біяграфія
Як толькі Максім Афінагенаў ўпершыню стаў на канькі, ён зразумеў, што хоча стаць вялікім хакеістам. Дзякуючы ўпартасьці і любові да прафесіі мужчына заваяваў прызнанне балельшчыкаў і статус зоркі спорту.Дзяцінства і юнацтва
Максім Афінагенаў з'явіўся на свет 4 верасня 1979 гады ў Маскве. Бацькі з дзяцінства прышчаплялі сыну любоў да спорту. Мама займалася лёгкай атлетыкай, а затым стала працаваць трэнерам, тата быў прадпрымальнікам, але цікавіўся хакеем. У юным узросце ён хацеў стаць прафесійным хакеістам, але так і не змог дасягнуць кар'ерных вышынь, затое мару ажыццявіў Максім. Сястра хлопца таксама не адставала ад іншых членаў сям'і - захаплялася тэнісам.
Калі хлопчыку споўнілася 4 гады, мама адвяла яго на каток. Яна працавала пры «Дынама» і дамовілася, каб сын займаўся ў клубе. Першым трэнерам маленькага спартсмена стаў Віктар Шкурдзюк. Кожны дзень Афиногенова быў распісаны па гадзінах. Ён паспяваў наведаць ўрокі ў школе, зрабіць хатняе заданне, схадзіць на трэніроўкі па хакеі і плаванні, яшчэ і лёгкай атлетыкай займаўся.
Асабістае жыццё
Наладзіць асабістае жыццё спартсмену дапамог сябар Аляксандр Сцяпанаў, які запрасіў Максіма на тэнісны матч, які праводзіўся ў Парыжы. Там гулец пазнаёміўся з алімпійскай чэмпіёнкай Аленай Дзяменцьевай і неўзабаве паміж імі пачаўся раман. Закаханыя доўга хавалі пачуцці ад прэсы і адмаўляліся казаць пра гэта ў інтэрв'ю, але праз 3 гады пасля пачатку адносін абвясцілі аб маючай адбыцца вяселлі.Святкаванне ўрачыстасці прайшло на даху маскоўскага гатэля «Рытц Карлтон». Сярод запрошаных гасцей былі блізкія маладых і зоркі спорту. Абавязкі вядучага ўзяў на сябе каментатар Васіль Уткін, а ў якасці музычнага выканаўцы паклікалі Юрыя Антонава. У падарунак закаханыя атрымалі відэа з віншаваннямі ад чэмпіёнаў тэніса, уключаючы Кім Клейстэрс і Роджэра Федэрэра.
Каб быць бліжэй да выбранніцы, Афінагенаў перабраўся ў Санкт-Пецярбург, а дзяўчына вырашыла скончыць спартыўную кар'еру і прысвяціць час ўладкаванні сямейнага гнязда. Неўзабаве ў пары нарадзілася дзяўчынка Вераніка, а праз 2 гады на свет з'явіўся сын Сяргей. Дачка спартсменаў пайшла па слядах маці і ўжо ў дашкольным узросце пачала заняткі ў секцыі тэніса.
У вольны час зорка наведвае тэатр, любіць глядзець кіно і слухаць музыку. Максім цікавіцца літаратурай, у паездках заўсёды бярэ кнігі ў самалёт і ў гасцініцу. Разам са сваёй жонкай ён задавальняе хатнія тэнісныя турніры і, па словах Алены, спраўляецца нядрэнна для хакеіста.
хакей
Кар'ера юнага спартсмена пачалася ў складзе маскоўскага «Дынама», калі яму было 16 гадоў. Дэбютны матч адбыўся ў Кіеве супраць каманды «Сокал». На гульню ўпотай ад сына прыехаў бацька, які хацеў на ўласныя вочы пабачыць тэхніку Максіма.
У сталічным клубе хлопец правёў 3 гады. За гэты час яму ўдалося паўдзельнічаць у 103 гульнях, набрацца вопыту і заслужыць рэпутацыю моцнага нападніка. Гэта прыцягнула ўвагу прадстаўнікоў каманды «Бафала Сэйбрз", якія прапанавалі спартсмену выступаць у Нацыянальнай хакейнай лізе. Тады Афінагенаў мог толькі марыць пра такую магчымасць і з радасцю згадзіўся.
Але выбіцца ў лідэры адразу пасля пераезду ў ЗША хлопцу не атрымалася. Адбівалася стомленасць пасля перамогі на маладзёжным чэмпіянаце свету, дзе хакеіст прыклаў максімум намаганняў. Рашэннем кіраўніцтва каманды ён быў адпраўлены ў фарм-клуб «Рочестер Амерыканс», дзе заваяваў званне лепшага бамбардзіра і быў прыняты назад у «Сэйбрз"
Асвоіцца ў горадзе Афиногенову таксама аказалася няпроста. Спачатку ўсё вакол здавалася яму змрочным, шэрым і сумным. Але паступова Максім прывык да амерыканскіх традыцыям, прасякнуўся мясцовай культурай. Ён лёгка знайшоў агульную мову з камандай, пачаў выязджаць за межы Бафала, наведаў Нью-Ёрк.
У наступныя гады малады чалавек працягваў гуляць за амерыканскую каманду. Свой лепшы сезон ён правёў у 2000-2001 гадах, калі набраў 78 ачкоў і выйшаў у плэй-оф. Падчас лакаўту ў 2005-м Максіму ўдалося зноў выступіць за «Дынама», у той год клуб заваяваў галоўны прыз чэмпіянату Расіі.
Афінагенаў неаднаразова прыцягваўся да матчаў за расійскую зборную. У яе складзе ён стаў бронзавым прызёрам Алімпійскіх гульняў і выйграў срэбра на чэмпіянаце свету. Сярод дасягненняў у якасці гульца НХЛ за гэты перыяд - легендарны гол у вароты «Тампа-Бэй" ў 2003 годзе.
У цэлым Максім правёў у «Бафала» 9 сезонаў, але ў апошнія гады ў клубе яго гульнявая статыстыка пайшла на спад. Таму ён вырашыў перайсці ў «Атланта Трэшерз», дзе зноў здолеў прадэманстраваць майстэрства гульні ў хакей. Але надоўга ў камандзе чэмпіён не затрымаўся, таму што вярнуўся ў Расію.
Пасля вяртання Афінагенаў падпісаў кантракт з піцерскім СКА. Нажаль, стаць зоркай Кантынентальнай хакейнай лігі (КХЛ) яму было не наканавана, таму што ў біяграфіі гульца пачалася ланцужок траўмаў і няўдач. Ён ледзь паспяваў выйсці на лёд і адразу зноў адпраўляўся на лячэнне. Галоўным дасягненнем за гэты перыяд з'яўляецца ўдзел у «Матчы ўсіх зорак» ў 2011 годзе. На турніры ён адправіў у вароты 3 шайбы і зрабіў галявую перадачу.
Але больш за праявіць сябе на лёдзе Максіму не ўдалося, таму ў выніку пасля 3 сезонаў ён перайшоў у падольскі "Віцязь". Пры выбары клуба ключавую ролю адыграла яго месцазнаходжанне - блізка да Масквы, дзе жыве сям'я зоркі. За час знаходжання ў «Віцязі» хакеіст вярнуў сабе ранейшую спартыўную форму і пачаць прыносіць перамогі. А у 2018 годзе вярнуўся да вытокаў - у маскоўскае «Дынама».
У маладосці Афінагенаў пакарыў заўзятараў ўражлівай хуткасцю і тэхнікай, за што атрымаў мянушку «Вар'яцкі Макс», але нават з узростам захаваў за сабой званне аднаго з самых хуткіх гульцоў.
Максім Афінагенаў зараз
У 2020 годзе Афінагенаў працягвае гуляць за «Дынама», цешачы прыхільнікаў новымі дасягненнямі. Ён не ставіцца да актыўных карыстальнікам сацыяльных сетак, што маўчыць фота ў «Инстаграм» і не абнаўляе «Твітэр». Зараз фанаты даведаюцца навіны з жыцця куміра на афіцыйных старонках яго спартыўнага клуба. Нападаючы застаецца ў бліскучай форме і пры росце 183 см важыць 85 кг.дасягненні
У складзе зборнай Расіі
- 1999 - чэмпіён свету
- 2002 - бронзавы прызёр Алімпіяды ў Солт-Лэйк-Сіці
- 2002 - сярэбраны прызёр чэмпіянату свету
- 2005 - бронзавы прызёр чэмпіянату свету
- 2008 - чэмпіён свету
- 2010 г. - сярэбраны прызёр чэмпіянату свету