Цяпер яна больш не здымаецца, а бо ў 90-х і пачатку 2000-х яе твар было выдатна знаёма расійскім тэлегледачам дзякуючы камедыям «Палюбоўніца з Масквы», «Трэці ня лішні», «Жаніх з Маямі», «Мая марачка» і шматлікім іншым. Актрыса паспела «засвяціцца» і ў серыяле «Сваты», праўда, толькі ў эпізодзе. 7 ліпеня 2020 года Кацярына Зінчанка адсвяткавала юбілей - ёй споўнілася 60 гадоў.
Аб цікаўных фактах з асабістага жыцця і творчай біяграфіі артысткі - у матэрыяле 24СМИ.
1. Доўгачаканая
Кацярына Зінчанка - пяты і пры гэтым адзінае дзіця ў сям'і. Усе якія з'явіліся ў бацькоў да яе дзеці памерлі: маці двойчы раджала двайнятак, але ў лекараў не атрымлівалася іх выходзіць - у абодвух выпадках роды былі заўчаснымі.2. Радзіма - пад забаронай!
На ўступных іспытах у ГІТІС Кацярына чытала байку і адначасова паказвала пантаміму. Сваім характэрным адэскім гаворкай, ніяк не звязальныя са зместам тэксту, але дадавалым каларыту і арыгінальнасці твору, засмяяліся з членаў прыёмнай камісіі і звярнула на сябе ўвагу. Праўда, на першым курсе студэнтцы настрого забаранілі ездзіць дадому нават на вакацыі - выпраўлялі вымаўленне.
3. Фатаграфіі і коні
Ролю міс Мэры Морстен ў «Прыгодах Шэрлака Холмса і доктара Ватсана» вучылася тады на 2-м курсе ГІТІСа акторцы дасталася выпадкова. Кандыдатку адабралі па фатаграфіі і выклікалі ў Ленінград - спрабавацца. Юную студэнтку зацвердзілі, нягледзячы нават на тое, што на пробах Кацярына Зінчанка жудасна нервавалася і бянтэжылася, з-за чаго забывала тэкст і блыталася.І ў свой першы дзень на здымачнай пляцоўцы «Шэрлака Холмса» пачаткоўка артыстка ледзь не дагадзіла пад капыты каня. Балазе побач апынуўся Васіль Ліванаў, які паспеў адштурхнуць дзяўчыну з шляху жывёлы.
4. «Свой» рэжысёр
Зінчанка працяглы час цесна супрацоўнічала з Анатолем Эйрамджаном, здымаючыся практычна ў кожнай яго кінастужцы. Рэжысёра часта папракалі за негатыўны ўплыў на айчынную кінаіндустрыю і багацце ў фільмах нізкапробнага гумару і адкрытых сцэн. Аднак пры гэтым і адзначалі, што ў той няпростай для расійскага кіно перыяд ён прымудраўся на мізэрныя грошы здымаць карціны, якія карысталіся попытам у гледачоў, паколькі былі разлічаны на простых людзей.
Калі Эйрамджан ў пачатку 2000-х пераехаў у ЗША, кінакар'ера артысткі пайшла на спад.
5. палкіх юнацтва
Першае каханне Кацярыны стала сумным вопытам і на час - праўда, непрацяглы - адбіла ў Зінчанка жаданне давяраць процілеглага паў. У 15 гадоў дзяўчына закахалася ў сталага мужчыну - 30-гадовага брата школьнай сяброўкі, артыста, які прыехаў пагасцяваць да радні. І, перахітрыць родную маці, збегла да любаснаму ў сталіцу.Калі абставіны выявіліся, бацькі прыгразілі вялікаўзроставага каханка турмой. Аднак той апынуўся кемлівым і пакляўся, што абавязкова ажэніцца на юнай пасіі - як толькі той споўніцца 18 гадоў. Але, калі Кацярына дасягнула паўналецця, залётнік разарваў з ёй адносіны, чым давёў дзяўчыну да нервовага знясілення.
6. Сямейнае «няшчасце»
Лёс не пажадала падарыць артыстцы сямейнага шчасця. Замужжа Кацярыны Зінчанка, здавалася, паўтарыла вопыт першых рамантычных адносін. Яе выбраннікам стаў Уладзімір Мішын - былы на 20 гадоў старэйшы за выбранніцы 42-гадовы прафесар матэматыкі ў МДУ, ад якога хутка акторка нарадзіла дзяўчынку. Малой далі імя Ксенія.
Аднак быстротечно - усяго 2 гады - шлюб паказаў, што муж зусім не гатовы да сямейных адносінах - яны былі яму не патрэбныя. Значна больш Уладзіміра прыцягвала зносіны з сябрамі з «элітнай тусоўкі» - сярод яго знаёмых было шмат артыстаў кіно, тэатра і балета. Ды і вернасць жонцы захоўваць было для Мішына занадта складана. Даведаўшыся аб здрадах, Кацярына Зінчанка з 1,5-падгадаванай дачкой пайшла ад Уладзіміра.
У прынцыпе, падобнага і варта было чакаць, бо вяселле было вымушанай - артыстка чакала хуткага нараджэння дзіцяці. Шлюб у выніку рэгістравалі спехам, па-за чаргой - у пакоі, дзе звычайна праходзяць разводы. Затое сведкамі на шлюбе выступіў Леанід Эйдлин, які даў ўласнае заручальны пярсцёнак для цырымоніі (самі маладыя гэты момант прадугледзець забыліся), і Ірына Мураўёва.
Наступны выбраннік Зінчанка быў жанаты і ад жонкі ў выніку сыходзіць адмовіўся. Аднак Кацярына усё ж такі вырашыла нарадзіць ад яго дзіцяці - так на свет з'явіўся сын Фелікс, пасля які апынуўся ў псіхіятрычным шпіталі з-за наркотыкаў.
7. Шчасце - гэта ...
З дачкой адносіны ў артысткі не склаліся - Ксенія сцвярджае, што маці яе ў дзяцінстве недалюібілі, і адмаўляецца мець зносіны. Кацярына сцвярджае, што ў той час, калі дачка падрастала, ля самай актрысы жыццё была цяжкай: даводзілася змагацца за кожную капейку ды яшчэ пры гэтым прымудрацца гадаваць дзіця і даглядаць за маці - тую паралізавала пасля інсульту.
Пасля з'яўлення на свет другога дзіцяці акторцы прыйшлося ладна памучыцца - патрабавалася ставіць на ногі дзяцей, а таксама клапаціцца пра старых і хворых бацьках. Аднак гэты перыяд Кацярына Зінчанка называе самым шчаслівым у сваім жыцці. Таму што з дачкой не было праблем, сын быў маленькі і не пакутаваў ад наркатычнай залежнасці, а мама з татам былі яшчэ жывыя.