Ён стаў легендай савецкага року ў 80-х, а яго імя і праз дзесяцігоддзі захоўвае культавы статус. «Групай крыві», «Зязюляй» і «пачак цыгарэт» заслухоўваюцца да гэтага часу, а песня «Пераменаў» і ў новы час застаецца нефармальным моладзевым гімнам.
15 жніўня 2020 года споўнілася 30 гадоў з дня смерці лідэра гурту «Кіно» - Віктар Цой пайшоў з жыцця ў апошні месяц лета 1990 года. Аб цікаўных звестках з асабістага жыцця і біяграфіі артыста - у матэрыяле 24СМИ.
1. Пазыўны - «Няўдачлівы»
У школе Віктар Цой ад аднакласнікаў атрымаў мянушку «кітаец» - на фоне якая адбывалася ў Паднябеснай у тыя гады культурнай рэвалюцыі, падрабязнасці якой асвятляліся ў савецкіх СМІ. А калі усходні сусед тым ці іншым чынам канфліктаваў з СССР, каб хлопец са спецыфічным разрэзам вачэй нязменна «прылятаць» ад аднакласнікаў, што юнаму Віктару здавалася да жудасці крыўдным.Падобнае стаўленне стала адной з прычын, па якіх жадаў навучыцца самаабароне хлопец заахвоціўся да фільмаў з Брусам Лі, хоць да гэтага больш любіў Міхаіла Баярскага.
Потым сябры празвалі Віктара Цоя «аднаногі Хендрыксам» - той няўпэўнена трымаўся на сваіх дваіх. Тое, уцякаючы ад міліцыі, нагу зломіць, і потым вымушаны хадзіць з палачкай. То з эскалатара ўпадзе, зачапіўшыся паліто, і штаны парве. Ды і наогул артыст у жыцці быў не занадта удачлівым. Так, да прыкладу, аднойчы Цой, паглынаючы варэнне прама з банкі, з'еў кавалак шкла.
2. Сёння ў «манітора»
Упершыню Віктар Цой з'явіўся на тэлеэкранах СССР у пачатку 80-х гадоў у перадачы «Манітор». Але прадстаўлены малады чалавек быў не ў якасці лідэра славутай гурта «Кіно», якой на той момант фактычна яшчэ і не існавала, а як таленавіты стваральнік маленькіх скульптур з дрэва - нэцкэ. Музыкант, які скончыў пасля выключэння з Ленінградскага худучилища імя Сярова СГПТВ-61 па спецыяльнасці «разьбяр па дрэве», займаўся вырабам японскіх фігурак на прафесійным узроўні.
3. Дурдом
Для таго каб не ісці ў войска, Віктар Цой пайшоў на стандартную для таго часу працэдуру «адхону» праз атрыманне даведкі ў псіхбальніцах. Патрабавалася парэзаць вены, пагражаючы блізкім самагубствам, каб тыя, нібыта панікуем, выклікалі хуткую - праз два тыдні з паперкай аб наяўнасці маніякальна-дэпрэсіўнага псіхозу пацыент апыняўся на волі і адправіцца абараняць Радзіму мог больш не баяцца.Аднак у няўдачлівага артыста працэдура зацягнулася. З-за ўласнай боязі крыві Віктар не парэзаў вены, а толькі падрапаў. Таму лечыць лекар, які апынуўся скурпулёзным і западозрылі нядобрае, вырашыў вывесці сымулянтам на чыстую ваду. У выніку Цой прабыў у псіхіятрычным шпіталі замест паловы 1,5 месяца і на выхадзе быў блізкі да таго, каб вярнуцца ў толькі што пакінутае ўстанова ўжо без усякага прытворства.
4. Нюансы выканання
Андрэй Тропилло, савецкі, а пасля і расійскі прадзюсер, які займаўся запісамі і прасоўваннем першых у Саюзе рок-гуртоў, успамінаў, што з Цоем працавалася цяжка. Выканаўца увесь час «забіраў» у вакальнай партыі вышэй, чым трэба было, і нязменна плямкаў грыбамі вуснамі. Апошняе было малапрыкметна на жывых канцэртах, але выразна адчувалася на запісу. Адвучыць музыканта ад звычкі Чмокаю не ўдалося, так што прыйшлося набываць гігіенічную памаду.
5. Скрозь перашкоды і слабасці
Першы кватэрнік Віктара Цоя ў сталіцы Украінскай ССР скончыўся сумна. Мерапрыемства з разраду ня одобряемых кіраўніцтвам краіны праходзіла недалёка ад будынка пракуратуры. Улічваючы гэта, паміж зваротам суседзяў у аддзел міліцыі і з'яўленнем ўчастковага часу прайшло вельмі мала, што было для аматараў такіх «творчых» вячорак нязвыклым. Звычайна органы заплюшчвалі вочы на падобныя «камерныя» канцэрты.У выніку Віктара выслалі ў Маскву - яму ледзь удалося не зарабіць артыкул за незаконную працоўную дзейнасць.
Распавядаюць, што на жывых выступах артыст настолькі шчыраваў, што кожны раз пасля заканчэння канцэрта падаў знясіленая на падлогу і доўга проста ляжаў, прыходзячы ў сябе. Займальна, што пры такой надзвычайнай энергічнасці на сцэне ў звычайным жыцці Віктар Цой, па ўспамінах сяброў, адрозніваўся сарамлівасцю ў зносінах, асабліва з процілеглым падлогай.
6. Брат
Незадоўга да ўласнай смерці музыканту стала вядома, што ў яго ёсць брат Леанід, народжаны ў 1980 годзе. Хлопчык з'явіўся на свет дзякуючы «засямейныя актыўнасці» айца Віктара - Роберт Цой змяняў жонцы з жанчынай па імі Каханне.
7. Сямейнае
З будучай жонкай Мар'янай Родованской 19-гадовы артыст пазнаёміўся ў 1982 годзе, будучы ў гасцях у прыяцеляў. Дзяўчына была на 4 гады старэйшы за Віктара, але гэта не перашкодзіла ёй закахацца, а затым і, адмовіўшыся ад пасады завцеха у цырку, стаць адміністратарам групы "Кіно". Вяселле згулялі праз два гады - у 84-м.
Працяглым гэты саюз, у якім нарадзіўся адзіны сын Віктара Аляксандр, назваць нельга - пара расталася праз тры гады сумеснага жыцця, хоць афіцыйна развод і не афармлялі. У 1987-м Віктар Цой сышоў да Наталлі Разлоговой, якая стала апошняй каханай спевака і паэта, з якой артыст і пражыў да ўласнай смерці.