Яго голас з дзяцінства памятаюць мільёны, бо менавіта ім выканана любімая калыханка «Спят усталые цацкі». Акцёр сыграў дзясяткі роляў у тэатры і кіно, агучыў масу персанажаў мультфільмаў, выканаў больш за 200 песень да фільмаў і сам напісаў звыш 50. 20 ліпеня 2020 го Алег Анофриев сустрэў бы свой 90-гадовы юбілей, але не дажыў да яго 3 гады - прычынай смерці стала сардэчная недастатковасць. Аб цікаўных фактах з творчай біяграфіі і асабістым жыцці - у матэрыяле 24СМИ.
1. Траўма
Выбух нямецкай гранаты, знойдзенай хлопцамі ў падваротні і прыбудаванай да звыклых хлапечым гульняў у «вайнушку», стаў прычынай траўмы рукі ў артыста ў 12-гадовым узросце. Сам Алег Анофриев успамінаў, што яму тады пашанцавала: у гранаце, якая апынулася ў той момант у руках будучай знакамітасці, ірвануў толькі узрывальнік - зарад не здэтанаваў. Інакш наступствы былі б куды ў большай ступені сумныя.І ўсё ж такі пакалечаная рука стаць перашкодай у імкненні хлопчыка асвоіць музычныя інструменты не змагла - праз гады, ужо здымаючыся ў кіно і выконваючы песні, акцёр навучыўся граць на фартэпіяна.
2. Дар звыш
У тэатральную ВНУ артыст паступіў, так прачытаўшы маналог дзеда Щукаря з рамана Міхаіла Шолахава «Паднятая цаліна», што тыя, якія сядзелі ў прыёмнай камісіі сур'ёзныя мужы і дамы «ржалі як коні». Кажучы пра вучобу ў Школе-студыі МХАТ, Анофриев успамінаў, што часцяком засынаў на занятках, папярэдне ўдосталь напіўшыся піва. Так што, па словах Алега Андрэевіча, увесь які дастаўся яму талент быў адмераць звыш, а не убіты выкладчыкамі і напружанай вучобай.
3. Адзін - за ўсіх
Распавядаюць, што ў «Брэменскіх музыкаў» першапачаткова Анофриеву дасталася выключна партыя Трубадура - на астатнія ролі запрасілі знакамітых акцёраў, уключаючы Зіновія Гердта і Алега Янкоўскага. Але ў выніку да прызначанага часу запісу ў студыі апынуўся толькі адзін Анофриев - астатнія артысты па розных прычынах прысутнічаць не змаглі.Алег Андрэевіч, яшчэ і падхопяць ў той момант прастуду, у выніку агучыў практычна ўсіх персанажаў. Не справіўся толькі з роляй Прынцэсы - не хапіла вакальнага дыяпазону. На гэтую ролю ўзялі Эльміра Жерздеву. А аслу падарыў голас паэт Анатоль Гарохаў.
4. На тры вясёлых
Першай праспяваць «Якая песня без баяна» Алег Анофриев прапанаваў Людміле Зыкінай, якую даўно ведаў. Аднак напышлівае стаўленне выканаўцы, ужо дамаглася ўсесаюзнай славы і атрымоўвала ўражлівыя ганарары за выступы, прымусілі аўтара песні прама ў тэлефонную трубку паслаць даму-лаўрэата Ленінскай прэміі па вядомым адрасе.
Пасля кампазіцыю выконвалі шматлікія артысты, уключаючы і самога Алега Анофриева, а выраз «Якая песня без баяна?» не толькі ўвайшло ў народ, стаўшы прымаўкай, але і было ўключана ў «Слоўнік сучасных цытат» за аўтарствам Канстанціна Душенко.
5. Найвышэй астатняга
У дзень развітання са Сталінам артыст адправіўся не ў Калоны зала, а на спатканне з Наталляй Отливщиковой. Для таго каб дабрацца да дома каханай праз пасты аховы і суцэльны струмень тужлівых, Алегу Андрэевічу прыйшлося прыкласці нямала акцёрскага таленту: малады артыст купіў бохан хлеба і стаў плакацца міліцыянтам, што яму патрабуецца трапіць дадому да хворай маці - паверыўшы, Анофриева прапусцілі, нават не паглядзеўшы дакументы. Зрэшты, і з правадыром развітацца акцёр схадзіў - прычым двойчы.Дарэчы, з Наталляй Отливщиковой, з якой артыст стварыў сям'ю і пражыў у шлюбе да самай смерці, пазнаёміўся ён дзякуючы мімалётнаму курортным рамане: з будучай жонкай Анофриева выпадкова звёў, сама таго не жадаючы, якая прэтэндавала на месца ў сэрцы Алега Наталліны сяброўка, з якой малады чалавек пазнаёміўся на Поўдні.
У пары нарадзілася дачка Марыя, якая распавядала, што бацька да самай смерці працягваў раўнаваць маці да кожнага слупа, пры гэтым нязменна ідучы ў той на падставе і выконваючы любыя пажаданні.
6. Нязручнае пачуццё
Усё жыццё артыст імкнуўся падавіць у сабе пачуццё рэўнасці да поспехаў іншых, хоць не заўсёды гэта атрымлівалася. Так, прызнаваўся Анофриев, яму, перажываць, што сярод прадаўжальнікаў роду ніяк не з'явіцца хлопчык, даводзілася з зайздрасцю, хай і па-добраму светлай, сустракаць весткі ад сяброў і знаёмых пра нараджэнне спадчыннікаў мужчынскага полу.
Аднак калі на свет у 2011 годзе з'явіўся праўнук акцёра Алег, артыст нарэшце-то уздыхнуў спакойна і змог «адпусціць» дакучлівае і непрымальнае, на яго погляд, пачуццё.
7. Казус
Алег Анофриев часам успамінаў непрыемную гісторыю, здарылася з ім на тэлебачанні. Удзельнічаючы ў адной з перадач, артыст, які выконваў рамансы і які чытаў вершы, звярнуў раптам ўвагу на спячых у крэсле жанчыну. Прапанаваўшы той адправіцца дадому і выспацца, у адказ Алег Андрэевіч пачуў пра тое, што чалавеку зусім не проста глядзець трэцюю запар перадачу і пляскаць. Гэты выпадак прымусіў артыста задумацца пра сапраўдную сутнасці ТБ.