біяграфія
Леанід Барткевіч быў вакалістам музычнага ансамбля "Песняры", якія выконвалі на сцэне галоўныя хіты 1970-х, якімі запомнілася творчасць калектыву. Аднойчы пакінуўшы групу, ён змог вярнуцца на сцэну і застацца на піку папулярнасці ў каханай публікі.Дзяцінства і юнацтва
Леанід Барткевіч нарадзіўся 25 мая 1949-га ў Мінску. Яго выхоўвала маці. Жанчына працавала бухгалтарам і паспявала займацца адукацыяй сына. Заўважыўшы яго творчыя схільнасці, яна аддала Леню ў музычную школу, дзе той вывучыўся на трубе. Ён любіў спяваць і быў салістам дзіцячага хору пры мінскім Палацы піянераў і кансерваторыі.
Выбраць для атрымання вышэйшай адукацыі вакальнае кірунак Леанід не наважыўся. Барткевіч паступіў у архітэктурны тэхнікум і пачаў працаваць па спецыяльнасці. У вольны час малады чалавек выступаў у аматарскім ансамблі «Залатыя яблыкі».
музыка
Лёсавызначальнае значэнне для біяграфіі Леаніда Барткевіча мела сустрэча з Уладзімірам Мулявіным, мастацкім кіраўніком ВІА "Песняры". Ён прапанаваў артысту супрацоўніцтва. Ужо праз некалькі дзён Барткевіч ў складзе калектыву выступаў на канцэрце ў Маскве. Спецыяльна для яго Мулявін напісаў песню «Александрына».
За першым сумесным выступленнем рушыла ўслед наступнае, а стаўшы пастаянным салістам калектыву, спявак ужо не пакідаў яго. Ансамбль пабываў у большасці гарадоў Савецкага Саюза і апынуўся запатрабаваным у публікі.
Да 1976-му ВІА выпусціў каля 45 млн пласцінак. Калектыў ездзіў за мяжу, і разам з ім Леанід наведаў музычную кірмаш у Канах, пабываў на гастролях у ЗША. Аб'ехаўшы 15 штатаў, "Песняры" арганізавалі 145 канцэртаў. Прэса называла іх выступу «уварваннем русского рока». Камандзе нават прапаноўвалі арганізаваць сусветнае турнэ, але палітыка Савецкага Саюза не меркавала такіх падарожжаў. Група неаднаразова станавілася ўладальнікам разнастайных узнагарод, а ў 1979-м Барткевіч атрымаў званне заслужанага артыста БССР.
У 1980-м Леанід паступіў у Дзяржаўны інстытут тэатральнага на факультэт эстраднай рэжысуры і стаў вучнем Ёакіма Шароева. Сумяшчаць запіс альбомаў і гастролі з навучаннем не атрымлівалася. Барткевіч палічыў за лепшае адукацыю і пакінуў «Песняроў». Некаторы час ён быў вакалістам ансамбля «Мальвы», а праз 9 гадоў з'ехаў з сям'ёй у ЗША.
Праз 10 гадоў у эміграцыі Леанід прымаў у гасцях Уладзіміра Мулявіна. Былы калега прапанаваў артысту удзел у «Залатым шлягеры». Выступ справакавала кардынальныя перамены. У 1999-м спявак пакінуў сям'ю і вярнуўся ў ансамбль. Ён зноў выступаў з канцэртамі і быў запатрабаваны.
У 2003-м у выніку ДТЗ загінуў Мулявін. Леанід Леанідавіч думаў, што яму давераць кіраванне калектывам, але гэты пост заняў Валерый Скаражонак. Барткевіч сабраў свой калектыў, але ён распаўся ў 2008-м. У 2009-м былі арганізаваны новыя "Песняры", у склад якіх, акрамя Барткевіча, увайшлі Алег Молчан і Анатоль Кашапараў.
Працягваючы папаўняць дыскаграфію групы, мастацкі кіраўнік стараўся захоўваць творчую манеру, уласцівую Мулявіну. У 2017-м ВІА "Песняры" адзначыў 50-годдзе.
У 2019-м група выступала ў Калінінградзе, Уладзівастоку, Варонежы і іншых гарадах Расіі. Іх гастрольны графік быў распланаваны і да 2020-й, але пандэмія коронавирусной інфекцыі перашкодзіла планам.
Асабістае жыццё
Леанід Барткевіч ў маладосці і сталым узросце не пакутаваў ад недахопу ўвагі з боку жанчын. У асабістым жыцці артыста кіпелі страсці. Ён быў жанаты на прыхільніцу Вользе Шумакова. Спявак «адвёў» дзяўчыну з сям'і, і пара распісалася таемна. Муж і жонка пражылі разам 5 гадоў, выхоўвалі сына Аляксея.Знаходзячыся ў шлюбе, Барткевіч складаўся ў рамантычных адносінах з савецкай гімнасткай Вольгай Корбут. Іх зносіны пачалося з супрацоўніцтва і гастроляў, а затым перарасло ў шлюб. У сям'і з'явіўся сын Рычард. Разам з жонкай і дзіцем Леанід жыў у ЗША і атрымаў мясцовае грамадзянства. Адносіны ў пары былі свабоднымі, артысты дазвалялі сабе захапленне іншымі партнёрамі. Нягледзячы на тое, што муж і жонка пражылі разам больш за 20 гадоў, гэты саюз завяршыўся растаннем.
Вярнуўшыся ў Расію, Барткевіч ажаніўся на мадэлі Таццяне Родянко. У 2005-м у іх нарадзіўся сын Крысціян. Усяго ў артыста было чацвёра дзяцей: у 2015-м высветлілася, што прыхільніца Ірына нарадзіла ад вакаліста сына.
Рост артыста складаў 173 см. У яго не было афіцыйнага акаўнта ў «Инстаграме», але фота і навіны пра яго творчай дзейнасці публікаваліся на афіцыйным сайце. Барткевіч таксама вёў старонку ў «Фэйсбуку».
смерць
13 красавіка 2021 года стала вядома, што Леанід Леанідавіч памёр ва ўзросце 71 года. Гэта адбылося ў Мінску. Прычыны смерці не агучваліся.
Дыскаграфія
- 1976 - «Песняры»
- 1982 - «Зачараваная мая»
- 1996 г. - «Александрына»
- 1996 г. - «Белавежская пушча»
- 1998 года - «Нашы любімыя»
- 2000 - "Гусляр"
- 2004 г. - «Любоўны настрой»
- 2006 - «Беларусь»
- 2006 - «У бядзе і шчасце я з табой»
- 2006 - «Ва ўвесь голас»
- 2006 - «Волагда»
- 2006 - «За паўгадзіны да вясны»
- 2006 - «Кожны чацвёрты»
- 2006 - «Чырвоная ружа»