У 1976 годзе на экраны тэлевізараў Савецкага Саюза выйшаў камедыйны музычны фільм «Нябесныя ластаўкі», зняты рэжысёрам Леанідам Квініхідзе. Лёгкая і светлая карціна працягвае заставацца ў ліку шанаваных аўдыторыяй і больш чатырох дзесяцігоддзяў праз з моманту першага паказу.
Пра тое, як здымалі стужку, сведкамі якіх кур'ёзаў сталі выконвалі ролі акцёры, а таксама аб звязаных з фільмам цікавых фактах - у матэрыяле 24СМИ.
Старыя песні па-новаму
Фільм «Нябесныя ластаўкі» здымалі па матывах напісанай кампазітарам Флоримоном Эрве ў 1883 годзе аперэты «Мадэмуазель Нитуш». Аднак большая частка мелодый у карціне былі ў значнай ступені змененыя, а асобныя кампазіцыі і зусім перапісаныя па новай Віктарам Лебедзевым. У выніку ў стужцы ад творчасці месье Эрве засталася толькі кампазіцыя, якая гучыць у сцэне з канканом.геаграфія
Прыдатную для здымак жывую натуру кінематаграфісты, якія стваралі фільм «Нябесныя ластаўкі», знайшлі ў Крыме - лакацыямі паслужылі месца блізу Ялты і Алупка. У прыватнасці, шэраг эпізодаў здымаліся на тэрыторыі Воронцовского палаца, які знаходзіцца ля падножжа гары Ай-Петры. Для інтэр'ерных сцэн выкарыстоўвалі павільёны на «Ленфільме».
Задача - адкарміць
Згледзеўшы ўласную партнёрку па фільме, якой стала юная Ія Нинидзе, Андрэй Міронаў жартаўліва абурыўся, што дзяўчынка настолькі далікатная і худзенькая, што з ёй станоўча немагчыма «згуляць каханне». Ды што там, нават прыстойнага рамана закруціць не атрымаецца. І артыст пачаў выпраўляць сітуацыю, кожную вольную хвіліну спрабуючы накарміць юную акторку, і напраўду не адрознівалася пышнымі формамі, булачкамі ці яшчэ чым-небудзь смачным.Гэтым Міронаў заваяваў ўдзячнасць і павага з боку маці Іі - тая таксама жадала трохі «раскормить» дачку, якая марыць тады яшчэ стаць не актрысай, а балярынай. Ды і жудасна перажывала з-за багацці зорак савецкага кіно на пляцоўцы, а таму пакутуе ад адсутнасці апетыту. Маці праз знакамітага артыста імкнулася па магчымасці ўздзейнічаць на Ию, пераконваючы добра есьці.
Акцёры і ролі
Шато-Жибюса першапачаткова гуляць павінен быў Уладзімір Высоцкі - барда зацвердзілі на ролю, аднак занятасць у іншых праектах не дала апошняму шанцу далучыцца да каманды, якая здымаецца музычную камедыю. Па рэкамендацыі Андрэя Міронава рэжысёр карціны Леанід Квініхідзе запрасіў на ролю маёра Аляксандра Шырвіндта.
А вось Фернана мог бы згуляць Міхаіл Баярскі, калі б не палічыў за лепшае «нябесныя ластаўкі» «Старэйшага сына». У выніку лейтэнанта Шамплатрэ сыграў Сяргей Захараў - знакаміты савецкі эстрадны спявак, для якога гэтая роля стала другім і апошнім выпадкам супрацоўніцтва з кінематаграфістамі. Першым годам раней была карціна «Ты, песня мая» ад студыі «Узбекфильм», удзел у якой для артыста абмежавалася выкананнем вакальных партый аднаго з герояў.
Савецкія «пасхалки»
Фільм «Нябесныя ластаўкі» змяшчае займальную дасылку да папярэдняга праекту рэжысёра Леаніда Квініхідзе. У адной са сцэн персанаж Андрэя Міронава выконвае песеньку, якую спяваў яго герой у карціне «Саламяны капялюшык». Гэта эпізод, у якім Флоридор ўкладвае рэчы галоўнай гераіні ў карэту.чужы голас
Якая сыграла ў карціне Дэніз Ія Нинидзе была зацверджана на ролю ў 14 гадоў. І, нягледзячы на асцярогі членаў здымачнай групы, з пастаўленай задачай справілася выдатна. Але галасы юнай актрысы гледачы ў стужцы не пачулі - мадэмуазель Нитуш агучвала Алена Дриацкая, актрыса і спявачка. Самай гаварыць за згулянага персанажа іі не дазволіў прыкметны грузінскі акцэнт, наяўнасць якога ў гераіні-францужанкі у той «не талерантныя» час выклікала б як мінімум здзіўленне.
Упершыню на экране
Фільм «Нябесныя ластаўкі» зрабіў «акцёрамі на гадзіну» людзей, якія ніколі і не планавалі здымацца. Так, кіраўнік Ленінградскага мюзік-хола Ілля Рахлин згуляў у карціне свайго калегу - дырэктара тэатра-вар'етэ. Гэта стала яго адзіным кінематаграфічным вопытам. Кампазітар Віктар Лебедзеў, якому камедыйная стужка Квініхідзе абавязаная музыкай, таксама «засвяціўся» некалькі разоў у кадры - у ролі піяніста.