліся ў 58-м, калі на экраны выйшаў працяг прыгод Івана Броўкіна. Повзрослевшій і круглявыя акцёр не быў падобны на сябе ранейшага. Перастаўшы быць па-хлапечы «свежым», Харытонаў ўжо не здаваўся гэтак цікавым ні гледачам, ні рэжысёрам. А ў пачатку наступнага дзесяцігоддзя ў моду ўвайшлі стужкі прызямлёныя і надзённыя - у такім кіно акцёру не знайшлося месца. Перыяд прызнання хутка змяніўся забыццём.
Заставалася толькі праца ў тэатры, але і там галоўныя ролі абыходзілі бокам - пітушчаму артысту адмаўляліся даверыць нешта сур'ёзнае. У 70-я гады пачаўся зацяжны канфлікт з кіраваў МХАТ Алегам Яфрэмавым, які сумняваўся ў таленце угаснувшей зоркі. А потым па тэатры і зусім папаўзлі чуткі аб псіхічнай хваробы артыста.
Падарванае здароўе, праблемы з кар'ерай, алкагольная залежнасць і пастаянныя стрэсы згулялі сваю ролю ў далейшым лёсе які апынуўся пасля гучнай славы «на абочыне» акцёра. З 1980 па 1987 год у знакамітасьці здарылася 3 інсульту, апошні з якіх Леанід Харытонаў не перажыў, застаўшыся назаўжды ў сэрцах і розумах прыхільнікаў вечна маладым, мілым і «злёгку шалапутным».