У 1972 году лідэрам савецкага кінапракату стаў фільм «Джэнтльмены поспеху», які апярэдзіў магчымых канкурэнтаў і адразу прыйшліся па душы народным масам, пачынаючы з простых працоўных да самых значных партыйных чыноў. Прайшлі гады, але знятая ў 1971-м карціна па-ранейшаму застаецца ў ліку любімых і ў цяперашняй аўдыторыі гледачоў, працягваючы дарыць радасныя ўсмешкі і цёплае адчуванне свята.
Пра цікавыя факты, звязаных з кінастужкай, - у матэрыяле 24СМИ.
Дзеля сябра-рэжысёра
Карціну «Джэнтльмены поспеху» практычна ўсе без выключэння залічваюць да фільмаграфіі славутага савецкага і расійскага рэжысёра Георгія Данэліі. Але няма! У каханай усімі расіянамі з дзяцінства камедыі Данелія выступіў не гэтулькі рэжысёрам, колькі аўтарам сцэнарыя і мастацкім кіраўніком.А паўдзельнічаць у гэтым праекце Георгій Мікалаевіч вырашыў дзеля сябра, з якім сышоўся на Вышэйшых рэжысёрскіх курсах, - Аляксандр Шэры застаўся беспрацоўным пасля адбыцця чатырохгадовага тэрміну за бойку. Данелія хацеў вярнуць таварыша ў строй праз удзел таго ў сумеснай працы, для чаго і зладзіў ўсю гэтую чахарду, стаўшы худруком карціны, рэжысаваць якую мелася Шэраму.
падвойнае дно
Фільм «Джэнтльмены поспеху» адразу пасля выхаду на экраны савецкіх кінатэатраў маментальна разляцеўся на цытаты. А некаторыя з фраз ў кінастужцы яшчэ і мелі незразумелы гледачу падтэкст.
Да прыкладу, сказаныя з невыносна-пацешнай інтанацыяй слова пра цэменце, настолькі добрым, што і ня адмываецца зусім, гучалі дзіўна шчыра: «раствор» стварылі з хлебнай закваскі з цыбульнай эсэнцыяй і фарбавальнікам, так што і пахла гэтую справу да тлуму жудасна і змываць потым гадзінамі.
Ходзяць чуткі тут і там
Пра тое, як здымалі фільм «Джэнтльмены поспеху», ходзіць маса разнастайных чутак рознай ступені праўдзівасці.Так, распавядаюць, што Яўген Лявонаў на здымачнай пляцоўцы прымудрыўся падхапіць вошай - пагладзіў сімпатычнага ослікі, які ў падзяку падзяліўся з акцёрам ўласнымі куслівымі «прыяцелямі». Так што да вярблюду, на якога чароўна круглявай Лявонаву і ўскараскацца было не так ужо проста, артыст набліжацца адмовіўся наадрэз. У выніку здарыўся чарговы кур'ёз - здымаць неабходны ракурс прыйшлося, пасадзіўшы Лявонава на плечы дрэсіроўшчыка.
Таксама ходзяць чуткі, што не заладзілася справу з ганарлівым гарбатым жывёлам і ў Савелія Крамарова, які нібыта так крыўляўся перад касматым «партнёрам» па здымачнай пляцоўцы, што той усё-ткі плюнуў. Аднак і гэта толькі пацешная легенда, народжаная ці то ў асяроддзі саміх кінематаграфістаў, ці то якая прыйшла звонку, ужо ад гледачоў.
У памылковасьці расказанай гісторыі няцяжка пераканацца: вярблюджага сліну адрознівае характэрны зялёны адценне, у той час як на твары Савелія Крамарова ў кадры добра прыкметная пена радыкальна белага колеру - ад шампуня.
ізгой
Пасля таго як Савелій Крамаров пакінуў СССР, адправіўшыся шукаць творчага шчасця ў ЗША, савецкія киноначальники хацелі спачатку выразаць яго персанажа з карціны. Прычым не зусім зразумела, як гэта меркавалася зрабіць - ці то хацелі прымусіць перазняць эпізоды з акцёрам, ці то проста выкінуць усе моманты з удзелам «здрадніка Радзімы».
У любым выпадку Георгію Данеліі ўдалося выратаваць фільм «Джэнтльмены поспеху» ад падобнага здзекі - ён прапанаваў агрэсіўна наладжанаму ў адносінах да Крамарову кіраўніцтву перагледзець карціну і звярнуць увагу на тое, што артыст і так ужо гуляе ў ёй ролю бандыта і адшчапенцаў.
Оба-на!
Гледачы напэўна памятаюць маленькага хлопчыка Ігарка, які чытаў вершы ад асобы "злое і страшнага шэрага ваўка». Працяглы час у СМІ тыражаваліся інфармацыя аб тым, што выканаўцам гэтай ролі з'яўляўся Ігар Угольнікаў, які і сам пацвярджаў гэтую версію. Абумаўляючы, праўда, што не памятае нічога са здымак, паколькі быў занадта малы.У рэчаіснасці відавочна, што экс-вядучы перадачы «Оба-на!» не мог ніяк быць на месцы таго хлопчыка - не цягне той на дзевяцігадовага. А якраз столькі споўнілася Угольнікаву ў 1971 годзе, калі здымалася карціна. Аднак выканаўца ролі ўсё-такі знайшоўся - ім аказаўся нікому не вядомы жыхар Масквы Ігар Дрыга, які нарадзіўся ў 1967 годзе. Дарэчы, яго маці нават захавала пасля здымак той самы комбинезончик, у якім гуляў яе сын.
З вялікай выгадай
Фільм «Джэнтльмены поспеху» дзякуючы ўласнай папулярнасці стаў раптоўным падарункам для ацірацца ля кінатэатраў спекулянтаў. Чарзе на сеансы ўпадабанай народу камедыі выстройваліся працяглыя, што не магло не прыцягнуць увагі «ценявых камерсантаў», якія сталі з раніцы скупляць квіткі па 20 капеек, а затым на працягу дня распрадавалі ужо "з наварам» - па 2-3 рубля.
страшная помсцячы
Кажуць, што артысты вырашылі падчас здымак сцэны з гімнастыкай на марозе ня распранацца насуперак волі рэжысёра. Аднак выканаўца ролі Васіля Алибабаевича Раднэр Муратаў, які далучыўся да калектыву з некаторым спазненнем, «зліцца» з таварышамі па пляцоўцы «на ідэалагічным узроўні» не паспеў. І таму патрабаванне кіраўніка здымак ўсё-ткі выканаў.
Забушуеце акцёрская рэўнасць прымусіла і астатніх артыстаў скінуць цёплыя скуранкі, чаго ім, зразумела, зусім не хацелася. Так што сцэна з шмараванняў Алі-Бабы снегам - гэта своеасаблівая помста ад Крамарова, якую арганічна дапоўніў Георгій Віцын, прыняўшы тыраніць ўжо Савелія Віктаравіча. Дзякуючы такому ўзаемадзеянню фільм «Джэнтльмены поспеху» прырос незабыўным смешным эпізодам.