Паказ шматсерыйнай драмы «Табол» падцяпліў цікавасць да рэфарматарскай эпосе пачатку XVIII стагоддзя. Пётр I апынуўся не толькі выбітным дзяржаўным дзеячам, але і супярэчлівай фігурай, пра якую да гэтага часу спрачаюцца гісторыкі. Цікаўныя факты з біяграфіі апошняга цара ўсяе Русі і першага імператара Усерасійскага - у матэрыяле 24СМИ.
1. 14-й дзіця
Пётр I быў 14-м дзіцем у сям'і цара Аляксея Міхайлавіча. У дзяцінстве будучы імператар адрозніваўся ўседлівасцю і стараннем, аднак усе, што тычылася гульні, захапляла юнага спадчынніка, і ён мог без перапынку на абед займацца сваімі справамі. Пазней каханай гульнёй Пятра Аляксеевіча стала «вайнушка».Апекуном спадчынніка пасля смерці бацькі стаў цар Фёдар Аляксеевіч, які прыставіў Мікіту Зотова, каб той навучаў азбуцы. Адкуль будучы імператар вывучыў асновы арыфметыкі, невядома. А калі хлопчыку споўнілася 10 гадоў, яго абвясцілі царом.
2. Пра знешнасць
Знешнасць імператара, якога празвалі Вялікім, па мерках сучаснікаў, была ўражлівай. Ды і баскетбалісты пазайздросцілі б параметрах Пятра. Пры росце больш за 2 метры ён насіў 38-й памер абутку і адрозніваўся схуднеласцю. Пра гэта сведчыць памер адзення - 48. Дарэчы, у часы праўлення імператар славіўся асілкам і мог «згарнуць у трубку сярэбраную талерку».
3. Пра характар
У Пятры I ўжываліся супрацьлеглыя рысы характару. Ён мог быць запальчывым і свядомым, ашчадным і неабдуманым. А набліжаныя баяліся прыступаў лютасьці гасудара, якія ўзнікалі ад непрыемных вестак ці проста так. Пагаворвалі, што манарх мог стрымацца, але, мабыць, лічыў, што гэта не царская справа.А часам васпан выяўляў бессэнсоўную жорсткасць ў асабістым жыцці. Палюбоўніка сваёй жонкі Виллима Монса пакараў смерцю, а галаву заспіртаваны і паставілі ў спальню няслушнай жонкі. Праз некалькі дзён Кацярына вымаліць у мужа прабачэння, прастаяўшы на каленях 3 гадзіны і пакаяцца. Праз 50 гадоў пасля пакарання смерцю галава Монса знайшла спакой і была пахавана на загад Кацярыны II.
4. «Не рамёствы мудренее лапцявой ...»
Пётр I да таго, як стаў імператарам, асвоіў 14 прафесій. Ён маляваў, іграў на музычных інструментах, мог вырабіць паперу або зрабіць гравюру. Яму былі знаёмыя караблебудаванне і рух. З лёгкай рукі гаспадара ў Расіі з'явіліся цыбуліны цюльпанаў, бульба і мал.
Здавалася, што яму падуладна любую справу. Аднак пляценне лапцей гасудар так і не засвоіў. Дарэчы, ён стараўся навучыцца прамудрасцям рамёствы, але пазней у сэрцах усклікнуў: «Не рамёствы мудренее лапцявой ...»
5. «упітым складваць беражліва»
Рэфарматар вядомы як аўтар указаў, якія цяпер выклікаюць ўсмешку. Так, імператар абавязваў п'яных адносіць у бок, каб яны не перашкаджалі танцаваць іншым, але пры гэтым складаць іх, выконваючы падлогу, «інакш пры абуджэнні канфузу якой набыць».А падначаленыя пры начальніку павінны мець «выгляд хвацкі і дурнаваты, каб разуменьнем сваім начальніка ня бянтэжыць». Таксама па ўказе Пятра жонкам забаранялася адводзіць мужоў з шынка без іх згоды.
З-пад пяра государева выйшаў і ўказ даваць медаль за п'янства. Пакараны насіў прывязаную на ланцугу чыгунную, вагой 8 кг, ўзнагароду. Ганебны рытуал доўжыўся тыдзень, а вінаваты нават спаў з клопатам.
6. Лячыў зубы прыдворным
Пётр I развіў зубоврачевание ў Расіі. Ды і сам гасудар любіў тузаць хворыя зубы. Яго пацыентамі станавіліся матросы і прыдворныя. Часам імператар захапляўся, і ў ціскі траплялі здаровыя каронкі. А астатняя частка пульпы па традыцыі тых гадоў прыпякаюць. У рэестр зубоў, тузаю імператарам, патрапіла 73 асобніка, якія захоўваюцца ў Санкт-Пецярбургскім музеі антрапалогіі і этнаграфіі.
7. «Сена-салома»
Пётр I навучыў салдат адрозніваць дзе права, а дзе лева. Па ідэі імператара на левую нагу прыматаць сена, а на правую - салому. Падчас страявой падрыхтоўкі фельдфебель камандаваў «сена-салома», і рота разумела, з якой нагі рабіць крок. Дарэчы, у еўрапейскіх дзяржавах такімі паняццямі яшчэ 3 стагоддзя валодалі толькі адукаваныя людзі.