Андрэй Николишин - фота, біяграфія, навіны, асабістае жыццё, хакей 2021

Anonim

біяграфія

Андрэй Николишин - савецкі і расійскі гулец хакея, які прыйшоў у гэты від спорту з валейбола. Нападаючы не толькі зарэкамендаваў сябе на лёдзе, але і ў складзе каманды стаў чэмпіёнам свету, а таксама ўладальнікам медалі Алімпійскіх гульняў. Цяпер заслужаны майстар спорту Расіі працуе памочнікам трэнера і настаўнікам.

Дзяцінства і юнацтва

Андрэй Николишин нарадзіўся 25 сакавіка 1973 гады ў Варкуце. Яго бацька быў сасланы ў гэты горад падчас сталінскіх рэпрэсій. Тут Николишин-старэйшы працаваў на шахце. На працягу доўгіх 25 гадоў ён быў невыязным, але сын нічога пра гэта не ведаў, так як падобныя навіны маглі нашкодзіць яго спартовай біяграфіі.

Андрэй заўсёды лічыў, што радзіма згуляла вялікую ролю ў яго станаўленні як чалавека і хакеіста. У ледзяныя маразы не кожны адважваўся выходзіць на вуліцу, не тое што на лёд. Спачатку даводзілася чысціць пляцоўку, і толькі потым можна было брацца за шайбу. На думку хакеіста, менавіта гэта дапамагала гартаваць характар.

На світанку кар'еры Андрэй захапляўся валейболам. Юнак меў пэўныя поспехі, таму, калі на першае месца ў маладога чалавека выйшаў хакей, трэнер Віктар Багатыроў запэўніваў, што ён не даб'ецца поспехаў. Аднак Николишин цвёрда вырашыў стаць хакеістам.

Першы трыумф не прымусіў сябе чакаць. Юнак выступаў за каманду Варкуты ў рамках спаборніцтва «Залатая шайба». Турнір праходзіў у Пензе. У яго фінале Николишина прызналі лепшым бамбардзірам і лепшым спартсменам на пазіцыі нападаючага за ўсё змаганне.

Перспектыўнага гульца заўважылі прадстаўнікі клуба «Дынама», дзе ён ярка заявіў пра сябе з першага выхаду на лёд.

Асабістае жыццё

Жонку хакейнага настаўніка клічуць Марына. У шлюбе з Андрэем яна выхоўвае трох дзяцей - двух сыноў і дачку. Аляксандр і Іван вырашылі пайсці па слядах бацькі і таксама сталі выступаць на лёдзе. Калі ў сезоне 2008/2009 прыйшлося змяніць каманду, Николишин разам з сям'ёй перабраўся ў Чэлябінск. Пераезд не змяніў іх асабістае жыццё. Сыны працягнулі станаўленне ў хакеі на базе школы «Трактар». Івану пашанцавала прадстаўляць інтарэсы каманды ў чэмпіянатах Расіі 2009 і 2010 гадоў. Цяпер ён выступае за клуб Everett Silvertips ў WHL. Аляксандр з'яўляецца гульцом каманды «Буран».

Андрэй Николишин ня адмаўляе журналістам у зносінах. У інтэрв'ю ён дзеліцца гісторыяй свайго хакейнага поспеху і планамі. Мужчына не вядзе акаўнты ў сацыяльных сетках і ня посціць фота ў «Инстаграме». Хакеіст апынуўся творчым чалавекам - браў урокі ігры на фартэпіяна і нават зняўся ў эпізадычнай ролі ў фільме «Брат-2».

Рост Андрэя складае 183 см, а вага - 90 кг.

хакей

Адбылося пасля таго трыумфу на «Залатой шайбе» Николишин ганараваўся запрашэнні ў маскоўскае «Дынама» ад самога Аляксандра Мальцава, які назіраў за гульнёй спартсмена. У клубе хакеіст працаваў з 1990 па 1995 год. На яго рахунку 115 гульняў, у ходзе якіх зароблена 42 ачкі. У 1992-м, будучы членам маладзёжнай зборнай СНД, Николишин заваяваў званне чэмпіёна свету сярод моладзі.

Ужо ў наступным годзе разам з камандай гулец стаў чэмпіёнам Расіі. Пераможны гол у фінальным матчы належаў менавіта Андрэю Николишину. Ён паслаў у вароты шайбу, якая вырашыла зыход сустрэчы.

Працавітасць і амбітнасць, якія Андрэй выяўляў у маладосці, дапамаглі яму атрымаць капітанскую павязку ў 1993-м. У гэтым жа сезоне мужчына, вырваўшы трыумф ў шведаў, выйграў «Залатую клюшку», ўзнагароду, якую уручалі лепшаму гульцу ў хакей у краіне. У 1994-м у складзе зборнай Расіі хакеіст выступаў на Алімпійскіх гульнях. Выйшаўшы на лёд у васьмі матчах, ён набраў сем ачкоў.

З 1995 года спартсмен выступаў у НХЛ. На чэмпіянаце свету - 1997 ён выходзіў на лёд, не маючы дзеючага кантракту з лігай. Першы матч спаборніцтвы завяршыўся для яго траўмай: Николишин парваў крыжападобныя звязкі калена, што пасля адбілася на дагаворных адносінах з НХЛ. У лістападзе 1996-га Андрэя абмянялі на Кёртыса Лешишина. У якасці гульца «Хартфард» ён быў пераведзены ў «Вашынгтон». У 2002 годзе перайшоў у «Чыкага» - разам з Крысам Сайманам саступіў месца Мікаэлю Нюландэрам. У гэты ж перыяд Николишин ўдзельнічаў у Алімпійскіх гульнях у Солт-Лэйк-Сіці, заваяваўшы ў складзе зборнай бронзавы медаль.

У 2003 годзе гулец зноў удзельнічаў у замене. З каманды «Чыкага» ён перайшоў у «Каларада Эвеланш». У лакаўт сезона 2004/2005 Андрэй знаходзіўся ў маскоўскім ЦСКА і вырашыў застацца на радзіме, у Расіі. Хакеіста запрасілі выступаць за чалябінскі клуб «Трактар», дзе ў 2008-2009 гадах ён набраў 39 ачкоў, выйшаўшы на лёд у 48 гульнях. Спартсмен ўдзельнічаў у барацьбе за Кубак Гагарына. Николишина прызналі лепшым гульцом каманды на думку фанатаў, якое ўдакладнялася дапамогай апытання на афіцыйным сайце. У 2009-2010 гадах гулец удзельнічаў у 46 матчах КХЛ і 2 гульнях плэй-оф. За гэты час мужчына набраў 22 ачкі. 2009-ы прынёс Андрэю ўдзел у Матчы зорак КХЛ.

З 2011 года паспяховы хакеіст выступаў у ПХЛ Украіны, прадстаўляючы інтарэсы кіеўскай каманды «Сокал». Скончыўшы кар'еру, ён вырашыў спрабаваць сілы ў якасці трэнера. Адміністрацыя «Трактары» даверылася былому гульцу. Пад яго пачаткам каманда выйшла ў плэй-оф, але прайграла «Сібіры». Праз год Николишин сышоў у адстаўку пасля паражэння «Нафтахіміку». Падвяло настаўніка тое, што не ўсе гульцы любілі і паважалі яго. У іх вачах Андрэй заставаўся выдатным гульцом, але не здолеў стаць аўтарытэтным трэнерам.

Настаўніка прыняў хабараўскі клуб «Амур». Камандзе не ўдалося вывесці хакеістаў у плэй-оф. 2018-ы прынёс Андрэю Николишину пост памочніка галоўнага трэнера ў маскоўскім «Дынама» і супрацоўніцтва з Уладзімірам Вараб'ёвым.

Андрэй Николишин зараз

У 2020 годзе спартсмен працягвае працаваць настаўнікам. Ён вядзе актыўную грамадскую жыццё, удзельнічаючы ў традыцыйных матчах былых зорак, даючы майстар-класы юніёрам. Хакеіст адкрыты да зносін з журналістамі і з цікавасцю дае адкрытыя інтэрв'ю аб прафесійнай жыцця, юнацкіх гадах, аб дзіцячым хакеі, зборнай і аб актуальнай сітуацыі ў спорце. Андрэй Николишин часта выступае экспертам, чыё меркаванне СМІ запытваюць ў дачыненні да цікаўных сітуацый, трансфераў і прызначэнняў.

дасягненні

  • 1993 - залаты прызёр Чэмпіянату свету
  • 1993 - уладальнік «Залаты клюшкі»
  • 1994 - дэбют у НХЛ
  • 2002 - бронзавы прызёр Алімпійскіх гульняў
  • 2009 г. - уастие ў матчы зорак КХЛ

Чытаць далей