біяграфія
Савецкі пісьменнік-празаік, палітычны і ваенны дзеяч Дзмітрый Фурманаў пражыў кароткае жыццё, за якую паспеў унесці сваё імя ў гісторыю Савецкага Саюза. Знакаміты фільм па матывах кнігі аўтара, яшчэ больш які праславіў мужчыну, выйшаў толькі праз 8 гадоў пасля яго смерці і на доўгі тэрмін падоўжыў памяць аб рэвалюцыянера.Дзяцінства і юнацтва
Дзмітрый Андрэевіч нарадзіўся восенню 1891 года ў Расійскай імперыі, у сяле Середа Кастрамской губерні, тэрыторыя якой сёння ставіцца да Іванаўскай вобласці. Выхоўваўся ў сям'і Еўдакіі Васільеўны, дачкі шаўца, і селяніна Андрэя Міхайлавіча. Акрамя яго, у бацькоў былі і іншыя дзеці.
Бацька быў чалавекам прадпрымальным, калі сыну споўнілася 6 гадоў, перавёз сям'ю ў Іванава-Вазьнясенск і неўзабаве адкрыў побач з вакзалам кабак. У новым горадзе Фурманаў скончыў школу, а пасля пераехаў у Кінешма, дзе вучыўся ў вучылішчы, затым паступіў у гандлёвую школу.
З ранніх гадоў Зміцер вёў дзённік, куды запісваў ўражанні ад прачытаных кніг, знаёмстваў з людзьмі. Гэта і стала адпраўной кропкай яго літаратурнай дзейнасці, асобныя ўрыўкі запісаў у далейшым публікаваліся ў розных выданнях і высока цаніліся публікай.
Асабістае жыццё
Нягледзячы на кароткае жыццё, Дзмітрыю ўдалося пабудаваць шчаслівае асабістае жыццё. Са сваёй будучай жонкай Ганнай Сцяшэнка ён пазнаёміўся у санітарным цягніку, дзяўчына была сястрой міласэрнасці. Неўзабаве закаханыя заключылі шлюб, у якім нарадзілася дачка Ганна, звестак пра іншых дзецях Фурманава ў Сеткі няма. Некаторы час Ганна працавала ў Маскоўскім драматычным тэатры дырэктарам, затым перайшла ў ГIТIС. Сцэнар для фільма «Чапаеў» напісала менавіта яна.кнігі
Дэбют Фурманава як літаратара адбыўся ў 1912 годзе, калі яго верш, прысвечаны педагогу Кинешемского вучылішча, апублікавала газета «Іваноўскі лісток». Хоць у далейшым ён ствараў і шмат іншых вершаў, паэтам Дзмітрый Андрэевіч сябе не называў. Пры гэтым ён не спыняў займацца і ўласным адукацыяй: пераехаў у сталіцу і паступіў на юрыдычны факультэт маскоўскага універсітэта. З кожным новым курсам ён разумеў, што пісьменніцтва яму бліжэй, а таму неўзабаве перавёўся на гісторыка-філалагічны факультэт.
З надыходам вайны біяграфія Фурманава зведала вялікія змены, ён адправіўся на фронт і хутка страціў былой патрыятычны рамантызм. Дзмітрый адчуваў насьпяваюць пералом ў лёсе роднай дзяржавы, пацвярджэннем таму стала хуткая рэвалюцыйная хваля.
У тую пару ён ужо быў дэмабілізаваны, знаходзіўся ў Іванава-Вазьнясенск, а таму мог непасрэдна ўдзельнічаць ва ўсіх палітычных рухах. Спачатку малады чалавек апынуўся ў шэрагах эсэраў, затым стварыў групу максімалістаў, пры гэтым паспяваў працаваць і ў Савеце рабочых дэпутатаў.
Улетку 1921 года Фурманаў адправіўся ў сталіцу і паступіў у палітупраўленне Рэўваенсавета, у аддзел літаратуры і выдавецтва, а праз пару месяцаў апынуўся на пасадзе загадчыка часопісам «Ваенная навука і рэвалюцыя». Сваю галоўную кнігу «Чапаеў» напісаў ў 1923 годзе, для гэтага выкарыстаў запісы з дзённікаў часоў Чапаеўскага дывізіі. Яе змест адрозніваецца з сюжэтам знакамітага фільма, які быў зняты ў 1934 годзе і атрымаў хвалебныя водгукаў гледачоў і крытыкаў.
У бібліяграфіі аўтара былі і іншыя раманы, натхненне для якіх ён чэрпаў з уласных успамінаў часоў, праведзеных на розных франтах Грамадзянскай вайны. Да такіх можна аднесці кнігі «Чырвоны дэсант» і «Мяцеж». У далейшым Дзмітрый спрабаваў знайсці новыя тэмы для сваіх твораў, не звязаныя з ваеннымі дзеяннямі. У «Марскіх берагах» пісьменнік распавядаў пра паездку на поўдзень Расіі, у Крым і ўзбярэжжа Каўказа.
смерць
Дачасны сыход з жыцця Фурманава для ўсіх стаў трагедыяй, гэта здарылася вясной 1926 года, якія мужчыну было ўсяго 34 гады. Прычынай смерці Дзмітрыя называюць пнеўманію, якая паўстала з-за ускладненняў перанесенага ім грыпу. Мужчына нядрэнна сябе адчуваў, а таму не адразу звярнуўся да дактароў, выратаваць яго не ўяўлялася магчымым.У памяць аб ваенным дзеяча горад Середа (у мінулым сяло), у якім ён нарадзіўся, перайменавалі ў Фурманаў. Таксама ў яго гонар назвалі четырехпалубный цеплаход, пабудаваны ў Германіі, які курсіруе для турыстаў па маршруце Масква - Санкт-Пецярбург. На фота судна выглядае вялікім.
памяць
- У 1941 году горад Середа (Іванаўскай вобласці), дзе нарадзіўся пісьменнік, перайменаваны ў Фурманаў.
- У 1958 годзе ў горадзе Фурманавым заснаваны Мемарыяльны музей Д. А. Фурманава.
- У гонар Д. А. Фурманава названы два вёскі ў Марксовском раёне Саратаўскай вобласці (Фурманава і Фурмановка).
- У Маскве размяшчаецца Цэнтральная № 66 і дзіцячая № 32 бібліятэкі імя. Д. А. Фурманава.
- У Кінешме імя Д. А. Фурманава носіць агульнаадукацыйны ліцэй (былая школа № 4, да рэвалюцыі - рэальнае вучылішча).
бібліяграфія
- 1921 - «Чырвоны дэсант»
- 1922 - «Шакіра»
- 1922 - «Незабыўныя дні»
- 1923 - «Чапаеў»
- 1923 - «Епіфан Ковтюх»
- 1925 - «Мяцеж»
- 1925 - «Марскія берагі»
- 1925 - «Фрунзе»
- 1925 - «талка»
- 1926 - «Аўтабіяграфія»