Карціны Леаніда Гайдая заўсёды стаялі асабняком у савецкім кінематографе - магчыма, гэта адна з прычын, чаму камедыі рэжысёра, нягледзячы на мінулыя дзесяцігоддзі, па-ранейшаму застаюцца горача любімымі, а жарты і песні з іх сышлі ў народ. Не стаў выключэннем і фільм «Каўказская палонніца, ці Новыя прыгоды Шурыка», які выйшаў на экраны кінатэатраў СССР у 1967 годзе.
Пра тое, дзе здымалі кінастужку, і аб звязаных з ёй цікавых фактах - у матэрыяле 24СМИ.
Ідэя і ўвасабленне
Ідэя карціны з'явілася ў Гайдая пасля чытання ў газеце нататкі аб выкраданні дзяўчыны закаханым джыгітам ў адной іх каўказскіх рэспублік. Так што нічога дзіўнага, што частка матэрыялу здымалі ў гарах Каўказа - у Чырвонай Паляне, у Сочы і на рацэ Мзымта. Хоць больш часу кінематаграфісты ўсё ж такі правялі ў Крыме - пейзажы ў ваколіцах Алушты і ў раёне Массандры, а таксама побач з Ай-Петры апынуліся падыходнымі.альманах
Па першапачатковай задумцы, працяг прыгод прастадушнага студэнта ў акулярах называлася «Шурык ў гарах» і ўяўляла сабой альманах, які складаецца з 2 частак. Першая - пра выратаванне дзяўчыны Ніны, якую выкралі па каўказскім звычаяў. У другой - Шурык разам са выратаванай шукалі снежнага чалавека.
Але Леанід Гайдай, які жадаў зняць поўнаметражную кінастужку, пакінуў толькі выкраданне, а еці, якім па задуме прыкідваліся Колішні, Баязлівец і Балбес, каб правесці супрацоўнікаў міліцыі, прыбраў. Так фільм «Каўказская палонніца» здабыў свой канчатковы, знаёмы мільёнам гледачоў выгляд.
Ніна
Распавядаюць, што на ролю камсамолкі Ніны рэжысёр перакаштаваў масу дзяўчат, уключаючы ўжо вопытных акторак. А Наталля Варлей апынулася на пробах выпадкова - прыйшла пазнаёміцца з Гайдай. Леанід Иович звярнуў увагу на дзяўчыну і спытаў, ці зможа тая зняцца ў купальніку. Варлей без праблем пагадзілася, бо для цыркавы артысткі гэта практычна рабочая адзенне, і пераапранулася - яе палічылі смелай і разняволенай і ўзялі ў карціну.фонд шампанскага
Калі здымалі фільм «Каўказская палонніца», Гайдай увёў на пляцоўцы займальную гульню - акцёры прыдумлялі смешныя фокусы. За кожны ўдалы, годны трапіць у кадр і атрымаў «дабро» рэжысёра які прыдумаў атрымліваў бутэльку шампанскага - у Леаніда Иовича меўся салідны запас пеністага віна.
балбес можна
Рэпліку аб тым, што ў суседнім раёне скралі члена партыі, у выкананні Фрунзика Мкртчан цэнзура забракавала - баяліся, што гледачам гэты факт падасца пэўным. Выхад падказаў Юрый Нікулін - прапанаваў, каб гэтую злашчасную фразу ў карціне сказаў яго персанаж. Ад асобы Балбеса тая гучала настолькі па-дурному, што праблем з ухвалой не ўзнікла. Бо адразу ясна, што персанаж - шэльма і хлус.«Старт»
У фінальных кадрах фільма гераіня Наталлі Варлей з'язджае на мікрааўтобусе «Старт», якая прадстаўляла сабой эксперыментальны ўзор аўтамабіля з ашалёўкай з шклапластыка. З 1963 па 1970 год выпушчана было менш 100 штук такіх машын, а ў цэлым выглядзе да нашых дзён дайшлі толькі музейныя экспанаты. Чаму, у прыватнасці, прычынай стаў менавіта матэрыял, з якога выкананы кузаў.
Саахов
Прозвішча «галоўнага злыдня» у выкананні Уладзіміра Этуш змянілі - першапачаткова замест таварыша Саахова, работніка раённага маштабу, які адважыўся на выкраданне ўпадабанай дзяўчыны, быў охохо (па некаторых версіях, ахота). Але ў савецкай партыйнай наменклатуры таго часу знайшоўся чыноўнік з такой своеасаблівай прозвішчам.
А ўжо да канца здымак абурацца пачаў парторг «Масфільма» Леон Саак - палічыў, што Гайдай такім чынам парадыруе яго. Фільм «Каўказская палонніца» прыйшлося б пераагучваць, але ўмяшалася Кацярына Фурцева. Заўважыўшы, што героя маглі б клікаць і Івановым (а чыноўнікаў з такім прозвішчам сажалка гаці), яна пацікавілася, па якіх прычынах дурань не можа насіць прозвішча Іваноў і патрабуецца марнаваць дзяржаўныя грошы на пераробку карціны з-за дурной капрызе.