біяграфія
Фёдар самотна - савецкі і расійскі акцёр тэатра і кіно, пік папулярнасці якога прыйшоўся на 1970-1980 гады. Рэжысёры прапаноўвалі артысту эпізадычныя ролі і вобразы другога плана, якія той майстэрску адлюстроўваў ў кадры. Яго героі былі нешматслоўнымі, дзейнымі і рашучымі, але ў пераліку увасобленых персанажаў так і не з'явіліся важныя і лёсавызначальныя ролі.Дзяцінства і юнацтва
Фёдар самотна нарадзіўся 4 (17) лютага 1913 гады ў Тульскай губерні. Яго малой радзімай стала вёска Васкрасенскай. Сям'я хлопчыка была вялікай і лічылася заможнай. З ранніх гадоў Федзю прывучылі да працы, але яго душа, не дужа ляжала да працы на зямлі. Пасварыўшыся на гэтай глебе з бацькам, у 17 гадоў ён з'ехаў у Навамаскоўск. Там юнак ўдзельнічаў у будаўніцтве Сталінградскага хімічнага камбіната.
У гэты перыяд Федзя захапіўся акцёрскім майстэрствам. Ён уступіў у самадзейнасці трупу і нават выходзіў на сцэну Тэатра працоўнай моладзі. Самотна песціў мару аднойчы стаць прафесійным артыстам. Закуліссі адкрывала перад ім новы свет, у якім не існавала звыклых рэалій, дзе можна было прымерыць любы вобраз, а не думаць пра выжыванне ў складаных умовах.
Пасля службы ў шэрагах Чырвонай арміі Фёдар прыехаў у Маскву і вырашыў хоць бы збольшага дакрануцца да сваёй мары. Ён уладкаваўся ў Тэатр ім. Е. Б Вахтангава рабочым сцэны. Тут малады чалавек займаўся мантажом дэкарацый і назіраў за рэпертуарнымі пастаноўкамі.
Ход біяграфіі Одинокова змяніла выпадковасць. Аднойчы яго папрасілі падмяніць захварэў артыста. Фёдару прапанавалі выступіць на сцэне некалькі прахадных фраз, і ён зрабіў гэта настолькі нетрывіяльна, што сарваў шквал апладысментаў гледачоў. Першы лёгкі поспех закружыў маладому чалавеку галаву. Ён вырашыў у што б там ні стала атрымаць акцёрскую прафесію. Адміністрацыя тэатра падала яму кірунак у вучылішча ім. Б. В. Шчукіна.
Асабістае жыццё
Самотна марыў адбыцца як тэатральны артыст, але лёс не падала такую магчымасць. Не атрымалася артысту і пабудаваць сям'ю. У маладосці ён карыстаўся увагай дзяўчат, але выпрабаваць яркія пачуцці яму не давялося. У Фёдара Одинокова не было жонкі і дзяцей. Ён знаходзіў задавальненне ў працы і бачыў гэта самамэтай.Праз гады артыст, магчыма, шкадаваў аб выпушчанай магчымасці наладзіць асабістае жыццё, але не распаўсюджваўся пра гэта. У памяці блізкіх і публікі акцёр застаўся працаголікам і сапраўдным прыхільнікам прафесіі.
фільмы
У 1942-м артыст афіцыйна стаў паўнапраўным удзельнікам трупы Тэатра ім. Е. Б. Вахтангава, але не затрымаўся тут надоўга. Пачатковец артыст адчуваў у сабе патэнцыял для працы над буйнымі ролямі, але рэжысёры давяралі пачаткоўцу ўвасабленне толькі другарадных вобразаў. Усё даймала амбіцыйнага акцёра, і ён мяняў сцэну. Часам дэпрэсію, справакаваную адсутнасцю самарэалізацыі, Фёдар тапіў у алкаголі, але неўзабаве зноў вяртаўся да працы і ўдзельнічаў у эпізодах.
Прахадныя вобразы, ствараемыя артыстам з фактурнай знешнасцю, не заставаліся незаўважанымі гледачамі і экспертамі. На вытворчых нарадах выканаўцы хвалілі, а яго з'яўленне на сцэне суправаджалася авацыямі. Праўда, да кар'ернага росту гэта не вяло. Крыўдлівасць і сарамлівасць, уласцівыя Одинокову, штурхалі на пошук новага тэатра, дзе яго ацанілі б па вартасці.
Сцэна прыносіла артысту не толькі натхненне, але і сродкі да існавання. Адмаўляючыся ад пастаяннага месца занятасці, Фёдар самотна сутыкнуўся з матэрыяльнымі цяжкасцямі. Як нельга дарэчы ў гэты момант апынулася прапанову сяброў стаць удзельнікам трупы тэатра Паўночнай групы войскаў, якая выступала за мяжой. Публікай апынуліся савецкія салдаты. Пабываўшы з гастролямі ў Германіі, Польшчы і Чэхіі, папрацаваўшы ў Тэатры камедыі і як дагаворнай супрацоўнік, артыст расчараваўся ў прафесіі і ў 1973-м вырашыў сысці з тэатра канчаткова.
Цікава, што, не рэалізаваўшы амбіцыі на драматычнай сцэне, самотна аказаўся больш паспяховым у кінематографе. Яго фільмаграфія налічвае больш за 100 работ, у ліку якіх і культавыя кінакарціны. Дэбют выканаўцы адбыўся ў 1938 годзе, калі яго запрасілі на здымкі ў карціне «Аляксандр Неўскі».
Затым Фёдару ўдалося трапіць у лік акцёраў, якія працавалі над стварэннем стужкі «Падкідыш». Рэжысёры ацанілі талент артыста і рэгулярна запрашалі да супрацоўніцтва. Так Фёдар самотна зняўся ў фільмах «Сельская настаўніца», «Кацярына Вароніна», «Аперацыя" Трэст "».
Папулярнасць прынесла кінакарціна «На вайне, як на вайне», прэм'ера якой адбылася ў 1968 годзе. Самотна сыграў яфрэйтара Бянкина, а ўжо праз год атрымаў прапанову ад Станіслава Гаварухіна да ўвасаблення галоўнага героя ў драме «Белы выбух». 1970-я прынеслі артысту ролі ў фільмах «Антрацыт», «Сібірачка», «Прыгоды Шэрлака Холмса і доктара Ватсана» і іншых.
Наступнае дзесяцігоддзе аказалася не менш паспяховым. Фёдар самотна зняўся ў стужцы «Эскадрон гусар лятучых», карціне «У пошуках капітана Гранта», меладраме «Выйсці замуж за капітана» і іншых праектах. 1991-ы паднёс чарговую галоўную ролю. Артыст ўвасобіў бацькі Філарэта ў стужцы «Хмель». Праз тры гады выйшаў фільм «Паляванне» з яго удзелам.
Кожны вобраз Фёдара Одинокова станавіўся яркім і запамінальным, таму ён быў запатрабаваны ў кінематографе і ў сталым узросце. Акцёр часта з'яўляўся на экране ў ролях сапраўдных рускіх мужыкоў, волатаў і рабочых. Да гэтага размяшчалі рост і магутнае целасклад выканаўцы.
смерць
Апошнія гады жыцця Фёдар самотна правёў у адзіноце. У яго былі праблемы са здароўем. 19 лютага 1994 года артыст памёр у адной з маскоўскіх бальніц. Прычынай смерці заслужанага артыста РСФСР стаў шырокі інфаркт.Магіла Одинокова знаходзіцца на пісьменніцкіх алеі Ваганькаўскіх могілках у Маскве. Сёння фота акцёра можна ўбачыць у архіўных нататках і суправаджальных дакументах да кінастужак.
фільмаграфія
- 1938 - «Аляксандр Неўскі»
- 1939 - «Падкідыш»
- 1947 - «Сельская настаўніца»
- 1967 - «Аперацыя" Трэст "»
- 1968 - «На вайне як на вайне»
- 1978 - «Емяльян Пугачоў»
- 1978 - «Сыходзячы - сыходзь»
- 1979 г. - «Шэрлак Холмс і доктар Ватсан»
- 1980 - «Эскадрон гусар лятучых»
- 1981 - «Прыгоды Тома Соера і Гекльберрi Фіна»
- 1985 - «У пошуках капітана Гранта»
- 1987 - «Дзесяць негритят»
- 1991 г. - «Хмель»
- 1994 - «Паляванне»
- 2000 - «Успаміны пра Шэрлака Холмсе»