Нераскрытыя злачынствы: самыя гучныя, расследаванне, у Расіі

Anonim

Дэтэктыўны жанр карыстаецца папулярнасцю, і чым хітрэй і заблытаней сюжэт, тым большы водгук знаходзіць твор у сэрцах гледачоў і чытачоў. На жаль, злачынствы здзяйсняюцца не толькі на кіна- і тэлеэкранах або старонках кніг. І далёка не заўсёды дэтэктывы і следчыя аказваюцца ў сілах разгадаць чарговую загадку ў справе, у выніку чаго барацьба з беззаконьнем замірае, зайшоўшы ў тупік. Самыя гучныя нераскрытыя злачынствы мінулага - у матэрыяле 24СМИ.

1. Забойствы прастытутак у Уайтчепеле (1888-1891 гг.)

Гаворачы аб самых гучных парушэннях закона мінулых гадоў, ніяк нельга забыць пра непойманного маньяка, варочалі ў Лондане ў канцы XIX стагоддзя, - Джэка-Патрашыцеля.

Ахвярамі невядомага забойцы станавіліся вулічныя прастытуткі, прычым дакладнае колькасць загінулых ад яго рук жанчын застаецца невядомым і вагаецца ад 5 да 15. Узначаліў расследаванне канстэбль Мелвіл Макнайтен і інспектар Фрэдэрык Абберлайн высветліць верную лічбу так і не здолелі. Да ліку падазраваных за гады актыўнасці злачынца адносілі розных людзей, у тым ліку мастакоў Ўолтара Сикерта і Вінцэнта Ван Гога.

Галоўным падазраваным лічыўся Аарон Косминский - эмігрант, які працаваў цырульнікам. Пасля заключэння мужчыны ў 1891 годзе ў псіхіятрычную лякарню за спробу забіць уласную сястру нападу на прастытутак спыніліся. Па іншай версіі, ланцуг жорсткіх распраў перапынілася ў сувязі са смерцю маньяка (якога так і не злавілі) ад пранцаў - менавіта за атрыманую ад «жрыц кахання» хвароба той нібыта і помсціў прадажным жанчынам.

2. новаарлеанскага дрывасек (1918-1919 гг.)

Спіс самых гучных нераскрытых злачынстваў працягвае маньяк з Новага Арлеана. У штаце Луізіяна ў другім дзесяцігоддзі мінулага стагоддзя дзейнічаў серыйны забойца, які выкарыстоўваў у якасці смяротнай зброі сякера, за што атрымаў мянушку Дрывасек. Мужчына, асоба якога паліцыі так і не ўдалося даведацца, драцца ў дамы жыхароў Новага Арлеана, а іншых падпільноўваў на вуліцы.

На руках маньяка кроў 6 чалавек. Яшчэ столькі ж выжылі. Злачынец рассылаў лісты ў мясцовыя газеты - у іх тэкстах сцвярджаў, што зьявіўся з Ада. У адным з паведамленняў забойца заявіў, што пазбегнуць смерці ад яго рук у бліжэйшую ноч змогуць толькі тыя, у чыім доме будзе пасля заходу гуляць толькі які зарадзіўся тады ў ЗША джаз. Афра-еўрапейскія мелодыі даносіліся з кожнага акна, і злачынец сапраўды не прыйшоў.

Сярод падазраваных па справе згадваўся нейкі Джозэф Момфр - такой версіі прытрымліваўся пісьменнік-фантаст і крымінальны аглядальнік Колін Уілсан. Але наступная праверка паказала, што існаванне падобнага чалавека выклікае сумневы.

3. кліўлэндзкай Мяснік (1935-1938 гг.)

Празваны кліўлэндзкай Мясніком маньяк забіў і падзяліў 12 чалавек у перыяд з 1935 па 1938 гады мінулага стагоддзя. Зрэшты, некаторыя следчыя схільныя былі лічыць, што спіс ахвяраў злачынца няпоўны. Да такіх ставіўся і дэтэктыў Пітэр Мэрило, які сцвярджаў, што колькасць загінулых ад рук «мясніка» здольна перавышаць 4 дзясяткі, а зона дзейнасці не абмяжоўваецца толькі Кліўлендам.

Стэнд, прысвечаны злачынствам

Так ці інакш, маньяку удалося пазбегнуць пакарання. У гэтым немалую ролю адыгралі выбраныя ім ахвяры - яны з'яўляліся прадстаўнікамі ніжэйшых сацыяльных слаёў, многія так і не былі апазнаныя.

Галоўным падазраваным праходзіў доктар Фрэнсіс свінні, аднак які вёў допыт абвінавачанага кіраўнік бяспекі горада Эліёт Несс ня здолеў абгрунтаваць дачыненне Фрэнсіса да серыі забойстваў. А пасля таго як свіны добраахвотна адправіўся на стацыянарнае лячэнне ў псіхіятрычную клініку, следства страціла шанец даказаць віну падазраванага.

4. Ахвяры Задыяка (1968-1969 гг.)

І другая палова XX стагоддзя не абышлася без непойманных маньякаў. Варта ўзгадаць хаця б які ажыццяўляў забойства ў Сан-Францыска і Паўночнай Караліне ў канцы 60-х гадоў невядомага, які прадстаўляе ў разасланых па мясцовым газетам лістах задыяку.

Афіцыйна на рахунку гэтага злачынца лічыцца 5 ахвяр - двое з 7 чалавек, на якіх напаў, выжылі. Аднак сам маньяк ў паведамленнях для СМІ пісаў пра 37 забітых. Таксама Задыяк прапаноўваў паліцыі і газетчыкам разгадаць 4 криптограммы, якія змяшчаюць звесткі аб ім, - праваахоўнікам удалося справіцца толькі з трыма.

Галоўным падазраваным па справе больш 3 дзесяцігоддзяў заставаўся Артур Лі Ален, які здзейсніў шэраг злачынстваў сэксуальнага характару. Але датычнасьць гэтага мужчыны да забойстваў, дасканалым задыяку, так і не была даказаная. Справа застаецца адкрытым і цяпер.

5. Чыкагская траўля (1982 г.)

Гучнае і да гэтага часу нераскрытае злачынства здарылася ў Чыкага ў 1982 годзе. Замест добра знаёмага жыхарам Расіі парацэтамолу ў ЗША прадаецца аналаг гэтага лекавага сродку пад маркай «Тайленол». У 1982 годзе, у перыяд з 29 верасня па 1 кастрычніка, у Чыкага ад ужывання гэтага прэпарата памерлі па меншай меры 7 чалавек. Прычынай стаў даданыя невядомым злачынцам у капсулы цыяністы калій.

Загаловак The Daily Herald ад 1 кастрычнiка 1982-га года: 5 чалавек загінулі пасля прыняцця капсул тайлеона з цыянідам ўнутры (Фота: https://www.dailyherald.com/)

У першых чыслах кастрычніка на які вырабляе лекі завод прыйшоў ліст з патрабаваннем выплаціць $ 1 млн, інакш атручвання працягнуцца. Адпраўніка знайшлі - ім апынуўся беспрацоўны Джэймс Льюіс з Нью-Ёрка, які і стаў галоўным падазраваным па справе. Аднак дачыненне мужчыны да забойстваў так і не даказалі.

Усяго да расследавання за мінулыя гады было прыцягнута больш за 100 экспертаў, вывучаны асабістыя справы 400 трапілі пад падазрэнне, але вінаваты так і не знойдзены.

5. Выкраданне залатога крыжа (1975 г.)

Але не толькі забойства здольныя стаць тэмай для газетных загалоўкаў і падняць шуміху - гучным злачынствам стаць можа і мудрагелістая крадзеж. Інкруставаны смарагдамі залаты крыж выявіў у сярэдзіне мінулага стагоддзя на патанулым ў XVI стагоддзі іспанскай караблі Тэдзі Такер. Мужчына займаўся глыбакаводных даследаваннямі каля архіпелага Фларыда-Кіс. Штучка, названая ў гонар які знайшоў, неўзабаве перавандравала ў музей Бярмудзкіх выспаў, адкуль у 1975 годзе і была выкрадзена.

Невядомыя злачынцы замянілі каштоўнасць таннай падробкай і схаваліся. Пра тое, што ў далейшым адбылося з знойдзеным Такер крыжам, звестак няма. Паводле здагадак следчых, зламыснікі пераплавілі экспанат і прадалі камяні і золата асобна адзін ад аднаго.

6. Згуба групы Дзятлава (1959 г.)

У Савецкім Саюзе і Расіі таксама адбываліся гучныя злачынствы, так і тыя, што засталіся нераскрытымі. Сярод такіх спраў - агорнутая містычным арэолам загадкавая гібель турыстычнай групы Ігара Дзятлава ў 1959 годзе.

З 10 падарожнікаў у жывых застаўся толькі адзін - Юрый Юдзін сышоў з маршруту з-за хваробы. Астатнія ўдзельнікі паходу памерлі па незразумелых прычынах. Версіі агучваліся розныя. Сярод рэальных: напад карэнных жыхароў - мансі, сутычка з замежнымі дыверсантамі і групавое самагубства. Да фантастычным ставяцца тэорыі пра тагасветных сілах, іншапланецянах, загадкавым выпраменьванні, праклёнах і таму падобныя ідэі.

Следства пачаў у лютага 1959 года пракурор Васіль Темпалов. Пазней справа перайшла да пракурора-крыміналісту Льву Іванову. Здарэнне прызналі няшчасным выпадкам, але версія не задаволіла родных загінуўшых. Дасьледаваньне занялася Генпракуратура Расеі. Афіцыйныя дакументы па справе засакрэчаныя аж да 2034 года.

7. Крадзеж 140 тысяч рублёў у Крыму (1974 г.)

Улетку 1974 г. у Крыме выявілі забітымі шафёра і касіра калгаса, якія перавозілі ў той дзень зарплату для работнікаў сельгаспрадпрыемства. Расследаванне даручылі сьледчага Ўладзімера Хаванскі і перакладзеных нядаўна з Ташкента намеснік начальніка крымінальнага вышуку Віталю Ермакову. Праведзеная праваахоўнікамі праца ў выніку апынулася бескарыснай.

Разглядаліся разнастайныя варыянты. Падазравалі мясцовых сілавікоў, банкаўскіх служачых, работнікаў калгасу. Да ліку верагодных парушальнікаў закона першапачаткова адносілі і загінулых, але затым адмовіліся ад гэтай версіі. Хоць афіцыйна злачынства так і засталося нераскрытым, хадзілі чуткі, што вінаватых ўсё ж такі знайшлі і «прыкладна пакаралі». Аднак доказаў таго няма, а дакументы застаюцца засакрэчанымі.

8. Забойства Улада Лісцьева (1995 год)

У найноўшай гісторыі Расіі самым гучным злачынствам лічыцца тое, што адбылося ў сярэдзіне 1990-х гучнае забойства журналіста Уладзіслава Лісцьева. Смерцю аднаго з галоўных рэфарматараў расійскага тэлебачання займаўся значыцца ў тыя гады кіраўніком следчай групы Генеральнай пракуратуры Пётр Трыбой, якога курыраваў тагачасны генпракурор краіны Юрый Скуратов.

Сярод падазраваных называліся імёны Барыса Бярозаўскага, Сяргея Лісоўскага і нават Аляксандра Любімава - кожны з іх мог нібыта мець дачыненьне да заказным забойства. Аднак пераканаўчых доказаў так і не сабралі. Па словах следчых, працу тармазілі на ўзроўні Крамля, паколькі заказчык ліквідацыі Лісцьева спансаваў перадвыбарчую кампанію Ельцына.

Па стане на 2020 год справу, якое налічвае больш за 200 тамоў, застаецца нераскрытым. Аднак прысутнічае верагоднасць, што расследаванне пачнуць паўторна, паколькі адкрыліся новыя акалічнасці гучнай злачынства.

Чытаць далей