біяграфія
Біяграфія актрысы і спявачкі Лоры Віталь, як і ў яе земляка - кампазітара Яўгена Мартынава, апынулася кароткай. Аднак песні і ролі, выкананыя артысткай, запомніліся расейцам.Дзяцінства і юнацтва
Спявачка нарадзілася ранняй восенню 1966 года. Малая радзіма Ларысы Анапрыенка (такое сапраўднае імя вакалісткі) - мястэчка Камышын. Галасістая дзяўчынка з'явілася на свет у тым жа радзільным доме, што і Яўген Мартынаў.
Хоць з Валгаградскай вобласці адбываліся абодва бацькі Ларысы, а бабулю Грушу запрашалі спяваць на Камышынскі вяселлях, у дзяцінстве спявачцы давялося жыць і ў ГДР, і ва Ўкраіне. Бацька артысткі Віталь Анапрыенка (імя якога лягло ў аснову псеўданіма дачкі) быў кадравым вайскоўцам.
За плячыма Ларысы былі музычная школа, Валгаградскай музычнае вучылішча па класе «харавое дырыжыраванне». Дыплом аб вышэйшай адукацыі па спецыяльнасці «акцёрскае майстэрства» дзяўчына атрымала ў Валгаградскім інстытуце культуры. Аднак спявачка лічыла, што больш, чым ВНУ, ёй даў 12-гадовы досвед працы ў эстрадным фальклорным ансамблі «здравіцы».
Асабістае жыццё
Эфектная бландынка мініятурнага росту аддавала перавагу трымаць асабістае жыццё за заслонай, отшучиваясь, што тата-падпалкоўнік прывучыў прыходзіць дадому не пазней дзевяці вечара. Хоць на фота спявачка захаваная з многімі знакамітымі мужчынамі ад Дзяніса Майданова да мастака Нікас Сафронава, імя каханага Лора так і не адкрыла.Пасля ролі Агафонавай ў «Зоне» прыхільнікі ў лістах заклікалі Віталь адмовіцца ад шкодных звычак, аднак жанчына не паліла і ня злоўжывала алкаголем. Раз у квартал яна прыязджала ў родны горад і адпачывала на дачы, размешчанай на беразе Волгі. Кумірам Лоры быў акцёр Юрый Нікулін.
Музыка і фільмы
Лора гуляла на фартэпіяна і гітары, пісала вершы і музыку, спявала ў жанрах фольку, рока і джаза. Найбольшую папулярнасць набылі кампазіцыі Віталь ў стылі шансона. Для яе песень характэрна інструментальнае шматгалоссе.
Да сольнай кар'еры спявачка выступала на сумесных канцэртах з Аляксандрам Кальянова, Сяргеем Трафімавай і групай «Лесапавал». Вельмі любімая слухачамі кампазіцыя «Рабіна чырвоная» (таксама выкананая як «Першае каханне»), якую Віталь спявала разам з Міхаілам Шэлегам. Дрэвы з пунсовымі ягадамі згадваюцца і ў песні Лоры «Чакала каханне», якая дала назву трэцяга альбому вакалісткі.
Адкрываў дыскаграфію Віталь зборнік 2007 года "Самотная», названы па хіту Дзяніса Майданова, які гучаў у выкананні волжанки ў серыяле Пятра Штэйна «Зона». На кастынгу стужкі пачаткоўка акторка выканала песню «Бутырочка» і зачаравала здымачную групу.
Па ініцыятыве Віталь у якасці правінцыйнага следчага ізалятара выступіла турма горада Камышын. Цікава, што фільм раскрытыкаваў калега Лоры - шансанье Аляксандр Новікаў, які меў у маладосці 5-гадовы тэрмін турэмнага зняволення.
Далейшая фільмаграфія Віталь таксама складалася з серыялаў. У назвах трох з іх фігуравала слова «каханне». І хоць ролі Лоры былі вельмі рознапланавымі (у «Агні кахання» спявачка паўстала ў вобразе прадаўшчыцы кветак, а ў «Піранні» пераўвасобіліся ў бізнес-лэдзі), турэмная тэматыка працягвала прысутнічаць у стужках з удзелам артысткі.
Так, у драмедзі «Каханне як каханне» ў месцах зняволення аказваецца персанаж Рыгор Жылкін, сыграны акцёрам Аляксандрам Шаўрына. У серыяле «Агонь кахання» ў турму трапляе гераіня Алены Ляўковіч Святлана, абвінавачаная ў падпале аўтасалона.
смерць
У 2011 годзе Лора запісала сумесны альбом з Дзмітрыем Васілеўскім «Давай не будзем самотныя", а ў 2013-м дала першы сольны канцэрт. Смерць, прычынай якой стала сардэчна-судзінкавае захворванне, абарвала ў 2015 годзе ўзлёт Віталь. Вакалістка пахавана ў Камышын.Дыскаграфія
- 2007 - «Самотная»
- 2008 - «Туды, дзе ты»
- 2009 г. - «Чакала каханне»
- 2011 - «Давай не будзем самотныя"
фільмаграфія
- 2005 - «Зона»
- 2005-2010 - «Кулагін і партнёры»
- 2006-2007 - «Каханне як каханне»
- 2006-2010 - «трыццацігадовых»
- 2007-2009 - «Агонь кахання»
- 2008 - «Марозаў»
- 2008 - "Каханне і іншыя дурасці»